صفحه ۴۶۸ قرآن کریم سوره غافر

پروردگارا! آنها را در باغهاى جاویدان بهشتى که به آنها وعده فرموده اى وارد کن و، (همچنین) از پدران و همسرانو فرزندانشان هر کدام که صالح بودند، به یقین تو توانا و حکیمى.

پروردگارا! و آنان را در بهشت های جاودانی که به آنان و به شایستگان از پدران و همسران و فرزندانشان وعده داده ای در آور؛ یقیناً تو توانای شکست ناپذیر و حکیمی؛

پروردگارا آنان را در باغهاى جاويد كه وعده‌ شان داده‌ اى با هر كه از پدران و همسران و فرزندانشان كه به صلاح آمده‌ اند داخل كن زيرا تو خود ارجمند و حكيمى.

و آنان را از بدیها نگاه دار، و هر کس را در آن روز از بدیها نگاه دارى، مشمول رحمتت ساخته اى; و این همان رستگارى بزرگ!

و آنان را از عقوبت ها نگه دار، و هر که را در آن روز از عقوبت ها نگه داری بی تردید او را مورد رحمت قرار داده ای؛ و این همان کامیابی بزرگ است.

و آنان را از بديها نگاه دار و هر كه را در آن روز از بديها حفظ كنى البته رحمتش كرده‌ اى و اين همان كاميابى بزرگ است.

روز قیامت کسانى را که کافر شدند صدا مى زنند که عداوت و خشم خداوند نسبت به شما از عداوت و خشم خودتان نسبت به خودتان بیشتر است، چرا که به سوى ایمان دعوت مى شدید، ولى انکار مى کردید.

کافران را (پس از ورود به دوزخ) ندا می دهند مسلماً دشمنی و خشم خدا نسبت به شما از دشمنی و خشم خودتان درباره خودتان بیشتر است؛ زیرا دعوت به ایمان می شدید پس کفر می ورزیدید.

كسانى كه كافر بوده‌ اند مورد ندا قرار مى‌ گيرند كه قطعا دشمنى خدا از دشمنى شما نسبت به همديگر سخت‌ تر است آنگاه كه به سوى ايمان فرا خوانده مى ‌شديد و انكار مى ‌ورزيديد.

آنها مى گویند «پروردگارا! ما را دوبار میراندى و دوبار زنده کردى; اکنون به گناهان خود معترفیم; آیا راهى براى خارج شدن (از دوزخ) وجود دارد؟»

می گویند پروردگارا! دوبار ما را میراندی و دوبار زنده کردی، اکنون به گناهانمان معترفیم، پس آیا راهی برای بیرون آمدن (از دوزخ) هست؟

مى‌ گويند پروردگارا دو بار ما را به مرگ رسانيدى و دو بار ما را زنده گردانيدى به گناهانمان اعتراف كرديم پس آيا راه بيرون‌شدنى (از آتش) هست.

(گفته مى شود) این به سبب آن است که وقتى خداوند به یگانگى خوانده مى شد انکار مى کردید، و اگر براى او همتایى مى پنداشتند ایمان مى آوردید; اکنون داورى مخصوص خداوند بلند مرتبه و بزرگ است (و شما را مطابق عدل خود کیفر مى دهد).

این (سختیِ عذاب) به سبب این است که چون خدا به یگانگی (و بدون معبودانتان) خوانده می شد (یگانگی اش) را انکار می کردید، و اگر برای او شریک و همتایی قرار داده می شد، باور می کردید؛ پس (اکنون) داوری، ویژه خدای والا مرتبه و بزرگ است.

اين (كيفر) از آن روى براى شماست كه چون خدا به تنهايى خوانده مى ‌شد كفر مى ‌ورزيديد و چون به او شرک آورده مى ‌شد آن را باور میکرديد پس (امروز) فرمان از آن خداى والاى بزرگ است.

او کسى است که آیات خود را به شما نشان مى دهد و از آسمان براى شما روزى با ارزشى مى فرستد; تنها کسانى متذکّر این حقایق مى شوند که (به سوى خدا) بازمى گردند (و پیوسته به یاد او هستند).

اوست که نشانه های خود را به شما نشان می دهد، و از آسمان برای شما روزی نازل می کند؛ و فقط کسانی متذکّر می شوند که به سوی خدا باز می گردند.

اوست آن كس كه نشانه‌ هاى خود را به شما مى ‌نماياند و براى شما از آسمان روزى مى‌ فرستد و جز آن كس كه توبه‌ كار است (كسى) پند نمى‌ گيرد.

(تنها) خدا را بخوانید و دین خود را براى او خالص کنید، هر چند کافران ناخشنود باشند.

پس خدا را در حالی که ایمان و عبادت را (از هر گونه شرکی) برای او خالص می کنید، بپرستید گرچه کافران (از روش شما) ناخشنود باشند.

پس خدا را پاكدلانه فرا خوانيد هر چند ناباوران را ناخوش افتد.

او درجات (بندگان صالح) را بالا مى برد، او صاحب عرش است، روح (وحى الهى) را به فرمانش بر هر کس ازبندگانش که بخواهد القاء مى کند تا (مردم را) از روز لقاى پروردگار بیم دهد.

بالا برنده درجات و صاحب عرش است، روح را (که فرشته وحی است) به فرمانش به هر کس از بندگانش که بخواهد القا می کند تا مردم را از روز ملاقات (که روز رستاخیز است) بیم دهد.

بالابرنده درجات خداوند عرش به هر كس از بندگانش كه خواهد آن روح (فرشته) را به فرمان خويش مى‌ فرستد تا (مردم را) از روز ملاقات (با خدا) بترساند.

روزى که همه آنان آشکار مى شوند و چیزى از آنها بر خدا پنهان نخواهد ماند; (و گفته مى شود) حکومت امروز براى کیست؟ براى خداوند یکتاى حاکم بر همه چیز است.

روزی که همه آنان آشکار می شوند، (و) چیزی از آنان بر خدا پوشیده نمی ماند. (و ندا آید) امروز فرمانروایی ویژه کیست؟ ویژه خدای یکتای قهّار است.

آن روز كه آنان ظاهر گردند چيزى از آنها بر خدا پوشيده نمى‌ ماند امروز فرمانروايى از آن كيست از آن خداوند يكتاى قهار است.