گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ ۚ وَ لَا تُمْسِکُوهُنَّ ضِرَارًا لِّتَعْتَدُوا ۚ وَ مَن یَفْعَلْ ذَٰلِکَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ ۚ وَ لَا تَتَّخِذُوا آیَاتِ اللَّهِ هُزُوًا ۚ وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ مَا أَنزَلَ عَلَیْکُم مِّنَ الْکِتَابِ وَ الْحِکْمَةِ یَعِظُکُم بِهِ ۚ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ)
۲۳۱ناصر مکارم شیرازی:
و هنگامى که زنان را طلاق دادید، و به پایان عده خود رسیدند، یا به طور شایسته آنها را نگاه دارید (و آشتى کنید)، و یا به طرز پسندیده‌اى آنها را رها سازید; و آنها را به خاطر زیان رساندن نگاه ندارید تا (به حقوقشان) تجاوز کنید. و کسى که چنین کند، به خویشتن ستم کرده است. و (با این کارها) آیات خدا را به استهزا نگیرید. و نعمت خدا را بر خود بیاد بیاورید، و کتاب آسمانى و علم و دانشى را که بر شما نازل کرده، و شما را با آن، پند مى‌دهد. و از خدا پروا کنید و بدانید خداوند از هر چیزى (حتى از نیّت هاى شما) آگاه است.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و هر گاه زنان را طلاق داديد بايستى تا نزديك پايان زمان عدّه يا آنها را به سازگارى (در خانه) نگاه داريد و يا به نيكى رها كنيد، و روا نيست آنان را به آزار نگاه داشته تا بر آنها ستم كنيد. هر كس چنين كند همانا بر خود ظلم كرده است. و آيات خدا را به مسخره نگيريد و به ياد آريد نعمت خدا را كه به شما لطف فرمود و (به خصوص نعمت بزرگ) كتاب آسمانى و حكمت الهى را كه به شما فرستاد و شما را به اندرز آن بهره‌مند گرداند، و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه خدا به همه چيز آگاه است.
حسین انصاریان:
هنگامی که زنان را طلاق دادید و به پایان مدت عِدّه رسیدند، آنان را [ با رجوع کردن ] به‌صورتی پسندیده نگاه دارید، یا [ با سرآمدنِ مدت عِدّه ] با خوش‌رفتاری رهایشان کنید، و [ با رجوع به همسرانتان ] به قصد آزار‌رساندن و زیان‌زدن [ و تجاوز به حقوق الهی و انسانی آنان ] نگاهشان ندارید، کسی که چنین کند [ با در معرض قراردادن خود در برابر عذاب دنیا و آخرت ] به خود ستم کرده است، آیات خدا را به مسخره نگیرید، و نعمت خدا را بر خود و آنچه از کتاب و معارف استوار و سودمند بر شما نازل کرده که شما را به آن پند می‌دهد به خاطر آورده [ قلباً مورد توجه قرار دهید ]، و خدا را [ اطاعت کرده، از محرّماتش ] بپرهیزید، و بدانید که خداوند به همه‌چیز آگاه است.
محمدمهدی فولادوند:
و چون آنان را طلاق گفتيد و به پايان عده خويش رسيدند پس بخوبى نگاهشان داريد يا بخوبى آزادشان كنيد و [لى ] آنان را براى [ آزار و ] زيان رساندن [ به ايشان ] نگاه مداريد تا [ به حقوقشان ] تعدى كنيد و هر كس چنين كند قطعا بر خود ستم نموده است و آيات خدا را به ريشخند مگيريد و نعمت خدا را بر خود و آنچه را كه از كتاب و حكمت بر شما نازل كرده و به [ وسيله ] آن به شما اندرز مى‌دهد به ياد آوريد و از خدا پروا داشته باشيد و بدانيد كه خدا به هر چيزى داناست.
(وَ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا تَعْضُلُوهُنَّ أَن یَنکِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْا بَیْنَهُم بِالْمَعْرُوفِ ۗ ذَٰلِکَ یُوعَظُ بِهِ مَن کَانَ مِنکُمْ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ ۗ ذَٰلِکُمْ أَزْکَیٰ لَکُمْ وَ أَطْهَرُ ۗ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ)
۲۳۲ناصر مکارم شیرازی:
و هنگامى که زنان راطلاق دادید و به پایان عدّه خود رسیدند، مانع آنها نشوید که با همسران (سابق) خویش، ازدواج کنند; اگر رضایت در میان آنان، به طرز پسندیده‌اى برقرار گردد. این دستورى است که تنها افرادى از شما، که ایمان به خدا و روز قیامت دارند، از آن، پند مى‌گیرند. این (دستور)، براى رشد (خانواده‌هاى) شما و پاکیزگى (جامعه) مفیدتر است; و خدا مى‌داند و شما نمى‌دانید.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و چون زنان را طلاق داديد و زمان عده آنها به پايان رسيد، نبايد آنها را از شوهر كردن منع كنيد هر گاه به طريق مشروع به ازدواج با مردى تراضى كنند. بدين سخن پند داده شود هر كس به خدا و روز بازپسين ايمان آورده. اين دستور براى تزكيه نفوس شما بهتر است و خدا (به مصلحت شما) داناست و شما (خير و صلاح خود) نمى‌دانيد.
حسین انصاریان:
[ ای اولیای امور، و خویشانِ زن و شوهر! ] چون زنان را طلاق دادید و به پایان عِدّۀ خود رسیدند، آنان را از ازدواج با شوهران [ سابقِ ] خود درصورتی‌که بین خودشان به روشی پسندیده توافق کردند باز مدارید! با این [ دستور و حکم ]، کسانی از شما که به خدا و روز قیامت مؤمن هستند موعظه می‌شوند، این [ دستورها و احکام ] برای شما رشددهنده‌تر و پاکیزه‌تر است، خدا [ مصالح شما را در همۀ امور ] می‌داند و شما نمیدانید.
محمدمهدی فولادوند:
و چون زنان را طلاق گفتيد و عده خود را به پايان رساندند آنان را از ازدواج با همسران [ سابق ] خود چنانچه بخوبى با يكديگر تراضى نمايند جلوگيرى مكنيد هر كس از شما به خدا و روز بازپسين ايمان دارد به اين [ دستورها ] پند داده مى شود [ مراعات ] اين امر براى شما پربركت تر و پاكيزه تر است و خدا مى داند و شما نمیدانید.
۞ (وَ الْوَالِدَاتُ یُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَیْنِ کَامِلَیْنِ ۖ لِمَنْ أَرَادَ أَن یُتِمَّ الرَّضَاعَةَ ۚ وَ عَلَی الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ کِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ لَا تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلَّا وُسْعَهَا ۚ لَا تُضَارَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَ لَا مَوْلُودٌ لَّهُ بِوَلَدِهِ ۚ وَ عَلَی الْوَارِثِ مِثْلُ ذَٰلِکَ ۗ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالًا عَن تَرَاضٍ مِّنْهُمَا وَ تَشَاوُرٍ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْهِمَا ۗ وَ إِنْ أَرَدتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعُوا أَوْلَادَکُمْ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِذَا سَلَّمْتُم مَّا آتَیْتُم بِالْمَعْرُوفِ ۗ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ)
۲۳۳ناصر مکارم شیرازی:
مادران، فرزندان خود را دوسال تمام، شیر مى دهند. (این) براى کسى است که بخواهد دوران شیردادن را تکمیل کند. و آن کس که فرزند براى او متولّد شده [پدر] ، باید خوراک و پوشاک مادر را به طور شایسته (در مدّت شیردادن) بپردازد. (البته) هیچ کس تکلیفى بیش از مقدار توانایى خود ندارد. (بنابراین) نباید بر مادر و فرزندش به خاطر یکدیگر زیانى وارد شود; و نه بر پدر و فرزندش (از ناحیه یکدیگر ضررى وارد آید). و بر وارث (او نیز) لازم است مثل این کار را انجام دهد (و هزینه مادر را در دوران شیردادن تأمین نماید). واگر آن دو، با رضایت یکدیگر و مشورت بخواهند (کودک را زودتر) از شیر بازگیرند، گناهى بر آنها نیست. و اگر خواستید دایه اى براى فرزندان خود بگیرید، گناهى بر شما نیست; به شرط این که حق مادران را به طور شایسته بپردازید. و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید; و بدانید خدا، به آنچه انجام مى‌دهید، بیناست.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و مادران بايستى دو سال كامل فرزندان خود را شير دهند، البته آن كسى كه خواهد فرزند را شير تمام دهد؛ و به عهده صاحب فرزند است (يعنى پدر) كه خوراک و لباس مادر را به حد متعارف بدهد، هيچ كس را تكليف جز به اندازه طاقت نكنند، نه مادر بايد در نگهبانى فرزند به زحمت و زيان افتد و نه پدر بيش از حدّ متعارف براى كودک متضرر شود. و اگر كودک را پدر نبود وارث بايد در نگهدارى او به حد متعارف قيام كند. و اگر پدر و مادر به رضايت و مصلحت ديد يكديگر بخواهند فرزند را از شير بگيرند هر دو را رواست، و اگر خواهيد كه براى فرزندان دايه بگيريد آن هم روا باشد در صورتى كه دايه را حقوقى به متعارف بدهيد. و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه خداوند به كردار شما بيناست.
حسین انصاریان:
و چون آنان را طلاق گفتيد و به پايان عده خويش رسيدند پس بخوبى نگاهشان داريد يا بخوبى آزادشان كنيد و [لى ] آنان را براى [ آزار و ] زيان رساندن [ به ايشان ] نگاه مداريد تا [ به حقوقشان ] تعدى كنيد و هر كس چنين كند قطعا بر خود ستم نموده است و آيات خدا را به ريشخند مگيريد و نعمت خدا را بر خود و آنچه را كه از كتاب و حكمت بر شما نازل كرده و به [ وسيله ] آن به شما اندرز مى دهد به ياد آوريد و از خدا پروا داشته باشيد و بدانيد كه خدا به هر چيزى داناست.
محمدمهدی فولادوند:
و مادران [ بايد ] فرزندان خود را دو سال تمام شير دهند [ اين حكم ] براى كسى است كه بخواهد دوران شيرخوارگى را تكميل كند و خوراک و پوشاک آنان [ مادران ] به طور شايسته بر عهده پدر است هيچ كس جز به قدر وسعش مكلف نمى شود هيچ مادرى نبايد به سبب فرزندش زيان ببيند و هيچ پدرى [ نيز ] نبايد به خاطر فرزندش [ ضرر ببيند ] و مانند همين [ احكام ] بر عهده وارث [ نيز ] هست پس اگر [ پدر و مادر ] بخواهند با رضايت و صوابديد يكديگر كودک را [ زودتر ] از شير بازگيرند گناهى بر آن دو نيست و اگر خواستيد براى فرزندان خود دايه بگيريد بر شما گناهى نيست به شرط آنكه چيزى را كه پرداخت آن را به عهده گرفته‌ايد به طور شايسته بپردازيد و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه خداوند به آنچه انجام مى‌دهيد بيناست
