صفحه ۴۴۵ قرآن کریم سوره یس

آيا نديدند كه از آنچه با قدرت خود به عمل آورده‌ايم چهارپايانى براى آنان آفريديم كه آنان مالک آن هستند؟!

آیا ندیده اند که ما از آنچه به قدرت خود انجام داده ایم برای آنان چهارپایانی آفریده ایم که آنان مالکشان هستند؟

آيا نديده‌ اند كه ما به قدرت خويش براى ايشان چهارپايانى آفريده‌ ايم تا آنان مالک آنها باشند.

و آنها را رام ايشان ساختيم، هم مركب آنان از آن است و هم از آن تغذيه مى‌كنند؛

و چهارپایان را برای آنان رام کردیم که برخی از آنها مرکب سواری آنان هستند و از (گوشت) برخی از آنها می خورند،

و آنها را براى ايشان رام گردانيديم از برخي‌شان سوارى مى‌ گيرند و از بعضى مى ‌خورند.

و براى آنان بهره‌هاى ديگرى در آن حيوانات است و نوشيدنی‌هايى گوارا؛ آيا با اين حال شكرگزارى نمى‌كنند؟!

و برای آنان در آن چهارپایان سودهایی (چون پشم، کُرک و پوست) و نوشیدنی هایی (چون شیر و فرآورده های آن) هست؛ آیا سپاس گزاری نمی کنند؟

و از آنها سودها و نوشيدنيها دارند پس چرا شكرگزار نيستيد.

آنان غير از خدا معبودانى براى خويش برگزيدند به اين اميد كه يارى شوند.

و به جای خدا معبودانی انتخاب کرده اند به امید اینکه (به وسیله آنها) یاری شوند،

و غير از خدا(ى يگانه) خدايانى به پرستش گرفتند تا مگر يارى شوند.

ولى آنها قادر به يارى ايشان نيستند، و اين عبادت‌كنندگان در قيامت لشكرى براى آنها خواهند بود كه در آتش دوزخ احضار مى‌شوند.

در حالی که (معبودان،) قدرت یاری دادن به آنان را ندارند و آنان (که سبک مغزان روی برتافته از حق اند) برای آن معبودان (از سوی شیطان) سپاهی احضار شده اند (تا عمر و مالشان را فدای این معبودان باطل کنند.)

(ولى بتان) نمى‌ توانند آنان را يارى كنند و آنانند كه براى (بتان) چون سپاهى احضار شده‌ اند.

پس سخنانشان تو را غمگين نسازد؛ ما آنچه را پنهان مى‌دارند و آنچه را آشكار مى‌كنند مى‌دانيم.

پس گفتارشان تو را اندوهگین نکند، بی تردید ما آنچه را پنهان می دارند و آنچه را آشکار می کنند، می دانیم.

پس گفتار آنان تو را غمگين نگرداند كه ما آنچه را پنهان و آنچه را آشكار مى كنند مى‌ دانيم.

آيا انسان نمى‌داند كه ما او را از نطفه‌اى بى‌ارزش آفريديم؟! و او چنان صاحب قدرت و شعور و نطق شد كه به مخاصمه آشكار با ما برخاست.

آیا انسان ندانسته که ما او را از نطفه ای (پست و ناچیز) آفریده ایم و اینک ستیزه گری آشکار است؟

مگر آدمى ندانسته است كه ما او را از نطفه‌ اى آفريده‌ ايم پس بناگاه وى ستيزه ‌جويى آشكار شده است.

و براى ما مثالى زدو آفرينش خود را فراموش كرد و گفت «چه كسى اين استخوانها را زنده مى‌كند در حالى كه پوسيده است؟!»

در حالی که آفرینش نخستین خود را از یاد برده برای ما مثلی زد (و) گفت چه کسی این استخوان ها را در حالی که پوسیده اند، زنده می کند؟

و براى ما مثلى آورد و آفرينش خود را فراموش كرد گفت چه كسى اين استخوانها را كه چنين پوسيده است زندگى مى ‌بخشد؟

بگو «همان كسى آن را زنده مى‌كند كه‌ نخستين بار آن را آفريد؛ و او نسبت به هر مخلوقى داناست.

بگو همان کسی که نخستین بار آن را پدید آورد. زنده اش می کند، و او به هر چیزی داناست.

بگو همان كسى كه نخستين‌ بار آن را پديد آورد و اوست كه به هر (گونه) آفرينشى داناست.

همان كسى كه براى شما از درخت سبز، آتش آفريد و شما به وسيله آن، آتش مى‌افروزيد.»

همان کسی که برای شما از درخت سبز، «آتش زنه» آفرید، که اکنون شما از آن آتش می افروزید.

همو كه برايتان در درخت‌ سبزفام اخگر نهاد كه از آن (چون نيازتان افتد) آتش مى‌ افروزيد.

آيا كسى كه آسمان‌ها و زمين را آفريده، قادر نيست همانند آنان را بيافريند؟! آرى (مى‌تواند)، و او آفريدگار آگاه است.

آیا کسی که آسمان ها و زمین را آفریده است، قدرت ندارد که (پس از مرگشان) همانند آنان را بیافریند؟ چرا قدرت دارد؛ زیرا اوست که آفریننده بسیار داناست.

آيا كسى كه آسمانها و زمين را آفريده توانا نيست كه (باز) مانند آنها را بيافريند آرى اوست آفريننده دانا.

فرمان او چنين است كه هرگاه چيزى را اراده كند، تنها به آن مى‌گويد «موجود باش!»، آن نيز بى‌درنگ موجود مى‌شود.

شأن او این است که چون پدید آمدن چیزی را اراده کند، فقط به آن می گوید باش، پس بی درنگ موجود می شود.

چون به چيزى اراده فرمايد كارش اين بس كه مى‌ گويد باش پس (بى ‌درنگ) موجود مى ‌شود.

پس منزّه است خداوندى كه مالكيّت همه چيز در دست اوست؛ و به سوى او بازگردانده مى‌شويد.

بنابراین (از هر عیب و نقصی) منزّه است خدایی که مالکیّت و فرمانروایی همه چیز به دست اوست، و به سوی او بازگردانده می شوید.

پس (شكوهمند و) پاک است آن كسى كه ملكوت هر چيزى در دست اوست و به سوى اوست كه بازگردانيده مى ‌شويد.