• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۴۷ قرآن کریم سوره حشر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترجمه:
گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.




(وَ الَّذِینَ جَاءُوا مِن بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَ لَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ)

۱۰
ناصر مکارم شیرازی:
(همچنین) کسانى که بعد از آنها (بعد از مهاجران و انصار) آمدند و مى گویند «پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشى گرفتند بیامرز، و در دلهایمان حسد و کینه اى نسبت به مؤمنان قرار مده. پروردگارا، تو رئوف و مهربانى.»
حسین انصاریان:
و نیز کسانی که بعد از آنان (انصار و مهاجرین) آمدند در حالی که می گویند پروردگارا! ما و برادرانمان را که به ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دل هایمان نسبت به مؤمنان، خیانت و کینه قرار مده. پروردگارا! یقیناً تو رؤوف و مهربانی.
محمدمهدی فولادوند:
و (نيز) كسانى كه بعد از آنان (مهاجران و انصار) آمده‌ اند (و) مى‌ گويند پروردگارا بر ما و بر آن برادرانمان كه در ايمان آوردن بر ما پيشى گرفتند ببخشاى و در دلهايمان نسبت به كسانى كه ايمان آورده‌ اند (هيچ گونه) كينه‌ اى مگذار پروردگارا راستى كه تو رئوف و مهربانى.



(أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ نَافَقُوا یَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَکُمْ وَ لَا نُطِیعُ فِیکُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَ إِن قُوتِلْتُمْ لَنَنصُرَنَّکُمْ وَ اللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ)

۱۱
ناصر مکارم شیرازی:
آیا منافقان را ندیدى که پیوسته به برادران کافرشان از اهل کتاب مى گفتند «اگر شما را (از وطن) بیرون کنند، ما هم با شما بیرون خواهیم رفت و هرگز از هیچ کس درباره شما اطاعت نخواهیم کرد; و اگر با شما پیکار شود، یاریتان خواهیم نمود»؟! خداوند شهادت مى دهد که آنها دروغ مى گویند.
حسین انصاریان:
آیا کسانی را که نفاق ورزیدند، ندیدی؟ که به برادران کافرشان از اهل کتاب می گویند اگر شما را (از خانه و دیارتان) بیرون کردند، ما هم قطعاً با شما بیرون می آییم، و هرگز فرمان کسی را بر ضد شما اطاعت نمی کنیم، و اگر با شما جنگیدند، همانا شما را یاری می کنیم. و خدا گواهی می دهد که آنان دروغگویند.
محمدمهدی فولادوند:
مگر كسانى را كه به نفاق برخاستند نديدى كه به برادران اهل كتاب خود كه از در كفر درآمده بودند مى گفتند اگر اخراج شديد حتما با شما بيرون خواهيم آمد و بر عليه شما هرگز از كسى فرمان نخواهيم برد و اگر با شما جنگيدند حتما شما را يارى خواهيم كرد و خدا گواهى مى‌ دهد كه قطعا آنان دروغگويانند.



(لَئِنْ أُخْرِجُوا لَا یَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَ لَئِن قُوتِلُوا لَا یَنصُرُونَهُمْ وَ لَئِنْ نَّصَرُوهُمْ لَیُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا یُنصَرُونَ)

۱۲
ناصر مکارم شیرازی:
اگر آنها را بیرون کنند با آنان بیرون نمى روند، و اگر با آنها پیکار شود یاریشان نخواهند کرد،و اگر یاریشان کنند پشت (به میدان) کرده فرار مى کنند; سپس کسى آنان را یارى نمى کند.
حسین انصاریان:
اگر (کافران از اهل کتاب را) بیرون کنند با آنان بیرون نمی روند، و اگر با آنان بجنگند آنان را یاری نمی دهند، و اگر یاری دهند در گرماگرم جنگ پشت کنان می گریزند، سپس (کافران اهل کتاب) یاری نمی شوند.
محمدمهدی فولادوند:
اگر [(يهود) اخراج شوند آنها با ايشان بيرون نخواهند رفت و اگر با آنان جنگيده شود (منافقان) آنها را يارى نخواهند كرد و اگر ياريشان كنند حتما (در جنگ) پشت‌ خواهند كرد و (ديگر) يارى نيابند.



(لَأَنتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِی صُدُورِهِم مِّنَ اللَّهِ ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّایَفْقَهُونَ)

۱۳
ناصر مکارم شیرازی:
وحشت از شما در دلهاى آنها بیش از ترس از خداست; این بخاطر آن است که آنها گروهى نادانند.
حسین انصاریان:
(آری منافقان، کافران از اهل کتاب را در گرماگرم جنگ به هنگام خطر رها می کنند و می گریزند؛ زیرا) ترس آنان از شما در دل هایشان بیش از ترس از خداست؛ چون آنان قومی هستند که (حقایق را به خاطر کوردلی) نمی فهمند.
محمدمهدی فولادوند:
شما قطعا در دلهاى آنان بيش از خدا مايه هراسيد چرا كه آنان مردمانى‌ اند كه نمى‌ فهمند.



(لَا یُقَاتِلُونَکُمْ جَمِیعًا إِلَّا فِی قُرًی مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاءِ جُدُرٍ ۚ بَأْسُهُم بَیْنَهُمْ شَدِیدٌ ۚ تَحْسَبُهُمْ جَمِیعًا وَ قُلُوبُهُمْ شَتَّیٰ ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَعْقِلُونَ)

۱۴
ناصر مکارم شیرازی:
آنها همگى جز در دژهاى محکم یا ازپشت دیوارها با شما نمى جنگند. پیکارشان در میان خودشان شدید است، (امّا در برابر شما ضعیف!) گمان مى کنى آنها متحدند، در حالى که دلهایشان پراکنده است; این بخاطر آن است که آنها گروهى هستند که تعقّل نمى کنند.
حسین انصاریان:
همه آنان (به صورت متحد و یک پارچه) با شما نمی جنگند مگر در آبادی هایی که دارای حصار و قلعه و دژ هستند، یا از پشت دیوارها، دلاوری آنان میان خودشان شدید است (ولی از رویارویی با شما می ترسند)، آنان را متحد و هم دست می پنداری در حالی که دل هایشان پراکنده است؛ زیرا آنان گروهی هستند که تعقّل نمی کنند.
محمدمهدی فولادوند:
(آنان به صورت) دسته جمعى جز در قريه ‌هايى كه داراى استحكاماتند يا از پشت ديوارها با شما نخواهند جنگيد جنگشان ميان خودشان سخت است آنان را متحد مى ‌پندارى و(لى) دلهايشان پراكنده است زيرا آنان مردمانى‌ اند كه نمى‌ انديشند.



(کَمَثَلِ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ قَرِیبًا ۖ ذَاقُوا وَ بَالَ أَمْرِهِمْ وَ لَهُم عَذَابٌ أَلِیمٌ)

۱۵
ناصر مکارم شیرازی:
(مثل این گروه از یهود) مثل کسانى است که کمى پیش از آنان بودند، کیفر کار خود را چشیدند و براى آنها عذابى دردناک است!
حسین انصاریان:
(داستان این یهودی های نابکار بنی نظیر) مانند کسانی است که اندکی پیش از اینان (در پیرامون مدینه) بودند که سرانجام وخیم کارشان را چشیدند، و برای آنان عذابی دردناک است.
محمدمهدی فولادوند:
درست مانند همان كسانى كه اخيرا (در واقعه بدر) سزاى كار (بد) خود را چشيدند و آنان را عذاب دردناكى خواهد بود.



(کَمَثَلِ الشَّیْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنسَانِ اکْفُرْ فَلَمَّا کَفَرَ قَالَ إِنِّی بَرِیءٌ مِّنکَ إِنِّی أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِینَ)

۱۶
ناصر مکارم شیرازی:
آنها مثل شیطانند که به انسان گفت «کافر شو (تا مشکلات تو را حل کنم).» امّا هنگامى که کافر شد گفت «من از تو بیزارم، من از خداوندى که پروردگار جهانیان است بیم دارم.»
حسین انصاریان:
(داستان منافقان که کافران از اهل کتاب را با وعده های دروغ فریفتند) چون داستان شیطان است که به انسان گفت کافر شو. هنگامی که کافر شد، گفت من از تو بیزارم، من از خدا که پروردگار جهانیان است، می ترسم.
محمدمهدی فولادوند:
چون حكايت‌ شيطان كه به انسان گفت كافر شو و چون (وى) كافر شد گفت من از تو بيزارم زيرا من از خدا پروردگار جهانيان مى‌ ترسم.





جعبه ابزار