گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(لَقَدْ کَانَ لِسَبَإٍ فِی مَسْکَنِهِمْ آیَةٌ ۖ جَنَّتَانِ عَن یَمِینٍ وَ شِمَالٍ ۖ کُلُوا مِن رِّزْقِ رَبِّکُمْ وَ اشْکُرُوا لَهُ ۚ بَلْدَةٌ طَیِّبَةٌ وَ رَبٌّ غَفُورٌ )
۱۵ناصر مکارم شیرازی:
براى قوم «سبا» در محل سکونتشان نشانه اى (از قدرت الهى) بود دو باغ (بزرگ با میوه هاى فراوان) از راست و چپ (رودخانه عظیم; و به آنها گفتیم) از روزى پروردگارتان بخورید وشکر او را به جا آورید; شهرى است پاک و پاکیزه، و پروردگارى آمرزنده (و مهربان).
حسین انصاریان:
یقیناً برای قوم سبا در جای اقامتشان نشانه ای (از قدرت و رحمت خدا) وجود داشت، دو باغ از طرف راست و چپ. (گفتیم) از رزق و روزی پروردگارتان بخورید، و برای او سپاس گزاری کنید، سرزمینی خوش و دلپذیر (دارید)، و پروردگاری بسیار آمرزنده.
محمدمهدی فولادوند:
قطعا براى (مردم) سبا در محل سكونتشان نشانه (رحمتى) بود دو باغستان از راست و چپ (به آنان گفتيم) از روزى پروردگارتان بخوريد و او را شكر كنيد شهرى است خوش و خدايى آمرزنده.
(فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ سَیْلَ الْعَرِمِ وَ بَدَّلْنَاهُم بِجَنَّتَیْهِمْ جَنَّتَیْنِ ذَوَاتَیْ أُکُلٍ خَمْطٍ وَ أَثْلٍ وَ شَیْءٍ مِّن سِدْرٍ قَلِیلٍ )
۱۶ناصر مکارم شیرازی:
امّا آنها (از خدا) روى گردان شدند، و ما سیل ویرانگر را بر آنان فرستادیم، و دو باغ (پر برکت) شان را به دو باغ (بى ارزش) با میوه هاى تلخ و درختان «شوره گز» و اندکى درخت سدر مبدّل ساختیم.
حسین انصاریان:
ولی (آنان از سپاس گزاری در برابر نعمت، و از فرمان ها او و دعوت پیامبرشان) روی گرداندند، در نتیجه سیل (ویران گر) «عرم» را بر ضد آنان جاری کردیم (که دو باغ آباد راست و چپ منطقه را نابود کرد)، و ما آن دو باغ پر حاصلشتان را به دو باغستانی تبدیل کردیم که دارای میوه هایی تلخ و درخت شوره گز و چیزی اندک از درخت سدر بودند!!
محمدمهدی فولادوند:
پس روى گردانيدند و بر آن سيل (سد) «عرم» را روانه كرديم و دو باغستان آنها را به دو باغ كه ميوه هاى تلخ و شوره گز و نوعى از كنار تنك داشت تبديل كرديم.
(ذَٰلِکَ جَزَیْنَاهُم بِمَا کَفَرُوا ۖ وَ هَلْ نُجَازِی إِلَّا الْکَفُورَ )
۱۷ناصر مکارم شیرازی:
این کیفر را بخاطر کفرانشان به آنها دادیم; و آیا ما کسى جز افراد کفران کننده را مجازات مى کنیم؟!
حسین انصاریان:
این (سیل ویران گر) را در برابر کفرشان به آنان کیفر دادیم. آیا جز کفران کننده را کیفر می دهیم؟
محمدمهدی فولادوند:
اين (عقوبت) را به (سزاى) آنكه كفران كردند به آنان جزا داديم و آيا جز ناسپاس را به مجازات مى رسانيم؟!
(وَ جَعَلْنَا بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ الْقُرَی الَّتِی بَارَکْنَا فِیهَا قُرًی ظَاهِرَةً وَ قَدَّرْنَا فِیهَا السَّیْرَ ۖ سِیرُوا فِیهَا لَیَالِیَ وَ أَیَّامًا آمِنِینَ )
۱۸ناصر مکارم شیرازی:
و میان آنها و شهرهایى که برکت داده بودیم، آبادیهاى آشکارى (بر سر راهشان) قرار دادیم; و سفر در میان آنها را به طور متناسب (با فاصله نزدیک) مقرّر داشتیم; (و به آنان گفتیم) شبها و روزها در این آبادیهابا ایمنى (کامل) سفر کنید.
حسین انصاریان:
و میان مردم سبا و شهرهایی که در آن ها برکت نهادیم، آبادی های به هم پیوسته و نمایان قرار دادیم، و سیر و سفر را در (میان) آنان متناسب و به اندازه مقرّر داشتیم، (و گفتیم) شب ها و روزها با امنیت در آنها مسافرت کنید.
محمدمهدی فولادوند:
و ميان آنان و ميان آبادانيهايى كه در آنها بركت نهاده بوديم شهرهاى متصل به هم قرار داده بوديم و در ميان آنها مسافت را به اندازه مقرر داشته بوديم در اين (راه)ها شبان و روزان آسوده خاطر بگرديد.
(فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَیْنَ أَسْفَارِنَا وَ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِیثَ وَ مَزَّقْنَاهُمْ کُلَّ مُمَزَّقٍ ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِّکُلِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ )
۱۹ناصر مکارم شیرازی:
ولى (این ناسپاسان) گفتند «پروردگارا! میان سفرهاى ما دورى بیفکن» (تا بینوایان نتوانند دوش به دوش اغنیا سفر کنند. و اینگونه) به خویشتن ستم کردند; و ما آنان را داستانهایى (براى عبرت دیگران) قرار دادیم و جمعیّتشان را به طور کامل متلاشى ساختیم; در این ماجرا، نشانه هاى عبرتى براى هر صبور شکرگزار است.
حسین انصاریان:
پس (این مغرورشدگان به رفاه و خوشی و ناسپاسان در برابر نعمت) گفتند پروردگارا! میان سفرهای ما، دوری و فاصله انداز. (این را درخواست کردند تا تهیدستان و پا برهنگان نتوانند در کنار آنان سفر کنند)، و (این گونه آنان) بر خودشان ستم کردند، پس ما آنان را داستان هایی (برای عبرت آیندگان) قرار دادیم و جمعشان را به شدت متلاشی و تار و مار کردیم، همانا در این (سرگذشت ها) برای هر صبرکننده سپاس گزاری عبرت هاست.
محمدمهدی فولادوند:
تا گفتند پروردگارا ميان (منزلهاى) سفرهايمان فاصله انداز و بر خويشتن ستم كردند پس آنها را (براى آيندگان موضوع) حكايتها گردانيديم و سخت تارومارشان كرديم قطعا در اين (ماجرا) براى هر شكيباى سپاسگزارى عبرتهاست.
(وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ إِبْلِیسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِیقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ )
۲۰ناصر مکارم شیرازی:
(آرى) به یقین، ابلیس گمان خود را در باره آنها محقّق ساخت که همگى از او پیروى کردند جز گروه اندکى از مؤمنان.
حسین انصاریان:
و همانا ابلیس، پندارش را (که گفته بود نسل آدم را گمراه می کنم) درباره آنان تحقق یافت که همه جز گروهی از مؤمنان از او پیروی کردند.
محمدمهدی فولادوند:
و قطعا شيطان گمان خود را در مورد آنها راست يافت و جز گروهى از مؤمنان (بقيه) از او پيروى كردند.
(وَ مَا کَانَ لَهُ عَلَیْهِم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن یُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِی شَکٍّ ۗ وَ رَبُّکَ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ حَفِیظٌ )
۲۱ناصر مکارم شیرازی:
او هیچ سلطه اى بر آنان نداشت جز براى این که مؤمنان به آخرت را از آنها که درباره آن شک هستند مشخص سازیم; و پروردگار تو، نگاهبان همه چیز است.
حسین انصاریان:
و ابلیس را بر آنان (در اینکه فرمان بردارشان کند) هیچ تسلطی نبود (جز وسوسه کردن و باز بودن راه وسوسه بر او، هیچ سببی نداشت) مگر اینکه می خواستیم کسانی را که به آخرت ایمان دارند از آنان که درباره آن در تردیدند مشخص کنیم؛ و پروردگارت بر هر چیزی نگهبان است.
محمدمهدی فولادوند:
و (شيطان) را بر آنان تسلطى نبود جز آنكه كسى را كه به آخرت ايمان دارد از كسى كه در باره آن در ترديد است باز شناسيم و پروردگار تو بر هر چيزى نگاهبان است.
(قُلِ ادْعُوا الَّذِینَ زَعَمْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ ۖ لَا یَمْلِکُونَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَ لَا فِی الْأَرْضِ وَ مَا لَهُم فِیهِمَا مِن شِرْکٍ وَ مَا لَهُ مِنْهُم مِّن ظَهِیرٍ )
۲۲ناصر مکارم شیرازی:
بگو «کسانى را که غیر از خدا (معبود خود) مى پندارید بخوانید! (آنها هرگز گرهى از کار شما نمى گشایند، چرا که) آنها به اندازه ذرّه اى در آسمانها و زمین مالک نیستند، و نه در (خلقت و مالکیّت) آنها شریکند، و نه یاور او (در آفرینش) بودند.»
حسین انصاریان:
بگو کسانی را که به جای خدا (سزاوار پرستیدن) پنداشته اید، بخوانید (تا خواسته هایتان را اجابت کنند، ولی آنها هیچ خواسته ای را از شما اجابت نمی کنند؛ زیرا) در آسمان ها و زمین، هموزن ذره ای را مالک نیستند و آنها را در آن دو هیچ سهم و شرکتی نیست، و از میان آنها هیچ پشتیبانی برای خدا وجود ندارد.
محمدمهدی فولادوند:
بگو كسانى را كه جز خدا (معبود خود) پنداشته ايد بخوانيد هموزن ذره اى نه در آسمانها و نه در زمين مالک نيستند و در آن دو شركتى ندارند و براى وى از ميان آنان هيچ پشتيبانى نيست.