گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ إِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِیِّینَ مِیثَاقَهُمْ وَ مِنکَ وَ مِن نُّوحٍ وَ إِبْرَاهِیمَ وَ مُوسَیٰ وَ عِیسَی ابْنِ مَرْیَمَ ۖ وَ أَخَذْنَا مِنْهُم مِّیثَاقًا غَلِیظًا )
۷ناصر مکارم شیرازی:
(به خاطر آور) هنگامى را که از پیامبران پیمان گرفتیم، و (همچنین) از تو و از نوح و ابراهیم و موسى و عیسى بن مریم،و ما از همه آنان پیمان محکمى گرفتیم (که در اداى مسؤولیت کوتاهى نکنند).
حسین انصاریان:
و (یاد کن) زمانی را که از پیامبران (برای ابلاغ وحی) پیمان گرفتیم، و (نیز) از تو و از نوح و از ابراهیم و موسی و عیسی پسر مریم، و از همه آنان پیمانی محکم و استوار گرفتیم،
محمدمهدی فولادوند:
و (ياد كن) هنگامى را كه از پيامبران پيمان گرفتيم و از تو و از نوح و ابراهيم و موسى و عيسى پسر مريم و از (همه) آنان پيمانى استوار گرفتيم
(لِّیَسْأَلَ الصَّادِقِینَ عَن صِدْقِهِمْ ۚ وَ أَعَدَّ لِلْکَافِرِینَ عَذَابًا أَلِیمًا)
۸ناصر مکارم شیرازی:
به این منظور که خدا راستگویان را از صدقشان (در ایمان و عمل صالح) سؤال کند; و براى کافران عذابى دردناک آماده ساخته است.
حسین انصاریان:
تا صادقان را از صدقشان بپرسد (و پاداش صدقشان را به آنان عطا کند) و برای کافران عذابی دردناک آماده کرده است.
محمدمهدی فولادوند:
تا راستان را از صدقشان باز پرسد و براى كافران عذابى دردناک آماده كرده است.
(یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ جَاءَتْکُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا وَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا ۚ وَ کَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرًا)
۹ناصر مکارم شیرازی:
اى کسانى که ایمان آورده اید! نعمت خدا را برخود به یاد آورید آنگاه که (در جنگ احزاب) لشکرهایى (عظیم) به سراغ شما آمدند; ولى ما باد و طوفان سختى بر آنان فرستادیم و لشکریانى که آنها را نمى دیدید (و به این وسیله آنها را در هم شکستیم); و خداوند همیشه به آنچه انجام مى دهید بینا است.
حسین انصاریان:
ای اهل ایمان! نعمت خدا را بر خود یاد کنید، هنگامی که سپاهیانی (به قصد نابود کردنتان) به سوی شما آمدند، پس بادی (کوبنده) و لشکریانی که آنها را نمی دیدید بر ضد آنان فرستادیم (تا آنان را در هم کوبیدند)؛ و خدا به آنچه انجام می دهید، بیناست.
محمدمهدی فولادوند:
اى كسانى كه ايمان آورده ايد نعمت خدا را بر خود به ياد آريد آنگاه كه لشكرهايى به سوى شما (در) آمدند پس بر سر آنان تندبادى و لشكرهايى كه آنها را نمى ديديد فرستاديم و خدا به آنچه مى كنيد همواره بيناست.
(إِذْ جَاءُوکُم مِّن فَوْقِکُمْ وَ مِنْ أَسْفَلَ مِنکُمْ وَ إِذْ زَاغَتِ الْأَبْصَارُ وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَ تَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا )
۱۰ناصر مکارم شیرازی:
(به خاطر بیاورید) زمانى را که آنها از طرف بالا و پایین (شهر) بر شما هجوم آوردند (و مدینه را محاصره کردند) و زمانى را که چشمها از شدت وحشت خیره شده و دلها به گلوگاه رسیده بود، و گمانهاى گوناگون بدى به خدا مى بردید.
حسین انصاریان:
زمانی که از بالا و از پایین (لشکرگاه) تان به سویتان آمدند، و آن گاه که دیده ها (از شدت ترس) خیره شد و جان ها به گلو رسید، و به خدا آن گمان ها(ی ناروا) را (که خود می دانید) می بردید.
محمدمهدی فولادوند:
هنگامى كه از بالاى (سر) شما و از زير (پاى) شما آمدند و آنگاه كه چشمها خيره شد و جانها به گلوگاهها رسيد و به خدا گمانهايى (نابجا) مى برديد.
(هُنَالِکَ ابْتُلِیَ الْمُؤْمِنُونَ وَ زُلْزِلُوا زِلْزَالًا شَدِیدًا )
۱۱ناصر مکارم شیرازی:
آن جا بود که مؤمنان آزمایش شدند و تکان سختى خوردند.
حسین انصاریان:
آنجا بود که مؤمنان مورد آزمایش قرار گرفتند و به تزلزل و اضطرابی سخت دچار شدند.
محمدمهدی فولادوند:
آنجا (بود كه) مؤمنان در آزمايش قرار گرفتند و سخت تكان خوردند.
(وَ إِذْ یَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا )
۱۲ناصر مکارم شیرازی:
و (نیز به خاطر آورید) زمانى را که منافقان و بیماردلان مى گفتند «خدا و پیامبرش جز وعده هاى دروغین به ما نداده اند.»
حسین انصاریان:
و آن گاه که منافقان و آنان که در دل هایشان بیماری (ضعف ایمان) بود، می گفتند خدا و پیامبرش جز به فریب، ما را وعده (پیروزی) نداده اند!
محمدمهدی فولادوند:
و هنگامى كه منافقان و كسانى كه در دلهايشان بيمارى است مى گفتند خدا و فرستاده اش جز فريب به ما وعده اى ندادند.
(وَ إِذْ قَالَت طَّائِفَةٌ مِّنْهُمْ یَا أَهْلَ یَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَکُمْ فَارْجِعُوا ۚ وَ یَسْتَأْذِنُ فَرِیقٌ مِّنْهُمُ النَّبِیَّ یَقُولُونَ إِنَّ بُیُوتَنَا عَوْرَةٌ وَ مَا هِیَ بِعَوْرَةٍ ۖ إِن یُرِیدُونَ إِلَّا فِرَارًا )
۱۳ناصر مکارم شیرازی:
و (نیز به خاطر آورید) زمانى را که گروهى از آنها گفتند «اى اهل یثرب (اى مردم مدینه)! این جا جاى ماندن شما نیست; به خانه هاى خود باز گردید.» و گروهى از آنان از پیامبر اجازه (بازگشت) مى خواستند و مى گفتند «خانه هاى ما بى حفاظ است.» در حالى که بى حفاظ نبود; آنها فقط مى خواستند (از جنگ) فرار کنند.
حسین انصاریان:
و آن گاه که گروهی از آنان گفتند ای اهل مدینه! (میدان نبرد) جای درنگ و ماندن شما نیست، پس برگردید. و گروهی از آنان از پیامبر اجازه (برگشتن) می خواستند، و می گفتند خانه های ما بدون حفاظ است. در صورتی که بدون حفاظ نبود، و آنان جز فرار را قصد نداشتند!
محمدمهدی فولادوند:
و چون گروهى از آنان گفتند اى مردم مدينه ديگر شما را جاى درنگ نيست برگرديد و گروهى از آنان از پيامبر اجازه مى خواستند و مى گفتند خانه هاى ما بى‌حفاظ است و(لى خانه هايشان) بى‌حفاظ نبود (آنان) جز گريز (از جهاد) چيزى نمى خواستند.
(وَ لَوْ دُخِلَتْ عَلَیْهِم مِّنْ أَقْطَارِهَا ثُمَّ سُئِلُوا الْفِتْنَةَ لَآتَوْهَا وَ مَا تَلَبَّثُوا بِهَا إِلَّا یَسِیرًا )
۱۴ناصر مکارم شیرازی:
در حالى که اگر دشمنان از اطراف مدینه بر آنان وارد مى شدند و پیشنهاد بازگشت به فتنه (و سوى شرک) به آنان مى کردند مى پذیرفتند، و جز مدّت کمى (براى انتخاب این راه) درنگ نمى کردند.
حسین انصاریان:
و اگر از پیرامون خانه هایشان بر آنان حمله می شد و از آنان بازگشت (به شرک و جنگ با مؤمنان) درخواست می شد، آن را می پذیرفتند و برای آن جز مدت کوتاهی (به اندازه تجهیز خود بر ضد مؤمنان) درنگ نمی کردند!!
محمدمهدی فولادوند:
و اگر از اطراف (مدينه) مورد هجوم واقع مى شدند و آنگاه آنان را به ارتداد مى خواندند قطعا آن را مى پذيرفتند و جز اندكى در اين (كار) درنگ نمی‌کردند.
(وَ لَقَدْ کَانُوا عَاهَدُوا اللَّهَ مِن قَبْلُ لَا یُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ ۚ وَ کَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْئُولًا )
۱۵ناصر مکارم شیرازی:
با اینکه آنان قبل از این با خدا عهد کرده بودند که پشت به دشمن نکنند; و عهد الهى مورد سؤال قرار خواهد گرفت (و در برابر آن مسؤولند).
حسین انصاریان:
و همانا آنان از پیش با خدا پیمان بسته بودند که (به دشمن) پشت نکنند؛ و پیمان خدا همواره بازخواست شدنی است.
محمدمهدی فولادوند:
با آنكه قبلا با خدا سخت پيمان بسته بودند كه پشت (به دشمن) نكنند و پيمان خدا همواره بازخواست دارد.
