گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(یَقُولُ أَإِنَّکَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِینَ )
۵۲ناصر مکارم شیرازی:
که پیوسته مى گفت آیا تو باور دارى،
حسین انصاریان:
(که همواره از روی تعجب به من) می گفت آیا تو از باور دارندگان (رستاخیز و زنده شدن مردگان) هستی؟
محمدمهدی فولادوند:
(كه به من) مى گفت آيا واقعا تو از باوردارندگانى؟
(أَإِذَا مِتْنَا وَ کُنَّا تُرَابًا وَ عِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِینُونَ )
۵۳ناصر مکارم شیرازی:
که وقتى ما مُردیم و خاک و استخوانى (پوسیده) شدیم، (بار دیگر زنده مى شویم و) جزا داده خواهیم شد؟!»
حسین انصاریان:
آیا زمانی که ما مردیم و خاک استخوان شدیم، حتماً (زنده می شویم و) پاداشمان می دهند؟
محمدمهدی فولادوند:
آيا وقتى مرديم و خاک و (مشتى) استخوان شديم آيا واقعا جزا مى يابيم؟
(قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ )
۵۴ناصر مکارم شیرازی:
(سپس) مى گوید «آیا شما (از وضع او) آگاهید؟»
حسین انصاریان:
(سپس به دوستان بهشتی خود) می گوید آیا شما با من به دوزخ سر می کشید (تا از هم نشینم خبری بگیرید که در کجا و در چه حالی است؟)
محمدمهدی فولادوند:
(مؤمن) مى پرسد آيا شما اطلاع داريد (كجاست)؟
(فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِی سَوَاءِ الْجَحِیمِ )
۵۵ناصر مکارم شیرازی:
این جاست که نگاهى مى کند، ناگهان او را در میان دوزخ مى بیند.
حسین انصاریان:
پس خود او به دوزخ سر می کشد و هم نشینش را وسط دوزخ می بیند.
محمدمهدی فولادوند:
پس اطلاع حاصل مى كند و او را در ميان آتش مى بيند.
(قَالَ تَاللَّهِ إِن کِدتَّ لَتُرْدِینِ )
۵۶ناصر مکارم شیرازی:
مى گوید «به خدا سوگند نزدیک بود مرا (نیز) به هلاکت بکشانى!
حسین انصاریان:
(به او) می گوید به خدا سوگند نزدیک بود، مرا به هلاکت بیندازی.
محمدمهدی فولادوند:
(و) مى گويد به خدا سوگند چيزى نمانده بود كه تو مرا به هلاكت اندازى.
(وَ لَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّی لَکُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِینَ )
۵۷ناصر مکارم شیرازی:
و اگر نعمت پروردگارم نبود، من (نیز) از احضارشدگان (در دوزخ) بودم!
حسین انصاریان:
و اگر توفیق و رحمت پروردگارم نبود، حتماً از احضارشدگان (در دوزخ) بودم.
محمدمهدی فولادوند:
و اگر رحمت پروردگارم نبود هرآينه من (نيز) از احضارشدگان بودم.
(أَفَمَا نَحْنُ بِمَیِّتِینَ )
۵۸ناصر مکارم شیرازی:
(سپس مى گوید اى دوستان!) آیا ما هرگز نمى میریم، (و در بهشت جاودانه خواهیم بود).
حسین انصاریان:
(آن گاه به دوستان بهشتی خود می گوید) آیا ما (برای همیشه در بهشتیم و) هرگز نمی میریم؟
محمدمهدی فولادوند:
(و از روى شوق مى گويد) آيا ديگر روى مرگ نمى بينيم؟
(إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَیٰ وَ مَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ )
۵۹ناصر مکارم شیرازی:
و جز همان مرگ اول، مرگى به سراغ ما نخواهد آمد، و ما هرگزعذاب نخواهیم شد؟!
حسین انصاریان:
(و) جز همان مرگ نخستین (که در دنیا سراغمان آمد مرگی دیگر به سراغمان نخواهد آمد) و ما هرگز عذاب نخواهیم شد؟ (شگفتا! چه لطف خاصی از سوی خدا به ما شده است!)
محمدمهدی فولادوند:
جز همان مرگ نخستين خود و ما هرگز عذاب نخواهيم شد؟!
(إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ)
۶۰ناصر مکارم شیرازی:
راستى این همان پیروزى بزرگ است!»
حسین انصاریان:
بی تردید این همان کامیابی بزرگ است.
محمدمهدی فولادوند:
راستى كه اين همان كاميابى بزرگ است.
(لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْیَعْمَلِ الْعَامِلُونَ )
۶۱ناصر مکارم شیرازی:
(آرى)، براى همانند چنین پاداشى، باید عمل کنندگان عمل کنند.
حسین انصاریان:
پس باید برای چنین پاداشی عمل کنندگان عمل کنند.
محمدمهدی فولادوند:
براى چنين (پاداشى) بايد كوشندگان بكوشند.
(أَذَٰلِکَ خَیْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ )
۶۲ناصر مکارم شیرازی:
آیا این نعمتها (ى جاویدان بهشتى) بهتر است یا درخت (نفرت انگیز) زقّوم؟!
حسین انصاریان:
آیا این (بهشت جاودان پر نعمت) برای پذیرایی بهتر است یا درخت زقّوم؟
محمدمهدی فولادوند:
آيا از نظر پذيرايى اين بهتر است يا درخت زقوم؟
(إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِینَ )
۶۳ناصر مکارم شیرازی:
ما آن را مایه درد و رنج ستمکاران قرار دادیم.
حسین انصاریان:
ما آن را برای ستمکاران مایه شکنجه و عذاب قرار داده ایم.
محمدمهدی فولادوند:
در حقيقت ما آن را براى ستمگران (مايه آزمايش و) عذابى گردانيديم.
(إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِی أَصْلِ الْجَحِیمِ )
۶۴ناصر مکارم شیرازی:
آن درختى است که از قعر جهنم مى روید.
حسین انصاریان:
آن درختی است که در قعر دوزخ می روید،
محمدمهدی فولادوند:
آن درختى است كه از قعر آتش سوزان مى رويد،
(طَلْعُهَا کَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّیَاطِینِ )
۶۵ناصر مکارم شیرازی:
شکوفه آن مانند سرهاى شیاطین است.
حسین انصاریان:
شکوفه هایش مانند سرهای شیاطین (بسیار بدنما و زشت) است.
محمدمهدی فولادوند:
ميوه اش گويى چون كله هاى شياطين است.
(فَإِنَّهُمْ لَآکِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ )
۶۶ناصر مکارم شیرازی:
آنها (مجرمان) از آن مى خورندو شکمها را از آن پر مى کنند.
حسین انصاریان:
پس این منکران لجوج حتماً از آن می خورند و شکم ها را از آن پر می کنند.
محمدمهدی فولادوند:
پس (دوزخيان) حتما از آن مى خورند و شكمها را از آن پر مى كنند.
(ثُمَّ إِنَّ لَهُم عَلَیْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِیمٍ )
۶۷ناصر مکارم شیرازی:
سپس روى آن آب آلوده سوزانى مى نوشند.
حسین انصاریان:
آن گاه به ناچار روی آن (به عنوان نوشیدنی) مخلوطی از آب بسیار داغ و متعفّن برای آنان خواهد بود!
محمدمهدی فولادوند:
سپس ايشان را بر سر آن آميغى از آب جوشان است.
(ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَی الْجَحِیمِ )
۶۸ناصر مکارم شیرازی:
آنگاه بازگشت آنها به سوى جهنم است.
حسین انصاریان:
سپس بازگشتشان حتماً به سوی دوزخ است.
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه بازگشتشان بى گمان به سوى دوزخ است.
(إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّینَ )
۶۹ناصر مکارم شیرازی:
چرا که آنها پدران خود را گمراه یافته اند،
حسین انصاریان:
(سزاوار بودنشان در قیامت به این همه عذاب به سبب این است که) آنان پدرانشان را گمراه یافتند،
محمدمهدی فولادوند:
آنها پدران خود را گمراه يافتند،
(فَهُمْ عَلَیٰ آثَارِهِمْ یُهْرَعُونَ )
۷۰ناصر مکارم شیرازی:
با این حال به سرعت (و بدون اندیشه) به دنبال آنان کشانده مى شوند.
حسین انصاریان:
و (با اینکه می دانستند گمراهند بدون اندیشه و تأمل) عجولانه از پی آنان می رفتند!
محمدمهدی فولادوند:
پس ايشان به دنبال آنها مى شتابند.
(وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَکْثَرُ الْأَوَّلِینَ )
۷۱ناصر مکارم شیرازی:
و قبل از آنها بیشتر پیشینیان (نیز) گمراه شدند.
حسین انصاریان:
و به راستی پیش از اینان بیشتر پیشینیان گمراه شدند،
محمدمهدی فولادوند:
و قطعا پيش از آنها بيشتر پيشينيان به گمراهى افتادند،
(وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا فِیهِم مُّنذِرِینَ )
۷۲ناصر مکارم شیرازی:
ما در میان آنها انذارکنندگانى فرستادیم!
حسین انصاریان:
و بی تردید ما در میان آنان بیم دهندگانی فرستادیم.
محمدمهدی فولادوند:
و حال آنكه مسلما در ميانشان هشداردهندگانى فرستاديم!
(فَانظُرْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِینَ )
۷۳ناصر مکارم شیرازی:
ولى بنگر عاقبت انذارشوندگان چگونه بود!
حسین انصاریان:
پس با تأمل بنگر سرانجام بیم داده شدگان چگونه بود؟
محمدمهدی فولادوند:
پس ببين فرجام هشدارداده شدگان چگونه بود!
(إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ )
۷۴ناصر مکارم شیرازی:
مگر بندگان خالص شده خداوند.
حسین انصاریان:
(همه هلاک شدند) جز بندگان خالص شده خدا،
محمدمهدی فولادوند:
به استثناى بندگان پاكدل خدا.
(وَ لَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ )
۷۵ناصر مکارم شیرازی:
و نوح، ما را خواند (و ما دعاى او را اجابت کردیم); و چه خوب اجابت کننده اى هستیم!
حسین انصاریان:
و نوح ما را ندا کرد (و ما ندایش را اجابت کردیم) پس ما به راستی نیکو اجابت کننده ای هستیم،
محمدمهدی فولادوند:
و نوح ما را ندا داد و چه نيك اجابت كننده بوديم.