گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ مَا أَنفَقْتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُم مِّن نَّذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُهُ ۗ وَ مَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ)
۲۷۰ناصر مکارم شیرازی:
و هر چیز را که انفاق مى کنید، یا نذر مى کنید (که در راه خدا انفاق نمایید)، خداوند از آن آگاه است. و ستمکاران (ریا کار و منت گذار)، هیچ یاورى ندارند.
مهدی الهی قمشهای:
هر چه انفاق كنيد و يا به نذر (و صدقه) دهيد همانا خدا مىداند، و (اگر در حق مسكينان ستم كنيد) براى ستمكاران در دو جهان يار و معينى نخواهد بود.
حسین انصاریان:
و هر نفقه ای که انفاق کردید و هر نذری را که برعهده گرفتید، یقیناً خدا آن را می داند، (در نتیجه فرمانبر را پاداش می دهد و ستمکار به آیات خدا و حقوق مردم را عذاب می کند) و برای ستمکاران در قیامت یاوری نیست.
محمدمهدی فولادوند:
و هر نفقه اى را كه انفاق، يا هر نذرى را كه عهد كرده ايد، قطعاً خداوند آن را مى داند، و براى ستمكاران هيچ ياورى نيست.
(إِن تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِیَ ۖ وَ إِن تُخْفُوهَا وَ تُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَیْرٌ لَّکُمْ ۚ وَ یُکَفِّرُ عَنکُم مِّن سَیِّئَاتِکُمْ ۗ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ)
۲۷۱ناصر مکارم شیرازی:
اگر صدقات (و انفاقهاى خود) را آشکار کنید، خوب است; و اگر آنها را مخفى ساخته و به نیازمندان بدهید، براى شما بهتر است; و از گناهان شما مىکاهد; و خداوند به آنچه انجام مىدهید، آگاه است.
مهدی الهی قمشهای:
اگر (به مستحقان) آشكارا صدقه دهيد كارى نيكوست، ليكن اگر در پنهانى به فقيران (آبرومند) رسانيد براى شما نيكوتر است و خدا (به پاداش آن) برخى از گناهان شما را محو و مستور دارد، و خداوند از (آشكارا و نهان) آنچه مىكنيد آگاه است.
حسین انصاریان:
اگر صدقهها را آشکار کنید، کاری نیکوست، و اگر آنها را پنهان دارید و به تهیدستان دهید برای شما بهتر است؛ و خدا (به این سبب) بخشی از گناهانتان را محو میکند؛ و خدا به آنچه انجام میدهید، آگاه است.
محمدمهدی فولادوند:
اگر صدقهها را آشكار كنيد، اين، كار خوبى است، و اگر آن را پنهان داريد و به مستمندان بدهيد، اين براى شما بهتر است؛ و بخشى از گناهانتان را مىزدايد، و خداوند به آنچه انجام مىدهيد آگاه است.
۞ (لَّیْسَ عَلَیْکَ هُدَاهُمْ وَ لَٰکِنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَن یَشَاءُ ۗ وَ مَا تُنفِقُوا مِنْ خَیْرٍ فَلِأَنفُسِکُمْ ۚ وَ مَا تُنفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ ۚ وَ مَا تُنفِقُوا مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَ أَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ)
۲۷۲ناصر مکارم شیرازی:
هدایت آنها (به طور اجبار،) بر تو نیست; (بنابراین، ترک انفاق به غیر مسلمانان، براى اجبار به اسلام، صحیح نیست;) ولى خداوند، هر که را بخواهد (و شایسته باشد)، هدایت مى کند. و آنچه را از اموال نیکو انفاق مى کنید، به سود خودتان است; (و خدا به آن نیازى ندارد) ولى جز براى رضاى خدا، انفاق نکنید. و آنچه از اموال نیکو انفاق مى کنید، (پاداش آن) به طور کامل به شما بازگردانده مى شود; و به شما ستم نخواهد شد.
مهدی الهی قمشهای:
(اى رسول بر تو دعوت خلق است و) هدايت خلق بر تو نيست، خدا هر كه را خواهد هدايت كند. و هر قسم انفاق و احسان كنيد درباره خويش كردهايد، و نبايست انفاق كنيد جز در راه رضاى خدا، و هر انفاق و احسانى كنيد از خدا پاداش تمام به شما رسد و به هرگز به شما ستم نخواهد رسيد.
حسین انصاریان:
(ای پیامبر!) هدایت آنان (به سوی اخلاص در انفاق و ترک منّت و آزار) بر عهده تو نیست، (وظیفه تو ابلاغ پیام و اتمام حجّت است) بلکه خداست که هر کس را بخواهد هدایت می کند. (ای اهل ایمان!) و هر مالی را که انفاق کنید به سود خود شماست، و این در صورتی است که انفاق نکنید جز برای طلب خشنودی خدا. و آنچه از مال (با ارزش و بی عیب) انفاق کنید، پاداشش به طور کامل به شما داده میشود، و مورد ستم قرار نخواهید گرفت.
محمدمهدی فولادوند:
هدايت آنان بر عهده تو نيست، بلكه خدا هر كه را بخواهد هدايت مى كند، و هر مالى كه انفاق كنيد، به سود خود شماست، و(لى) جز براى طلب خشنودى خدا انفاق مكنيد، و هر مالى را كه انفاق كنيد (پاداش آن) به طور كامل به شما داده خواهد شد و ستمى بر شما نخواهد رفت.
(لِلْفُقَرَاءِ الَّذِینَ أُحْصِرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ لَا یَسْتَطِیعُونَ ضَرْبًا فِی الْأَرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِیمَاهُمْ لَا یَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا ۗ وَ مَا تُنفِقُوا مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ)
۲۷۳ناصر مکارم شیرازی:
(بهتر است انفاق شما) براى نیازمندانى باشد که در راه خدا، در تنگنا قرار گرفتهاند; و نمىتوانند (براى تأمین هزینه زندگى) مسافرتى کنند (و سرمایهاى به دست آورند;) و افراد نا آگاه آنها را از شدّت خویشتندارى، بى نیاز مى پندارند; امّا آنها را از چهرههایشان مىشناسى; و هرگز با اصرار از مردم درخواست نمىکنند. (این است مشخّصات آنها!) و هر چیز خوبى (در راه خدا) انفاق کنید، خداوند از آن آگاه است.
مهدی الهی قمشهای:
صدقات مخصوص فقيرانى است كه در راه خدا بازمانده و ناتوان شدهاند و توانايى آنكه در زمين بگردند (و كارى پيش گيرند) ندارند و از فرط عفاف چنانند كه هر كس از حال آنها آگاه نباشد پندارد غنى و بىنيازند، به (فقر) آنها از سيمايشان پى مىبرى، هرگز چيزى از كسى درخواست نكنند. و هر مالى انفاق كنيد خدا به آن آگاه است.
حسین انصاریان:
(صدقاتْ) حقِّ نیازمندانی است که در راه خدا (به سبب جنگ یا طلب دانش یا بیماری یا عوامل دیگر) در مضیقه و تنگنا افتادهاند (و برای فراهم کردن هزینه زندگی) نمیتوانند در زمین سفر کنند؛ فرد ناآگاه آنان را از شدت پارسایی وعفّتی که دارند توانگر و بی نیاز میپندارد. (تو ای رسول من!) آنان را از سیمایشان میشناسی. (آنان) از مردم به اصرار چیزی نمیخواهند. و شما ای اهل ایمان! آنچه از مال (با ارزش و بی عیب) انفاق کنید، یقیناً خدا به آن داناست.
محمدمهدی فولادوند:
(اين صدقات) براى آن (دسته از) نيازمندانى است كه در راه خدا فروماندهاند، و نمىتوانند (براى تأمين هزينه زندگى) در زمين سفر كنند. از شدّت خويشتندارى، فرد بىاطلاع، آنان را توانگر مىپندارد. آنها را از سيمايشان مىشناسى. با اصرار، (چيزى) از مردم نمىخواهند. و هر مالى (به آنان) انفاق كنيد، قطعاً خدا از آن آگاه است.
(الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ سِرًّا وَ عَلَانِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَ لَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لَا هُمْ یَحْزَنُونَ)
۲۷۴ناصر مکارم شیرازی:
کسانى که اموال خود را، شب یا روز، پنهان یا آشکار، انفاق مىکنند، مزدشان نزد پروردگارشان (محفوظ) است; نه ترسى بر آنهاست، و نه اندوهگین مىشوند.
مهدی الهی قمشهای:
كسانى كه مال خود را در شب و روز انفاق كنند نهان و آشكارا، آنان را نزد پروردگارشان پاداش نيكو خواهد بود و هرگز (از حادثه آينده) بيمناک و (از امور گذشته) اندوهگين نخواهند گشت.
حسین انصاریان:
کسانی که (چون علی بن أبی طالب (علیهالسلام)) اموالشان را در شب و روز و پنهان و آشکار انفاق میکنند، برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی شایسته و مناسب است؛ و نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین میشوند.
محمدمهدی فولادوند:
كسانى كه اموال خود را شب و روز، و نهان و آشكارا، انفاق مىكنند، پاداش آنان نزد پروردگارشان براى آنان خواهد بود؛ و نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مىشوند.