گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ لِبُیُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَ سُرُرًا عَلَیْهَا یَتَّکِئُونَ)
۳۴ناصر مکارم شیرازی:
و براى خانه هایشان درها و تختهایى (زیبا و نقره اى) قرار مى دادیم که بر آن تکیه کنند;
حسین انصاریان:
و برای خانه هایشان (نیز) درها و تخت هایی (از نقره می ساختیم) که بر آن تکیه زنند،
محمدمهدی فولادوند:
و براى خانه هايشان نيز درها و تختهايى كه بر آنها تكيه زنند،
(وَ زُخْرُفًا ۚ وَ إِن کُلُّ ذَٰلِکَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۚ وَ الْآخِرَةُ عِندَ رَبِّکَ لِلْمُتَّقِینَ)
۳۵ناصر مکارم شیرازی:
و انواع زیورها; ولى تمام اینها بهره زندگى دنیاست، و آخرت نزد پروردگارت از آن پرهیزگاران است.
حسین انصاریان:
و (برای خانه ها و زندگی آنان) زر و زیور (قرار می دادیم)، ولی همه این ها جز کالای اندک زندگی دنیا نیست، و آخرت نزد پروردگارت برای پرهیزکاران است؛
محمدمهدی فولادوند:
و زر و زيورهاى (ديگر نيز) و همه اينها جز متاع زندگى دنيا نيست و آخرت پيش پروردگار تو براى پرهيزگاران است.
(وَ مَن یَعْشُ عَن ذِکْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ)
۳۶ناصر مکارم شیرازی:
و هر کس از یاد خداوند رحمان، روى گردان شود شیطانى را بر او مسلط مى سازیم که همواره همنشین او خواهد بود.
حسین انصاریان:
و هر کس خود را از یاد (خدای) رحمان به کوردلی و حجاب باطن بزند، شیطانی بر او می گماریم که آن شیطان ملازم و دمسازش باشد.
محمدمهدی فولادوند:
و هر كس از ياد (خداى) رحمان دل بگرداند بر او شيطانى مى گماريم تا براى وى دمسازى باشد.
(وَ إِنَّهُمْ لَیَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِیلِ وَ یَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ)
۳۷ناصر مکارم شیرازی:
و آنها (شیاطین) این گروه را از راه (خدا) باز مى دارند، در حالى که گمان مى کنند هدایت یافتگان (حقیقى) آنها هستند.
حسین انصاریان:
و بی تردید شیطان ها چنین کسانی را از راه خدا باز می دارند، در حالی که (با این گمراهی سخت) گمان می کنند راه یافتگان واقعی آنانند؛
محمدمهدی فولادوند:
و مسلما آنها ايشان را از راه باز مى دارند و (آنها) مى پندارند كه راه يافتگانند.
(حَتَّیٰ إِذَا جَاءَنَا قَالَ یَا لَیْتَ بَیْنِی وَ بَیْنَکَ بُعْدَ الْمَشْرِقَیْنِ فَبِئْسَ الْقَرِینُ)
۳۸ناصر مکارم شیرازی:
تا زمانى که (در قیامت) نزد ما حاضر شود مى گوید «اى کاش میان من و تو فاصله مشرق و مغرب بود; چه بد همنشینى بودى!»
حسین انصاریان:
تا زمانی که (در قیامت) نزد ما آیند (به شیطانش) گوید ای کاش میان من و تو فاصله و دوری مشرق و مغرب بود، پس بد همنشینی بودی!
محمدمهدی فولادوند:
تا آنگاه كه او (با دمسازش) به حضور ما آيد (خطاب به شيطان) گويد اى كاش ميان من و تو فاصله خاور و باختر بود كه چه بد دمسازى هستى.
(وَ لَن یَنفَعَکُمُ الْیَوْمَ إِذ ظَّلَمْتُمْ أَنَّکُمْ فِی الْعَذَابِ مُشْتَرِکُونَ)
۳۹ناصر مکارم شیرازی:
(ولى به آنها مى گوییم) این گفتگوها امروز به حال شما سودى ندارد، چرا که ظلم کردید; و همه در عذاب شرکت دادید.
حسین انصاریان:
و (به آنان گویند امروز این گفتگو و آرزوی دوری از شیطان) هرگز به شما سودی نمی دهد؛ زیرا (در دنیا) ستم ورزیدید (و) اکنون همه با هم در عذاب مشترک خواهید بود؛
محمدمهدی فولادوند:
و امروز هرگز (پشيمانى) براى شما سود نمى بخشد چون ستم كرديد در حقيقت شما در عذاب مشترك خواهيد بود.
(أَفَأَنتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تَهْدِی الْعُمْیَ وَ مَن کَانَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ)
۴۰ناصر مکارم شیرازی:
(اى پیامبر!) آیا تو مى توانى سخن خود را به گوش کران برسانى، یا کوران و کسانى را که در گمراهى آشکارى هستند هدایت کنى؟!
حسین انصاریان:
پس آیا تو می توانی (دعوتت را) به کران بشنوانی، یا کوران و کسانی را که در گمراهی آشکارند هدایت کنی؟!
محمدمهدی فولادوند:
پس آيا تو مى توانى كران را شنوا كنى يا نابينايان و كسى را كه همواره در گمراهى آشكارى است راه نمايى؟!
(فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِکَ فَإِنَّا مِنْهُم مُّنتَقِمُونَ)
۴۱ناصر مکارم شیرازی:
و هرگاه تو را (از میان آنها) ببریم، به یقین آنان را مجازات خواهیم کرد;
حسین انصاریان:
پس اگر تو را از دنیا ببریم، یقیناً از اینان انتقام خواهیم گرفت،
محمدمهدی فولادوند:
پس اگر ما تو را (از دنيا) ببريم قطعا از آنان انتقام مى كشيم،
(أَوْ نُرِیَنَّکَ الَّذِی وَعَدْنَاهُمْ فَإِنَّا عَلَیْهِم مُّقْتَدِرُونَ)
۴۲ناصر مکارم شیرازی:
و یا اگر (زنده بمانى) آنچه را (از کیفر اعمالشان) به آنان وعده داده ایم به تو نشان خواهیم داد، زیرا ما بر آنها مسلّط هستیم.
حسین انصاریان:
یا (اگر از دنیا نبریم) آنچه را از عذاب به آنان وعده کرده ایم به تو نشان خواهیم داد (در هر صورت ما آنان را عذاب می کنیم)، و بی تردید بر آنان چیره و مسلطیم؛
محمدمهدی فولادوند:
يا (اگر) آنچه را به آنان وعده داده ايم به تو نشان دهيم حتما ما بر آنان قدرت داريم؛
(فَاسْتَمْسِکْ بِالَّذِی أُوحِیَ إِلَیْکَ ۖ إِنَّکَ عَلَیٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ)
۴۳ناصر مکارم شیرازی:
آنچه را بر تو وحى شده محکم بگیر که تو بر صراط مستقیمى.
حسین انصاریان:
پس به آنچه بر تو وحی شده تمسک بجوی، یقیناً تو بر راهی راست قرار داری؛
محمدمهدی فولادوند:
پس به آنچه به سوى تو وحى شده است چنگ د رز ن كه تو بر راهى راست قرار دارى.
(وَ إِنَّهُ لَذِکْرٌ لَّکَ وَ لِقَوْمِکَ ۖ وَ سَوْفَ تُسْأَلُونَ)
۴۴ناصر مکارم شیرازی:
و این مایه یادآورى (و عظمت) تو و قوم تو است و بزودى (از رفتارتان با این نعمت) سؤال خواهید شد.
حسین انصاریان:
و مسلماً (این) قرآن برای تو و قوم تو مایه تذکر (و شرف و عزت) است، و سپس (درباره آن) بازخواست خواهید شد.
محمدمهدی فولادوند:
و به راستى كه (قرآن) براى تو و براى قوم تو (مايه) تذكرى است و به زودى (در مورد آن) پرسيده خواهيد شد.
(وَ اسْأَلْ مَنْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ مِن رُّسُلِنَا أَ جَعَلْنَا مِن دُونِ الرَّحْمَٰنِ آلِهَةً یُعْبَدُونَ)
۴۵ناصر مکارم شیرازی:
از پیامبرانى که پیش از تو فرستادیم (و پیروان راستین آنها) بپرس آیا غیر از خداوند رحمان معبودانى براى پرستش قرار دادیم؟!
حسین انصاریان:
و از پیامبرانی که پیش از تو فرستاده ایم بپرس که آیا به جای (خدایِ) رحمان معبودانی که پرستش شوند، قرار داده ایم؟!
محمدمهدی فولادوند:
و از رسولان ما كه پيش از تو گسيل داشتيم جويا شو آيا در برابر (خداى) رحمان خدايانى كه مورد پرستش قرار گيرند مقرر داشته ايم؟!
(وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَیٰ بِآیَاتِنَا إِلَیٰ فِرْعَوْنَ وَ مَلَئِهِ فَقَالَ إِنِّی رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِینَ)
۴۶ناصر مکارم شیرازی:
ما موسى را با آیات خود به سوى فرعون و اشراف او فرستادیم; (موسى به آنها) گفت «من فرستاده پروردگار جهانیانم.»
حسین انصاریان:
و به راستی ما موسی را با نشانه های خود به سوی فرعون و سران و اشراف قومش فرستادیم، پس گفت من فرستاده پروردگار جهانیانم؛
محمدمهدی فولادوند:
و همانا موسى را با نشانه هاى خويش به سوى فرعون و سران (قوم) او روانه كرديم پس گفت من فرستاده پروردگار جهانيانم.
(فَلَمَّا جَاءَهُم بِآیَاتِنَا إِذَا هُم مِّنْهَا یَضْحَکُونَ)
۴۷ناصر مکارم شیرازی:
ولى هنگامى که او با نشانه هاى ما به سراغ آنها آمد، به آن مى خندیدند.
حسین انصاریان:
نهایتاً چون معجزه های ما را برای آنان آورد ناگاه آنان (از روی ریشخند) به آنان می خندیدند.
محمدمهدی فولادوند:
پس چون آيات ما را براى آنان آورد ناگهان ايشان بر آنها خنده زدند.
