گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
۞۞ (وَ مَا أَنزَلْنَا عَلَی قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِنْ جُندٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَ مَا کُنَّا مُنزِلِینَ)
۲۸ناصر مکارم شیرازی:
و ما بعد از او بر قومش هيچ لشكرى از آسمان نفرستاديم، و هرگز سنّت ما براين نبود؛ بلكه
حسین انصاریان:
و بعد از شهادت او هیچ سپاهی از آسمان بر (هلاکت) قومش نازل نکردیم، و بر آن نبوده ایم که نازل کنیم.
محمدمهدی فولادوند:
پس از (شهادت) وى هيچ سپاهى از آسمان بر قومش فرود نياورديم و (پيش از اين هم) فروفرستنده نبوديم.
(إِن کَانَتْ إِلاَّ صَیْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ)
۲۹ناصر مکارم شیرازی:
فقط يک صيحه آسمانى بود و ناگهان همگى خاموش شدند.
حسین انصاریان:
(کیفرشان) جز یک فریاد مرگبار نبود که ناگهان (پس از آن فریاد) همه بی حرکت و خاموش شدند!
محمدمهدی فولادوند:
تنها يک فرياد بود و بس و بناگاه (همه) آنها سرد بر جاى فسردند.
(یَا حَسْرَةً عَلَی الْعِبَادِ مَا یَأْتِیهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُون)
۳۰ناصر مکارم شیرازی:
افسوس بر اين بندگان كه هيچ پيامبرى به سراغ آنان نيامد مگر اين‌كه او را استهزا مى‌كردند!
حسین انصاریان:
ای دریغ و افسوس بر این بندگان که هیچ پیامبری برای هدایتشان نمی آمد مگر اینکه او را مسخره می کردند!
محمدمهدی فولادوند:
دريغا بر اين بندگان هيچ فرستاده اى بر آنان نيامد مگر آنكه او را ريشخند میکردند.
(أَلَمْ یَرَوْا کَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُم مِّنْ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَیْهِمْ لاَ یَرْجِعُونَ)
۳۱ناصر مکارم شیرازی:
آيا نديدند چه قدر از اقوام پيش از آنان را بخاطر گناهانشان هلاک كرديم كه آنها هرگز به سوى ايشان باز نمى‌گردند (و زنده نمى‌شوند)؟!
حسین انصاریان:
آیا (مشرکان مکه) ندانسته اند چه بسیار از اقوام پیش از آنان را (به سبب کفر و طغیانشان) هلاک کردیم که آنان هرگز نزد اینان برنمی گردند، (و در دنیا زندگی دوباره نمی‌یابند،)
محمدمهدی فولادوند:
مگر نديده اند كه چه بسيار نسلها را پيش از آنان هلاک گردانيديم كه ديگر آنها به سويشان باز نمى‌گردند.
(وَ إِن کُلٌّ لَّمَّا جَمِیعٌ لَّدَیْنَا مُحْضَرُونَ)
۳۲ناصر مکارم شیرازی:
و همه آنان روز قيامت نزد ما احضار مى‌شوند.
حسین انصاریان:
و همه آنان (بدون استثنا گردآوری خواهند شد و) در قیامت نزد ما احضار می شوند.
محمدمهدی فولادوند:
و قطعا همه آنان در پيشگاه ما احضار خواهند شد.
(وَ آیَةٌ لَهُم الْأَرْضُ الْمَیْتَةُ أَحْیَیْنَاهَا وَ أَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ یَأْکُلُونَ)
۳۳ناصر مکارم شیرازی:
و زمين مرده براى آنها نشانه‌اى از عظمت خدا است كه ما آن را زنده كرديم و دانه هاى غذايى از آن خارج ساختيم كه از آن مى‌خورند؛
حسین انصاریان:
و این زمین مرده برای آنان نشانه ای (آشکار بر اینکه ما مردگان را در قیامت زنده می کنیم) می باشد که آن را زنده کردیم و از آن دانه بیرون می آوریم که از آن می خورند،
محمدمهدی فولادوند:
و زمين مرده برهانى است براى ايشان كه آن را زنده گردانيديم و دانه از آن برآورديم كه از آن مى خورند.
(وَ جَعَلْنَا فِیهَا جَنَّاتٍ مِن نَّخِیلٍ وَ أَعْنَابٍ وَ فَجَّرْنَا فِیهَا مِنْ الْعُیُونِ)
۳۴ناصر مکارم شیرازی:
و در آن باغهايى از نخل‌ها و انگورها قرار داديم و چشمه‌هايى در آن جارى ساختيم،
حسین انصاریان:
و در آن بوستان هایی از درختان خرما و انگور قرار دادیم، و در آن از چشمه های گوناگون روان ساختیم،
محمدمهدی فولادوند:
و در آن (زمين) باغهايى از درختان خرما و تاک قرار داديم و چشمه ها در آن روان كرديم.
(لِیَأْکُلُوا مِن ثَمَرِهِ وَ مَا عَمِلَتْهُ أَیْدِیهِمْ أَفَلَا یَشْکُرُونَ)
۳۵ناصر مکارم شیرازی:
تا از ميوه آن بخورند در حالى كه با دست خود آن را به عمل نياورده‌اند. آيا شكر خدا را به جا نمى‌آورند؟!
حسین انصاریان:
تا از میوه آن و آنچه دست هایشان به عمل می آورد (مانند شیره، کشمش، شربت و...) بخورند، آیا سپاس گزاری نمی کنند؟
محمدمهدی فولادوند:
تا از ميوه آن و (از) كاركرد دستهاى خودشان بخورند آيا باز (هم) سپاس نمى گزارند.
(سُبْحَانَ الَّذِی خَلَق َ الْأَزْوَاجَ کُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَ مِمَّا لَا یَعْلَمُونَ)
۳۶ناصر مکارم شیرازی:
منزّه است كسى كه تمام زوجها را آفريد، از آنچه زمين مى‌روياند، و از خودشان، و از آنچه نمى‌دانند.
حسین انصاریان:
منزّه (از هر عیب و نقصی) است آنکه همه زوج ها را آفرید از آنچه زمین می رویاند و از وجود خودشان و از آنچه نمی دانند،
محمدمهدی فولادوند:
پاک (خدايى) كه از آنچه زمين مى روياند و (نيز) از خودشان و از آنچه نمى دانند همه را نر و ماده گردانيده است.
(وَ آیَةٌ لَهُم اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ)
۳۷ناصر مکارم شیرازی:
شب نيز براى آنها نشانه‌اى است (از عظمت خدا)؛ ما روز را از آن برمى‌گيريم، در اين هنگام آنان در تاريكى فرو مى‌روند.
حسین انصاریان:
و نشانه ای (از نشانه های قدرت و حکمت ما) برای آنها شب است که (پوشش) روز را از آن برمی کنیم، پس ناگاه آنان به تاریکی درآیند،
محمدمهدی فولادوند:
و نشانه اى (ديگر) براى آنها شب است كه روز را (مانند پوست) از آن برمى كنيم و بناگاه آنان در تاريكى فرو مى روند.
(وَ الشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ)
۳۸ناصر مکارم شیرازی:
و خورشيد نيز براى آنها آيتى است كه پيوسته به سوى قرارگاهش در حركت است؛ اين تقدير خداوند توانا و داناست.
حسین انصاریان:
و خورشید (نیز برای آنان نشانه ای از قدرت ماست) که همواره به سوی قرارگاهش حرکت می کند. این اندازه گیری توانای شکست ناپذیر و داناست،
محمدمهدی فولادوند:
و خورشيد به (سوى) قرارگاه ويژه خود روان است تقدير آن عزيز دانا اين است.
(وَ الْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّی عَادَ کَالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ)
۳۹ناصر مکارم شیرازی:
و براى ماه منزلگاه‌هايى قرار داديم، و هنگامى كه اين منازل را طى كرد سرانجام بصورت شاخه كهنه قوسى شكل و زرد رنگ خرما در می‌آید.
حسین انصاریان:
و برای ماه منزل هایی قرار دادیم تا اینکه به صورت شاخه کهنه هلالی شکل و زرد رنگ خرما برگردد (و باز به تدریج بدر کامل شود،)
محمدمهدی فولادوند:
و براى ماه منزلهايى معين كرده ايم تا چون شاخک خشک خوشه خرما برگردد.
(لَا الشَّمْسُ یَنبَغِی لَهَا أَن تُدْرِکَ الْقَمَرَ وَ لَا اللَّیْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَ کُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ)
۴۰ناصر مکارم شیرازی:
نه خورشيد را سزاست كه به ماه رسد، و نه شب بر روز پيشى مى‌گيرد؛ و هر يک در مسير خود شناورند.
حسین انصاریان:
نه برای خورشید این توان هست که به ماه برسد، و نه شب از روز پیشی می گیرد، و هر کدام در مداری شناورند.
محمدمهدی فولادوند:
نه خورشيد را سزد كه به ماه رسد و نه شب بر روز پيشى جويد و هر كدام در سپهرى شناورند.
