صفحه ۳۸۴ قرآن کریم سوره نمل

و مایه هدایت و رحمت براى مؤمنان است.

و یقیناً قرآن برای مؤمنان، سراسر هدایت و رحمت است.

و به راستى كه آن رهنمود و رحمتى براى مؤمنان است.

پروردگار تو میان آنها در قیامت به حکم خود داورى مى کند; و اوست توانا و دانا.

قطعاً پروردگارت (روز قیامت) به حکم خود میان بنی اسرائیل (در آنچه از امور دینی و معنوی اختلاف دارند) داوری می کند؛ و او توانای شکست ناپذیر و داناست.

در حقيقت پروردگار تو طبق حكم خود ميان آنان داورى مى ‌كند و اوست‌ شكست‌ ناپذير دانا.

پس بر خدا توکّل کن، به یقین تو بر حق آشکار هستى.

پس بر خدا توکل کن؛ زیرا تو (متکی بر آیین) حقّ آشکاری.

پس بر خدا توكل كن كه تو واقعا بر حق آشكارى.

مسلّماً تو نمى توانى صداى خود را به گوش مردگان برسانى، و نه سخنت را به گوش کران هنگامى که روى برگردانند و دور شوند.

بی تردید تو نمی توانی (دعوتت را) به مردگان بشنوانی، و نیز نمی توانی آن را به کران که پشت کنان روی برمی گردانند بشنوانی،

البته تو مردگان را شنوا نمى‌ گردانى و اين ندا را به كران چون پشت بگردانند نمى‌ توانى بشنوانى.

و نیز نمى توانى نابینایان را از گمراهیشان هدایت کنى; تو فقط مى توانى سخن خود را به گوش کسانى برسانى که آماده پذیرش ایمان به آیات ما هستند و (در برابر حق) تسلیمند.

و تو هدایت کننده کوردلان از گمراهی شان نیستی، و نمی توانی (دعوتت را) جز به آنان که به آیات ما ایمان می آورند و تسلیم (فرمان ها و احکام) خدا هستند، بشنوانی.

و راهبر كوران (و بازگرداننده) از گمراهي‌شان نيستى تو جز كسانى را كه به نشانه‌ هاى ما ايمان آورده‌ اند و مسلمانند نمى‌ توانى بشنوانى.

و هنگامى که فرمان عذاب آنها فرارسد (و در آستانه رستاخیز قرار گیرند)، جنبنده اى را از زمین براى آنها خارج مى کنیم که با آنان سخن مى گوید که مردم به آیات ما ایمان نمى آوردند.

و هنگامی که (در اوقات پایانی دنیا) وعده عذاب ما بر آنان حتمی و لازم شود، جنبنده ای را از زمین برای آنان بیرون می آوریم که با آنان سخن می گوید (تا به آیات ما وآخرت واصول آن یقین کنند)؛ زیرا مردم پیش از این به آیات ما یقین نداشتند.

و چون قول (عذاب) بر ايشان واجب گردد جنبنده‌ اى را از زمين براى آنان بيرون مى ‌آوريم كه با ايشان سخن گويد كه مردم (چنانكه بايد) به نشانه‌ هاى ما يقين نداشتند.

(به خاطر آور) روزى را که ما از هر امّتى، گروهى را از کسانى که آیات ما را تکذیب مى کردند محشور مى کنیم; و آنها را نگه مى داریم تا به یکدیگر ملحق شوند.

و (یاد کن) روزی را که از هر امتی گروهی از آنان را که آیات ما را تکذیب می کنند، محشور می کنیم و آنان را (از حرکت) باز می دارند (تا گروه های دیگر به آنان ملحق شوند،)

و آن روز كه از هر امتى گروهى از كسانى را كه آيات ما را تكذيب كرده‌ اند محشور مى‌ گردانيم پس آنان نگاه داشته مى ‌شوند تا همه به هم بپيوندند.

تا زمانى که (به پاى حساب) مى آیند، (خداوند به آنان) مى گوید «آیا آیات مرا تکذیب کردید در حالى که احاطه علمى بر آن نداشتید؟! (بگویید) شما چه اعمالى انجام مى دادید؟!»

تا وقتی که (به محل حساب) آیند، (خدا) می گوید آیا آیات مرا تکذیب کردید در حالی که هیچ احاطه علمی به آنها نداشتید؟ یا شما (غیر از تکذیب آیات) چه کارها(ی دیگری) انجام می دادید؟

تا چون (همه كافران) بيايند (خدا) مى‌ فرمايد آيا نشانه‌ هاى مرا به دروغ گرفتيد و حال آنكه از نظر علم بدانها احاطه نداشتيد آيا (در طول حيات) چه می‌کرديد؟

در این هنگام، به سبب ظلمشان فرمان عذاب بر آنها واقع مى شود، و آنها سخنى براى گفتن ندارند.

و به سبب ستمی که (به آیات ما) روا داشتند، عذاب ما بر آنان حتمی و لازم می شود، پس (برای معذور نشان دادن خود) سخن نمی گویند.

و به (كيفر) آنكه ستم كردند حكم (عذاب) بر آنان واجب گردد در نتيجه ايشان د م برنيارند.

آیا ندیدند که ما شب را براى آرامش آنها قرار دادیم و روز را روشنى بخش؟! در این امور نشانه هاى روشنى است براى کسانى که ایمان مى آورند (وآماده قبول حقند).

آیا ندانسته اند که ما شب را قرار داده ایم تا در آن بیارامند، و روز را روشن نموده ایم (تا در آن به تلاش اقتصادی برخیزند؟) به راستی در این امور برای مردمی که ایمان می آورند، نشانه هایی (بر توحید، ربوبیت و قدرت خدا)ست.

آيا نديده‌ اند كه ما شب را قرار داده‌ ايم تا در آن بياسايند و روز را روشنى‌ بخش (گردانيديم) قطعا در اين (امر) براى مردمى كه ايمان مى ‌آورند مايه ‌هاى عبرت است.

و (به خاطر آورید) روزى را که در «صور» دمیده مى شود، و تمام کسانى که در آسمانها و زمین هستند در وحشت فرو مى روند، جز کسانى که خدا خواسته; و همگى با خضوع در پیشگاه او حاضر مى شوند.

و (یاد کن) روزی را که در صور می دمند، پس هر که در آسمان ها و هر که در زمین است دچار هراس شود، مگر کسی که خدا بخواهد؛ و همه خوار و فروتن به پیشگاه او آیند،

و روزى كه در صور دميده شود پس هر كه در آسمانها و هر كه در زمين است به هراس افتد مگر آن كس كه خدا بخواهد و جملگى با زبونى رو به سوى او آورند.

کوهها را مى بینى، و آنها را ساکن و بى حرکت مى پندارى، در حالى که مانند ابرها در حرکتند; این صنع و آفرینش خداوندى است که همه چیز را متقن و استوار آفریده; به یقین او از کارهایى که شما انجام مى دهید آگاه است.

و کوه ها را می بینی (و) آنها را (در جای خود) بی حرکت می پنداری، در حالی که آنها مانند ابر گذر می کنند. آفرینش خداست که (آفرینش) هر چیزی را محکم و استوار کرده است؛ یقیناً او به آنچه انجام می دهید، آگاه است.

و كوهها را مى ‌بينى (و) مى ‌پندارى كه آنها بى‌حركتند و حال آنكه آنها ابرآسا در حركتند (اين) صنع خدايى است كه هر چيزى را در كمال استوارى پديد آورده است در حقيقت او به آنچه انجام مى‌ دهيد آگاه است.