صفحه ۴۷۹ قرآن کریم سوره فصلت

آنها به پوستهاى خود مى گویند «چرا بر ضدّ ما گواهى دادید؟!» جواب مى دهند «همان خدایى که هر موجودى را به سخن در آورده ما را گویا ساخته (تا حقایق را بازگو کنیم); و اوشما را نخستین بار آفرید، و به سوى او بازگردانده مى شوید.»

و آنان به پوستشان می گویند چرا بر ضد ما گواهی دادید؟ می گویند همان خدایی که هر موجودی را به سخن آورد، ما را گویا ساخت، و او شما را نخستین بار آفرید و به سوی او بازگردانده می شوید.

و به پوست (بدن) خود مى‌ گويند چرا بر ضد ما شهادت داديد مى‌ گويند همان خدايى كه هر چيزى را به زبان درآورده ما را گويا گردانيده است و او نخستين بار شما را آفريد و به سوى او برگردانيده مى ‌شويد.

شما اگر گناهانتان را مخفى مى کردید نه بخاطر این بود که از شهادت گوشها و چشمها و پوستهاى تنتان بیم داشتید (زیرا باور نمى داشتید آنها به سخن درآیند)، بلکه شما گمان مى کردید که خداوند بسیارى از اعمالى را که (پنهانى) انجام مى دهید نمى داند.

و شما (هنگام ارتکاب گناه در دنیا) از اینکه مبادا گوش و چشم و پوستتان بر ضد شما گواهی دهند، پنهان نمی شدید، بلکه گمان کردید که خدا بسیاری از آنچه را که (در خلوت) مرتکب می شدید، نمی داند!!

و (شما) از اينكه مبادا گوش و ديدگان و پوستتان بر ضد شما گواهى دهند (گناهانتان را) پوشيده نمى‌ داشتيد ليكن گمان داشتيد كه خدا بسيارى از آنچه را كه مى ‌كنيد نمى‌ داند.

آرى این گمانى (ناروا) بود که درباره پروردگارتان داشتید و همان موجب هلاکت شما شد، و سرانجام از زیانکاران شدید.

و این گمانتان بود که به پروردگارتان بردید (و همان) شما را هلاک کرد، در نتیجه از زیانکاران شدید.

و همين بود گمانتان كه در باره پروردگارتان برديد شما را هلاک كرد و از زيانكاران شديد .

دوزخ جایگاه آنهاست; خواه صبر کنند (یا نکنند) و اگر تقاضاى عفو کنند، مورد عفو قرار نمى گیرند.

پس اگر (بر همین حال) ایستادگی کنند، جایگاهشان دوزخ است، و اگر (برای به دست آوردن خشنودی خدا) عذرخواهی کنند، عذرشان مورد پذیرش قرار نخواهد گرفت.

پس اگر شكيبايى نمايند جايشان در آتش است و اگر از در پوزش درآيند مورد اجابت قرار نمى‌ گيرند.

ما براى آنها همنشینانى (زشت سیرت) قرار دادیم که زشتیها را از پیش رو و پشت سر آنها در نظرشان جلوه دادند; و فرمان الهى درباره آنان تحقّق یافت و به سرنوشت اقوام گمراهى از جنّ و انس که قبل از آنها بودند گرفتار شدند; به یقین آنها زیانکار بودند.

(به خاطر کفر و طغیانشان) برای آنان همنشینانی (مفسد و تبهکار) گماشتیم که لذایذ مادی و شهوانی حال و آینده را در نظرشان زیبا و دلربا جلوه دادند، و فرمان عذاب بر آنان در (زمره) گروه هایی از جن و انس که پیش از آنان گذشتند، محقق و ثابت شد، آنان بی تردید زیانکارند.

و براى آنان دمسازانى گذاشتيم و آنچه در دسترس ايشان و آنچه در پى آنان بود در نظرشان زيبا جلوه دادند و فرمان (عذاب) در ميان امتهايى از جن و انس كه پيش از آنان روزگار به سر برده بودند بر ايشان واجب آمد چرا كه آنها زيانكاران بودند.

کافران گفتند «به این قرآن گوش فرا ندهید; و به هنگام تلاوت آن جنجال کنید، شاید پیروز شوید.»

کافران گفتند به این قرآن گوش ندهید و (هنگام قرائتش) سخنان لهو و بیهوده (و سر و صداهای بی معنا) در آن افکنید (تا کسی نشنود!) شاید که پیروز شوید.

و كسانى كه كافر شدند گفتند به اين قرآن گوش مدهيد و سخن لغو در آن اندازيد شايد شما پيروز شويد.

به یقین به کافران عذاب شدیدى مى چشانیم، و آنها را به بدترین اعمالى که انجام مى دادند کیفر مى دهیم.

به یقین کافران را عذابی سخت می چشانیم، و بی تردید آنان را بر پایه بدترین اعمالی که همواره مرتکب می شدند، کیفر می دهیم.

و قطعا كسانى را كه كافر شده‌ اند عذابى سخت مى‌چشانيم و حتما آنها را به بدتر از آنچه میکرده‌ اند جزا مى‌ دهيم.

این آتش کیفر دشمنان خداست، سراى جاویدشان در آن خواهد بود، کیفرى است بخاطر این که آیات ما را انکار مى کردند.

این است کیفر دشمنان خدا که آتش است، برای آنان در آتش دوزخ سرایی جاودانه و همیشگی است، کیفری است (ویژه و سخت)، برای اینکه همواره آیات ما را انکار می کردند.

آرى سزاى دشمنان خدا همان آتش است كه در آن منزل هميشگى دارند (اين) جزا به كيفر آن است كه نشانه‌ هاى ما را انكار می‌کردند.

کافران گفتند «پروردگارا! کسانى از جنّ و انس که ما را گمراه کردند به ما نشان ده تا زیر پاى خود نهیم (و لگدمالشان کنیم) تا از پست ترین مردم باشند.»

و کافران می گویند پروردگارا! آنان که از گروه جنّ و انس ما را گمراه کردند، به ما نشان بده تا زیر پای خود گذاریم، برای اینکه از پست ترینان شوند.

و كسانى كه كفر ورزيدند گفتند پروردگارا آن دو (گمراه‌ گرى) از جن و انس كه ما را گمراه كردند به ما نشان ده تا آنها را زير قدمهايمان بگذاريم تا زبون شوند.