صفحه ۵۵ قرآن کریم سوره آل عمران

آن جا بود که زکریا، (با مشاهده آن همه شایستگى در مریم،) پروردگار خویش را خواند و گفت «پروردگارا! از سوى خود، فرزند پاکیزه‌اى (نیز) به من عطا فرما، که تو دعا را مى‌شنوى.»

در آن هنگام زكريّا (كه كرامت مريم مشاهده كرد) پروردگار خود را بخواند، گفت پروردگارا، مرا (به لطف خويش) فرزندى پاک سرشت عطا فرما، كه همانا تويى اجابت كننده دعا.

در آنجا بود که زکریا (با دیدن کرامت و عظمت مریم) پروردگار خود را خوانده، گفت پروردگارا! مرا از سوی خود فرزندی پاک و پاکیزه عطا کن، یقیناً تو شنوای دعایی.

آنجا (بود كه) زكريا پروردگارش را خواند (و) گفت پروردگارا از جانب خود فرزندى پاک و پسنديده به من عطا كن كه تو شنونده دعايى.

و در حالى که او در محراب ایستاده، مشغول نیایش بود، فرشتگان او را صدا زدند که «خدا تو را به «یحیى» بشارت مى‌دهد; (کسى)که کلمه خدا (مسیح) را تصدیق مى‌کند; و رهبر خواهد بود; و از هوس‌هاى سرکش برکنار، و پیامبرى از صالحان است.»

پس فرشتگان زكريّا را ندا كردند هنگامى كه در محراب عبادت به نماز ايستاده بود كه همانا خدا تو را بشارت مى‌دهد به (ولادت) يحيى، در حالى كه او به كلمه خدا (يعنى نبوّت عيسى) گواهى دهد و او خود پيشوا و پارسا و پيغمبرى از شايستگان است.

پس فرشتگان، او را در حالی که در محراب عبادت به نماز ایستاده بود، ندا دادند که خدا تو را به یحیی بشارت می‌دهد که تصدیق کننده کلمه ای از سوی خدا (یعنی مسیح) است و سرور و پیشوا، و (از روی زهد و حیا) نگاهدار خود از مُشتهیات نفسانی، و پیامبری از شایستگان است.

پس در حالى كه وى ايستاده (و) در محراب (خود) دعا می‌کرد فرشتگان او را ندا در دادند كه خداوند تو را به (ولادت) يحيى كه تصديق كننده (حقانيت) كلمة الله (عيسى) است و بزرگوار و خويشتندار (پرهيزنده از آنان) و پيامبرى از شايستگان است مژده مى‌دهد.

او گفت «پروردگارا! چگونه ممکن است پسرى براى من باشد، در حالى که پیرى به سراغ من آمده، و همسرم نازا است؟!» فرمود «بدین گونه خداوند هر کارى را بخواهد انجام مى‌دهد.»

زكريّا عرض كرد پروردگارا، چگونه مرا پسرى تواند بود در حالى كه مرا سن پيرى رسيده و عيالم عجوزى نازاست؟ گفت چنين است، خدا هر آنچه بخواهد مى‌كند.

گفت پروردگارا! چگونه برای من پسری خواهد بود، در حالی که پیری به من رسیده و همسرم نازاست؟ خدا فرمود چنین است (که می گویی، ولی کار خدا مُقیّد به علل و اسباب نیست) خدا هر چه را بخواهد (با مشیّت مطلقه خود) انجام می‌دهد.

گفت پروردگارا چگونه مرا فرزندى خواهد بود در حالى كه پيرى من بالا گرفته است و زنم نازا است (فرشته) گفت (كار پروردگار) چنين است‌ خدا هر چه بخواهد مى‌كند.

(زکریا) گفت «پروردگارا! نشانه‌اى براى من قرار ده.» فرمود «نشانه تو آن است که سه روز، جز به اشاره و رمز، با مردم سخن نخواهى گفت. (و زبان تو، از کار مى افتد.) و پروردگار خود را (به شکرانه این نعمت بزرگ،) بسیار یاد کن و به هنگام صبح و شام، او را تسبیح بگو!»

گفت پروردگارا، براى من (به شكرانه اين نعمت) آيتى مقرّر فرما، فرمود تو را آيت اين باشد كه تا سه روز با مردم سخن جز به رمز نگويى، و پيوسته به ياد خدا باش و (او را) در صبحگاه و شبانگاه تسبيح گوى.

گفت پروردگارا! برای من نشانه‌ای (جهت الهی بودن این بشارت) قرار ده. گفت نشانه تو این است که سه روز نتوانی با مردم جز با رمز و اشاره سخن گویی، و پروردگارت را بسیار یاد کن و (او را) شام گاه و بامداد تسبیح گوی.

گفت پروردگارا براى من نشانه‌ اى قرار ده فرمود نشانه‌ات اين است كه سه روز با مردم جز به اشاره سخن نگويى و پروردگارت را بسيار ياد كن و شبانگاه و بامدادان (او را) تسبيح گوى.

و (به یاد آورید) هنگامى را که فرشتگان گفتند «اى مریم! خدا تو را برگزیده و پاک ساخته; و بر تمام زنان جهان، برترى بخشیده است.

و (ياد كن) آن گاه كه فرشتگان گفتند اى مريم، همانا خدا تو را برگزيد و پاكيزه گردانيد و بر زنان جهانيان برترى بخشيد.

و (یاد کنید) هنگامی که فرشتگان گفتند ای مریم! قطعاً خدا تو را برگزیده و (از همه آلودگی های ظاهری و باطنی) پاک ساخته، و بر زنان جهانیان برتری داده است.

و (ياد كن) هنگامى را كه فرشتگان گفتند اى مريم خداوند تو را برگزيده و پاک ساخته و تو را بر زنان جهان برترى داده است.

اى مریم! (به شکرانه این نعمت) براى پروردگار خود، خضوع کن و سجده به جا آور; و با رکوع‌کنندگان، رکوع کن.»

اى مريم، فرمانبردار خدا باش و نماز را با اهل طاعت به جاى آر.

ای مریم! فروتنانه برای پروردگارت به طاعت برخیز و سجده به جای آور و با رکوع‌کنندگان رکوع کن.

اى مريم فرمانبر پروردگار خود باش و سجده كن و با ركوع‌كنندگان ركوع نما.

(اى پیامبر!) این، از خبرهاى غیبى است که به تو وحى مى‌کنیم; و تو در آن هنگام که قلم‌هاى خود را (براى قرعه کشى به آب) مى‌افکندند تا کدام یک کفالت و سرپرستى مریم را عهده دار شود، و (نیز) به هنگامى که (علماى بنى اسرائیل، براى کسب افتخار سرپرستى او،) با هم کشمکش داشتند، حضور نداشتى.

اين از اخبار غيب است كه به تو وحى مى‌كنيم، و تو حاضر نبودى آن زمان كه قرعه براى نگهبانى و كفالت مريم مى‌زدند تا قرعه به نام كدام يك شود، و نبودى نزد ايشان وقتى كه بر سر اين كار نزاع مى‌كردند.

این (حقایق) از خبرهای غیبی است که به تو وحی می‌کنیم. و تو هنگامی که آنان قلم‌های خود را (به عنوان قرعه زدن در آب) می‌انداختند که کدامیک از آنان سرپرستی مریم را عهده دار شود، و نیز زمانی که (برای کفالت او) با یکدیگر جدال و ستیز می کردند، نزد آنان نبودی.

اين (جمله) از اخبار غيب است كه به تو وحى مى‌كنيم و (گرنه) وقتى كه آنان قلم‌هاى خود را (براى قرعه‌ كشى به آب) مى‌افكندند تا كدام يک سرپرستى مريم را به عهده گيرد نزد آنان نبودى و (نيز) وقتى با يكديگر كشمكش می‌کردند نزدشان نبودى.

(به یاد آورید) هنگامى را که فرشتگان گفتند «اى مریم! خداوند تو را به کلمه اى (وجود با عظمتى) از سوى خود بشارت مى‌دهد که نامش «مسیح، عیسى پسر مریم» است; در حالى که در دنیا و آخرت، آبرومند; و از مقرّبان (الهى) خواهد بود.

چون فرشتگان مريم را گفتند كه خدا تو را به كلمه خود بشارت مى‌دهد كه نامش مسيح (عيسى) پسر مريم است، كه در دنيا و آخرت آبرومند و از مقرّبان (درگاه خدا) است.

(یاد کنید) زمانی که فرشتگان گفتند ای مریم! یقیناً خدا تو را به کلمه‌ای از سوی خود که نامش مسیح عیسی بن مریم است مژده می‌دهد که در دنیا و آخرت دارای مقبولیّت و آبرومندی و از مقربّان است.

(ياد كن) هنگامى (را) كه فرشتگان گفتند اى مريم خداوند تو را به كلمه‌اى از جانب خود كه نامش مسيح عيسى‌ بن‌ مريم است مژده مى‌دهد در حالى كه (او) در دنيا و آخرت آبرومند و از مقربان (درگاه خدا) است.