گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ مِیقَاتُهُمْ أَجْمَعِینَ)
۴۰ناصر مکارم شیرازی:
روز جدایى (حق از باطل) وعده گاه همه آنهاست.
حسین انصاریان:
بی تردید روز جدایی (حق از باطل، مؤمن از کافر و پاک از ناپاک) وعده گاه همه آنهاست؛
محمدمهدی فولادوند:
در حقيقت روز جدا سازى موعد همه آنهاست.
(یَوْمَ لَا یُغْنِی مَوْلًی عَن مَّوْلًی شَیْئًا وَ لَا هُمْ یُنصَرُونَ)
۴۱ناصر مکارم شیرازی:
روزى که هیچ دوستى کمترین کمکى به دوستش نمى کند، و (از هیچ سو) یارى نمى شوند;
حسین انصاریان:
همان روزی که هیچ دوستی چیزی از عذاب را از دوستش دفع نمی کند، و چون (آلوده به شرک و کفرند) یاری نمی شوند؛
محمدمهدی فولادوند:
همان روزى كه هيچ دوستى از هيچ دوستى نمى تواند حمايتى كند و آنان يارى نمى شوند.
(إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ)
۴۲ناصر مکارم شیرازی:
مگر کسى که خدا او را مورد رحمت قرار داده، چرا که او توانا و مهربان است.
حسین انصاریان:
مگر کسی که خدا او را مورد رحمت قرار داده است؛ زیرا او توانای شکست ناپذیر و مهربان است.
محمدمهدی فولادوند:
مگر كسى را كه خدا رحمت كرده است زيرا كه اوست همان ارجمند مهربان.
(إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ)
۴۳ناصر مکارم شیرازی:
به یقین درخت زقّوم،
حسین انصاریان:
همانا درخت زقّوم،
محمدمهدی فولادوند:
آرى درخت زقوم،
(طَعَامُ الْأَثِیمِ)
۴۴ناصر مکارم شیرازی:
غذاى گنهکاران است،
حسین انصاریان:
خوراک گنهکار است،
محمدمهدی فولادوند:
خوراك گناه پيشه است،
(کَالْمُهْلِ یَغْلِی فِی الْبُطُونِ)
۴۵ناصر مکارم شیرازی:
همانند فلز گداخته در شکمها مى جوشد;
حسین انصاریان:
مانند مس گداخته شده در شکم ها می جوشد،
محمدمهدی فولادوند:
چون مس گداخته در شكمها مى گدازد،
(کَغَلْیِ الْحَمِیمِ)
۴۶ناصر مکارم شیرازی:
همچون جوشش آب سوزان!
حسین انصاریان:
چون جوشیدن آب جوشان!
محمدمهدی فولادوند:
همانند جوشش آب جوشان!
(خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَیٰ سَوَاءِ الْجَحِیمِ)
۴۷ناصر مکارم شیرازی:
(آنگاه به مأموران دوزخ خطاب مى شود) او را بگیرید و به میان دوزخ پرتابش کنید.
حسین انصاریان:
(گفته می شود) این گنهکار را بگیرید و او را به زور به وسط دوزخ بکشانید.
محمدمهدی فولادوند:
او را بگيريد و به ميان دوزخش بكشانيد.
(ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِیمِ)
۴۸ناصر مکارم شیرازی:
سپس بر سر او از عذاب آب سوزان بریزید.
حسین انصاریان:
آن گاه از عذاب آب جوشان بر سرش فرو ریزید؛
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه از عذاب آب جوشان بر سرش فرو ريزيد.
(ذُقْ إِنَّکَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْکَرِیمُ)
۴۹ناصر مکارم شیرازی:
(به او گفته مى شود) بچش که (به پندار خود) بسیار توانا و بزرگوار بودى!
حسین انصاریان:
(و بگویید) بچش که تو همان ارجمند و بزرگواری!!
محمدمهدی فولادوند:
بچش كه تو همان ارجمند بزرگوارى.
(إِنَّ هَٰذَا مَا کُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ)
۵۰ناصر مکارم شیرازی:
این همان چیزى است که پیوسته در آن تردید مى‌کردید.
حسین انصاریان:
به یقین این همان چیزی است که همواره درباره آن تردید می‌کردید.
محمدمهدی فولادوند:
اين است همان چيزى كه در باره آن ترديد می‌کرديد.
(إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی مَقَامٍ أَمِینٍ)
۵۱ناصر مکارم شیرازی:
(ولى) پرهیزگاران در جایگاه امنى قرار دارند،
حسین انصاریان:
مسلماً پرهیزکاران در جایگاه امنی خواهند بود.
محمدمهدی فولادوند:
به راستى پرهيزگاران در جايگاهى آسوده(اند).
(فِی جَنَّاتٍ وَ عُیُونٍ)
۵۲ناصر مکارم شیرازی:
در میان باغها و چشمه ها;
حسین انصاریان:
در میان بوستان ها و چشمه سارها؛
محمدمهدی فولادوند:
در بوستانها و كنار چشمه سارها؛
(یَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِینَ)
۵۳ناصر مکارم شیرازی:
آنها لباسهایى ازحریر نازک و ضخیم مى پوشند، در حالى که در مقابل یکدیگر نشسته اند;
حسین انصاریان:
لباس هایی از حریر نازک و دیبای ضخیم می پوشند در حالی که برابر هم می نشینند.
محمدمهدی فولادوند:
پرنيان نازک و ديباى ستبر مى پوشند (و) برابر هم نشسته اند.
(کَذَٰلِکَ وَ زَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِینٍ)
۵۴ناصر مکارم شیرازی:
اینچنین اند بهشتیان; و آنها را با «حور العین» تزویج مى کنیم.
حسین انصاریان:
(آری سرانجام کار پرهیزکاران) چنین است، و حور العین را به همسری آنان درآوریم،
محمدمهدی فولادوند:
(آرى) چنين (خواهد بود) و آنها را با حوريان درشت چشم همسر مى گردانيم،
(یَدْعُونَ فِیهَا بِکُلِّ فَاکِهَةٍ آمِنِینَ)
۵۵ناصر مکارم شیرازی:
آنها در آن جا هر نوع میوه اى را بخواهند طلب مى کنند در حالى که در نهایت امنیت به سر مى‌برند.
حسین انصاریان:
در آنجا هر گونه میوه ای را که بخواهند می طلبند و می خورند، در حالی که (از هر جهت) ایمن و آسوده خاطرند؛
محمدمهدی فولادوند:
در آنجا هر ميوه اى را (كه بخواهند) آسوده خاطر می‌طلبند.
(لَا یَذُوقُونَ فِیهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَیٰ ۖ وَ وَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ)
۵۶ناصر مکارم شیرازی:
هرگز مرگى جز همان مرگ اوّل (که در دنیا چشیده اند) نخواهند چشید، و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ مى کند;
حسین انصاریان:
در آنجا مرگ را نمی چشند، مرگ آنان همان مرگی بود که در دنیا چشیدند، و خدا آنان را از عذاب دوزخ مصون می دارد.
محمدمهدی فولادوند:
در آنجا جز مرگ نخستين مرگ نخواهند چشيد و (خدا) آنها را از عذاب دوزخ نگاه مى دارد.
(فَضْلًا مِّن رَّبِّکَ ۚ ذَٰلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ)
۵۷ناصر مکارم شیرازی:
این فضل و بخششى است از سوى پروردگارت، این همان رستگارى بزرگ است.
حسین انصاریان:
(این) فضل و احسانی است از سوی پروردگار تو، (و) این همان کامیابی بزرگ است.
محمدمهدی فولادوند:
(اين) بخششى است از جانب پروردگار تو اين است همان كاميابى بزرگ.
(فَإِنَّمَا یَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِکَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ)
۵۸ناصر مکارم شیرازی:
به یقین ما آن (قرآن) را بر زبان تو آسان ساختیم، شاید آنان متذکّر شوند.
حسین انصاریان:
پس جز این نیست که ما (فهم) قرآن را با زبان تو (که زبانی فصیح و گویاست) آسان ساختیم تا آنان متذکّر و هوشیار شوند.
محمدمهدی فولادوند:
در حقيقت (قرآن) را بر زبان تو آسان گردانيديم اميد كه پند پذيرند.
(فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ)
۵۹ناصر مکارم شیرازی:
(امّا اگر نپذیرفتند) منتظر باش، آنها نیز منتظرند (تو منتظر پیروزى الهى و آنها منتظر عذاب و شکست)!
حسین انصاریان:
(ولی اگر متذکّر و هوشیار نشدند) پس به انتظار باش که مسلماً آنان هم منتظرند (که سرانجام کار چه خواهد شد؟ سرانجام نصرت و پیروزی خدا برای تو و عذاب دنیا و آخرت برای آنان است.)
محمدمهدی فولادوند:
پس مراقب باش زيرا كه آنان هم مراقبند.
