• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۲۴ قرآن کریم سوره طور

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترجمه:
گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.




(أَفَسِحْرٌ هَٰذَا أَمْ أَنتُمْ لَاتُبْصِرُونَ)

۱۵
ناصر مکارم شیرازی:
آیا این (دوزخ که مى بینید) سحر است یا شما نمى بینید؟!
حسین انصاریان:
آیا این آتش هم جادوست (چنانکه در دنیا وحی را جادو می پنداشتید) یا شما (این واقعیت آشکار را) نمی بینید (چنانکه در دنیا حقایق را نمی دیدید؟)
محمدمهدی فولادوند:
آيا اين افسون است‌ يا شما (درست) نمى ‌بينيد.



(ٱصۡلَوۡهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَیْکُمْ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ)

۱۶
ناصر مکارم شیرازی:
در آن وارد شوید و بسوزید; مى خواهید صبر کنید یا نکنید، براى شما یکسان است; تنها به اعمالتان جزا داده مى شوید!
حسین انصاریان:
در آن در آیید (و بسوزید)؛ پس صبر کنید یا نکنید برای شما یکسان است. فقط اعمالی را که همواره انجام می دادید، جزا داده می شوید.
محمدمهدی فولادوند:
به آن درآييد خواه بشكيبيد يا نشكيبيد به حال شما يكسان است تنها به آنچه میکرديد مجازات مى‌ يابيد.



(إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَ نَعِیمٍ)

۱۷
ناصر مکارم شیرازی:
ولى پرهیزگاران در میان باغهاى بهشتى و نعمتهاى فراوان جاى دارند،
حسین انصاریان:
بی تردید پرهیزکاران در بهشت ها و نعمتی فراوان اند.
محمدمهدی فولادوند:
پرهيزگاران در باغهايى و (در) ناز و نعمتند.



(فَاکِهِینَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَ وَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ)

۱۸
ناصر مکارم شیرازی:
و از آنچه پروردگارشان به آنها داده شاد و مسرورند و پروردگارشان آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است.
حسین انصاریان:
به آنچه پروردگارشان به آنان عطا کرده و (برای آنکه) پروردگارشان آنان را از عذاب دوزخ مصون داشته، شادمان و مسرورند.
محمدمهدی فولادوند:
به آنچه پروردگارشان به آنان داده دلشادند و پروردگارشان آنها را از عذاب دوزخ مصون داشته است.



(کُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ)

۱۹
ناصر مکارم شیرازی:
(به آنها گفته مى شود) بخورید و بیاشامید گوارا باد (بر شما); اینها در برابر اعمالى است که انجام مى دادید.
حسین انصاریان:
(به آنان گویند) به پاداش اعمالی که همواره انجام می دادید (از این نعمت ها) بخورید و بیاشامید، گوارایتان باد.
محمدمهدی فولادوند:
(به آنان گويند) به (پاداش) آنچه به جاى مى ‌آورديد بخوريد و بنوشيد گواراتان باد.



(مُتَّکِئِینَ عَلَیٰ سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ ۖ وَ زَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِینٍ)

۲۰
ناصر مکارم شیرازی:
این در حالى است که بر تختهایى که در کنار هم چیده شده تکیه مى زنند، و «حورالعین» را به همسرىِ آنها در مى آوریم.
حسین انصاریان:
(این) در حالی (است) که بر تخت هایی ردیف و به هم پیوسته تکیه می زنند و حورالعین را به همسری آنان در می آوریم.
محمدمهدی فولادوند:
بر تختهايى رديف هم تكيه زده‌ اند و حوران درشت‌ چشم را همسر آنان گردانده‌ ايم.



(وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُم بِإِیمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ مَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَیْءٍ ۚ کُلُّ امْرِئٍ بِمَا کَسَبَ رَهِینٌ)

۲۱
ناصر مکارم شیرازی:
کسانى که ایمان آوردند و فرزندانشان به پیروى از آنان ایمان اختیار کردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق مى کنیم; و از (پاداش) عملشان چیزى نمى کاهیم; و هر کس در گرو اعمال خویش است.
حسین انصاریان:
و کسانی که ایمان آوردند و فرزندانشان (به نوعی) در ایمان از آنان پیروی کردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق می کنیم و هیچ چیز از اعمالشان را نمی کاهیم؛ هر انسانی در گرو اعمال خویش است.
محمدمهدی فولادوند:
و كسانى كه گرويده و فرزندانشان آنها را در ايمان پيروى كرده‌ اند فرزندانشان را به آنان ملحق خواهيم كرد و چيزى از كار(ها)شان را نمى ‌كاهيم هر كسى در گرو دستاورد خويش است.



(وَ أَمْدَدْنَاهُم بِفَاکِهَةٍ وَ لَحْمٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَ)

۲۲
ناصر مکارم شیرازی:
و همواره از انواع میوه ها و گوشتها ـ از هر گونه که بخواهند ـ در اختیارشان مى گذاریم.
حسین انصاریان:
و (همواره) به آنان انواع میوه ها و گوشتهایی که دلخواه آنان است، می رسانیم.
محمدمهدی فولادوند:
با (هر نوع) ميوه و گوشتى كه دلخواه آنهاست آنان را مدد (و تقويت) مى ‌كنيم.



(یَتَنَازَعُونَ فِیهَا کَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِیهَا وَ لَا تَأْثِیمٌ)

۲۳
ناصر مکارم شیرازی:
آنها در بهشت جامهاى لبریز (از شراب طهور) را که نه بیهوده گویى در آن است و نه گناه، از یکدیگر مى گیرند.
حسین انصاریان:
آنان در بهشت، جام های (پر از شراب طهور را) که نه در آن (پس از نوشیدنش، زمینه) بیهوده گویی و نه (خوردنش) گناه است، از دست یکدیگر می گیرند.
محمدمهدی فولادوند:
در آنجا جامى از دست هم مى ‌ربايند (و بر سرش همچشمى مى كنند) كه در آن نه ياوه گويى است و نه گناه.



(وَ یَطُوفُ عَلَیْهِمْ غِلْمَانٌ لَهُم کَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّکْنُونٌ)

۲۴
ناصر مکارم شیرازی:
و پیوسته بر گِردشان نوجوانانى براى (خدمت) آنان گردش مى کنند که همچون مرواریدهاى پوشیده در صدفند.
حسین انصاریان:
و (همواره برای پذیرایی از آنان) نوجوانانی پیرامونشان می گردند که گویا مرواریدی نهفته در صدف هستند.
محمدمهدی فولادوند:
و براى (خدمت) آنان پسرانى است كه بر گردشان همى‌ گردند انگارى آنها مرواريدى‌ اند كه (در صدف) نهفته است.



(وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَیٰ بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ)

۲۵
ناصر مکارم شیرازی:
در این هنگام رو به یکدیگر کرده (از گذشته ها) مى پرسند;
حسین انصاریان:
و به یکدیگر روی می کنند (و از احوالات گذشته) از هم می پرسند.
محمدمهدی فولادوند:
و برخي‌شان رو به برخى كنند (و) از هم پرسند.



(قَالُوا إِنَّا کُنَّا قَبْلُ فِی أَهْلِنَا مُشْفِقِینَ)

۲۶
ناصر مکارم شیرازی:
مى گویند «ما در میان خانواده خود ترسان بودیم (مبادا گناهان آنها دامن ما را بگیرد)!
حسین انصاریان:
می گویند ما پیش تر (در دنیا) در میان کسان خود (از عذاب امروز) ترسان بودیم؛
محمدمهدی فولادوند:
گويند ما پيشتر در ميان خانواده خود بيمناك بوديم.



(فَمَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا وَ وَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ)

۲۷
ناصر مکارم شیرازی:
امّا خداوند بر ما منّت نهاد و از عذاب سخت و نافذ (دوزخ) ما را حفظ کرد.
حسین انصاریان:
ولی خدا بر ما منت نهاد و ما را از عذاب مرگبار حفظ کرد.
محمدمهدی فولادوند:
پس خدا بر ما منت نهاد و ما را از عذاب گرم (مرگبار) حفظ كرد.



(إِنَّا کُنَّا مِن قَبْلُ نَدْعُوهُ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِیمُ)

۲۸
ناصر مکارم شیرازی:
ما از پیش او را مى خواندیم (و مى پرستیدیم)، که اوست نیکوکار و مهربان.»
حسین انصاریان:
از پیش او را (برای نجات از عذاب) می خواندیم؛ زیرا که او نیکوکار و مهربان است.
محمدمهدی فولادوند:
ما از ديرباز او را مى‌ خوانديم كه او همان نيكوكار مهربان است.



(فَذَکِّرْ فَمَا أَنتَ بِنِعْمَتِ رَبِّکَ بِکَاهِنٍ وَ لَا مَجْنُونٍ)

۲۹
ناصر مکارم شیرازی:
پس تذکّر ده، که به نعمت و لطف پروردگارت تو کاهن و مجنون نیستى.
حسین انصاریان:
پس (مشرکان را) هشدار ده که تو به لطف و رحمت پروردگارت نه کاهنی نه دیوانه؛
محمدمهدی فولادوند:
پس اندرز ده كه تو به لطف پروردگارت نه كاهنى و نه ديوانه.



(أَمْ یَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَیْبَ الْمَنُونِ)

۳۰
ناصر مکارم شیرازی:
بلکه آنها مى گویند «او شاعرى است که ما انتظار مرگش را مى کشیم!»
حسین انصاریان:
بلکه این سبک مغزانند که می گویند او شاعری است که برای او حوادث تلخ روزگار و آمدن مرگش را انتظار می بردیم!
محمدمهدی فولادوند:
يا مى‌ گويند شاعرى است كه انتظار مرگش را مى ‌بريم (و چشم به راه بد زمانه بر اوييم).



(قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّی مَعَکُم مِّنَ الْمُتَرَبِّصِینَ)

۳۱
ناصر مکارم شیرازی:
بگو «انتظار بکشید که من هم با شما انتظار مى کشم (شما انتظار مرگ مرا، و من انتظار نابودى شما را با عذاب الهى)!»
حسین انصاریان:
بگو (هلاکت خود را) انتظار برید که من هم با شما از منتظرانم.
محمدمهدی فولادوند:
بگو منتظر باشيد كه من (نيز) با شما از منتظرانم.





جعبه ابزار