صفحه ۴۶۰ قرآن کریم سوره زمر

بگو «من مأمورم که خدا را پرستش کنم در حالى که دینم را براى او خالص کرده باشم،

بگو من مأمورم که خدا را در حالی که ایمان و عبادت را برای او (از هر گونه شرکی) خالص می کنم، بپرستم.

بگو من مامورم كه خدا را در حالى كه آيينم را براى او خالص گردانيده‌ ام بپرستم.

و مأمورم که نخستین مسلمان باشم.»

و مأمورم که (در این آیین از) نخستین تسلیم شدگان (به فرمان ها و احکام) او باشم.

و مامورم كه نخستين مسلمانان باشم.

بگو «من اگر نافرمانى پروردگارم کنم، از عذاب روز بزرگ (قیامت) مى ترسم.»

بگو اگر پروردگارم را نافرمانی کنم از عذاب روزی بزرگ می ترسم.

بگو من اگر به پروردگارم عصيان ورزم از عذاب روزى هولناک مى‌ ترسم.

بگو «من تنها خدا را مى پرستم در حالى که دینم را براى او خالص مى کنم،

بگو فقط خدا را در حالی که ایمان و عبادتم را برای او (از هر گونه شرکی) خالص می کنم، می پرستم.

بگو خدا را مى ‌پرستم در حالى كه دينم را براى او بى‌آلايش مى‌ گردانم.

پس شما هر چه را جز او مى خواهید بپرستید (که زیانکارید).» بگو «زیانکاران واقعى کسانى هستند که سرمایه وجود خویش و بستگانشان را در روزقیامت از دست داده اند. آگاه باشیدزیان آشکار همین است.»

پس شما هم آنچه را می خواهید، به جای او بپرستید. بگو بی تردید زیانکاران (واقعی) کسانی هستند که روز قیامت سرمایه وجودشان و کسانشان را به تباهی داده باشند؛ آگاه باشید! که آن همان زیان آشکار است.

پس هر چه را غير از او مى‌ خواهيد بپرستيد (ولى به آنان) بگو زيانكاران در حقيقت كسانى‌ اند كه به خود و كسانشان در روز قيامت زيان رسانده‌ اند آرى اين همان خسران آشكار است.

براى آنان از بالاى سرشان سایبانهایى از آتش، و در زیر پایشان نیز طبقاتى (از آتش) است; این چیزى است که خداوند با آن بندگانش را مى ترساند. اى بندگان من! از (نافرمانى) من بپرهیزید.

برای آنان از بالای سرشان و از زیر پایشان سایبان هایی از آتش است، این عذابی است که خدا بندگانش را به آن بیم می دهد. ای بندگانم! از من پروا کنید.

آنها از بالاى سرشان چترهايى از آتش خواهند داشت و از زير پايشان (نيز) طبق‌هايى (آتشين است) اين (كيفرى) است كه خدا بندگانش را به آن بيم مى‌ دهد اى بندگان من از من بترسيد.

و کسانى که از عبادت طاغوت دورى کردند و به سوى خداوند بازگشتند، بشارت از آنِ آنهاست; پس بندگان مرا بشارت ده.

و کسانی که از پرستیدن طاغوت (یعنی بت ها، اربابان کفر و شیطان های سرکش) دوری کردند و به سوی خدا بازگشتند، بر آنان مژده باد؛ پس به بندگانم مژده ده.

و(لى) آنان كه خود را از طاغوت به دور مى دارند تا مبادا او را بپرستند و به سوى خدا بازگشته‌ اند آنان را مژده باد پس بشارت ده به آن بندگان من كه

همان کسانى که سخنان را مى شنوند و از نیکوترین آنها پیروى مى کنند; آنان کسانى هستند که خدا هدایتشان کرده، و آنها خردمندانند.

آنان که سخن را می شنوند و از بهترینش پیروی می کنند، اینانند کسانی که خدا هدایتشان کرده، و اینان همان خردمندانند.

به سخن گوش فرامى‌ دهند و بهترين آن را پيروى مى كنند اينانند كه خدايشان راه نموده و اينانند همان خردمندان.

آیا تو مى توانى کسى را که فرمان عذاب درباره او قطعى شده رهایى بخشى؟! آیا تو مى توانى کسى را که در درون آتش است برگیرى و نجات دهى؟!

آیا کسی که فرمان عذاب بر او محقق و ثابت شده (راه گریزی از آن دارد؟) آیا کسی را که در آتش است، تو نجات می دهی؟

پس آيا كسى كه فرمان عذاب بر او واجب آمده (كجا روى رهايى دارد؟) آيا تو كسى را كه در آتش است مى ‌رهانى؟

ولى براى آنها که تقواى الهى پیشه کردند، غرفه هایى در بهشت است که بر فراز آن غرفه هاى دیگرى بنا شده و از زیر آن نهرها جارى است. این وعده الهى است، و خداوند در وعده خود تخلّف نمى کند.

ولی کسانی که از پروردگارشان پروا داشتند، برای آنان غرفه هایی است که از فراز آنها غرفه هایی دیگر بنا شده و از زیر آنها نهرها جاری است. خدا این وعده را داده است؛ خدا خلف وعده نمی کند.

ليكن كسانى كه از پروردگارشان پروا داشتند براى ايشان غرفه ‌هايى است كه بالاى آنها غرفه ‌هايى (ديگر) بنا شده است نهرها از زير آن روان است وعده خداست‌ خدا خلاف وعده نمى ‌كند.

آیا ندیدى که خداوند از آسمان آبى فرو فرستاد و آن را به صورت چشمه هایى در زمین وارد نمود، سپس با آن زراعتى را مى رویاند که رنگهاى مختلف دارد; بعد آن گیاه خشک مى شود به گونه اى که آن را زرد و بى روح مى بینى; سپس آن را درهم مى شکند و خرد مى کند؟! در این مثال تذکّرى است براى خردمندان (از ناپایدارى دنیا).

آیا ندانسته ای که خدا از آسمان آبی نازل کرد، پس آن را به صورت چشمه هایی در زمین درآورد، آن گاه به وسیله آن زراعتی را که رنگ هایش گوناگون است، بیرون می آورد، سپس (آن زراعت) خشک می شود، در نتیجه آن را به رنگ زرد بینی، پس آن را ریز ریز و در هم شکسته می کند؛ بی تردید در این (دگرگونی ها) برای خردمندانْ هشدار و عبرتی است.

مگر نديده‌ اى كه خدا از آسمان آبى فرود آورد پس آن را به چشمه ‌هايى كه در (طبقات زيرين) زمين است راه داد آنگاه به وسيله آن كشتزارى را كه رنگهاى آن گوناگون است بيرون مى ‌آورد سپس خشک مى‌ گردد آنگاه آن را زرد مى ‌بينى سپس خاشاكش مى‌ گرداند قطعا در اين (دگرگونيها) براى صاحبان خرد عبرتى است.