گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(حَافِظُوا عَلَی الصَّلَوَاتِ وَ الصَّلَاةِ الْوُسْطَیٰ وَ قُومُوا لِلَّهِ قَانِتِینَ)
۲۳۸ناصر مکارم شیرازی:
در انجام (به موقع و کامل) همه نمازها و (به خصوص) نماز وسطى [نماز ظهر] کوشا باشید و از روى خضوع و اطاعت، براى خدا به پاخیزید.
مهدی الهی قمشه‌ای:
بر نمازها مواظبت و توجه كامل داشته باشيد و به خصوص نماز وسطى (صبح) و به طاعت خدا قيام كنيد.
حسین انصاریان:
بر همۀ نمازها به‌ویژه نماز میانه [ که بنا بر بعضی از روایات، نماز ظهر است، ] محافظت کنید! و [ هنگام عبادت، ] فروتنانه برای خدا به پاخیزید!
محمدمهدی فولادوند:
بر نمازها و نماز ميانه مواظبت كنيد و خاضعانه براى خدا به پا خيزيد.
(فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجَالًا أَوْ رُکْبَانًا ۖ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَمَا عَلَّمَکُم مَّا لَمْ تَکُونُوا تَعْلَمُونَ)
۲۳۹ناصر مکارم شیرازی:
و اگر (به خاطر جنگ، یا خطر دیگرى) بترسید، (نماز را) در حال پیاده یا سواره انجام دهید; امّا هنگامى که امنیّت خود را باز یافتید، خدا را یاد کنید [نماز را به صورت معمول بخوانید] همان گونه که خداوند، چیزهایى را که نمى دانستید، به شما تعلیم داد.
مهدی الهی قمشه‌ای:
پس اگر شما را بيم خطرى از دشمن باشد به هر حال كه ميسّر است، پياده يا سواره نماز به جاى آريد و آن گاه كه ايمنى يافتيد خدا را ياد كنيد كه او شما را به آنچه نمى‌دانستيد دانا گردانيد.
حسین انصاریان:
اگر [ از دشمن یا پیش‌آمدهای خطرناک ] بترسید، [ نماز را ] پیاده یا سواره [ بخوانید! ] و چون امنیت یافتید خدا را به شکر این‌که به شما آنچه را نمی‌دانستید آموخت یاد کنید [ و قلباً مورد توجه قرار دهید ].
محمدمهدی فولادوند:
پس اگر بيم داشتيد پياده يا سواره [ نماز كنيد ] و چون ايمن شديد خدا را ياد كنيد كه آنچه نمى دانستيد به شما آموخت.
(وَ الَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنکُمْ وَ یَذَرُونَ أَزْوَاجًا وَصِیَّةً لِّأَزْوَاجِهِم مَّتَاعًا إِلَی الْحَوْلِ غَیْرَ إِخْرَاجٍ ۚ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِی مَا فَعَلْنَ فِی أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعْرُوفٍ ۗ وَ اللَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ)
۲۴۰ناصر مکارم شیرازی:
و کسانى که از شما در آستانه مرگ قرار مى گیرند و همسرانى از خود به جا مى گذارند، باید براى همسران خود وصیّت کنند که تا یک سال، آنها را (با پرداختن هزینه زندگى) بهره مند سازند; به شرط این که آنها (از خانه شوهر) بیرون نروند (و اقدام به ازدواج نکنند). و اگر بیرون روند، (حقّى ندارند; ولى) گناهى بر شما نیست نسبت به آنچه آنها درباره خود، به طور شایسته انجام مى دهند. و خداوند، توانا و حکیم است.
مهدی الهی قمشه‌ای:
مردانى كه بميرند و زنانشان زنده مانند بايد وصيّت كنند كه آنها را تا يك سال نفقه دهند و از خانه شوهر بيرون نكنند، پس اگر زنها خود خارج شوند شما را گناهى نيست از آنچه آنها درباره خود در حدود شرع بگزينند، و خدا توانا و داناست.
حسین انصاریان:
کسانی از شما که مرگشان نزدیک می‌شود و همسرانی برجای می‌گذارند [ لازم است ] در مورد همسرانشان وصیت کنند که آنان را تا یک سال، بدون بیرون‌راندن از خانه، از کالا [ی مناسبِ زندگی ] بهره‌مند سازند، اما اگر آنان [ به اختیار خود ] خانه را ترک کردند، در آنچه دربارۀ خود [از ازدواج یا انتخاب شغلِ مشروع به‌صورتی شایسته ] انجام دهند بر شما [ وارثان به علت نپرداختنِ هزینه به آنان ] گناهی نیست، خداوند توانای شکست‌ناپذیر و حکیم است.
محمدمهدی فولادوند:
و كسانى از شما كه مرگشان فرا مى رسد و همسرانى بر جاى مى گذارند [ بايد ] براى همسران خويش وصيت كنند كه آنان را تا يک سال بهره مند سازند و [ از خانه شوهر ] بيرون نكنند پس اگر بيرون بروند در آنچه آنان به طور پسنديده در باره خود انجام دهند گناهى بر شما نيست و خداوند توانا و حكيم است.
(وَ لِلْمُطَلَّقَاتِ مَتَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَی الْمُتَّقِینَ)
۲۴۱ناصر مکارم شیرازی:
و (بر شوهران) لازم است که به زنان مطلّقه، هدیه مناسبى بدهند. این، حقّى است بر عهده مردان پرهیزگار.
مهدی الهی قمشه‌ای:
مردان، زنانى را كه طلاق دهند به چيزى بهره‌مند كنند، كه اين كار سزاوار مردم پرهيزكار است.
حسین انصاریان:
سزاوار است [ از سوی شوهران ] به‌صورتی شایسته کالا [ و وسایل زندگی ] به زنانِ طلاق داده‌شده پرداخت شود، این حقی است لازم بر عهدۀ کسانی که از خدا [ اطاعت کرده، از محرّماتش ] بپرهیزند.
محمدمهدی فولادوند:
و فرض است بر مردان پرهيزگار كه زنان طلاق داده شده را به شايستگى چيزى دهند.
(کَذَٰلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ)
۲۴۲ناصر مکارم شیرازی:
این چنین، خداوندآیات خود را براى شما شرح مى دهد; شاید بیندیشید!
مهدی الهی قمشه‌ای:
خدا آيات خود را براى شما اين گونه روشن بيان مى‌كند، شايد خردمندى كنيد.
حسین انصاریان:
خداوند این‌گونه، احکام و قوانینش را به‌صورتی واضح بیان می‌کند تا [ برای درک عمیق و شناخت دقیق آنها ] بیندیشید.
محمدمهدی فولادوند:
بدين گونه خداوند آيات خود را براى شما بيان مى كند باشد كه بينديشيد.
(أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ خَرَجُوا مِن دِیَارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْیَاهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَی النَّاسِ وَ لَٰکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَشْکُرُونَ)
۲۴۳ناصر مکارم شیرازی:
آیا ندیدى گروهى (از بنى اسرائیل) را که از ترس مرگ، از خانه هاى خود فرار کردند و آنان هزاران نفر بودند» (و به بهانه فرار از طاعون، از شرکت در میدان جهاد خوددارى نمودند). و خداوند فرمان مرگ آنها را صادر کرد (و به همان بیمارى مردند.) سپس آنها را زنده کرد; زیرا خداوند نسبت به مردم، داراى احسان و بخشش است; ولى بیشتر مردم، شکر (او را) به جا نمى آورند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
آيا نديديد آنهايى را كه از ترس مرگ از ديار خود بيرون رفتند كه هزارها تن بودند، خدا فرمود كه تمام بميريد (همه مردند) سپس آنها را زنده كرد، زيرا خدا را در حق بندگان فضل و كرم بسيار است، و ليكن بيشتر مردم سپاسگزار نيستند.
{{ترجمه:حسین انصاریان:آیا [
داستان ] کسانی [
که در زمان‌های گذشته ] از ترس مرگ از دیارشان بیرون رفتند درحالی‌که هزاران نفر بودند ندانستی؟ پس خداوند به آنان خطاب کرد: بمیرید! [
و آنان بی‌درنگ مردند، ] سپس آنان را زنده کرد [
تا به قدرت خدا و زنده‌شدنِ مردگان در قیامت و این‌که فرار از مرگ ممکن نیست یقین کنند ]، خداوند به مردم دارای احسان است؛ ولی بیشتر مردم سپاسگزار نیستند.}}
محمدمهدی فولادوند:
آيا از [ حال ] كسانى كه از بيم مرگ از خانه‌هاى خود خارج شدند و هزاران تن بودند خبر نيافتى پس خداوند به آنان گفت تن به مرگ بسپاريد آنگاه آنان را زنده ساخت آرى خداوند نسبت به مردم صاحب بخشش است ولى بيشتر مردم سپاسگزارى نمى‌كنند.
(وَ قَاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ)
۲۴۴ناصر مکارم شیرازی:
و در راه خدا، پیکار کنید; و بدانید که خداوند، شنوا و داناست.
مهدی الهی قمشه‌ای:
جهاد كنيد در راه خدا و بدانيد كه خدا (به گفتار و كردار خلق) شنوا و دانا است.
حسین انصاریان:
در راه خدا پیکار کنید! و بدانید که یقیناً خدا شنوا [ی گفتار شما ] و دانا [ی به کردار شما ] است.
محمدمهدی فولادوند:
و در راه خدا كارزار كنيد و بدانيد كه خداوند شنواى داناست.
(مَّن ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا کَثِیرَةً ۚ وَ اللَّهُ یَقْبِضُ وَ یَبْسُطُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ)
۲۴۵ناصر مکارم شیرازی:
کیست که به خدا قرض نیکویى دهد، (و بدون منت، انفاق کند،) تا خداوند آن را براى او، چندین برابر کند؟ و خداوند است که (روزىِ بندگان را) محدود یا گسترده مى‌سازد; (و انفاق، هرگز باعث کمبود روزى کسى نمى‌شود). و (سرانجام همگى) به سوى او بازمى‌گردید.
مهدی الهی قمشه‌ای:
كيست كه خدا را قرض الحسنه دهد تا خدا بر او به چندين برابر بيفزايد؟ و خداست كه مى‌گيرد و مى‌دهد، و همه به سوى او باز گردانده مى‌شويد.
حسین انصاریان:
کیست که برای [ جلب خشنودی ] خدا [ به نیازمندان ] قرض الحسنه بدهد تا خدا آن را برایش به چندین برابر افزایش دهد؟ و خداست که روزی را تنگ کرده، و توسعه می‌دهد، و [ همۀ شما را برای دریافت پاداشِ این عملِ خیر ] به‌سوی او بازمی‌گردانند.
محمدمهدی فولادوند:
كيست آن كس كه به [ بندگان ] خدا وام نيكويى دهد تا [ خدا ] آن را براى او چند برابر بيفزايد و خداست كه [ در معيشت بندگان ] تنگى و گشايش پديد مى آورد و به سوى او بازگردانده مى‌شويد.
