صفحه ۵۳ قرآن کریم سوره آل عمران

آیا ندیدى کسانى را که بهره‌اى از کتاب آسمانى داشتند، و به سوى کتاب الهى دعوت شدند تا در میان آنها داورى کند، ولى گروهى از آنان، (با علم و آگاهى،) روى گردان مى‌شوند، در حالى که (از قبول حق) ابا دارند؟!

آيا ننگريستى آنهايى را كه بهره‌اى از كتاب داده‌اند كه چون دعوت شوند تا كتاب خدا بر آنها حكم كند گروهى از آنان (از حكم حق) روى گردانند و از آن دورى گزينند؟

آیا به کسانی که بهره‌ای اندک از کتاب (تورات و انجیل) به آنان داده شده ننگریستی که به سوی کتاب خدا خوانده می‌شوند تا در میان آنان (درباره احکام الهی و نبوّت پیامبر اسلام) داوری کنند؟ سپس گروهی از آنان در حالی که اعراض‌کننده (از حق و حقیقت)اند، روی می‌گردانند.

آيا داستان كسانى را كه بهره‌اى از كتاب (تورات) يافته‌ اند ندانسته‌ اى كه چون به سوى كتاب خدا فرا خوانده مى‌شوند تا ميانشان حكم كند آنگه گروهى از آنان به حال اعراض روى برمى‌تابند.

این، به خاطر آن است که مى‌گفتند «(به سبب امتیازى که به دیگران داریم) آتش (دوزخ)، جز چند روزى به ما نمى‌رسد.» این افترا (و دروغى که به خدا بسته بودند،) آنها را در دینشان مغرور ساخت (و گرفتار انواع گناهان شدند).

بدين سبب كه گويند ما را هرگز در آتش جز روزهايى چند عذاب نكنند. و اين سخنان باطل كه به دروغ بر خود بسته‌اند آنها را در دين خود مغرور گردانيده است.

این روی گردانی به خاطر آن است که گفتند هرگز آتش (دوزخ در روز قیامت) جز چند روزی به ما نمی‌رسد و آنچه همواره افترا و دروغ (به خدا) می‌بستند، آنان را در دینشان مغرور کرده است.

اين بدان سبب بود كه آنان (به پندار خود) گفتند هرگز آتش جز چند روزى به ما نخواهد رسيد و برساخته‌هايشان آنان را در دينشان فريفته كرده است.

پس چگونه خواهند بود هنگامى که آنها را براى آن روز (رستاخیز) که شکّى در آن نیست جمع کنیم، و به هر کس، (پاداش) آنچه انجام داده، به طور کامل داده شود؟ و به آنها ستمى نخواهد شد (زیرا محصول اعمال خود را مى‌چینند).

پس چگونه خواهد بود حال آنها هنگامى كه جمع آوريم آنان را در روزى كه هيچ شكّى در آن نيست؟ و هر كس به تمام جزاى اعمال خود خواهد رسيد و به كسى ستم نخواهد شد.

پس چه خواهند کرد، هنگامی که آنان را برای روزی که هیچ شکی در آن نیست گرد آوریم، و به هر کس آنچه (از نیک و بد) به دست آورده، به طور کامل داده شود، و آنان مورد ستم قرار نخواهند گرفت.

پس چگونه خواهد بود (حالشان) آنگاه كه آنان را در روزى كه هيچ شكى در آن نيست گرد آوريم و به هر كس (پاداش) دستاوردش به تمام (و كمال) داده شود و به آنان ستم نرسد.

بگو «بار الها! اى مالک حکومت‌ها! به هر کس بخواهى، حکومت مى‌بخشى; و از هر کس بخواهى، حکومت را مى گیرى; هر کس را بخواهى، عزّت مى‌دهى; و هر که را بخواهى خوار مى‌کنى. تمام خوبی‌ها به دست توست; تو بر هر چیزى توانایى.

بگو (اى پيغمبر) بار خدايا، اى پادشاه ملک هستى، تو هر كه را خواهى ملك و سلطنت بخشى و از هر كه خواهى ملک و سلطنت بازگيرى، و هر كه را خواهى عزت دهى و هر كه را خواهى خوار گردانى، هر خير و نيكويى به دست توست و تنها تو بر هر چيز توانايى.

بگو خدایا! ای مالک همه موجودات! به هر که خواهی حکومت می‌دهی و از هر که خواهی حکومت را می‌ستانی، و هر که را خواهی عزت می‌بخشی و هر که را خواهی خوار و بی مقدار می‌کنی، هر خیری به دست توست، یقیناً تو بر هر کاری توانایی.

بگو بار خدايا تويى كه فرمانفرمايى هر آن كس را كه خواهى فرمانروايى بخشى و از هر كه خواهى فرمانروايى را باز ستانى و هر كه را خواهى عزت بخشى و هر كه را خواهى خوار گردانى همه خوبی‌ها به دست توست و تو بر هر چيز توانايى.

شب را در روز داخل مى‌کنى، وروز را در شب; زنده را از مرده بیرون مى‌آورى، و مرده را از زنده; و به هر کس بخواهى، بدون حساب، روزى مى‌بخشى.»

شب را در پرده روز نهان سازى، و روز را در حجاب شب ناپديد گردانى، زنده را از مرده و مرده را از زنده برانگيزى، و به هر كه خواهى روزى بى‌حساب عطا كنى.

شب را در روز در می‌آوری و روز را در شب در می‌آوری، و زنده را از مرده بیرون می‌آوری و مرده را از زنده بیرون می‌آوری؛ و هر که را بخواهی بی حساب روزی می‌دهی.

شب را به روز در مى‌آورى و روز را به شب در مى ‌آورى و زنده را از مرده بيرون مى‌آورى و مرده را از زنده خارج مى‌سازى و هر كه را خواهى بى‌حساب روزى مى‌دهى.

افراد با ایمان نباید به جاى مؤمنان، کافران را دوست و سرپرست خود انتخاب کنند; و هر کس چنین کند، هیچ رابطه‌اى با خدا ندارد (و پیوند او به کلّى از خدا گسسته مى‌شود); مگر این که از آنها تقیه کنید (و به خاطر هدف‌هاى مهمترى کتمان نمایید). خداوند شما را از (نافرمانى) خود، برحذر مى‌دارد; و بازگشت (شما) به سوى خداست.

نبايد اهل ايمان، مؤمنان را وا گذاشته و از كافران دوست گزينند، و هر كه چنين كند رابطه او با خدا مقطوع است مگر براى در حذر بودن از شرّ آنها (تقيه كنند). و خدا شما را از (عقاب) خود مى‌ترساند و بازگشت همه به سوى خدا خواهد بود.

مؤمنان نباید کافران را به جای اهل ایمان، سرپرست و دوست بگیرند؛ و هر کس چنین کند در هیچ پیوند و رابطه‌ای با خدا نیست، مگر آنکه بخواهید به سبب دفع خطری که متوجه شماست از آنان تقیّه کنید؛ خدا شما را از (عذاب) خود بر حذر می دارد، و بازگشت (همه) به سوی خداست.

مؤمنان نبايد كافران را به جاى مؤمنان به دوستى بگيرند و هر كه چنين كند در هيچ چيز (او را) از (دوستى) خدا (بهره‌اى) نيست مگر اينكه از آنان به نوعى تقيه كند و خداوند شما را از (عقوبت) خود مى‌ترساند و بازگشت (همه) به سوى خداست.

بگو «اگر آنچه را در سینه‌هاى شماست، پنهان دارید یا آشکار کنید، خداوند آن را مى‌داند; و (نیز) از آنچه در آسمان‌ها و زمین است، آگاه مى‌باشد; و خداوند بر هر چیزى تواناست.»

(اى پيغمبر) بگو هر چه را در دل پنهان داشته و يا آشكار كنيد خدا به همه آنها آگاه است و به هر چه در آسمان‌ها و زمين است داناست، و خدا (به قدرت كامله) بر همه چيز تواناست.

بگو اگر آنچه (از نیّت‌های فاسد و افکار باطل) در سینه‌های شماست، پنهان دارید یا آشکار کنید، خدا آن را می داند. و نیز آنچه را در آسمان‌ها و آنچه را در زمین است، می‌داند و خدا بر هر چیز تواناست.

بگو اگر آنچه در سينه‌هاى شماست نهان داريد يا آشكارش كنيد خدا آن را مى‌داند و (نيز) آنچه را در آسمان‌ها و آنچه را در زمين است مى‌داند و خداوند بر هر چيزى تواناست.