صفحه ۵۱۵ قرآن کریم سوره فتح و حجرات

محمد فرستاده خداست; و کسانى که با او هستند در برابر کفّار سرسخت و شدید، و در میان خود مهربانند; پیوسته آنها را در حال رکوع و سجود مى بینى در حالى که همواره فضل و رضاى خدا را مى طلبند; نشانه آنها در صورتشان از اثر سجده نمایان است; این توصیف آنان در تورات است و توصیف آنان در انجیل، همانند زراعتى است که جوانه اش را خارج ساخته، سپس به تقویت آن پرداخته تا محکم شده و بر پاى خود ایستاده است و به قدرى نمو و رشد کرده که زارعان را به شگفتى وا مى دارد; این براى آن است که کافران را به خشم آورد! و کسانى از آنها را که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده اند، خداوند وعده آمرزش و پاداش عظیمى داده است.

محمّد، فرستاده خداست و کسانی که با او هستند بر کافران سرسخت و در میان خودشان با یکدیگر مهربانند، همواره آنان را در رکوع و سجود می بینی که پیوسته فضل و خشنودی خدا را می طلبند؛ نشانه آنان در چهره شان از اثر سجود پیداست، این است توصیف آنان در تورات، و اما توصیفشان در انجیل این است که وجودشان چون زراعتی است که جوانه های خود را رویانده پس تقویتش کرده تا ستبر و ضخیم شده، و در نتیجه بر ساقه هایش (محکم و استوار) ایستاده است، به طوری که دهقانان را (از رشد و انبوهی خود) به تعجب می آورد تا خدا به وسیله (انبوهی و نیرومندی) مؤمنان، کافران را به خشم آورد. (و) خدا به کسانی از آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، آمرزش و پاداشی بزرگ وعده داده است.

محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) پيامبر خداست و كسانى كه با اويند بر كافران سختگير (و) با همديگر مهربانند آنان را در ركوع و سجود مى ‌بينى فضل و خشنودى خدا را خواستارند علامت (مشخصه) آنان بر اثر سجود در چهره ‌هايشان است اين صفت ايشان است در تورات و مثل آنها در انجيل چون كشته‌ اى است كه جوانه خود برآورد و آن را مايه دهد تا ستبر شود و بر ساقه ‌هاى خود بايستد و دهقانان را به شگفت آورد تا از (انبوهى) آنان (خدا) كافران را به خشم دراندازد خدا به كسانى از آنان كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌ اند آمرزش و پاداش بزرگى وعده داده‌ است

به‌ نام خداوند بخشنده مهربان

به نام خداوند رحمتگر مهربان

به نام خداوند رحمتگر مهربان

اى کسانى که ایمان آورده اید! چیزى را بر خدا وپیامبرش مقدّم ندارید (و از آنها پیشى مگیرید)، و تقواى الهى پیشه کنید که خداوند شنوا و داناست.

ای اهل ایمان! بر خدا و پیامبرش (در هیچ امری از امور دین و دنیا و آخرت) پیشی مگیرید و از خدا پروا کنید که خدا شنوا و داناست.

اى كسانى كه ايمان آورده‌ ايد در برابر خدا و پيامبرش (در هيچ كارى) پيشى مجوييد و از خدا پروا بداريد كه خدا شنواى داناست.

که ایمان آورده اید! صداى خود را از صداى پیامبر بالاتر نبرید، و در برابر او بلند سخن مگویید (و او را بلند صدا نزنید) آن گونه که بعضى از شما در برابر بعضى بلند صدا مى کنند، مبادا اعمال شما نابود گردد در حالى که نمى دانید.

ای مؤمنان! صدایتان را بلندتر از صدای پیامبر نکنید، و آن گونه که با یکدیگر بلند سخن می گویید با او بلند سخن نگویید، مبادا آنکه اعمالتان تباه و بی اثر شود و شما تباهی آن را درک نکنید.

اى كسانى كه ايمان آورده‌ ايد صدايتان را بلندتر از صداى پيامبر مكنيد و همچنانكه بعضى از شما با بعضى ديگر بلند سخن مى‌ گوييد با او به صداى بلند سخن مگوييد مبادا بى‌ آنكه بدانيد كرده ‌هايتان تباه شود.

به یقین کسانى که صداى خود را نزد پیامبر خدا پایین مى آورند همان کسانى هستند که خداوند دلهایشان را براى تقوا خالص نموده، و براى آنان آمرزش و پاداش عظیمى است.

بی تردید کسانی که صدایشان را نزد رسول خدا پایین می آورند، همانان هستند که خدا دل هایشان را برای پرهیزکاری امتحان کرده، آنان را آمرزش و پاداشی بزرگ است.

كسانى كه پيش پيامبر خدا صدايشان را فرو مى ‌كشند همان كسانند كه خدا دلهايشان را براى پرهيزگارى امتحان كرده است آنان را آمرزش و پاداشى بزرگ است.

( ولى) کسانى که تو را از پشت حجره ها بلند صدا مى زنند، بیشترشان نمى فهمند.

یقیناً کسانی که تو را از پشت اطاق ها صدا می کنند، بیشترشان معرفت و آگاهی (به حرمت و عظمت تو) ندارند.

كسانى كه تو را از پشت اتاقها(ى مسكونى تو) به فرياد مى‌ خوانند بيشترشان نمى‌ فهمند.