صفحه ۴۹ قرآن کریم سوره بقره

اگر در سفر بودید، و نویسنده‌اى نیافتید، (طلبکار، چیزى را) گروگان بگیرد و اگر به یکدیگر اطمینان (کامل) داشته باشید، (گروگان لازم نیست، و) باید کسى که (بدون گروگان) امین شمرده شده، امانت (و بدهى خود را بموقع) بپردازد; و از خدایى که پروردگار اوست، بپرهیزد. و شهادت را کتمان نکنید. وهر کس آن را کتمان کند، قلبش گناهکار است. و خداوند، به آنچه انجام مى‌دهید، داناست.

و اگر در سفر باشيد و نويسنده‌اى نيابيد براى وثيقه دين گروى گرفته شود. و اگر برخى بعضى را امين داند (و به او امانت بسپارد) پس بايد ادا كند آن امين آنچه را كه به امانت گرفته است و از خداى خود بترسد (و به امانت خيانت نكند)، و كتمان شهادت ننماييد، كه هر كس كتمان كند البته به دل گناهكار است و خدا از همه كار شما آگاه است.

و اگر در سفر بودید و نویسنده‌ای (برای ثبت سند) نیافتید، وثیقه‌های دریافت شده (جایگزین سند و شاهد) است. و اگر یکدیگر را امین دانستید (وثیقه لازم نیست) پس باید کسی که امینش دانسته اند، امانتش را ادا کند. و از خدا پروردگار خود، پروا نماید و (شما ای شاهدان!) شهادت را پنهان نکنید و هر که آن را پنهان کند، یقیناً دلش گناهکار است؛ و خدا به آنچه انجام می‌دهید داناست.

و اگر در سفر بوديد و نويسنده‌اى نيافتيد وثيقه‌اى بگيريد؛ و اگر برخى از شما برخى ديگر را امين دانست‌، پس آن كس كه امين شمرده شده‌، بايد سپرده وى را بازپس دهد؛ و بايد از خداوند كه پروردگار اوست‌، پروا كند. و شهادت را كتمان مكنيد، و هر كه آن را كتمان كند قلبش گناهكار است‌، و خداوند به آنچه انجام مى‌دهيد داناست‌.

آنچه در آسمان‌ها و زمین است، از آنِ خداست. و اگر آنچه را در دلهایتان دارید، آشکار سازید یا پنهان، خداوند شما را مطابق آن، محاسبه مى‌کند. سپس هر کس را بخواهد (و شایسته باشد)، مى بخشد; و هر کس را بخواهد (و استحقاق داشته باشد)، مجازات مى‌کند. و خداوند بر هر چیزى تواناست.

آنچه در آسمان‌ها و زمين است همه ملک خداست و اگر آنچه در دل داريد آشكار و يا مخفى كنيد همه را خدا در محاسبه شما خواهد آورد، آن گاه هر كه را خواهد ببخشد و هر كه را خواهد عذاب كند، و خدا بر هر چيز تواناست.

آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست، و اگر آنچه (از نیّت های فاسد و افکار باطل) در دل دارید آشکار کنید یا پنهان سازید، خدا شما را به آن محاسبه می‌کند؛ پس هر که را بخواهد می آمرزد، و هر که را بخواهد عذاب می کند؛ و خدا بر هر کاری تواناست.

آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است از آنِ خداست‌. و اگر آنچه در دل‌هاى خود داريد، آشكار يا پنهان كنيد، خداوند شما را به آن محاسبه مى‌كند؛ آنگاه هر كه را بخواهد مى‌بخشد، و هر كه را بخواهد عذاب مى‌كند، و خداوند بر هر چيزى تواناست‌.

پیامبر، به آنچه از سوى پروردگارش بر او نازل شده، ایمان آورده است; و همه مؤمنان (نیز)، به خدا و فرشتگانش و کتاب‌هاى او و فرستادگانش، ایمان آورده‌اند; (و گفتند) «ما در میان هیچ یک از پیامبران او، فرق نمى‌گذاریم (و به همه ایمان داریم)». و گفتند «شنیدیم و اطاعت کردیم. پروردگارا! به آمرزشِ تو امیدواریم; و بازگشت (ما) به سوى توست.»

اين رسول به آنچه خدا بر او نازل كرده ايمان آورده و مؤمنان نيز همه به خدا و فرشتگان خدا و كتب و پيغمبران خدا ايمان آوردند (و گفتند) ما ميان هيچ يک از پيغمبران خدا فرق نگذاريم، و (همه يك زبان و يک دل) اظهار كردند كه ما (فرمان خدا را) شنيده و اطاعت كرديم، پروردگارا، ما آمرزش تو را خواهيم و (مى‌دانيم) بازگشت همه به سوى توست.

پیامبر به آنچه از پروردگارش به او نازل شده، ایمان آورده، و مؤمنان همگی به خدا و فرشتگان و کتاب ها و پیامبرانش، ایمان آورده‌اند (و بر اساس ایمان استوارشان گفتند) ما میان هیچ یک از پیامبران او فرق نمی‌گذاریم. و گفتند شنیدیم و اطاعت کردیم، پروردگارا! آمرزشت را خواهانیم و بازگشت (همه) به سوی توست.

پيامبر (خدا) بدانچه از جانب پروردگارش بر او نازل شده است ايمان آورده است‌، و مؤمنان همگى به خدا و فرشتگان و كتاب‌ها و فرستادگانش ايمان آورده‌اند (و گفتند) (ميان هيچ يک از فرستادگانش فرق نمى‌گذاريم‌) و گفتند (شنيديم و گردن نهاديم‌، پروردگارا، آمرزش تو را (خواستاريم‌) و فرجام به سوى تو است‌.)

خداوند هیچ کس را، جز به اندازه تواناییش، تکلیف نمى‌کند. (انسان،) هر کار (نیکى) را انجام دهد، به سود خود انجام داده; و هر کار (بدى) کند، به زیان خود کرده است. (مؤمنان مى گویند) «پروردگارا! اگر ما فراموش یا خطا کردیم، ما را مؤاخذه مکن. پروردگارا! تکلیف سنگینى بر ما قرار مده، آن چنان که (به خاطر گناه و طغیان،) بر کسانى که پیش از ما بودند، قرار دادى. پروردگارا! آنچه طاقت تحمّل آن را نداریم، بر ما مقرّر مدار و ما را عفو کن و بیامرز و مورد رحمت خود قرار ده.تو مولا و سرپرست مایى،پس ما را بر جمعیّت کافران، پیروز گردان.»

خدا هيچ كس را تكليف نكند مگر به قدر توانايى او، نيكی‌هاى هر كس به سود او و بدی‌هايش نيز به زيان خود اوست. پروردگارا، ما را بر آنچه به فراموشى يا به خطا كرده‌ايم مؤاخذه مكن. بار پروردگارا، تكليف گران و طاقت فرسا كه بر پيشينيان ما نهاده‌اى بر ما مگذار. پروردگارا، بار تكليفى فوق طاقت ما بر دوش ما منه، و بيامرز و ببخش گناه ما را، و بر ما رحمت فرما، تنها آقاى ما و ياور ما تويى، پس ما را بر گروه كافران يارى فرما.

خدا هیچ کس را جز به اندازه توانایی اش تکلیف نمی‌کند. هر کس عمل شایسته‌ای انجام داده، به سود اوست، و هر کس مرتکب کار زشتی شده، به زیان اوست. (مؤمنان گویند) پروردگارا! اگر فراموش کردیم یا مرتکب اشتباه شدیم، ما را مؤاخذه مکن. پروردگارا! تکالیف سنگینی برعهده ما مگذار، چنان که بر عهده کسانی که پیش از ما بودند گذاشتی. پروردگارا! و آنچه را به آن تاب و توان نداریم بر ما تحمیل مکن؛ و از ما درگذر؛ و ما را بیامرز؛ و بر ما رحم کن؛ تو سرپرست مایی؛ پس ما را بر گروه کافران پیروز فرما.

خداوند هيچ كس را جز به قدر توانايى‌اش تكليف نمى ‌كند. آنچه (از خوبى‌) به دست آورده به سود او، و آنچه (از بدى‌) به دست آورده به زيان اوست‌. پروردگارا، اگر فراموش كرديم يا به خطا رفتيم بر ما مگير، پروردگارا، هيچ بار گرانى بر (دوش‌) ما مگذار؛ همچنانكه بر (دوش‌) كسانى كه پيش از ما بودند نهادى‌. پروردگارا، و آنچه تاب آن نداريم بر ما تحميل مكن‌؛ و از ما درگذر؛ و ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور؛ سرور ما تويى‌؛ پس ما را بر گروه كافران پيروز كن‌.