گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(مَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ )
۱۵۴ناصر مکارم شیرازی:
شما را چه شده است؟! چگونه حکم مى کنید؟! (هیچ مى فهمید چه مى گویید؟!)
حسین انصاریان:
شما را چه شده، چگونه حکم می کنید؟
محمدمهدی فولادوند:
شما را چه شده چگونه داورى مى كنيد؟
(أفَلَا تَذَکَّرُونَ )
۱۵۵ناصر مکارم شیرازی:
آیا متذکّر نمى شوید؟!
حسین انصاریان:
پس آیا متذکّر (حقایق) نمی شوید؟
محمدمهدی فولادوند:
آيا سر پند گرفتن نداريد؟
(أَمْ لَکُمْ سُلْطَانٌ مُّبِینٌ )
۱۵۶ناصر مکارم شیرازی:
یا شما دلیل روشنى در این باره دارید؟
حسین انصاریان:
یا شما (بر این ادعای خود) دلیل روشنی دارید؟
محمدمهدی فولادوند:
يا دليلى آشكار (در دست) داريد؟
(فَأْتُوا بِکِتَابِکُمْ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ )
۱۵۷ناصر مکارم شیرازی:
کتابتان را بیاورید اگرراست مى گویید!
حسین انصاریان:
پس اگر راستگویید، کتابتان را (که این سخنان را با تکیه بر آن می گویید، به میان) آورید.
محمدمهدی فولادوند:
پس اگر راست مى گوييد كتابتان را بياوريد!
(وَ جَعَلُوا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَ لَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ )
۱۵۸ناصر مکارم شیرازی:
آنها میان خداوند و جنّ، نسبتى قائل شدند; در حالى که جنّیان بخوبى مى دانند که آنها (بت پرستان) در دادگاه الهى احضار مى شوند.
حسین انصاریان:
میان خدا و جن، نسب و خویشی قرار دادند، در صورتی که جنیان به خوبی می دانند که (روز قیامت برای حساب و پاداش) احضار خواهند شد.
محمدمهدی فولادوند:
و ميان خدا و جن‌ها پيوندى انگاشتند و حال آنكه جنيان نيک دانسته اند كه (براى حساب پس دادن) خودشان احضار خواهند شد.
(سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ )
۱۵۹ناصر مکارم شیرازی:
منزّه است خداوند از آنچه توصیف مى کنند،
حسین انصاریان:
خدا از آنچه او را به آن توصیف می کنند، منزّه است.
محمدمهدی فولادوند:
خدا منزه است از آنچه در وصف مى آورند.
(إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ )
۱۶۰ناصر مکارم شیرازی:
مگر بندگان مخلَص خدا.
حسین انصاریان:
مگر بندگان خالص شده خدا (که او را به آنچه توصیف می کنند شایسته مقام قدس اوست.)
محمدمهدی فولادوند:
به استثناى بندگان پاكدل خدا.
(فَإِنَّکُمْ وَ مَا تَعْبُدُونَ )
۱۶۱ناصر مکارم شیرازی:
شما و آنچه را پرستش مى کنید،
حسین انصاریان:
و بی تردید شما و آنچه را می پرستید،
محمدمهدی فولادوند:
در حقيقت شما و آنچه (كه شما آن را) مى پرستيد،
(مَا أَنتُمْ عَلَیْهِ بِفَاتِنِینَ )
۱۶۲ناصر مکارم شیرازی:
هرگز نمى توانید کسى را (با آن) فریب دهید،
حسین انصاریان:
نمی توانید (مردم را) بر ضد خدا گمراه کنید.
محمدمهدی فولادوند:
بر ضد او گمراه گر نيستيد.
(إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِیمِ)
۱۶۳ناصر مکارم شیرازی:
مگر آنها که در آتش دوزخ وارد مى شوند.
حسین انصاریان:
مگر کسانی را که (به اختیار خود به خاطر پذیرفتن وسوسه و اغواگری شما) به دوزخ درآیند،
محمدمهدی فولادوند:
مگر كسى را كه به دوزخ رفتنى است.
(وَ مَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ )
۱۶۴ناصر مکارم شیرازی:
و هیچ یک از ما (فرشتگان) نیست جز آن که مقام معلومى دارد;
حسین انصاریان:
و هیچ یک از ما فرشتگان نیست مگر اینکه برای او مقامی معین است.
محمدمهدی فولادوند:
و هيچ يک از ما (فرشتگان) نيست مگر (اينكه) براى او (مقام و) مرتبه اى معين است.
(وَ إِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ )
۱۶۵ناصر مکارم شیرازی:
و ما همگى (براى اطاعت فرمان خداوند) به صف ایستاده ایم;
حسین انصاریان:
و همانا ما (برای اجرای فرمان خدا) صف بستگانیم.
محمدمهدی فولادوند:
و در حقيقت ماييم كه (براى انجام فرمان خدا) صف بسته ايم.
(وَ إِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ )
۱۶۶ناصر مکارم شیرازی:
و ما همه تسبیح‌گو(ى او) هستیم.
حسین انصاریان:
و ما خود تسبیح‌کنندگانیم.
محمدمهدی فولادوند:
و ماييم كه خود تسبيح‌گويانيم.
(وَ إِن کَانُوا لَیَقُولُونَ )
۱۶۷ناصر مکارم شیرازی:
آنها پیوسته مى گفتند
حسین انصاریان:
و مشرکان (پیش از بعثت پیامبر) قاطعانه می گفتند
محمدمهدی فولادوند:
و (مشركان) به تاكيد مى گفتند
(لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِکْرًا مِّنَ الْأَوَّلِینَ )
۱۶۸ناصر مکارم شیرازی:
«اگر یکى از کتابهاى پیشینیان نزد ما بود،
حسین انصاریان:
اگر نزد ما کتابی چون کتاب های آسمانی پیامبران پیشین بود،
محمدمهدی فولادوند:
اگر پند (نامه‌ا)ى از پيشينيان نزد ما بود،
(لَکُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ )
۱۶۹ناصر مکارم شیرازی:
به یقین، ما بندگان مخلَص خدا بودیم.»
حسین انصاریان:
بی تردید از بندگان خالص شده خدا می شدیم.
محمدمهدی فولادوند:
قطعا از بندگان خالص خدا مى شديم.
(فَکَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ )
۱۷۰ناصر مکارم شیرازی:
(امّا وقتى قرآن آمد،) به آن کافر شدند; ولى بزودى خواهند دانست!
حسین انصاریان:
ولی (هنگامی که قرآن را برای هدایت آنان نازل کردیم) به آن کافر شدند و به زودی (و زر و وبال کفرشان را) خواهند دانست.
محمدمهدی فولادوند:
ولى (وقتى قرآن آمد) به آن كافر شدند و زودا كه بدانند.
(وَ لَقَدْ سَبَقَتْ کَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِینَ )
۱۷۱ناصر مکارم شیرازی:
وعده قطعى ما درباره بندگان فرستاده شده ما از پیش مسلّم شده،
حسین انصاریان:
و وعده قطعی ما درباره بندگان به رسالت فرستاده شده، از پیش محقق و ثابت گشته است،
محمدمهدی فولادوند:
و قطعا فرمان ما در باره بندگان فرستاده ما از پيش (چنين) رفته است،
(إِنَّهُمْ لَهُم الْمَنصُورُونَ )
۱۷۲ناصر مکارم شیرازی:
که آنان یارى شدگانند،
حسین انصاریان:
که بی تردید آنان (در همه زمینه ها) یاری شدگانند،
محمدمهدی فولادوند:
كه آنان (بر دشمنان خودشان) حتما پيروز خواهند شد،
(وَ إِنَّ جُندَنَا لَهُم الْغَالِبُونَ )
۱۷۳ناصر مکارم شیرازی:
و لشکر ما پیروزند.
حسین انصاریان:
و مسلماً سپاه ما پیروزند.
محمدمهدی فولادوند:
و سپاه ما هر آينه غالب آيندگانند.
(فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّیٰ حِینٍ )
۱۷۴ناصر مکارم شیرازی:
بنابراین از آنها (کافران) روى بگردان (و آنان را رها کن) تا زمان معیّنى (که فرمان جهاد فرا رسد).
حسین انصاریان:
پس تا مدتی از آنان روی بگردان.
محمدمهدی فولادوند:
پس تا مدتى (معين) از آنان روى برتاب.
(وَ أَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ یُبْصِرُونَ )
۱۷۵ناصر مکارم شیرازی:
و آنها را بنگر! که بزودى (نتیجه اعمال خود را) مى بینند!
حسین انصاریان:
و آنان را بنگر که به زودی (وزر و وبال گناهانشان را) خواهند دید.
محمدمهدی فولادوند:
و آنان را بنگر كه خواهند ديد.
(أَفَبِعَذَابِنَا یَسْتَعْجِلُونَ )
۱۷۶ناصر مکارم شیرازی:
آیا آنها براى عذاب ما شتاب مى کنند؟!
حسین انصاریان:
آیا شتاب در آمدن عذاب ما را می خواهند؟!
محمدمهدی فولادوند:
آيا عذاب ما را شتاب‌زده خواستارند؟!
(فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِینَ )
۱۷۷ناصر مکارم شیرازی:
امّا هنگامى که عذاب ما در آستانه خانه هایشان فرود آید، انذارشدگان صبحگاه بدى خواهند داشت!
حسین انصاریان:
پس هنگامی که (عذاب ما) به آستانه خانه هایشان نازل شود، بیم شدگان روزگار بدی خواهند داشت،
محمدمهدی فولادوند:
(پس هشدارداده شدگان را) آنگاه كه عذاب به خانه آنان فرود آيد چه بد صبحگاهى است،
(وَ تَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّیٰ حِینٍ )
۱۷۸ناصر مکارم شیرازی:
از آنان روى بگردان تا زمان معیّنى.
حسین انصاریان:
و تا مدتی از آنان روی بگردان،
محمدمهدی فولادوند:
و از ايشان تا مدتى (معين) روى برتاب،
(وَ أَبْصِرْ فَسَوْفَ یُبْصِرُونَ )
۱۷۹ناصر مکارم شیرازی:
و آنها را بنگر که بزودى (نتیجه اعمال خود را) مى بینند!
حسین انصاریان:
و (آنان را) بنگر که به زودی (وزر و وبال گناهانشان را) خواهند دید.
محمدمهدی فولادوند:
و بنگر كه خواهند ديد.
(سُبْحَانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُونَ )
۱۸۰ناصر مکارم شیرازی:
منزّه است پروردگار تو، پروردگار صاحب قدرت، از آنچه آنان توصیف مى کنند.
حسین انصاریان:
پروردگارت که دارای عزت است از آنچه او را به آن توصیف می کنند، منزّه است.
محمدمهدی فولادوند:
منزه است پروردگار تو پروردگار شكوهمند از آنچه وصف مى كنند.
(وَ سَلَامٌ عَلَی الْمُرْسَلِینَ )
۱۸۱ناصر مکارم شیرازی:
و سلام بر پیامبران!
حسین انصاریان:
و سلام بر پیامبران!
محمدمهدی فولادوند:
و درود بر فرستادگان!
(وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ )
۱۸۲ناصر مکارم شیرازی:
و حمد و ستایش مخصوص خداوندى است که پروردگار جهانیان است.
حسین انصاریان:
و همه ستایش ها ویژه خداست که پروردگار جهانیان است.
محمدمهدی فولادوند:
و ستايش ويژه خدا پروردگار جهان‌هاست.
