گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(هُوَ الَّذِی خَلَقَکُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ یُخْرِجُکُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ ثُمَّ لِتَکُونُوا شُیُوخًا ۚ وَ مِنکُم مَّن یُتَوَفَّیٰ مِن قَبْلُ ۖ وَ لِتَبْلُغُوا أَجَلًا مُّسَمًّی وَ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ )
۶۷ناصر مکارم شیرازی:
او کسى است که شما را از خاکى آفرید، سپس از نطفه اى، سپس از علقه (و خون بسته شده)اى، سپس شما را بصورت طفلى (از شکم مادر) بیرون مى آورد، بعد (رشد مى کنید تا) به مرحله کمال قوّت خود مى رسید، و بعد از آن پیر مى شوید; و (در این میان) گروهى از شما پیش از رسیدن به این مرحله مى میرند و (در نهایت) به اجل حتمى خود مى رسید; شاید (در این مراحل) بیندیشید.
حسین انصاریان:
اوست که شما را از خاک آفرید، سپس از نطفه، آن گاه از علقه، سپس به صورت طفلی (از رحم مادران) بیرون می فرستد، تا به کمال نیرومندی و قوت خود برسید، آن گاه پیر و سالخورده شوید، و برخی از شما پیش از رسیدن به این مراحل قبض روح می شوید، و (برخی زنده می مانید) تا به آن مدتی که معین و مقرّر است برسید، و برای اینکه شما (درباره حق) تعقّل کنید.
محمدمهدی فولادوند:
او همان كسى است كه شما را از خاكى آفريد سپس از نطفه اى آنگاه از علقه اى و بعد شما را (به صورت) كودكى برمى آورد تا به كمال قوت خود برسيد و تا سالمند شويد و از ميان شما كسى است كه مرگ پيش‌رس مى يابد و تا (بالاخره) به مدتى كه مقرر است برسيد و اميد كه در انديشه فرو رويد.
(هُوَ الَّذِی یُحْیِی وَ یُمِیتُ ۖ فَإِذَا قَضَیٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ کُن فَیَکُونُ )
۶۸ناصر مکارم شیرازی:
او کسى است که زنده مى کند و مى میراند; و هنگامى که وجود چیزى را مقرّر کند،تنها به آن مى گوید «موجود باش!» بى درنگ موجود مى شود.
حسین انصاریان:
اوست که زنده می کند و می میراند، و چون پدید آمدن چیزی را اراده کند، فقط به آن می گوید باش. پس بی درنگ موجود می شود.
محمدمهدی فولادوند:
او همان كسى است كه زنده مى كند و مى ميراند و چون به كارى حكم كند همين قدر به آن مى گويد باش بى درنگ موجود مى شود.
(أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ یُجَادِلُونَ فِی آیَاتِ اللَّهِ أَنَّیٰ یُصْرَفُونَ )
۶۹ناصر مکارم شیرازی:
آیا ندیدى کسانى را که در آیات خدا مجادله مى کنند، چگونه (از راه حق) منحرف مى شوند؟!
حسین انصاریان:
آیا کسانی را که در آیات خدا مجادله و ستیزه می کنند، ننگریستی که چگونه (از حق به باطل) برگردانده می شوند؟
محمدمهدی فولادوند:
آيا كسانى را كه در (ابطال) آيات خدا مجادله مى كنند نديده اى (كه) تا كجا (از حقيقت) انحراف حاصل كرده اند؟
(الَّذِینَ کَذَّبُوا بِالْکِتَابِ وَ بِمَا أَرْسَلْنَا بِهِ رُسُلَنَا ۖ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ )
۷۰ناصر مکارم شیرازی:
همان کسانى که کتاب آسمانى و آنچه را به وسیله پیامبرانمان فرستاده ایم تکذیب کردند; امّا به زودى (از نتیجه کار خود) آگاه مى شوند!
حسین انصاریان:
همانان که قرآن و دینی را که پیامبران خود را به آن فرستادیم، انکار کردند، پس به زودی (نتیجه انکار خود را) خواهند دانست؛
محمدمهدی فولادوند:
كسانى كه كتاب (خدا) و آنچه را كه فرستادگان خود را بدان گسيل داشته ايم تكذيب كرده اند به زودى خواهند دانست.
(إِذِ الْأَغْلَالُ فِی أَعْنَاقِهِمْ وَ السَّلَاسِلُ یُسْحَبُونَ )
۷۱ناصر مکارم شیرازی:
در آن هنگام که غل و زنجیرها برگردن آنان قرار گرفته و آنها را مى کشند;
حسین انصاریان:
زمانی که غل ها و زنجیرها(ی آتشین) در گردن هایشان باشد در حالی که به وسیله آنها کشیده شوند،
محمدمهدی فولادوند:
هنگامى كه غلها در گردنهايشان (افتاده) و (با) زنجيرها كشانيده مى شوند،
(فِی الْحَمِیمِ ثُمَّ فِی النَّارِ یُسْجَرُونَ )
۷۲ناصر مکارم شیرازی:
و در آب سوزان وارد مى کنند; سپس در آتش دوزخ مى سوزند!
حسین انصاریان:
در میان آب جوشان، سپس آنان را در آتش افروخته دوزخ می سوزانند.
محمدمهدی فولادوند:
در ميان جوشاب (و) آنگاه در آتش برافروخته مى شوند.
(ثُمَّ قِیلَ لَهُم أَیْنَ مَا کُنتُمْ تُشْرِکُونَ )
۷۳ناصر مکارم شیرازی:
سپس به آنها گفته مى شود «کجایند آنچه را همتاى خدا قرار مى دادید،
حسین انصاریان:
آن گاه به آنان گویند معبودانی که (در الوهیت و ربوبیت) شریکان خدا می گرفتید کجایند؟
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه به آنان گفته مى شود آنچه را در برابر خدا (با او) شريک مى ساختيد كجايند؟
(مِن دُونِ اللَّهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَل لَّمْ نَکُن نَّدْعُو مِن قَبْلُ شَیْئًا ۚ کَذَٰلِکَ یُضِلُّ اللَّهُ الْکَافِرِینَ )
۷۴ناصر مکارم شیرازی:
همان معبودهایى را که جز خدا پرستش مى کردید؟!» آنها مى گویند «همه از نظر ما پنهان و گم شدند; بلکه ما اصلاً پیش از این چیزى را پرستش نمى کردیم»! این گونه خداوند کافران را گمراه مى سازد.
حسین انصاریان:
(همان معبودانی که) به جای خدا (می پرستیدید)، می گویند از نظر ما گم و ناپدید شدند، بلکه ما پیش از این چیزی را نمی پرستیدیم. این گونه خدا کافران را گمراه می کند.
محمدمهدی فولادوند:
مى گويند گمشان كرديم بلكه پيشتر (هم) ما چيزى را نمى خوانديم اين گونه خدا كافران را بى راه مى گذارد.
(ذَٰلِکُم بِمَا کُنتُمْ تَفْرَحُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ بِمَا کُنتُمْ تَمْرَحُونَ )
۷۵ناصر مکارم شیرازی:
این (عذاب) بخاطر آن است که به ناحق در زمین شادى مى کردید و از روى غرور و مستى به خوشحالى مى پرداختید.
حسین انصاریان:
این (عذاب ها) برای آن است که به ناحق در زمین شادی و سرمستی می کردید و به سبب آن است که مغرورانه به پایکوبی و خوشحالی می پرداختید.
محمدمهدی فولادوند:
اين (عقوبت) به سبب آن است كه در زمين به ناروا شادى و سرمستى میکرديد و بدان سبب است كه (سخت به خود) مى نازيديد.
(ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا ۖ فَبِئْسَ مَثْوَی الْمُتَکَبِّرِینَ )
۷۶ناصر مکارم شیرازی:
از درهاى جهنم وارد شوید و جاودانه در آن بمانید; و چه بد است جایگاه متکبّران!
حسین انصاریان:
از درهای دوزخ وارد شوید که در آن جاو دانه اید؛ پس چه بد است اقامت گاه متکبران.
محمدمهدی فولادوند:
از درهاى دوزخ درآييد در آن جاودان (بمانيد) چه بد است جاى سركشان.
(فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۚ فَإِمَّا نُرِیَنَّکَ بَعْضَ الَّذِی نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّیَنَّکَ فَإِلَیْنَا یُرْجَعُونَ )
۷۷ناصر مکارم شیرازی:
پس (اى پیامبر) صبر کن که وعده خدا حق است; و هرگاه قسمتى از مجازاتهایى را که به آنها وعده داده ایم در حال حیاتت به تو نشان دهیم، یا تو را (پیش از آن) از دنیا ببریم (مهم نیست); چرا که آنان را فقط به سوى ما باز مى گردانند.
حسین انصاریان:
نهایتاً (بر آزار اینان) شکیبا باش، بی تردید وعده خدا حق است. پس اگر بخشی از عذاب هایی را که به آنان وعده می دهیم به تو نشان دهیم، یا تو را پیش از آن از دنیا ببریم (تفاوتی ندارد، در هر صورت) به سوی ما بازگردانده می شوند (و کیفرشان را خواهند دید.)
محمدمهدی فولادوند:
پس صبر كن كه وعده خدا راست است پس چه پاره اى از آنچه را كه به آنان وعده داده ايم به تو بنمايانيم چه تو را از دنيا ببريم (در هر صورت آنان) به سوى ما بازگردانيده مى شوند.
