گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(کَذَٰلِکَ مَا أَتَی الَّذِینَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ)
۵۲ناصر مکارم شیرازی:
این گونه است که هیچ پیامبرى به سوى کسانى که قبل از آنها بودند فرستاده نشد مگر این که گفتند «او ساحر است یا دیوانه!»
حسین انصاریان:
همچنین هیچ پیامبری بر کسانی که پیش از اینان بودند نیامد مگر اینکه گفتند جادوگر یا دیوانه است!
محمدمهدی فولادوند:
بدين سان بر كسانى كه پيش از آنها بودند هيچ پيامبرى نيامد جز اينكه گفتند ساحر يا ديوانه اى است.
(أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ)
۵۳ناصر مکارم شیرازی:
آیا یکدیگر را به آن سفارش مى کردند (که همه چنین تهمتى بزنند)؟! چنین نیست، بلکه آنها قومى طغیانگرند.
حسین انصاریان:
آیا (این اقوام) یکدیگر را به این گونه داوری (ناحق درباره پیامبرشان) سفارش کرده بودند؟! (نه) بلکه همه آنان گروهی یاغی و سرکش بودند (و این یاوه گویی ها، محصول سرکشی و یاغی گری آنان بود.)
محمدمهدی فولادوند:
آيا همديگر را به اين (سخن) سفارش كرده بودند (نه) بلكه آنان مردمى سركش بودند.
(فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ)
۵۴ناصر مکارم شیرازی:
حال که چنین است از آنها روى بگردان که هرگز در خورِ ملامت نخواهى بود;
حسین انصاریان:
بنابراین از این سبک مغزان باطل گو، روی برگردان (که تو اتمام حجت کردی) و شایسته سرزنش نیستی؛
محمدمهدی فولادوند:
پس از آنان روى بگردان كه تو در خور نكوهش نيستى.
(وَ ذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْرَیٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِینَ)
۵۵ناصر مکارم شیرازی:
و پیوسته تذکّر ده، زیرا تذکّر مؤمنان را سود مى بخشد.
حسین انصاریان:
و پند ده؛ زیرا پند به مؤمنان سود می دهد؛
محمدمهدی فولادوند:
و پند ده كه مؤمنان را پند سود بخشد.
(وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ)
۵۶ناصر مکارم شیرازی:
من جنّ و انس را نیافریدم جز براى این که مرا پرستش کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند).
حسین انصاریان:
و جن و انس را جز برای اینکه مرا بپرستند نیافریدیم؛
محمدمهدی فولادوند:
و جن و انس را نيافريدم جز براى آنكه مرا بپرستند.
(مَا أُرِیدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَ مَا أُرِیدُ أَن یُطْعِمُونِ)
۵۷ناصر مکارم شیرازی:
هرگز از آنها روزى نمى خواهم، و نمى خواهم مرا اطعام کنند.
حسین انصاریان:
از آنان هیچ رزقی نمی خواهم، و نمی خواهم که مرا طعام دهند.
محمدمهدی فولادوند:
از آنان هيچ روزيى نمى خواهم و نمى خواهم كه مرا خوراک دهند.
(إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِینُ)
۵۸ناصر مکارم شیرازی:
زیرا تنها خداوند روزى دهنده و صاحب قدرت است و ناتوانى در او راه ندارد.
حسین انصاریان:
بی تردید خدا خود روزی دهنده و صاحب قدرت استوار است.
محمدمهدی فولادوند:
خداست كه خود روزى بخش نيرومند استوار است.
(فَإِنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَایَسْتَعْجِلُونِ)
۵۹ناصر مکارم شیرازی:
و براى کسانى که ستم کردند، سهم بزرگى (از عذاب) است همانند سهم یارانشان (از اقوام ستمگر پیشین); بنابراین عجله نکنند!
حسین انصاریان:
پس برای کسانی (از قوم تو) که ستم ورزیدند، سهمی از عذاب است مانند سهم هم مسلکانشان (از امت های پیشین)، بنابراین شتاب در آمدن آن را نخواهند.
محمدمهدی فولادوند:
پس براى كسانى كه ستم كردند بهره اى است از عذاب همانند بهره عذاب ياران (قبلى)شان پس (بگو) در خواستن عذاب از من شتابزدگى نكنند.
(فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ کَفَرُوا مِن یَوْمِهِمُ الَّذِی یُوعَدُونَ)
۶۰ناصر مکارم شیرازی:
پس واى بر کسانى که کافر شدند از روزى که به آن وعده داده مى شوند!
حسین انصاریان:
پس وای بر کسانی که کافر شدند از آن روزشان که به آن وعده داده می شوند.
محمدمهدی فولادوند:
پس واى بر كسانى كه كافر شده اند از آن روزى كه وعده يافته اند.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
ناصر مکارم شیرازی:
به نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
(وَ الطُّورِ)
۱ناصر مکارم شیرازی:
سوگند به کوهِ طور،
حسین انصاریان:
سوگند به (کوهِ) طور،
محمدمهدی فولادوند:
سوگند به طور،
(وَ کِتَابٍ مَّسْطُورٍ)
۲ناصر مکارم شیرازی:
و کتابى که نوشته شده،
حسین انصاریان:
و به کتابی که نوشته شده،
محمدمهدی فولادوند:
و كتابى نگاشته شده،
(فِی رَقٍّ مَّنشُورٍ)
۳ناصر مکارم شیرازی:
در صفحهاى گسترده،
حسین انصاریان:
در صفحه ای باز و گسترده،
محمدمهدی فولادوند:
در طومارى گسترده،
(و َالْبَیْتِ الْمَعْمُورِ)
۴ناصر مکارم شیرازی:
و سوگند به «بیت المعمور»،
حسین انصاریان:
و به آن خانه آباد،
محمدمهدی فولادوند:
سوگند به آن خانه آباد (خدا)،
(و َالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ)
۵ناصر مکارم شیرازی:
و سقف برافراشته،
حسین انصاریان:
و به آن سقف برافراشته،
محمدمهدی فولادوند:
سوگند به بام بلند (آسمان)،
(وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ)
۶ناصر مکارم شیرازی:
و دریاى مملوّ و برافروخته،
حسین انصاریان:
و به آن دریای مملو و برافروخته،
محمدمهدی فولادوند:
و آن درياى سرشار (و افروخته)،
(إِنَّ عَذَابَ رَبِّکَ لَوَاقِعٌ)
۷ناصر مکارم شیرازی:
که عذاب پروردگارت واقع شدنى است،
حسین انصاریان:
که بی تردید عذاب پروردگارت واقع شدنی است؛
محمدمهدی فولادوند:
كه عذاب پروردگارت واقع شدنى است،
(مَّا لَهُ مِن دَافِعٍ)
۸ناصر مکارم شیرازی:
و چیزى مانع آن نخواهد بود!
حسین انصاریان:
و آن را هیچ مانع و بازدارنده ای نیست.
محمدمهدی فولادوند:
آن را هيچ بازدارنده اى نيست.
(یَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا)
۹ناصر مکارم شیرازی:
(این عذاب الهى) در آن روزى است که آسمان به شدّت به حرکت در مى آید،
حسین انصاریان:
(و آن در) روزی (است) که آسمان به حرکت و لرزه ای سخت در آید؛
محمدمهدی فولادوند:
روزى كه آسمان سخت در تب و تاب افتد؛
(وَ تَسِیرُ الْجِبَالُ سَیْرًا)
۱۰ناصر مکارم شیرازی:
و کوهها از جا کنده و متحرک مى شوند!
حسین انصاریان:
و کوهها (چون گرد و غبار) سریع و تند، روان شوند.
محمدمهدی فولادوند:
و كوهها (جمله) به حركت درآيند.
(فَوَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ)
۱۱ناصر مکارم شیرازی:
واى در آن روز بر تکذیب کنندگان،
حسین انصاریان:
پس در آن روز وای بر تکذیب کنندگان!
محمدمهدی فولادوند:
پس واى بر تكذيب كنندگان در آن روز!
(الَّذِینَ هُمْ فِی خَوْضٍ یَلْعَبُونَ)
۱۲ناصر مکارم شیرازی:
همانها که در سخنان باطل به بازى مشغولند!
حسین انصاریان:
همانان که با فرو رفتن (در گفتار و کردار باطل با حقایق) بازی می کنند.
محمدمهدی فولادوند:
آنان كه به ياوه سرگرمند!
(یَوْمَ یُدَعُّونَ إِلَیٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا)
۱۳ناصر مکارم شیرازی:
در آن روز که آنها را به سوى آتش دوزخ مى رانند.
حسین انصاریان:
روزی که آنان را با خشونت و زور به سوی آتش می رانند.
محمدمهدی فولادوند:
روزى كه به سوى آتش جهنم كشيده مى شوند (چه) كشيدنى.
(هَٰذِهِ النَّارُ الَّتِی کُنتُم بِهَا تُکَذِّبُونَ)
۱۴ناصر مکارم شیرازی:
(به آنها مى گویند) این همان آتشى است که آن را تکذیب مى کردید!
حسین انصاریان:
(و به آنان می گویند) این همان آتشی است که همواره آن را تکذیب می کردید.
محمدمهدی فولادوند:
(و به آنان گويند) اين همان آتشى است كه دروغش مى پنداشتيد.