گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ مَا یَسْتَوِی الْبَحْرَانِ هَٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَ هَٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ ۖ وَ مِن کُلٍّ تَأْکُلُونَ لَحْمًا طَرِیًّا وَ تَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً تَلْبَسُونَهَا ۖ وَ تَرَی الْفُلْکَ فِیهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ)
۱۲{{ترجمه:ناصر مکارم شیرازی:(این) دو دریا یکسان نیستند: این گوارا و شیرین است و نوشیدنش خوشگوار، و آن یکى شور و تلخ و گلوگیر; ولى از هر یک (از آن دو) گوشتى تازه مى خورید و وسایل زینتى استخراج کرده مى پوشید; و کشتیها را در آن مى بینى که آبها را مى شکافند (و به سوى مقصد پیش مى روند)تا از فضل خداوند بهره گیرید، و شاید شکر (نعمتهاى او را) به جا آورید.}}
حسین انصاریان:
دو دریا مساوی نیستند، این یکی شیرین و از بین برنده تشنگی و نوشیدنش گوارا و آن یکی شور و تلخ است؛ و از هر یک گوشتی تازه می خورید و زینتی که آن را می پوشید، استخراج می کنید. و کشتی ها را در آن می بینی که آب را می شکافند و می روند تا شما (با رسیدن به مقاصد و هدف هایتان) از فضل او بجویید و باشد که سپاس گزاری کنید.
محمدمهدی فولادوند:
و دو دريا يكسان نيستند اين يك شيرين تشنگى‌زدا (و) نوشيدنش گواراست و آن يک شور تلخ مزه است و از هر يك گوشتى تازه مى خوريد و زيورى كه آن را بر خود مى پوشيد بيرون مى آوريد و كشتى را در آن موج شكاف مى بينى تا از فضل او (روزى خود را) جستجو كنيد و اميد كه سپاس بگزاريد.
(یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَ یُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ یَجْرِی لِأَجَلٍ مُّسَمًّی ۚ ذَٰلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ لَهُ الْمُلْکُ ۚ وَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ مَا یَمْلِکُونَ مِن قِطْمِیرٍ )
۱۳ناصر مکارم شیرازی:
او شب را در روز داخل مى کند و روز را در شب; و خورشید و ماه را مسخّر (شما) کرده، هر یک تا سر آمد معیّنى به حرکت خود ادامه مى دهد; این است خداوند، پروردگار شما; حاکمیت (در سراسر عالم) از آن اوست. و کسانى را که جز او مى خوانید (و مى پرستید) مالک کوچکترین چیزى نیستند.
حسین انصاریان:
شب را در روز فرو می برد و روز را در شب فرو می برد، و خورشید و ماه را مسخّر و رام کرده است که هر کدام تا سرآمدی معین روانند. این است خدا پروردگار شما، فرمانروایی، ویژه اوست و کسانی را که به جای او می پرستیدید، مالک پوست هسته خرمایی هم نیستند.
محمدمهدی فولادوند:
شب را به روز درمى آورد و روز را به شب درمى آورد و آفتاب و ماه را تسخير كرده است (كه) هر يک تا هنگامى معين روانند اين است خدا پروردگار شما فرمانروايى از آن اوست و كسانى را كه بجز او مى خوانيد مالک پوست هسته خرمايى (هم) نيستند.
(إِن تَدْعُوهُمْ لَا یَسْمَعُوا دُعَاءَکُمْ وَ لَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَکُمْ ۖ وَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ یَکْفُرُونَ بِشِرْکِکُمْ ۚ وَ لَا یُنَبِّئُکَ مِثْلُ خَبِیرٍ)
۱۴ناصر مکارم شیرازی:
اگر آنها را بخوانید صداى شما را نمى شنوند، و اگر بشنوند به شما پاسخ نمى گویند; و روز قیامت، شرک (و پرستش) شما را منکر مى شوند; و هیچ کس مانند (خداوند) آگاه از همه چیز، تو را (از حقایق) باخبر نمى سازد.
حسین انصاریان:
اگر آنها را بخوانید، خواندنتان را نمی شنوند و اگر (بر فرض محال) بشنوند، پاسختان را نمی دهند، و روز قیامت شرک شما را انکار می کنند؛ و هیچ کس مانند (خدای) آگاه تو را (از حقایق) خبردار نمی کند.
محمدمهدی فولادوند:
اگر آنها را بخوانيد دعاى شما را نمى شنوند و اگر (فرضا) بشنوند اجابتتان نمى كنند و روز قيامت شرک شما را انكار مى كنند و (هيچ كس) چون (خداى) آگاه تو را خبردار نمى كند.
۞ (یَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَی اللَّهِ ۖ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ )
۱۵ناصر مکارم شیرازی:
اى مردم! شما (همگى) نیازمند به خدایید; تنها خداوند است که بى نیاز و ستوده است.
حسین انصاریان:
ای مردم! شمایید نیازمندان به خدا، و فقط خدا بی نیاز و ستوده است.
محمدمهدی فولادوند:
اى مردم شما به خدا نيازمنديد و خداست كه بى نياز ستوده است.
(إِن یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَ یَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِیدٍ )
۱۶ناصر مکارم شیرازی:
اگر بخواهد شما را مى برد و خلق جدیدى مى آورد;
حسین انصاریان:
اگر بخواهید شما را از بین می برد و آفریده تازه ای می آورد.
محمدمهدی فولادوند:
و اگر بخواهد شما را مى ب رد و خلقى نو (بر سر كار) مى آورد.
(وَ مَا ذَٰلِکَ عَلَی اللَّهِ بِعَزِیزٍ)
۱۷ناصر مکارم شیرازی:
و این براى خداوند مشکل نیست.
حسین انصاریان:
و این کار بر خدا دشوار نیست،
محمدمهدی فولادوند:
و اين (امر) براى خدا دشوار نيست.
(وَ لَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَیٰ ۚ وَ إِن تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَیٰ حِمْلِهَا لَا یُحْمَلْ مِنْهُ شَیْءٌ وَ لَوْ کَانَ ذَا قُرْبَیٰ ۗ إِنَّمَا تُنذِرُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَیْبِ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ ۚ وَ مَن تَزَکَّیٰ فَإِنَّمَا یَتَزَکَّیٰ لِنَفْسِهِ ۚ وَ إِلَی اللَّهِ الْمَصِیرُ )
۱۸ناصر مکارم شیرازی:
هیچ گنهکارى بار گناه دیگرى را بر دوش نمى کشد; و اگر شخص سنگین بارى دیگرى را براى حمل بار (گناه) خود بخواند، چیزى از آن را بر دوش نخواهد گرفت، هر چند از خویشاوندان او باشد. تو فقط کسانى را مى توانى انذار کنى که از پروردگار خود در نهان (و آشکار) مى ترسندو نماز را برپا مى دارند; و هرکس پاکى (و تقوا) پیشه کند، نتیجه آن به خودش باز مى گردد; و بازگشت (همگان) به سوى خداست.
حسین انصاریان:
و هیچ سنگین باری بار گناه دیگری را برنمی دارد، و اگر سنگین باری دعوت کند که از بارش بردارند، چیزی از بار گناهش برداشته نمی شود، گرچه (دعوت شونده) از نزدیکان و خویشان باشد. تو فقط کسانی را بیم می دهی که در نهان از پروردگارشان می ترسند و نماز را برپا می دارند؛ و هر کس (از آلودگی ها) پاک شود به سود خود پاک می شود، و بازگشت فقط به سوی خداست.
محمدمهدی فولادوند:
و هيچ بارب ردارنده اى بار (گناه) ديگرى را برنمى دارد و اگر گرانبارى (ديگرى را به يارى) به سوى بارش فرا خواند چيزى از آن برداشته نمى شود هر چند خويشاوند باشد (تو) تنها كسانى را كه از پروردگارشان در نهان مى ترسند و نماز برپا مى دارند هشدار مى دهى و هر كس پاكيزگى جويد تنها براى خود پاكيزگى مى جويد و فرجام (كارها) به سوى خداست.
