گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَ الْأَقْدَامِ)
۴۱ناصر مکارم شیرازی:
مجرمان از چهره هایشان شناخته مى شوند; و موهاى پیش سر، و پاهایشان را مى گیرند (و به دوزخ مى افکنند).
حسین انصاریان:
گناهکاران به نشانه هایشان شناخته می شوند، پس آنان را به موهای پیش سرو به پاهایشان می گیرند (و به آتش می اندازند.)
محمدمهدی فولادوند:
تبهكاران از سيمايشان شناخته مى شوند و از پيشانى و پايشان بگيرند.
(فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)
۴۲ناصر مکارم شیرازی:
پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
حسین انصاریان:
پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
پس كدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟
(هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی یُکَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ)
۴۳ناصر مکارم شیرازی:
این همان دوزخى است که مجرمان آن را انکار مى کردند.
حسین انصاریان:
این همان دوزخی است که گنهکاران آن را دروغ می پنداشتند.
محمدمهدی فولادوند:
اين است همان جهنمى كه تبهكاران آن را دروغ مى خواندند.
(یَطُوفُونَ بَیْنَهَا وَ بَیْنَ حَمِیمٍ آنٍ)
۴۴ناصر مکارم شیرازی:
اکنون در میان آن و آب سوزان در رفت و آمدند.
حسین انصاریان:
آنان در میان آتش و آب جوشان رفت و آمد می کنند.
محمدمهدی فولادوند:
ميان (آتش) و ميان آب جوشان سرگردان باشند.
(فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)
۴۵ناصر مکارم شیرازی:
پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
حسین انصاریان:
پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
پس كدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟
(وَ لِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ)
۴۶ناصر مکارم شیرازی:
و براى کسى که از مقام پروردگارش خائف است، دو باغ بهشتى است.
حسین انصاریان:
و برای کسی که از مقام پروردگارش (که احاطه و تسلّط او بر ظاهر و باطن هستی است) بترسد دو بهشت است.
محمدمهدی فولادوند:
و هر كس را كه از مقام پروردگارش بترسد دو باغ است.
(فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)
۴۷ناصر مکارم شیرازی:
پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
حسین انصاریان:
پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
پس كداميک از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟
(ذَوَاتَا أَفْنَانٍ)
۴۸ناصر مکارم شیرازی:
(آن دو باغ بهشتى) داراى انواع نعمتها (و درختان پرطراوت) است.
حسین انصاریان:
(دو بهشتی که) دارای درختان و شاخسارهای باطراوت و انبوه است.
محمدمهدی فولادوند:
كه داراى شاخسارانند.
(فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)
۴۹ناصر مکارم شیرازی:
پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
حسین انصاریان:
پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
پس كدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟
(فِیهِمَا عَیْنَانِ تَجْرِیَانِ)
۵۰ناصر مکارم شیرازی:
در آنها دو چشمه همیشه جارى است.
حسین انصاریان:
در آن دو بهشت دو چشمه ای است که همواره جاری است.
محمدمهدی فولادوند:
در آن دو (باغ) دو چشمه روان است.
(فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)
۵۱ناصر مکارم شیرازی:
پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
حسین انصاریان:
پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
پس كدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟
(فِیهِمَا مِن کُلِّ فَاکِهَةٍ زَوْجَانِ)
۵۲ناصر مکارم شیرازی:
در آن دو، از هر میوه اى دو نوع وجود دارد (هر یک از دیگرى بهتر).
حسین انصاریان:
در آن دو بهشت از هر میوه ای دو نوع فراهم است.
محمدمهدی فولادوند:
در آن دو (باغ) از هر ميوه اى دو گونه است.
(فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)
۵۳ناصر مکارم شیرازی:
پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
حسین انصاریان:
پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
پس كدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟
(مُتَّکِئِینَ عَلَیٰ فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ ۚ وَ جَنَی الْجَنَّتَیْنِ دَانٍ)
۵۴ناصر مکارم شیرازی:
این در حالى است که آنها بر فرشهایى تکیه کرده اند با آسترهایى از دیبا و ابریشم، ومیوه هاى رسیده آن دو باغ بهشتى نزدیک (و در دسترس) است.
حسین انصاریان:
(بهشتیان) بر بسترهایی که آستر آنها از حریر درشت بافت است، تکیه می زنند، و میوه های رسیده آن دو بهشت (به آسانی) در دسترس است.
محمدمهدی فولادوند:
بر بسترهايى كه آستر آنها از ابريشم درشت‌بافت است تكيه آنند و چيدن ميوه (از) آن دو باغ (به آسانى) در دسترس است.
(فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)
۵۵ناصر مکارم شیرازی:
پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
حسین انصاریان:
پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟
(فِیهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَ لَا جَانٌّ)
۵۶ناصر مکارم شیرازی:
در آن باغهاى بهشتى زنانى هستند که جز به همسران خود عشق نمىورزند; و هیچ انس و جنّى پیش از ایشان با آنان تماس نداشته است.
حسین انصاریان:
در آن بهشت ها زنانی هستند که فقط به همسرانشان عشق می ورزند، و پیش از آنان دست هیچ انس و جنی به آنان نرسیده است.
محمدمهدی فولادوند:
در آن (باغ‌ها دلبرانى) فروهشته نگاهند كه دست هيچ انس و جنى پيش از ايشان به آنها نرسيده است.
(فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)
۵۷ناصر مکارم شیرازی:
پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
حسین انصاریان:
پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟
(کَأَنَّهُنَّ الْیَاقُوتُ وَ الْمَرْجَانُ)
۵۸ناصر مکارم شیرازی:
آنها همچون یاقوت و مرجانند.
حسین انصاریان:
گویی آن زنان بهشتی یاقوت و مرجان اند.
محمدمهدی فولادوند:
گويى كه آنها ياقوت و مرجانند.
(فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)
۵۹ناصر مکارم شیرازی:
پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
حسین انصاریان:
پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
پس كدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟
(هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ)
۶۰ناصر مکارم شیرازی:
آیا جزاى نیکى جز نیکى است؟!
حسین انصاریان:
آیا پاداش نیکی جز نیکی است؟
محمدمهدی فولادوند:
مگر پاداش احسان جز احسان است؟!
(فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)
۶۱ناصر مکارم شیرازی:
پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
حسین انصاریان:
پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
پس كدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟
(وَ مِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ)
۶۲ناصر مکارم شیرازی:
و پایین تر از آنها، دو باغ بهشتى (دیگر) است.
حسین انصاریان:
و جز آن دو بهشت، دو بهشت دیگر (هم) هست.
محمدمهدی فولادوند:
و غير از آن دو (باغ) دو باغ (ديگر نيز) هست.
(فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)
۶۳ناصر مکارم شیرازی:
پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
حسین انصاریان:
پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
پس كدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟
(مُدْهَامَّتَانِ)
۶۴ناصر مکارم شیرازی:
هر دو خرّم و سرسبزند.
حسین انصاریان:
آن (دو بهشت دیگر) در نهایت سرسبزی اند.
محمدمهدی فولادوند:
كه از (شدت) سبزى سيه گون مى نمايد.
(فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)
۶۵ناصر مکارم شیرازی:
پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
حسین انصاریان:
پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
پس كدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟
(فِیهِمَا عَیْنَانِ نَضَّاخَتَانِ)
۶۶ناصر مکارم شیرازی:
در آنها دو چشمه جوشنده است.
حسین انصاریان:
در آن دو بهشت دو چشمه همواره جوشان و در حال فوران است.
محمدمهدی فولادوند:
در آن دو (باغ) دو چشمه همواره جوشان است.
(فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)
۶۷ناصر مکارم شیرازی:
پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
حسین انصاریان:
پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
پس كدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟
