• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۴۰۲ قرآن کریم سوره عنکبوت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترجمه:
گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.




۞۞

(وَ لَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْکِتَابِ إِلَّا بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ ۖ وَ قُولُوا آمَنَّا بِالَّذِی أُنزِلَ إِلَیْنَا وَ أُنزِلَ إِلَیْکُمْ وَ إِلَٰهُنَا وَ إِلَٰهُکُمْ وَاحِدٌ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ )

۴۶
ناصر مکارم شیرازی:
با اهل کتاب جز به نیکوترین روش مجادله نکنید، مگر کسانى از آنان که ستم کردند; و (به آنها) بگویید «ما به تمام آنچه از سوى خدا بر ما و شما نازل شده ایمان آورده ایم، و معبود ما و شما یکى است، و ما در برابر اوتسلیم هستیم.»
حسین انصاریان:
و با اهل کتاب جز با نیکوترین شیوه مجادله و گفتگو مکنید، مگر با کسانی از آنان که (در مجادله با شما) ظالمانه به میدان آیند، و بگویید به آنچه به سوی ما و به سوی شما نازل شده است، ایمان داریم و معبود ما و معبود شما یکی است و ما تسلیم (فرمان ها و احکام) او هستیم.
محمدمهدی فولادوند:
و با اهل كتاب جز به (شيوه‌ اى) كه بهتر است مجادله مكنيد مگر (با) كسانى از آنان كه ستم كرده‌ اند و بگوييد به آنچه به سوى ما نازل شده و (آنچه) به سوى شما نازل گرديده ايمان آورديم و خداى ما و خداى شما يكى است و ما تسليم اوييم.



(وَ کَذَٰلِکَ أَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ ۚ فَالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَ مِنْ هَٰؤُلَاءِ مَن یُؤْمِنُ بِهِ ۚ وَ مَا یَجْحَدُ بِآیَاتِنَا إِلَّا الْکَافِرُونَ )

۴۷
ناصر مکارم شیرازی:
و این گونه، کتاب (آسمانى) را بر تو نازل کردیم، کسانى که (پیش از این) کتاب (آسمانى) به آنها داده ایم به این کتاب ایمان مى آورند; و بعضى از این گروه (مشرکان) نیز به آن مؤمن مى شوند; و آیات ما را جز کافران انکار نمى کنند.
حسین انصاریان:
و همان گونه (که بر پیامبران پیشین کتاب نازل کردیم) این کتاب را بر تو نازل نمودیم، پس (برخی از) کسانی که کتابشان دادیم به آن ایمان می آورند، و از اینان (هم که مشرک اند) اندکی به آن ایمان می آورند، و آیات ما را جز کافران انکار نمی کنند،
محمدمهدی فولادوند:
و همچنين ما قرآن را بر تو نازل كرديم پس آنان كه بديشان كتاب داده‌ ايم بدان ايمان مى ‌آورند و از ميان اينان كسانى‌ اند كه به آن مى‌ گروند و جز كافران (كسى) آيات ما را انكار نمى ‌كند.



(وَ مَا کُنتَ تَتْلُو مِن قَبْلِهِ مِن کِتَابٍ وَ لَا تَخُطُّهُ بِیَمِینِکَ ۖ إِذًا لَّارْتَابَ الْمُبْطِلُونَ )

۴۸
ناصر مکارم شیرازی:
تو هرگز پیش از این هیچ کتابى نمى خواندى، و با دست خود چیزى نمى نوشتى، مبادا کسانى که در صدد (تکذیب و) ابطال سخنان تو هستند، شک و تردید کنند.
حسین انصاریان:
و پیش از این (قرآن)، تو هیچ نوشته ای را نمی خواندی و آن را با دست خود نمی نوشتی وگرنه باطل گرایان یاوه گو (در وحی بودن و حقّانیّت آن) شک می کردند،
محمدمهدی فولادوند:
و تو هيچ كتابى را پيش از اين نمى‌ خواندى و با دست (راست) خود (كتابى) نمى ‌نوشتى و گر نه باطل‌ انديشان قطعا به شك مى‌ افتادند.



(بَلْ هُوَ آیَاتٌ بَیِّنَاتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ ۚ وَ مَا یَجْحَدُ بِآیَاتِنَا إِلَّا الظَّالِمُونَ )

۴۹
ناصر مکارم شیرازی:
ولى این آیات روشنى است که در سینه کسانى که دانش به آنها داده شده جاى دارد; و آیات ما را جز ستمکاران انکار نمى کنند.
حسین انصاریان:
بلکه این قرآن، آیات روشنی است در سینه کسانی که به آنان معرفت و دانش عطا شده است؛ و آیات ما را جز ستمکاران انکار نمی کنند.
محمدمهدی فولادوند:
بلكه (قرآن) آياتى روشن در سينه‌ هاى كسانى است كه علم (الهى) يافته‌ اند و جز ستمگران منكر آيات ما نمى ‌شوند.



(وَ قَالُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْهِ آیَاتٌ مِّن رَّبِّهِ ۖ قُلْ إِنَّمَا الْآیَاتُ عِندَ اللَّهِ وَ إِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُّبِینٌ )

۵۰
ناصر مکارم شیرازی:
گفتند «چرا معجزاتى از سوى پروردگارش بر او نازل نشده؟!» بگو «معجزات فقط نزد خداست (و به فرمان او نازل مى شود،); من تنها بیم دهنده اى آشکارم.»
حسین انصاریان:
گفتند چرا از سوی پروردگارش معجزاتی (مانند معجزات پیامبران پیشین) بر او نازل نمی شود. بگو این معجزات فقط در اختیار خداست و من فقط بیم دهنده ای آشکارم.
محمدمهدی فولادوند:
و گفتند چرا بر او از جانب پروردگارش نشانه‌ هايى (معجزه‌ آسا) نازل نشده است بگو آن نشانه‌ ها پيش خداست و من تنها هشداردهنده‌ اى آشكارم.



(أَوَلَمْ یَکْفِهِمْ أَنَّا أَنزَلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ یُتْلَیٰ عَلَیْهِمْ ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَرَحْمَةً وَ ذِکْرَیٰ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ )

۵۱
ناصر مکارم شیرازی:
آیا براى آنان کافى نیست که این کتاب را بر تو نازل کردیم که پیوسته بر آنها تلاوت مى شود؟! در این، رحمت و هشدارى است براى کسانى که ایمان مى آورند.
حسین انصاریان:
آیا (در قرآن عیب و نقصی می یابند؟ و) برای آنان کافی نبوده است که ما این کتاب را که (همواره) بر آنان خوانده می شود بر تو نازل کردیم؟! همانا در این کتاب رحمتی است (ویژه و مایه یادآوری) و پندی برای مردمی که ایمان می آورند.
محمدمهدی فولادوند:
آيا براى ايشان بس نيست كه اين كتاب را كه بر آنان خوانده مى ‌شود بر تو فرو فرستاديم در حقيقت در اين (كار) براى مردمى كه ايمان دارند رحمت و يادآورى است.



(قُلْ کَفَیٰ بِاللَّهِ بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ شَهِیدًا ۖ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۗ وَ الَّذِینَ آمَنُوا بِالْبَاطِلِ وَ کَفَرُوا بِاللَّهِ أُولَٰئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ )

۵۲
ناصر مکارم شیرازی:
بگو «همین بس که خدا میان من و شما گواه است; آنچه را در آسمانها و زمین است مى داند; و کسانى که به باطل ایمان آوردند و به خدا کافر شدند زیانکاران واقعى هستند.»
حسین انصاریان:
بگو کافی است که خدا (نسبت به حقّانیّت نبوّتم) میان من و شما شاهد باشد، (او) آنچه را در آسمان ها و زمین است می داند، و آنان که به باطل (چون بت و طاغوت) گرویده و به خدا کفر ورزیده اند همان زیانکاران (واقعی)اند.
محمدمهدی فولادوند:
بگو كافى است‌ خدا ميان من و شما شاهد باشد آنچه را كه در آسمانها و زمين است مى‌ داند و آنان كه به باطل گرويده و خدا را انكار كرده‌ اند همان زيانكارانند.





جعبه ابزار