صفحه ۵۵۵ قرآن کریم سوره منافقون

هنگامى که به آنان گفته شود «بیایید تا پیامبر خدا براى شما طلب آمرزش کند.»، سرهاى خود را (از روى استهزاء و غرور) تکان مى دهند; و آنها را مى بینى که از سخنان تو اعراض کرده و تکبّر می ورزند.

و چون به آنان گویند بیایید تا پیامبر خدا برای شما آمرزش بخواهد (از روی کبر و غرور) سرهای خود را بر می گردانند، و آنان را می بینی که متکبرانه (از حق،) روی می گردانند.

و چون بديشان گفته شود بياييد تا پيامبر خدا براى شما آمرزش بخواهد سرهاى خود را بر مى‌ گردانند و آنان را مى ‌بينى كه تكبركنان روى برمى‌ تابند.

براى آنها آمرزش بخواهى یا نخواهى بر ایشان تفاوت نمى کند، هرگز خداوند آنان را نمى بخشد; زیرا خداوند گروه فاسقان (لجوج و منافق) را هدایت نمى کند.

برای آنان یکسان است چه برای آنان آمرزش بخواهی چه نخواهی، خدا هرگز آنان را نمی آمرزد. مسلماً خدا مردم فاسق را هدایت نمی کند.

براى آنان يكسان است چه برايشان آمرزش بخواهى يا برايشان آمرزش نخواهى خدا هرگز بر ايشان نخواهد بخشود خدا فاسقان را راهنمايى نمى ‌كند.

آنها کسانى هستند که مى گویند «به افرادى که نزد پیامبر خدا هستند انفاق نکنید تا پراکنده شوند.» (غافل از این که) خزاین آسمانها و زمین از آنِ خداست، ولى منافقان نمى فهمند.

فقط آنانند که می گویند به کسانی که نزد پیامبر خدایند، انفاق مکنید تا (از پیرامون او) پراکنده شوند. در حالی که خزانه های آسمان ها و زمین در سیطره خداست، ولی منافقان نمی فهمند.

آنان كسانى‌ اند كه مى‌ گويند به كسانى كه نزد پيامبر خدايند انفاق مكنيد تا پراكنده شوند و حال آنكه گنجينه ‌هاى آسمانها و زمين از آن خداست ولى منافقان درنمى‌ يابند.

آنها مى گویند «اگر به مدینه باز گردیم، عزیزان، ذلیلان را بیرون مى کنند!» در حالى که عزّت مخصوص خدا و پیامبر او و مؤمنان است; ولى منافقان نمى دانند.

می گویند اگر به مدینه بازگردیم، مسلماً آنکه عزیزتر است (یعنی عبدالله بن ابی سلول، رئیس منافقان) آن را که خوارتر است (یعنی پیامبر که هنوز به پندار آنان تمکن لازم را به دست نیاورده) از آنجا بیرون می کند. در حالی که عزت و اقتدار برای خدا و پیامبر او و مؤمنان است، ولی منافقان (به این حقیقت) معرفت و آگاهی ندارند.

مى‌ گويند اگر به مدينه برگرديم قطعا آنكه عزتمندتر است آن زبون‌تر را از آنجا بيرون خواهد كرد و(لى) عزت از آن خدا و از آن پيامبر او و از آن مؤمنان است ليكن اين دورويان نمى‌ دانند.

اى کسانى که ایمان آورده اید! اموال و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل نکند! وکسانى که چنین کنند، زیانکارانند.

ای مؤمنان! مبادا اموال و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل کنند، و آنان که (به خاطر مال و فرزند از یاد خدا) غافل می شوند، زیانکارند.

اى كسانى كه ايمان آورده‌ ايد (زنهار) اموال شما و فرزندانتان شما را از ياد خدا غافل نگرداند و هر كس چنين كند آنان خود زيانكارانند.

و از آنچه به شما روزى داده ایم انفاق کنید، پیش از آن که مرگ یکى از شما فرا رسد و بگوید «پروردگارا! چرا مرگِ مرا مدّت کمى به تأخیر نینداختى تا (در راه تو) صدقه دهم و از صالحان باشم؟!»

و از آنچه روزی شما کرده ایم انفاق کنید، پیش از آنکه یکی از شما را مرگ در رسد و بگوید چرا مرا تا مدتی نزدیک مهلت ندادی تا صدقه دهم و از شایستگان باشم؟!

و از آنچه روزى شما گردانيده‌ ايم انفاق كنيد پيش از آنكه يكى از شما را مرگ فرا رسد و بگويد پروردگارا چرا تا مدتى بيشتر (اجل) مرا به تاخير نينداختى تا صدقه دهم و از نيكوكاران باشم.

خداوند هرگز مرگ کسى را هنگامى که اجل او فرا رسد به تأخیر نمى اندازد، و خداوند به آنچه انجام مى دهید آگاه است.

و هرگز خدا کسی را چون اجلش فرا رسد، مهلت نمی دهد؛ و خدا به اعمالی که انجام می دهید، آگاه است.

و(لى) هر كس اجلش فرا رسد هرگز خدا (آن را) به تاخير نمى‌ افكند و خدا به آنچه مى ‌كنيد آگاه است.