گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ مَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ کَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ)
۵۰ناصر مکارم شیرازی:
و فرمان ما یک امر بیش نیست، همچون یک چشم بر هم زدن.
حسین انصاریان:
و فرمان ما جز فرمان واحدی نیست که مانند یک چشم بر هم زدن است.
محمدمهدی فولادوند:
و فرمان ما جز يک بار نيست (آن هم) چون چشم به هم زدنى.
(وَ لَقَدْ أَهْلَکْنَا أَشْیَاعَکُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ)
۵۱ناصر مکارم شیرازی:
ما کسانى را که در گذشته شبیه شما بودند هلاک کردیم; آیا کسى هست که پند گیرد؟!
حسین انصاریان:
بی تردید ما هم مسلکان شما را (که در گذشته به سر می بردند، به خاطر طغیانشان) هلاک کردیم؛ پس آیا پند گیرنده ای هست؟
محمدمهدی فولادوند:
و هم مسلكان شما را سخت به هلاكت رسانديم پس آيا پندگيرنده اى هست.
(وَ کُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ)
۵۲ناصر مکارم شیرازی:
و هر کارى را انجام دادند در نامه هاى اعمالشان ثبت است،
حسین انصاریان:
و هر عملی را که انجام دادند در نامه های اعمالشان ثبت است.
محمدمهدی فولادوند:
و هر چه كرده اند در كتابها(ى اعمالشان درج) است.
(وَ کُلُّ صَغِیرٍ وَ کَبِیرٍ مُّسْتَطَرٌ)
۵۳ناصر مکارم شیرازی:
و هر کار کوچک و بزرگى نوشته شده است.
حسین انصاریان:
و هر کوچک و بزرگی (از اعمالشان در آن) نوشته شده است.
محمدمهدی فولادوند:
و هر خرد و بزرگى (در آن) نوشته شده.
(إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ)
۵۴ناصر مکارم شیرازی:
به یقین پرهیزگاران در باغها و نهرهاى بهشتى جاى دارند،
حسین انصاریان:
یقیناً پرهیزکاران در بهشت ها و (کنار) نهرها هستند؛
محمدمهدی فولادوند:
در حقيقت مردم پرهيزگار در ميان باغها و نهرها،
(فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیکٍ مُّقْتَدِرٍ)
۵۵ناصر مکارم شیرازی:
در جایگاه صدق نزد خداوند حاکم مقتدر.
حسین انصاریان:
در جایگاهی حق و پسندیده نزد پادشاهی توانا.
محمدمهدی فولادوند:
در قرارگاه صدق نزد پادشاهى توانايند.
۞ (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
ناصر مکارم شیرازی:
به نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
(الرَّحْمَٰنُ)
۱ناصر مکارم شیرازی:
خداوند رحمان،
حسین انصاریان:
(خدای) رحمان،
محمدمهدی فولادوند:
(خداى) رحمان،
(عَلَّمَ الْقُرْآنَ)
۲ناصر مکارم شیرازی:
قرآن را تعلیم فرمود،
حسین انصاریان:
قرآن را تعلیم داد.
محمدمهدی فولادوند:
قرآن را ياد داد.
(خَلَقَ الْإِنسَانَ)
۳ناصر مکارم شیرازی:
انسان را آفرید،
حسین انصاریان:
انسان را آفرید؛
محمدمهدی فولادوند:
انسان را آفريد.
(عَلَّمَهُ الْبَیَانَ)
۴ناصر مکارم شیرازی:
و به او سخن گفتن آموخت.
حسین انصاریان:
به او بیان آموخت؛
محمدمهدی فولادوند:
به او بيان آموخت.
(الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ)
۵ناصر مکارم شیرازی:
خورشید و ماه با حساب دقیقى در گردشند،
حسین انصاریان:
خورشید و ماه با حسابی (منظم و دقیق) روانند؛
محمدمهدی فولادوند:
خورشيد و ماه بر حسابى (روان)اند.
(وَ النَّجْمُ وَ الشَّجَرُ یَسْجُدَانِ)
۶ناصر مکارم شیرازی:
و گیاهان و درختان براى خدا سجده مى کنند.
حسین انصاریان:
و گیاه و درخت همواره (برای او) سجده می کنند؛
محمدمهدی فولادوند:
و بوته و درخت چهره سايانند.
(وَ السَّمَاءَ رَفَعَهَا وَ وَضَعَ الْمِیزَانَ)
۷ناصر مکارم شیرازی:
و آسمان را برافراشت، و میزان و قانون نهاد،
حسین انصاریان:
و آسمان را برافراشت و (برای سنجش هر امر معنوی و مادی) ترازو نهاد؛
محمدمهدی فولادوند:
و آسمان را برافراشت و ترازو را گذاشت.
(أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ)
۸ناصر مکارم شیرازی:
تا در میزان طغیان نکنید (و از مسیر عدالت منحرف نشوید)،
حسین انصاریان:
تا در (سنجیدن با) ترازو طغیان روا مدارید (و از مرز عدالت و انصاف مگذرید.)
محمدمهدی فولادوند:
تا مبادا از اندازه درگذريد.
(وَ أَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَ لَاتُخْسِرُوا الْمِیزَانَ)
۹ناصر مکارم شیرازی:
و وزن را براساس عدل برپا دارید و در سنجش کاستى نکنید.
حسین انصاریان:
و ترازو را به عدالت برپا دارید و از ترازو مکاهید؛
محمدمهدی فولادوند:
و وزن را به انصاف برپا داريد و در سنجش مكاهيد.
(وَ الْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ)
۱۰ناصر مکارم شیرازی:
و زمین را براى مردم آفرید،
حسین انصاریان:
و زمین را برای (زندگی) مردم نهاد؛
محمدمهدی فولادوند:
و زمين را براى مردم نهاد.
(فِیهَا فَاکِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذَاتُ الْأَکْمَامِ)
۱۱ناصر مکارم شیرازی:
که در آن میوه ها و نخلهاى پرشکوفه است،
حسین انصاریان:
در آن میوه ها و نخل ها با خوشه های غلاف دار است؛
محمدمهدی فولادوند:
در آن ميوه(ها) و نخلها با خوشه هاى غلاف دار،
(وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَ الرَّیْحَانُ)
۱۲ناصر مکارم شیرازی:
و دانه هایى که همراه با ساقه و برگى است که بصورت کاه (و خوراک حیوانات) در مى آید، و گیاهان خوشبو.
حسین انصاریان:
و دانه های با سبوس و کاه و گیاهان خوشبوست،
محمدمهدی فولادوند:
و دانه هاى پوست دار و گياهان خوشبوست،
(فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)
۱۳ناصر مکارم شیرازی:
پس (اى گروه جن و انس) کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
حسین انصاریان:
پس (ای انس و جن!) کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟
(خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ کَالْفَخَّارِ)
۱۴ناصر مکارم شیرازی:
انسان را از گلِ خشکیده اى همچون سفال آفرید،
حسین انصاریان:
انسان را از گلی خشکیده مانند سفال آفرید.
محمدمهدی فولادوند:
انسان را از گل خشكيده اى سفال مانند آفريد،
(وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ)
۱۵ناصر مکارم شیرازی:
و جنّ را از شعله هاى آتش خلق کرد.
حسین انصاریان:
و جن را از آمیزه ای (از شعله های مختلف) آتش به وجود آورد.
محمدمهدی فولادوند:
و جن را از تشعشعى از آتش خلق كرد.
(فبأیّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)
۱۶ناصر مکارم شیرازی:
پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
حسین انصاریان:
پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
پس كدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟