گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(خَلَقَکُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَ أَنزَلَ لَکُم مِّنَ الْأَنْعَامِ ثَمَانِیَةَ أَزْوَاجٍ ۚ یَخْلُقُکُمْ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ خَلْقًا مِّن بَعْدِ خَلْقٍ فِی ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍ ۚ ذَٰلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ لَهُ الْمُلْکُ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَأَنَّیٰ تُصْرَفُونَ )
۶ناصر مکارم شیرازی:
او (همه) شما را از یک انسان آفرید، و همسرش را از جنس او خلق کرد; و براى شما هشت زوج از چهارپایان آفرید; او شما را در شکم مادرانتان در میان تاریکى هاى سه گانه (پوسته شکم، رحم و کیسه جنین) آفرینشى بعد از آفرینش دیگر مى بخشد. این است خداوند، پروردگار شما که حکومت (عالم هستى) از آن اوست; هیچ معبودى جز او نیست; پس چگونه (از راه حق) منحرف مى شوید؟!
حسین انصاریان:
شما را از یک تن آفرید، سپس همسرش را از او پدید آورد، و از چهارپایان (شتر و گاو و گوسفند و بز به اعتبار یک نر و یک ماده) هشت زوج آفرید، شما را در شکم های مادرانتان آفرینشی پس از آفرینشی دیگر در میان تاریکی های سه گانه (شکم و رحم و مشیمه) به وجود آورد. این است خدا پروردگار شما که فرمانروایی (مطلق بر همه هستی) ویژه اوست، معبودی جز او نیست، پس چگونه شما را از حق بازمی گردانند؟
محمدمهدی فولادوند:
شما را از نفسى واحد آفريد سپس جفتش را از آن قرار داد و براى شما از دامها هشت قسم پديد آورد شما را در شكمهاى مادرانتان آفرينشى پس از آفرينشى (ديگر) در تاريكيهاى سه گانه (مشيمه و رحم و شكم) خلق كرد اين است خدا پروردگار شما فرمانروايى (و حكومت مطلق) از آن اوست خدايى جز او نيست پس چگونه (و كجا از حق) برگردانيده مى شويد.
(إِن تَکْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنکُمْ ۖ وَ لَا یَرْضَیٰ لِعِبَادِهِ الْکُفْرَ ۖ وَ إِن تَشْکُرُوا یَرْضَهُ لَکُمْ ۗ وَ لَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَیٰ ۗ ثُمَّ إِلَیٰ رَبِّکُم مَّرْجِعُکُمْ فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ۚ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ )
۷ناصر مکارم شیرازی:
اگر ناسپاسى کنید، خداوند از شما بى نیاز است و هرگز ناسپاسى را براى بندگانش نمى پسندد; و اگر شکر او را به جا آورید آن را براى شما مى پسندد. و هیچ گنهکارى گناه دیگرى را بردوش نمى کشد. سپس بازگشت همه شما به سوى پروردگارتان است، و شما را از آنچه انجام مى دادید آگاه مى سازد; چرا که او به آنچه درون سینه هاست آگاه است.
حسین انصاریان:
اگر کافر شوید (زیانی به خدا نمی رسانید؛ زیرا) خدا از شما بی نیاز است، و کفر را برای بندگانش نمی پسندد؛ و اگر سپاس گزاری کنید، آن را برای شما می پسندد. و هیچ سنگین باری، بار (گناه) دیگری را برنمی دارد. سپس بازگشت شما به سوی پروردگارتان خواهد بود، و شما را به آنچه انجام می دادید، آگاه خواهد کرد؛ زیرا او به نیّات و اسرار سینه ها داناست.
محمدمهدی فولادوند:
اگر كفر ورزيد خدا از شما سخت بى نياز است و براى بندگانش كفران را خوش نمى دارد و اگر سپاس داريد آن را براى شما مى پسندد و هيچ بردارنده اى بار (گناه) ديگرى را برنمى دارد آنگاه بازگشت شما به سوى پروردگارتان است و شما را به آنچه می کرديد خبر خواهد داد كه او به راز دلها داناست.
(وَ إِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِیبًا إِلَیْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِیَ مَا کَانَ یَدْعُو إِلَیْهِ مِن قَبْلُ وَ جَعَلَ لِلَّهِ أَندَادًا لِّیُضِلَّ عَن سَبِیلِهِ ۚ قُلْ تَمَتَّعْ بِکُفْرِکَ قَلِیلًا ۖ إِنَّکَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ )
۸ناصر مکارم شیرازی:
هنگامى که به انسان زیانى رسد، پروردگار خود را مى خواند در حالى که به سوى او باز مى گردد; امّا هنگامى که نعمتى از جانب خویش به او عطا کند، آنچه را بخاطر آن قبلاً خدا را مى خواند از یاد مى برد و براى خداوند همتایانى قرار مى دهد تا (مردم را) از راه او گمراه سازد; بگو «چند روزى از کفر و ناسپاسى خود بهره گیر که به یقین از دوزخیانى!»
{{ترجمه:حسین انصاریان:و چون به انسان آسیبی رسد، پروردگارش را در حال بازگشت به سوی او (برای برطرف شدن آسیبش) می خواند، سپس چون او را (برای رهایی از آن آسیب) نعمتی از جانب خود عطا کند، آن آسیب را که پیش تر برای برطرف شدنش دعا می کرد، فراموش می کند و دوباره برای خدا همتایانی قرار می دهد تا (مردم را) از راه خدا گمراه کند. بگو: اندک زمانی از کفر خود برخوردار باش، بی تردید تو از اهل آتشی.}}
محمدمهدی فولادوند:
و چون به انسان آسيبى رسد پروردگارش را در حالى كه به سوى او بازگشت كننده است مى خواند سپس چون او را از جانب خود نعمتى عطا كند آن (مصيبتى) را كه در رفع آن پيشتر به درگاه او دعا می کرد فراموش مى نمايد و براى خدا همتايانى قرار مى دهد تا (خود و ديگران را) از راه او گمراه گرداند بگو به كفرت اندكى برخوردار شو كه تو از اهل آتشى.
(أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاءَ اللَّیْلِ سَاجِدًا وَ قَائِمًا یَحْذَرُ الْآخِرَةَ وَ یَرْجُو رَحْمَةَ رَبِّهِ ۗ قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَ الَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ ۗ إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ )
۹ناصر مکارم شیرازی:
آیا (چنین کسى با ارزش است یا) کسى که در ساعات شب در حال سجده و قیام به عبادت مشغول است و از عذاب آخرت مى ترسدو به رحمت پروردگارش امیدوار است؟! بگو «آیا کسانى که مى دانند باکسانى که نمى دانند یکسانند؟! تنها خردمندان متذکر مى شوند.»
حسین انصاریان:
(آیا چنین انسان کفران کننده ای بهتر است) یا کسی که در ساعات شب به سجده و قیام و عبادتی خالصانه مشغول است، از آخرت می ترسد و به رحمت پروردگارش امید دارد؟ بگو آیا کسانی که معرفت و دانش دارند و کسانی که بی بهره از معرفت و دانش اند، یکسانند؟ فقط خردمندان متذکّر می شوند.
محمدمهدی فولادوند:
(آيا چنين كسى بهتر است) يا آن كسى كه او در طول شب در سجده و قيام اطاعت (خدا) مى كند (و) از آخرت مى ترسد و رحمت پروردگارش را اميد دارد بگو آيا كسانى كه مى دانند و كسانى كه نمى دانند يكسانند تنها خردمندانند كه پندپذيرند.
(قُلْ یَا عِبَادِ الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّکُمْ ۚ لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا فِی هَٰذِهِ الدُّنْیَا حَسَنَةٌ ۗ وَ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ ۗ إِنَّمَا یُوَفَّی الصَّابِرُونَ أَجْرَهُم بِغَیْرِ حِسَابٍ )
۱۰ناصر مکارم شیرازی:
بگو «اى بندگان من که ایمان آورده اید! از (مخالفت) پروردگارتان بپرهیزید. براى کسانى که در این دنیا نیکى کرده اند پاداش نیکى است. و زمین خدا گسترده است، (اگر تحت فشار سران کفر بودید مهاجرت کنید) که صابران اجر و پاداش خود را بى حساب دریافت مى دارند.
حسین انصاریان:
بگو ای بندگان مؤمنم! از پروردگارتان پروا کنید. برای کسانی که در این دنیا اعمال شایسته انجام داده اند، پاداش نیکی است و زمین خدا گسترده است (بر شماست از سرزمینی که دچار مضیقه دینی هستید به سرزمینی دیگر مهاجرت کنید). فقط شکیبایان پاداششان را کامل و بدون حساب دریافت خواهند کرد.
محمدمهدی فولادوند:
بگو اى بندگان من كه ايمان آورده ايد از پروردگارتان پروا بداريد براى كسانى كه در اين دنيا خوبى كرده اند نيكى خواهد بود و زمين خدا فراخ است بى ترديد شكيبايان پاداش خود را بىحساب (و) به تمام خواهند يافت.