گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ یَسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذَابِ ۚ وَ لَوْلَا أَجَلٌ مُّسَمًّی لَّجَاءَهُمُ الْعَذَابُ وَ لَیَأْتِیَنَّهُم بَغْتَةً وَ هُمْ لَا یَشْعُرُونَ )
۵۳ناصر مکارم شیرازی:
آنان با شتاب از تو عذاب را مى طلبند; و اگر موعد مقرّرى تعیین نشده بود، عذاب (الهى) به سراغ آنان مى آمد; و سرانجام این عذاب به طور ناگهانى بر آنها وارد مى شود در حالى که نمى دانند (و غافلند).
حسین انصاریان:
آنان شتاب در آوردن عذاب را از تو می خواهند، اگر مدتی معین (برای آنان) مقرّر نبود، قطعاً آن عذاب را (که خواهانش هستند) بر آنان می آمد و حتماً ناگاه در حالی که بی خبرند، به سراغشان خواهد آمد.
محمدمهدی فولادوند:
و از تو به شتاب درخواست عذاب (الهى را) دارند و اگر سرآمدى معين نبود قطعا عذاب به آنان مى رسيد و بى آنكه خبردار شوند غافلگيرشان میکرد.
(یَسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذَابِ وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةٌ بِالْکَافِرِینَ )
۵۴ناصر مکارم شیرازی:
آنان با عجله از تو عذاب مى طلبند، در حالى که جهنم به کافران احاطه دارد.
حسین انصاریان:
(آنان) شتاب در آوردن عذاب را از تو می خواهند، بدون تردید هم اکنون دوزخ بر کافران حاطه دارد.
محمدمهدی فولادوند:
و شتابزده از تو عذاب مى خواهند و حال آنكه جهنم قطعا بر كافران احاطه دارد.
(یَوْمَ یَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَ مِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَ یَقُولُ ذُوقُوا مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ )
۵۵ناصر مکارم شیرازی:
آن روزکه عذاب (الهى) آنها را از بالاى سر و پایین پایشان فرا مى گیرد و به آنها مى گوید «بچشید آنچه را عمل مى کردید»
حسین انصاریان:
آنان را متوجه روزی کن که عذاب از بالای سرشان و از زیر پایشان آنان را فرو پوشاند و (خدا به آنان) می گوید آنچه را همواره انجام می دادید (اکنون به صورت سخت ترین عذاب) بچشید.
محمدمهدی فولادوند:
آن روز كه عذاب از بالاى (سر) آنها و از زير پاهايشان آنها را فرو گيرد و (خدا) مى فرمايد (نتيجه) آنچه را میکرديد بچشيد.
(یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِی وَاسِعَةٌ فَإِیَّایَ فَاعْبُدُونِ )
۵۶ناصر مکارم شیرازی:
اى بندگان من که ایمان آورده اید! زمین من گسترده است، پس تنها مرا بپرستید (و هجرت کنید و در برابر فشارهاى دشمنان تسلیم نشوید).
حسین انصاریان:
ای بندگان من که ایمان آورده اید! یقیناً زمین من وسیع و پهناور است؛ پس (با انتخاب سرزمینی مناسب و شایسته که ارزش ها در آن حفظ شود) فقط مرا بپرستید،
محمدمهدی فولادوند:
اى بندگان من كه ايمان آورده ايد زمين من فراخ است تنها مرا بپرستيد.
(کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۖ ثُمَّ إِلَیْنَا تُرْجَعُونَ )
۵۷ناصر مکارم شیرازی:
هر انسانى مرگ را مى چشد; سپس به سوى ما باز گردانده مى شوید.
حسین انصاریان:
هر جانداری چشنده مرگ خواهد بود، سپس به سوی ما بازگردانده می شوید،
محمدمهدی فولادوند:
هر نفسى چشنده مرگ است آنگاه به سوى ما بازگردانيده خواهيد شد.
(وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِّنَ الْجَنَّةِ غُرَفًا تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ۚ نِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ )
۵۸ناصر مکارم شیرازی:
و کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام دادند، آنان را در غرفه هایى از بهشت جاى مى دهیم که نهرها در زیر آن جارى است; جاودانه در آن خواهند ماند; چه خوب است پاداش عمل کنندگان!
حسین انصاریان:
و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند حتماً آنان را در قصرهایی رفیع و با ارزش از بهشت که از زیرِ (درختانِ) آن نهرها جاری است، جای خواهیم داد، در آنجا جاودانه اند؛ چه نیکوست پاداش عمل کنندگان.
محمدمهدی فولادوند:
و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده اند قطعا آنان را در غرفه هايى از بهشت جاى مى دهيم كه از زير آنها جويها روان است جاودان در آنجا خواهند بود چه نيكوست پاداش عمل كنندگان.
(الَّذِینَ صَبَرُوا وَ عَلَیٰ رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ )
۵۹ناصر مکارم شیرازی:
همان کسانى که (در برابر مشکلات) صبر (و استقامت) کردند و تنها برپروردگارشان توکّل مى کنند.
حسین انصاریان:
همانان که (برای حفظ ایمان، اخلاق و عمل صالح) شکیبایی ورزیدند و همواره بر پروردگارشان توکل می کنند.
محمدمهدی فولادوند:
همان كسانى كه شكيبايى ورزيده و بر پروردگارشان توكل نموده اند.
(وَ کَأَیِّن مِّن دَابَّةٍ لَّا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ یَرْزُقُهَا وَ إِیَّاکُمْ ۚ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ )
۶۰ناصر مکارم شیرازی:
چه بسا جنبنده اى که قدرت حمل روزى خود را ندارد، خداوند او و شما را روزى مى دهد; و او شنوا و داناست.
حسین انصاریان:
چه بسیارند جنبندگانی که قدرت ندارند (به دست آوردن) روزی خود را بر عهده بگیرند، خداست که به آنان و شما روزی می دهد، و او شنوا و داناست.
محمدمهدی فولادوند:
و چه بسيار جاندارانى كه نمى توانند متحمل روزى خود شوند خداست كه آنها و شما را روزى مى دهد و اوست شنواى دانا.
(وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ ۖ فَأَنَّیٰ یُؤْفَکُونَ )
۶۱ناصر مکارم شیرازی:
و هر گاه از آنان بپرسى «چه کسى آسمانها و زمین را آفریده، و خورشید و ماه را مسخّر کرده است؟» مى گویند «خداوند یگانه»! پس با این حال چگونه آنان را (از عبادت خدا) منحرف مى سازند؟!
حسین انصاریان:
اگر از آنان (که شرک می ورزند) بپرسی چه کسی آسمان ها و زمین را آفریده و خورشید و ماه را رام و مسخّر کرده؟ بی تردید خواهند گفت خدا. پس چگونه (از حق به باطل) منحرف می شوند؟!
محمدمهدی فولادوند:
و اگر از ايشان بپرسى چه كسى آسمانها و زمين را آفريده و خورشيد و ماه را (چنين) رام كرده است حتما خواهند گفت الله پس چگونه (از حق) بازگردانيده مى شوند.
(اللَّهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ یَقْدِرُ لَهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ )
۶۲ناصر مکارم شیرازی:
خداوند روزى را براى هر کس از بندگانش بخواهد وسعت مى بخشد یا تنگ مى گیرد; خداوند به همه چیز داناست.
حسین انصاریان:
خدا روزی را برای هرکس از بندگانش که بخواهد وسعت می دهد و یا تنگ می گیرد؛ یقیناً خدا بر هر کاری تواناست،
محمدمهدی فولادوند:
خدا بر هر كس از بندگانش كه بخواهد روزى را گشاده مى گرداند و (يا) بر او تنگ مى سازد زيرا خدا به هر چيزى داناست.
(وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْیَا بِهِ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَیَقُولُنَّ اللَّهُ ۚ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ ۚ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ )
۶۳ناصر مکارم شیرازی:
و اگر از آنان بپرسى «چه کسى از آسمان آبى فرستاد و بوسیله آن زمین را پس از مردنش زنده کرد»؟ مى گویند «خداوند یگانه»! بگو «حمد و ستایش مخصوص خداست!» امّا بیشتر آنها نمى فهمند.
حسین انصاریان:
و اگر از آنان بپرسی چه کسی از آسمان آبی نازل کرد و به وسیله آن زمین را پس از مردگی اش زنده ساخت؟ بی تردید خواهند گفت خدا. بگو همه ستایش ها ویژه خداست (و مشرکان دور از حقیقت اند)، بلکه بیشترشان تعقّل نمی کنند.
محمدمهدی فولادوند:
و اگر از آنان بپرسى چه كسى از آسمان آبى فرو فرستاده و زمين را پس از مرگش به وسيله آن زنده گردانيده است حتما خواهند گفت الله بگو ستايش از آن خداست با اين همه بيشترشان نمى انديشند.