گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
ناصر مکارم شیرازی:
به نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
(وَ النَّجْمِ إِذَا هَوَیٰ)
۱ناصر مکارم شیرازی:
سوگند به ستاره هنگامى که افول مى کند،
حسین انصاریان:
سوگند به ستاره هنگامی که (برای غروب کردن در کرانه افق) افتد؛
محمدمهدی فولادوند:
سوگند به اختر (قرآن) چون فرود مى آيد،
(مَا ضَلَّ صَاحِبُکُمْ وَ مَا غَوَیٰ)
۲ناصر مکارم شیرازی:
که هرگز دوست شما (رسول خدا) گمراه نشده و منحرف نگردیده است،
حسین انصاریان:
که هرگز دوست شما از راه راست منحرف نشده، و (در ایمان و اعتقادش از راه راست) خطا نرفته؛
محمدمهدی فولادوند:
(كه) يار شما نه گمراه شده و نه در نادانى مانده؛
(وَ مَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَیٰ)
۳ناصر مکارم شیرازی:
و هرگز از روى هواى نفس سخن نمى گوید.
حسین انصاریان:
و از روی هوا و هوس سخن نمی گوید.
محمدمهدی فولادوند:
و از سر هوس سخن نمى گويد.
(إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَیٰ)
۴ناصر مکارم شیرازی:
آنچه مى گوید چیزى جز وحى (الهى) که بر او القا شده نیست.
حسین انصاریان:
گفتار او چیزی جز وحی که به او نازل می شود، نیست.
محمدمهدی فولادوند:
اين سخن به جز وحيى كه وحى مى شود نيست.
(عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَیٰ)
۵ناصر مکارم شیرازی:
آن کس که قدرت عظیمى دارد (جبرئیل امین) او را تعلیم داده است;
حسین انصاریان:
(فرشته) بسیار نیرومند به او تعلیم داده است.
محمدمهدی فولادوند:
آن را (فرشته) شديد القوى به او فرا آموخت.
(ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَیٰ)
۶ناصر مکارم شیرازی:
همان کس که توانایى فوق العاده دارد; آنگاه او (پیامبر) به حدّ کمال رسید،
حسین انصاریان:
(همان که) دارای درایت و توانمندی شگفتی است، پس (به آنچه که مأمور انجامش می باشد) مسلط و چیره است.
محمدمهدی فولادوند:
(سروش) نيرومندى كه (مسلط) درايستاد.
(وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَیٰ)
۷ناصر مکارم شیرازی:
در حالى که در افق اعلى بود.
حسین انصاریان:
در حالی که در افق اعلا بود.
محمدمهدی فولادوند:
در حالى كه او در افق اعلى بود.
(ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّیٰ)
۸ناصر مکارم شیرازی:
سپس نزدیک و نزدیکتر شد،
حسین انصاریان:
سپس نزدیک رفت و نزدیک تر شد.
محمدمهدی فولادوند:
سپس نزديک آمد و نزديكتر شد.
(فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَیٰ)
۹ناصر مکارم شیرازی:
تا آن که فاصله او (با جبرئیل) به اندازه فاصله دو قوس کمان یا کمتر بود;
حسین انصاریان:
پس (فاصله اش با پیامبر) به اندازه فاصله دو کمان گشت یا نزدیک تر شد.
محمدمهدی فولادوند:
تا (فاصله اش) به قدر (طول) دو (انتهاى) كمان يا نزديكتر شد.
(فَأَوْحَیٰ إِلَیٰ عَبْدِهِ مَا أَوْحَیٰ)
۱۰ناصر مکارم شیرازی:
در این جا خداوند آنچه را وحى کردنى بود به بنده اش وحى نمود.
حسین انصاریان:
آن گاه به بنده اش آنچه را باید وحی می کرد، وحی کرد.
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه به بنده اش آنچه را بايد وحى كند وحى فرمود.
(مَا کَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَیٰ)
۱۱ناصر مکارم شیرازی:
قلب (پاک او) در آنچه دید هرگز دروغ نگفت.
حسین انصاریان:
آنچه را دل (پیامبر) دید (به پیامبر) دروغ نگفت (تا او را درباره حقیقت فرشته وحی به وهم و خیال اندازد، بلکه به حضور و شهودش یقین کامل داشت.)
محمدمهدی فولادوند:
آنچه را دل ديد انكار(ش) نكرد.
(أَفَتُمَارُونَهُ عَلَیٰ مَا یَرَیٰ)
۱۲ناصر مکارم شیرازی:
آیا با او درباره آنچه (با چشم خود در معراج) دیده مجادله مى کنید؟!
حسین انصاریان:
آیا در آنچه (به حقیقت) می بینید با او به سختی مجادله و ستیزه می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
آيا در آنچه ديده است با او جدال مى كنيد؟
(وَ لَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَیٰ)
۱۳ناصر مکارم شیرازی:
و بار دیگر نیز او را مشاهده کرد،
حسین انصاریان:
و بی تردید یک بار دیگر هم او را دیده است،
محمدمهدی فولادوند:
و قطعا بار ديگرى هم او را ديده است،
(عِندَ سِدْرَةِ الْمُنتَهَیٰ)
۱۴ناصر مکارم شیرازی:
نزد «سدرة المنتهى»،
حسین انصاریان:
نزد سدرة المنتهی،
محمدمهدی فولادوند:
نزديک سدرالمنتهى،
(عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَیٰ)
۱۵ناصر مکارم شیرازی:
که «بهشت جاویدان» در آن جاست.
حسین انصاریان:
در آنجا که جنت الماوی است.
محمدمهدی فولادوند:
در همان جا كه جنة الماوى است.
(إِذْ یَغْشَی السِّدْرَةَ مَا یَغْشَیٰ)
۱۶ناصر مکارم شیرازی:
در آن هنگام که چیزى (نور خیره کننده اى) سدرة المنتهى را پوشانده بود،
حسین انصاریان:
آن گاه که سدره را احاطه کرده بود آنچه (از فرشتگان، نور و زیبایی) احاطه کرده بود.
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه كه درخت سدر را آنچه پوشيده بود پوشيده بود.
(مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَیٰ)
۱۷ناصر مکارم شیرازی:
چشم او هرگز منحرف نشد و طغیان نکرد (آنچه دید واقعیّت بود)
حسین انصاریان:
دیده (پیامبر آنچه را دید) بر غیر حقیقت و به خطا ندید و از مرز دیدن حقیقت هم درنگذشت.
محمدمهدی فولادوند:
ديده(اش) منحرف نگشت و (از حد) در نگذشت.
(لَقَدْ رَأَیٰ مِنْ آیَاتِ رَبِّهِ الْکُبْرَیٰ)
۱۸ناصر مکارم شیرازی:
به یقین او بزرگترین نشانه هاى پروردگارش را (در آن سفر آسمانى) دید.
حسین انصاریان:
به راستی که بخشی از نشانه های بسیار بزرگ پروردگارش را دید.
محمدمهدی فولادوند:
به راستى كه (برخى) از آيات بزرگ پروردگار خود را بديد.
(أَفَرَأَیْتُمُ اللَّاتَ وَ الْعُزَّیٰ)
۱۹ناصر مکارم شیرازی:
به من خبر دهید آیا بتهاى «لات» و «عزّى»،
حسین انصاریان:
پس به من از لات و عزّی (دو بت خویش) خبر دهید،
محمدمهدی فولادوند:
به من خبر دهيد از لات و عزى،
(وَ مَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَیٰ)
۲۰ناصر مکارم شیرازی:
و «منات» که سوّمین آنهاست (دختران خدا هستند)؟!
حسین انصاریان:
و منات، سومین (بت) دیگرتان (که شما آنها را تمثال فرشتگانی به عنوان دختران خدا می پندارید،)
محمدمهدی فولادوند:
و منات آن سومين ديگر،
(أَلَکُمُ الذَّکَرُ وَ لَهُ الْأُنثَیٰ)
۲۱ناصر مکارم شیرازی:
آیا سهم شما پسر است و سهم او دختر؟! (در حالى که به زعم شما دختران کم ارزش ترند!)
حسین انصاریان:
آیا (به پندار شما) ویژه شما پسر و ویژه او دختر است؟!
محمدمهدی فولادوند:
آيا (به خيالتان) براى شما پسر است و براى او دختر؟
(تِلْکَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِیزَیٰ)
۲۲ناصر مکارم شیرازی:
دراین صورت این تقسیمى ناعادلانه است.
حسین انصاریان:
در این صورت این تقسیمی ظالمانه است.
محمدمهدی فولادوند:
در اين صورت اين تقسيم نادرستى است.
(إِنْ هِیَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّیْتُمُوهَا أَنتُمْ وَ آبَاؤُکُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ۚ إِن یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَ مَا تَهْوَی الْأَنفُسُ ۖ وَ لَقَدْ جَاءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَیٰ)
۲۳ناصر مکارم شیرازی:
اینها فقط نامهایى است که شما و پدرانتان بر آنها گذاشته اید (نامهایى بى محتوا و اسمهایى بى مسمّا)، و هرگز خداوند دلیل و حجّتى بر آن نازل نکرده; آنان فقط از گمانهاى بى اساس و هواى نفس پیروى مى کنند در حالى که هدایت از سوى پروردگارشان براى آنها آمده است.
حسین انصاریان:
این بتان (که شما آنها را به عنوان شریک خدا گرفته اید) چیزی جز نام ها(ی بی معنا و بی مفهوم) که شما و پدرانتان (بر اساس حدس و گمان) نامگذاری کرده اید نیستند، خدا بر (حقّانیّت) آنها هیچ دلیلی نازل نکرده است. اینان فقط از پندار و گمان (بی پایه) و هواهای نفسانی پیروی می کنند، در حالی که مسلماً از سوی پروردگارشان برای آنان هدایت آمده است.
محمدمهدی فولادوند:
(اين بتان) جز نامهايى بيش نيستند كه شما و پدرانتان نامگذارى كرده ايد (و) خدا بر (حقانيت) آنها هيچ دليلى نفرستاده است (آنان) جز گمان و آنچه را كه دلخواهشان است پيروى نمى كنند با آنكه قطعا از جانب پروردگارشان هدايت برايشان آمده است.
(أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّیٰ)
۲۴ناصر مکارم شیرازی:
آیا آنچه انسان تمنّا دارد به آن مى رسد؟!
حسین انصاریان:
مگر برای انسان آنچه را (چون حاجت بخشی بتان و شفاعت آنان) آرزو می کند، فراهم است؟
محمدمهدی فولادوند:
مگر انسان آنچه را آرزو كند دارد؟!
(فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَیٰ)
۲۵ناصر مکارم شیرازی:
در حالى که آخرت و دنیا از آنِ خداست (و بدون اراده او کسى به چیزى نمى رسد).
حسین انصاریان:
آخرت و دنیا فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست.
محمدمهدی فولادوند:
آن سرا و اين سرا از آن خداست.
۞ (وَ کَم مِّن مَّلَکٍ فِی السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن یَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن یَشَاءُ وَ یَرْضَیٰ)
۲۶ناصر مکارم شیرازی:
و چه بسیار فرشتگان آسمانها که شفاعت آنها سودى نمى بخشد مگر پس از آن که خدا براى هرکس بخواهد و راضى باشد اجازه (شفاعت) دهد.
حسین انصاریان:
و چه بسیار فرشتگانی که در آسمان ها هستند که شفاعتشان هیچ سودی نمی بخشد مگر پس از آنکه خدا برای هر که بخواهد و بپسندد، اجازه دهد.
محمدمهدی فولادوند:
و بسا فرشتگانى كه در آسمانهايند (و) شفاعتشان به كارى نيايد مگر پس از آنكه خدا به هر كه خواهد و خشنود باشد اذن دهد.
