صفحه ۴۱۶ قرآن کریم سوره سجده

و اگر ببینى مجرمان را هنگامى که در پیشگاه پروردگارشان سر به زیر افکنده، (و مى گویند) «پروردگارا! (آنچه وعده کرده بودى) دیدیم و شنیدیم; ما را بازگردان تا کار شایسته انجام دهیم; ما (به قیامت) یقین داریم.»

و اگر ببینی زمانی که (این) مجرمان (منکر قیامت) نزد پروردگارشان سرهایشان را به زیر افکنده اند (می بینی که می گویند) پروردگارا! (به آنچه ما را وعده داده بودی) بینا شدیم و (به دعوت حق) شنوا گشتیم، پس ما را به دنیا برگردان تا کار شایسته انجام دهیم، بی تردید ما باور کننده (همه حقایق) هستیم.

و كاش هنگامى را كه مجرمان پيش پروردگارشان سرهاشان را به زير افكنده‌ اند مى‌ ديدى (كه مى‌ گويند) پروردگارا ديديم و شنيديم ما را بازگردان تا كار شايسته كنيم چرا كه ما يقين داريم.

و اگر مى خواستیم به هر انسانى هدایت لازمش را (از روى اجبار بدهیم) مى دادیم;ولى (من آنها را آزاد گذارده ام و) سخن و وعده ام حق است که دوزخ را (از افراد بى ایمان و گنهکار) از جنّ و انس همگى پر کنم!

و اگر می خواستیم، هدایت هرکسی را (از روی اجبار) به او عطا می کردیم، (اما همه را آزاد و مختار آفریدیم تا راه هدایت یا گمراهی را خود انتخاب کنند) ولی فرمان من بر عذاب لازم و حتم شده است که بی تردید دوزخ را از همه جنّیان و آدمیان (که آیات من را تکذیب کردند) پر خواهم کرد.

و اگر مى‌ خواستيم حتما به هر كسى (از روى جبر) هدايتش را مى‌ داديم ليكن سخن من محقق گرديده كه هر آينه جهنم را از همه جنيان و آدميان خواهم آكند.

(و به آنها مى گویم) بچشید (عذاب جهنم را)! بخاطر این که دیدار امروزتان را فراموش کردید، ما نیز شما را فراموش کردیم; و بچشید عذاب جاودان رابخاطر آنچه که انجام مى دادید!

پس (به آنان گویند) به کیفر آنکه دیدار امروزتان را فراموش کردید (عذاب دوزخ را) بچشید، که ما (هم) شما را واگذاشته ایم، و به کیفر آنچه همواره انجام می دادید، عذاب جاودانه را بچشید.

پس به (سزاى) آنكه ديدار اين روزتان را از ياد برديد (عذاب را) بچشيد ما (نيز) فراموشتان كرديم و به (سزاى) آنچه انجام مى‌ داديد عذاب جاودان را بچشيد.

تنها کسانى به آیات ما ایمان مى آورند که هر وقت این آیات به آنان یادآورى شود به سجده مى افتند و تسبیح و حمد پروردگارشان را مى گویند، و تکبّر نمى کنند.

فقط کسانی به آیات ما ایمان می آورند که وقتی به وسیله آن آیات به آنان تذکر داده شود، سجده کنان به رو در می افتند و همراه با سپاس، پروردگارشان را از هر عیب و نقصی تنزیه می کنند در حالی که (از سجده و سپاس و تنزیه) تکبّر و سرکشی نمی ورزند؛

تنها كسانى به آيات ما مى‌ گروند كه چون آن (آيات) را به ايشان يادآورى كنند سجده‌ كنان به روى درمى‌ افتند و به ستايش پروردگارشان تسبيح مى‌ گويند و آنان بزرگى نمى‌ فروشند.

پهلوهایشان از بسترها دور مى شود (و شبانگاه به پا مى خیزند و رو به درگاه خدا مى آورند) و پروردگار خود را با بیم و امید مى خوانند، و از آنچه به آنان روزى داده ایم انفاق مى کنند.

(ملازم بستر استراحت و خواب نیستند، بلکه) پهلوهایشان از خوابگاه هایشان دور می شود در حالی که همواره پروردگارشان را به علت بیم (از عذاب) و امید (به رحمت و پاداش) می خوانند و از آنچه آنان را روزی داده ایم، انفاق می کنند.

پهلوهايشان از خوابگاهها جدا مى‌ گردد (و) پروردگارشان را از روى بيم و طمع مى‌ خوانند و از آنچه روزيشان داده‌ ايم انفاق مى كنند.

هیچ کس نمى داند چه پاداشهاى مهمّى که مایه روشنى چشمهاست براى آنها نهفته شده، به پاداش کارهایى که انجام مى دادند.

پس هیچ کس نمی داند چه چیزهایی که مایه شادمانی و خوشحالی آنان است به پاداش اعمالی که همواره انجام می داده اند، برای آنان پنهان داشته اند.

هيچ كس نمى‌ داند چه چيز از آنچه روشنى‌ بخش ديدگان است به (پاداش) آنچه انجام مى‌ دادند براى آنان پنهان كرده‌ ام.

آیا کسى که باایمان بوده همچون کسى است که فاسق بوده؟! (نه، هرگز) آنها برابر نیستند.

با این حال آیا کسانی که مؤمن اند مانند کسانی هستند که فاسق اند؟ (نه هرگز این دو گروه) مساوی و یکسان نیستند.

آيا كسى كه مؤمن است چون كسى است كه نافرمان است‌ يكسان نيستند.

امّا کسانى که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، باغهاى جاویدان بهشتى از آن آنها خواهد بود، این وسیله پذیرایى (خداوند) از آنهاست به پاداش آنچه انجام مى دادند.

اما کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، پس برای آنان بهشت هایی که اقامت گاه دائمی است خواهد بود (که به آنان) به پاداش اعمالی که همواره انجام می دادند، پیشکش می شود.

اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌ اند به (پاداش) آنچه انجام مى‌ دادند در باغهايى كه در آن جايگزين مى ‌شوند پذيرايى مى‌ گردند.

و امّا کسانى که از اطاعت خدا سرباز زدند، جایگاه همیشگى آنها آتش است; هر زمان بخواهند ازآن خارج شوند، آنها را به آن باز مى گردانند و به آنان گفته مى شود «بچشید عذاب آتشى را که تکذیب مى کردید!»

اما کسانی که نافرمانی کرده اند اقامتگاهشان آتش است، هرگاه بخواهند از آن بیرون آیند در آن بازگردانده می شوند، و به آنان گویند عذاب آتش را که همواره آن را تکذیب می کردید، بچشید.

و اما كسانى كه نافرمانى كرده‌ اند پس جايگاهشان آتش است هر بار كه بخواهند از آن بيرون بيايند در آن بازگردانيده مى ‌شوند و به آنان گفته مى ‌شود عذاب آن آتشى را كه دروغش مى ‌پنداشتيد بچشيد.