• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۴۴۴ قرآن کریم سوره یس

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترجمه:
گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.




(إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْیَوْمَ فِی شُغُلٍ فَاکِهُونَ)

۵۵
ناصر مکارم شیرازی:
بهشتيان، امروز به نعمتهاى خدا مشغول و مسرورند.
حسین انصاریان:
همانا بهشتیان در چنین روزی در سرگرمی وصف ناپذیری شیرین کام و خوش اند.
محمدمهدی فولادوند:
در اين روز اهل بهشت كار و بارى خوش در پيش دارند.



(هُمْ وَ أَزْوَاجُهُمْ فِی ظِلَالٍ عَلَی الْأَرَائِکِ مُتَّکِؤُونَ)

۵۶
ناصر مکارم شیرازی:
آنها و همسرانشان در سايه‌هايى از قصرها و درختان بهشتى بر تختها تكيه زده‌اند.
حسین انصاریان:
آنان و همسرانشان در زیر سایه هایی (آرام بخش) بر تخت هایی (آراسته چون حجله عروس) تکیه می زنند.
محمدمهدی فولادوند:
آنها با همسرانشان در زير سايه ‌ها بر تختها تكيه مى‌ زنند.



(لَهُم فِیهَا فَاکِهَةٌ وَ لَهُم مَّا یَدَّعُونَ)

۵۷
ناصر مکارم شیرازی:
براى آنها در بهشت ميوه بسيار لذّت‌بخشى است، و هرچه بخواهند در اختيارشان خواهد بود.
حسین انصاریان:
برای آنان در آنجا میوه ها(ی عالی و مطبوع) و آنچه دلشان بخواهد فراهم است.
محمدمهدی فولادوند:
در آنجا براى آنها (هر گونه) ميوه است و هر چه دلشان بخواهد.



(سَلَامٌ قَوْلًا مِن رَّبٍّ رَّحِیمٍ)

۵۸
ناصر مکارم شیرازی:
سلام (و درود الهى بر آنها)، سخنى است از سوى پروردگارى مهربان.
حسین انصاریان:
با سلام(ی پرارزش و سلامت بخش) که گفتاری از پروردگاری مهربان است.
محمدمهدی فولادوند:
از جانب پروردگار(ى) مهربان (به آنان) سلام گفته مى ‌شود.



(وَ امْتَازُوا الْیَوْمَ أَیُّهَا الْمُجْرِمُونَ)

۵۹
ناصر مکارم شیرازی:
و به گروهى ديگر گفته مى‌شود جدا شويد امروز اى گنهكاران!
حسین انصاریان:
و (ندا آید) ای گناهکاران! امروز (از صف نیکان) جدا شوید.
محمدمهدی فولادوند:
و اى گناهكاران امروز (از بى‌ گناهان) جدا شويد.



(أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ)

۶۰
ناصر مکارم شیرازی:
اى فرزندان آدم! آيا با شما عهد نكردم كه شيطان را نپرستيد، كه او براى شما دشمن آشكارى است؟!
حسین انصاریان:
ای فرزندان آدم! آیا به شما سفارش نکردم که شیطان را مپرستید که او بی تردید دشمن آشکاری برای شماست؟
محمدمهدی فولادوند:
اى فرزندان آدم مگر با شما عهد نكرده بودم كه شيطان را مپرستيد زيرا وى دشمن آشكار شماست.



(وَ أَنْ اعْبُدُونِی هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ)

۶۱
ناصر مکارم شیرازی:
و اين‌كه مرا بپرستيد كه راه مستقيم اين است؟!
حسین انصاریان:
و اینکه مرا بپرستید که این راهی است مستقیم،
محمدمهدی فولادوند:
و اينكه مرا بپرستيد اين است راه راست



(وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنکُمْ جِبِلًّا کَثِیرًا أَفَلَمْ تَکُونُوا تَعْقِلُونَ)

۶۲
ناصر مکارم شیرازی:
او گروه زيادى از شما را گمراه كرد؛ آيا انديشه نكرديد؟!
حسین انصاریان:
و همانا شیطان گروه بسیاری از شما را گمراه کرد، آیا تعقّل نمی کردید (که پیروانش به چه سرنوشت شومی دچار شدند؟)
محمدمهدی فولادوند:
و (او) گروهى انبوه از ميان شما را سخت گمراه كرد آيا تعقل نمیکرديد؟



(هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ)

۶۳
ناصر مکارم شیرازی:
اين همان دوزخى است كه به شما وعده داده مى‌شد.
حسین انصاریان:
این است دوزخی که به شما وعده می دادند.
محمدمهدی فولادوند:
اين است جهنمى كه به شما وعده داده مى ‌شد.



(اصْلَوْهَا الْیَوْمَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ)

۶۴
ناصر مکارم شیرازی:
امروز بخاطر كفرى كه داشتيد به آتش آن بسوزيد!
حسین انصاریان:
امروز به کیفر کفری که همواره می ورزیدید، در آن درآیید.
محمدمهدی فولادوند:
به (جرم) آنكه كفر مى ‌ورزيديد اكنون در آن درآييد.



(الْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلَی أَفْوَاهِهِمْ وَ تُکَلِّمُنَا أَیْدِیهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ)

۶۵
ناصر مکارم شیرازی:
امروز بر دهانشان مُهر مى‌نهيم، و دستهايشان با ما سخن مى‌گويند و پاهايشان به كارهايى كه انجام مى‌دادند گواهى مى‌دهند.
حسین انصاریان:
امروز بر دهان هایشان مُهر خاموشی نهیم و دست هایشان با ما سخن می گویند و پاهایشان به اعمالی که همواره مرتکب می شدند، گواهی می دهند!
محمدمهدی فولادوند:
امروز بر دهانهاى آنان مهر مى ‌نهيم و دستهايشان با ما سخن مى‌ گويند و پاهايشان بدانچه فراهم مى‌ ساختند گواهى مى‌ دهند.



(وَ لَوْ نَشَاء لَطَمَسْنَا عَلَی أَعْیُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّی یُبْصِرُونَ)

۶۶
ناصر مکارم شیرازی:
و اگر بخواهيم در همين جهان چشمانشان رامحو مى‌كنيم؛ سپس براى عبور از راه، مى‌خواهند بر يكديگر پيشى بگيرند، امّا چگونه مى‌توانند ببينند؟!
حسین انصاریان:
و اگر بخواهیم (در همین دنیا) دیدگانشان را محو می کنیم، پس به (سوی همان) راه (گمراهی) بر یکدیگر پیشی می گیرند؛ نهایتاً چگونه و کجا می توانند (صراط مستقیم را) ببینند؟
محمدمهدی فولادوند:
و اگر بخواهيم هر آينه فروغ از ديدگانشان مى‌ گيريم تا در راه (كج) بر هم پيشى جويند ولى (راه راست را) از كجا مى‌ توانند ببينند؟



(وَ لَوْ نَشَاء لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَی مَکَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِیًّا وَ لَا یَرْجِعُونَ)

۶۷
ناصر مکارم شیرازی:
و اگر بخواهيم آنها رادر جاى خود مسخ مى‌كنيم و به مجسّمه‌هايى بى‌روح مبدّل مى‌سازيم تا نتوانند راه خود را ادامه دهند و نه به عقب بازگردند.
حسین انصاریان:
و (نیز) اگر بخواهیم آنان را در جای خودشان مسخ می کنیم، (و به صورت جمادی خشک درمی آوریم) که نه بتوانند بروند و نه بازگردند،
محمدمهدی فولادوند:
و اگر بخواهيم هرآينه ايشان را در جاى خود مسخ مى ‌كنيم (به گونه‌ اى) كه نه بتوانند بروند و نه برگردند.



(وَ مَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَکِّسْهُ فِی الْخَلْقِ أَفَلَا یَعْقِلُونَ)

۶۸
ناصر مکارم شیرازی:
هر كس را عمر طولانى دهيم، در آفرينش واژگونه‌اش مى‌كنيم (و به ناتوانى كودكى باز مى‌گردانيم)؛ آيا نمى‌انديشند؟!
حسین انصاریان:
و به هر کس عمر طولانی دهیم، او را در عرصه آفرینش (به سوی حالت ضعف، سستی، نقصان و فراموشی) واژگونش می کنیم؛ پس آیا تعقّل نمی کنند؟
محمدمهدی فولادوند:
و هر كه را عمر دراز دهيم او را (از نظر) خلقت فروكاسته (و شكسته) گردانيم آيا نمى‌ انديشند؟



(وَ مَاعَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَ مَا یَنبَغِی لَهُ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ وَ قُرْآنٌ مُّبِینٌ)

۶۹
ناصر مکارم شیرازی:
ما شعر به او (پيامبر) نياموختيم، و شايسته او نيست؛ شاعر باشد اين كتاب آسمانى فقط مايه يادآورى و قرآن مبين است.
حسین انصاریان:
و به پیامبر، شعر نیاموختیم و (شعرگویی) شایسته او نیست. کتاب (او) جز مایه یادآوری و قرآنی روشنگر (حقایق) نیست،
محمدمهدی فولادوند:
و (ما) به او شعر نياموختيم و در خور وى نيست اين (سخن) جز اندرز و قرآنى روشن نيست.



(لِیُنذِرَ مَن کَانَ حَیًّا وَ یَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَی الْکَافِرِینَ)

۷۰
ناصر مکارم شیرازی:
تا هركس را كه زنده است و حيات انسانى دارد انذار كند و بر كافران اتمام حجّت شود و فرمان عذاب بر آنان مسلّم گردد.
حسین انصاریان:
تا کسانی را که (به عقل و هوش و استعداد) زنده اند هشدار دهد، و فرمان عذاب بر کافران محقق و ثابت شود.
محمدمهدی فولادوند:
تا هر كه را (دلى) زنده است بيم دهد و گفتار (خدا) در باره كافران محقق گردد.





جعبه ابزار