صفحه ۴۸۸ قرآن کریم سوره شوری

و آنها را مى بینى که بر آتش عرضه مى شوند در حالى که از شدّت ذلّت سرافکنده اند و زیر چشمى (به آن) نگاه مى کنند; و کسانى که ایمان آورده اند مى گویند «زیانکاران واقعى آنانند که سرمایه وجود خود و خانواده خویش را در روز قیامت از دست داده اند; آگاه باشید که ستمکاران (آن روز) در عذاب دائم هستند!»

و آنان را می بینی که بر آتش عرضه می شوند، (در حالی که از شدت رسوایی سرافکنده اند) زیر چشمی به آن می نگرند. و اهل ایمان می گویند یقیناً زیانکاران کسانی هستند که روز قیامت سرمایه وجود خود و کسانشان را تباه کرده اند. آگاه باشید! مسلماً ستمکاران در عذابی پایدار و جاودانه اند.

آنان را مى ‌بينى (كه چون) بر (آتش) عرضه مى ‌شوند از (شدت) زبونى فروتن شده‌ اند زيرچشمى مى ‌نگرند و كسانى كه گرويده‌ اند مى‌ گويند در حقيقت زيانكاران كسانى‌ اند كه روز قيامت‌ خودشان و كسانشان را دچار زيان كرده‌ اند آرى ستمكاران در عذابى پايدارند.

آنها جز خدا سرپرست و یاورى ندارند که یاریشان کنند;و هر کس را خدا گمراه سازد، هیچ راه نجاتى براى او نیست.

و در برابر خدا برای آنان سرپرستان و یاورانی که یاریشان دهد نخواهد بود؛ و هر که را خدا گمراه کند، او را هیچ راهی (به سوی نجات و سعادت) نیست.

و جز خدا براى آنان دوستانى (ديگر) نيست كه آنها را يارى كنند و هر كه را خدا بى‌ راه كذارد هيچ راهى براى او نخواهد بود.

اجابت کنید دعوت پروردگار خود را پیش از آن که روزى فرا رسد که هیچ چیز مانع آن در برابر اراده خدا نیست; و در آن روز، نه پناهگاهى دارید و نه مدافعى.

پیش از آنکه روزی فرا رسد که از سوی خدا هیچ بازگشتی برای آن نیست، پروردگارتان را اجابت کنید، آن روز برای شما هیچ پناه گاهی و هیچ راه انکاری (نسبت به اعمالی که مرتکب شده اید) وجود ندارد؛

پيش از آنكه روزى فرا رسد كه آن را از جانب خدا برگشتى نباشد پروردگارتان را اجابت كنيد آن روز نه براى شما پناهى و نه برايتان (مجال) انكارى هست.

و اگر (از آیین تو) روى گردان شوند (غمگین مباش)،ما تو را حافظ آنان (و مأمور اجبارشان) قرار نداده ایم; وظیفه تو تنها ابلاغ است. و هنگامى که ما رحمتى از سوى خود به انسان بچشانیم به آن دلخوش مى شود، و اگر بلایى بخاطر اعمالى که انجام داده اند به آنها رسد (به ناسپاسى مى پردازند، چرا که) انسان بسیار ناسپاس است.

پس اگر (از دعوتت) روی برگردانند (اندوهگین مباش) ما تو را بر آنان نگهبان و مراقب نفرستاده ایم (تا آنان را به اجبار در دایره هدایت قرار دهی)، جز رساندن (پیام وحی) بر عهده تو نیست، و هنگامی که ما از سوی خود رحمتی (چون سلامت، امنیت و ثروت) به انسان بچشانیم، به آن سرمست و مغرور می شود، و اگر به سبب گناهانی که مرتکب شده اند آسیبی به آنان رسد (رحمت حق را فراموش می کنند)، بی تردید انسان بسیار ناسپاس است.

پس اگر روى برتابند ما تو را بر آنان نگهبان نفرستاده‌ ايم بر عهده تو جز رسانيدن (پيام) نيست و ما چون رحمتى از جانب خود به انسان بچشانيم بدان شاد و سرمست گردد و چون به (سزاى) دستاورد پيشين آنها به آنان بدى رسد انسان ناسپاسى مى ‌كند.

مالکیّت و حاکمیّت آسمانها و زمین از آن خداست; هر چه را بخواهد مى آفریند; به هرکس اراده کند دختر مى بخشد و به هر کس بخواهد پسر،

مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین فقط در سیطره خداست، هر چه را بخواهد می آفریند، به هر کس بخواهد دختر عطا می کند و به هر کس بخواهد پسر می بخشد؛

فرمانروايى (مطلق) آسمانها و زمين از آن خداست هر چه بخواهد مى ‌آفريند به هر كس بخواهد فرزند دختر و به هركس بخواهد فرزند پسر مى‌ دهد.

یا (اگر بخواهد) پسر و دختر ـ هر دو ـ را به آنان مى دهد، و هر کس را بخواهد عقیم مى گذارد; زیرا که او دانا و تواناست.

یا پسران و دختران را با هم به آنان می دهد و هر که را بخواهد نازا می کند؛ یقیناً او دانا و تواناست.

يا آنها را پسر(ان) و دختر(انى) توام با يكديگر مى‌ گرداند و هر كه را بخواهد عقيم مى‌ سازد اوست داناى توانا.

و امکان ندارد خدا با هیچ انسانى سخن بگوید، مگر از راه وحى یا از پشت حجابى (همچون ایجاد صوت)، یا رسولى (فرشته اى) مى فرستد و به فرمان خود آنچه را بخواهد وحى مى کند; چرا که او بلند مقام و حکیم است.

هیچ بشری را نسزد که خدا با او سخن گوید، مگر از راه وحی یا از پشت حجاب غیب یا رسولی (چون فرشته) می فرستد؛ پس فرشته به اذن او آنچه را بخواهد وحی می کند؛ یقیناً او بلند مرتبه و حکیم است.

و هيچ بشرى را نرسد كه خدا با او سخن گويد جز (از راه) وحى يا از فراسوى حجابى يا فرستاده‌ اى بفرستد و به اذن او هر چه بخواهد وحى نمايد آرى اوست بلندمرتبه سنجيده‌ كار.