صفحه ۵۴ قرآن کریم سوره آل عمران

روزى که هر کس، هر کار نیکى که انجام داده، حاضر مى‌بیند; و آرزو مى کند میان او، و هرکار بدى که انجام داده، فاصله زمانى زیادى باشد. خداوند شما را از (نافرمانى) خودش، برحذر مى‌دارد; و (با این حال،) خدا نسبت به همه بندگان، مهربان است.

روزى كه هر شخصى هر كار نيكو كرده همه را پيش روى خود حاضر بيند و نيز آنچه بد كرده؛ آرزو كند كه اى كاش ميان او و كار بدش به مسافتى دور جدايى بود! و خداوند شما را از (عقاب) خود مى‌ترساند، و خداوند در حق بندگان بسى مهربان است.

روزی که هر کس آنچه را از کار نیک انجام داده و آنچه را از کار زشت مرتکب شده حاضر شده می‌یابد، و آرزو می کند که ای کاش میان او و کارهای زشتش زمان دور و درازی فاصله بود. و خدا شما را از (عذاب) خود برحذر می‌دارد؛ و خدا به بندگان مهربان است.

روزى كه هر كسى آنچه كار نيک به جاى آورده و آنچه بدى مرتكب شده حاضر شده مى‌يابد و آرزو مى‌كند كاش ميان او و آن (كارهاى بد) فاصله‌اى دور بود و خداوند شما را از (كيفر) خود مى‌ترساند و (در عين حال) خدا به بندگان (خود) مهربان است.

بگو «اگر خدا را دوست مى‌دارید، از من پیروى کنید; تا خدا (نیز) شما را دوست بدارد; و گناهانتان را ببخشد; و خدا آمرزنده مهربان است.»

بگو (اى پيغمبر) اگر خدا را دوست مى‌داريد مرا پيروى كنيد تا خدا شما را دوست دارد و گناه شما را ببخشد، و خدا آمرزنده و مهربان است.

بگو اگر خدا را دوست دارید، پس مرا پیروی کنید تا خدا هم شما را دوست بدارد، و گناهانتان را بیامرزد؛ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.

بگو اگر خدا را دوست داريد از من پيروى كنيد تا خدا دوستتان بدارد و گناهان شما را بر شما ببخشايد و خداوند آمرزنده مهربان است.

بگو «از خدا و پیامبر، اطاعت کنید; و اگر سرپیچى کنید، خداوند کافران را دوست نمى دارد.»

بگو فرمان خدا و رسول را اطاعت كنيد و اگر (از آنان) روى گردانيد (و كافر شويد) همانا خدا هرگز كافران را دوست ندارد.

بگو از خدا و پیامبر اطاعت کنید. پس اگر روی گردانیدند (بدانند که) یقیناً خدا کافران را دوست ندارد.

بگو خدا و پيامبر (او) را اطاعت كنيد پس اگر رويگردان شدند قطعا خداوند كافران را دوست ندارد.

خداوند، آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برترى داد.

به حقيقت خدا آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر جهانيان برگزيد.

بی تردید خدا آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را (به خاطر شایستگی های ویژه ای که در آنان بود) بر جهانیان برگزید.

به يقين خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر مردم جهان برترى داده است.

آنها فرزندان (و دودمانى) بودند که (از نظر پاکى و تقوا و فضیلت،) همانند یکدیگر بودند; و خداوند، شنوا و داناست.

فرزندانى هستند برخى از نسل برخى ديگر، و خدا (به اقوال و احوال همه) شنوا و داناست.

فرزندانی (را برگزید) که (از نظر پاکی، تقوا، درستی و راستی) برخی از (آنان از نسل) برخی دیگرند؛ و خدا شنوا و داناست.

فرزندانى كه بعضى از آنان از (نسل) بعضى ديگرند و خداوند شنواى داناست

(به یاد آورید) هنگامى را که همسر «عمران» گفت «پروردگارا! آنچه را در رحم دارم، براى تو نذر کردم، که «مُحَرَّر» باشد (و آزاد براى خدمت خانه تو). از من بپذیر، که تو شنوا و دانایى.»

آن گاه كه زن عمران گفت پروردگارا، من عهد كردم فرزندى كه در رحم دارم از فرزندى خود در راه خدمت تو آزاد گردانم، اين عهد من بپذير كه تويى شنوا و آگاه.

(یاد کنید) هنگامی که همسر عمران گفت پروردگارا! برای تو نذر کردم که آنچه را در شکم خود دارم (برای خدمت خانه تو از ولایت و سرپرستی من) آزاد باشد، بنابراین از من بپذیر؛ یقیناً تو شنوا و دانایی.

چون زن عمران گفت پروردگارا آنچه در شكم خود دارم نذر تو كردم تا آزاد شده (از مشاغل دنيا و پرستشگر تو) باشد پس از من بپذير كه تو خود شنواى دانايى.

ولى هنگامى که او را به دنیا آورد، (و او را دختر یافت،) گفت «پروردگارا! من او را دختر آوردم ـ و خدا از آنچه او به دنیا آورده بود، آگاهتر بود ـ و پسر، همانند دختر نیست. (دختر نمى تواند وظیفه خدمتگزارى خانه خدا را همانند پسر انجام دهد.) من او را مریم نام گذاردم; و او و فرزندانش را از (وسوسه‌هاى) شیطان رانده شده، در پناه تو قرار مى‌دهم.»

و چون او را بزاد (از روى حسرت) گفت پروردگارا، فرزندم دختر است!- و خدا بر آنچه او زاييده داناتر است- و پسر مانند دختر نخواهد بود، و من او را مريم نام نهادم و او و فرزندانش را از شرّ شيطان رانده شده در پناه تو آوردم.

زمانی که او را زایید، گفت پروردگارا! من او را دختر زاییدم. و خدا به آنچه او زایید داناتر بود؛ و آن پسر (که زاییدن او را آرزو داشت، در کرامت، عظمت، ارزش و شخصیت) مانند این دختر نیست؛ (پس در مقام نام گذاریش گفت) البته من نامش را «مریم» نهادم، و او و فرزندانش را از خطرات مهلک و وسوسه‌های بنیان برانداز شیطان رانده شده به پناه تو می آورم.

پس چون فرزندش را بزاد گفت پروردگارا من دختر زاده‌ ام و خدا به آنچه او زاييد داناتر بود و پسر چون دختر نيست و من نامش را مريم نهادم و او و فرزندانش را از شيطان رانده‌ شده به تو پناه مى‌دهم.

خداوند، او (مریم) را به طرز نیکویى پذیرفت; و به طرز شایسته‌اى، (نهال وجود) او را رویانید (و پرورش داد); و سرپرستى او را به «زکریا» سپرد. هر زمان زکریا وارد محراب او مى شد، غذاى مخصوصى در کنار او مى‌دید. پس از او پرسید «اى مریم! این روزى از کجا نصیب تو شده؟!» گفت «این از سوى خداست. خداوند به هر کس بخواهد، بى حساب روزى مى‌دهد.»

پس خدا او را به نيكويى پذيرفت و به تربيتى نيكو پرورش داد و زكريّا را براى كفالت و نگهبانى او برگماشت؛ هر وقت زكريّا به صومعه عبادت مريم مى‌آمد نزد او رزق شگفت آورى مى‌يافت، گفت كه اى مريم، اين روزى از كجا براى تو مى‌رسد؟ پاسخ داد كه اين از جانب خداست، همانا خدا به هر كس خواهد روزى بى‌حساب دهد.

پس پرودگارش او را به صورت نیکویی پذیرفت، و به طرز نیکویی نشو و نما داد، و زکریا را کفیلِ (رشد و تربیت معنوی) او قرار داد. هر زمان که زکریا در محراب (عبادت) بر او وارد می‌شد، رزق ویژه‌ای نزدش می‌یافت. (روزی در کمال شگفتی) گفت ای مریم! این رزق ویژه برای تو از کجاست؟! گفت از سوی خداست، یقیناً خدا هر کس را بخواهد، رزق بی حساب می‌دهد.

پس پروردگارش وى (مريم) را با حسن قبول پذيرا شد و او را نيكو بار آورد و زكريا را سرپرست وى قرار داد زكريا هر بار كه در محراب بر او وارد مى‌شد نزد او (نوعى) خوراكى مى‌يافت (مى)گفت اى مريم اين از كجا براى تو (آمده است او در پاسخ مى)گفت اين از جانب خداست كه خدا به هر كس بخواهد بى شمار روزى مى‌دهد.