صفحه ۴۹۱ قرآن کریم سوره زخرف

و این گونه در هیچ شهر و دیارى پیش از تو، انذارکننده اى نفرستادیم مگر این که ثروتمندان مست و مغرور آن گفتند «ما پدران خود را بر آیینى یافتیم و به آثار آنان اقتدا مى کنیم.»

(پیروی کورکورانه و جاهلانه مخصوص اینان نیست) و به همین گونه پیش از تو در هیچ شهری بیم دهنده ای نفرستادیم، مگر آنکه سران خوشگذران و مست و مغرورش گفتند ما پدرانمان را بر آیینی یافتیم و ما هم حتماً به آثارشان اقتدا می کنیم.

و بدين گونه در هيچ شهرى پيش از تو هشداردهنده‌ اى نفرستاديم مگر آنكه خوشگذرانان آن گفتند ما پدران خود را بر آيينى (و راهى) يافته‌ ايم و ما از پى ايشان راهسپريم.

(پیامبرشان) گفت «آیا اگر من براى شما آیینى هدایت بخش تر از آنچه پدرانتان را بر آن یافتید آورده باشم (بازهم انکار مى کنید)؟!» گفتند «( آرى،) ما به آنچه شما به آن فرستاده شده اید کافریم.»

(بیم دهنده) گفت آیا هر چند من آیینی هدایت کننده تر از آیینی که پدرانتان را بر آن یافته اید، برایتان بیاورم؟ گفتند ما به آیینی که به آن فرستاده شده اید، کافریم!

گفت هر چند هدايت كننده‌ تر از آنچه پدران خود را بر آن يافته‌ ايد براى شما بياورم گفتند ما (نسبت) به آنچه بدان فرستاده شده‌ ايد كافريم.

به همین جهت آنان را مجازات کردیم; بنگر پایان کار تکذیب کنندگان چگونه بود!

در نتیجه از آنان انتقام گرفتیم. پس با تأمل بنگر سرانجام تکذیب کنندگان چگونه بود.

پس از آنان انتقام گرفتيم پس بنگر فرجام تكذيب ‌كنندگان چگونه بوده است.

و (به خاطر بیاور) هنگامى را که ابراهیم به پدرش (عمویش آزر) و قومش گفت «من از آنچه شما مى پرستید بیزارم.

و (یاد کن) هنگامی را که ابراهیم به پدر و قومش گفت من بی تردید از آنچه می پرستید، بیزارم.

و چون ابراهيم به (نا)پدرى خود و قومش گفت من واقعا از آنچه مى ‌پرستيد بيزارم.

جز آن کسى که مرا آفریده، که او هدایتم خواهد کرد.»

مگر کسی که مرا آفریده، که یقیناً او مرا هدایت می کند،

مگر (از) آن كس كه مرا پديد آورد و البته او مرا راهنمايى خواهد كرد.

او کلمه توحید را کلمه پاینده اى در نسلهاى بعد از خود قرار داد، شاید (به سوى خدا) بازگردند.

و توحید و یکتاپرستی را در نسل های بعد از خود حقیقتی پایدار قرار داد، باشد که آنان (به سوی توحید) بازگردند؛

و او آن را در پى خود سخنى جاويدان كرد باشد كه آنان (به توحيد) بازگردند.

ولى من این گروه و پدرانشان را از مواهب دنیا بهره مند ساختم تا حق و فرستاده آشکار (الهى) به سراغشان آمد;

(نه اینکه بازنگشتند و من هم از آنان انتقام نگرفتم) بلکه اینان (که در مکه آلوده به بت پرستی هستند) و پدرانشان را (از انواع نعمت ها) برخوردار کردم تا آنکه حق و فرستاده ای روشنگر (چون قرآن و محمّد) به سویشان آمد؛

بلكه اينان و پدرانشان را برخودارى دادم تا حقيقت و فرستاده‌ اى آشكار به سويشان آمد؛

هنگامى که حق به سراغشان آمد; گفتند «این سحر است، و ما نسبت به آن کافریم.»

و هنگامی که حق به سویشان آمد، گفتند این جادوست و ما به آن کافریم،

و چون حقيقت به سويشان آمد گفتند اين افسونى است و ما منكر آنيم.

و گفتند «چرا این قرآن بر مرد بزرگ (و ثروتمندى) از این دو شهر (مکه و طائف) نازل نشده است؟!»

و گفتند این قرآن چرا بر مردمی بزرگ از میان یکی از این دو شهر (مکه و طایف) نازل نشد؟!

و گفتند چرا اين قرآن بر مردى بزرگ از (آن) دو شهر فرود نيامده است؟

آیا آنان رحمت پروردگارت را تقسیم مى کنند؟! ما معیشت آنها را در زندگى دنیا در میانشان تقسیم کردیم و درجات بعضى را برتر از بعضى قرار دادیم تا یکدیگر را به خدمت گیرند; و رحمت پروردگارت از تمام آنچه جمع آورى مى کنند بهتر است.

آیا آنان هستند که رحمت پروردگارت را تقسیم می کنند؟ ما در زندگی دنیا معیشت آنان را میانشان تقسیم کرده ایم، و برخی را از جهت درجات (فکری و مادی) بر برخی برتری داده ایم تا برخی از آنان برخی دیگر را (در امر معیشت و سایر امور) به خدمت گیرند؛ و رحمت پروردگارت از آنچه آنان جمع می کنند، بهتر است.

آيا آنانند كه رحمت پروردگارت را تقسيم مى كنند ما (وسايل) معاش آنان را در زندگى دنيا ميانشان تقسيم كرده‌ ايم و برخى از آنان را از (نظر) درجات بالاتر از بعضى (ديگر) قرار داده‌ ايم تا بعضى از آنها بعضى (ديگر) را در خدمت گيرند و رحمت پروردگار تو از آنچه آنان مى‌ اندوزند بهتر است.

اگر (بهره فراوان کفّار از مواهب مادى) سبب نمى شد که همه مردم امّت واحد (گمراهى) شوند، ما براى خانه هاى کسانى که به (خداوند) رحمان کافر مى شدند سقفهایى از نقره و نردبانهایى (نقره اى) که از آن بالا روند قرار مى دادیم.

و اگر (بهره مندی کفار از انواع نعمت های مادی و تهیدستی مؤمنان، سبب) این نبود که همه مردم (به خاطر ضعف ایمان و ناآگاه بودن به حقایق) بر محور کفر امتی واحد شوند، ما برای خانه های کافران به (خدای) رحمان سقف هایی از نقره قرار می دادیم و نردبان هایی که با آن بر بالای خانه ها برآیند.

و اگر نه آن بود كه (همه) مردم (در انكار خدا) امتى واحد گردند قطعا براى خانه ‌هاى آنان كه به (خداى) رحمان كفر مى ‌ورزيدند سقفها و نردبانهايى از نقره كه بر آنها بالا روند قرار مى‌ داديم.