• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۳۷۹ قرآن کریم سوره نمل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترجمه:
گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.




(إِنِّی وَجَدتُّ امْرَأَةً تَمْلِکُهُمْ وَ أُوتِیَتْ مِن کُلِّ شَیْءٍ وَ لَهَا عَرْشٌ عَظِیمٌ )

۲۳
ناصر مکارم شیرازی:
من زنى را دیدم که بر آنان حکومت مى کند، و همه چیز به او داده شده، و (به خصوص) تخت سلطنتى بزرگى دارد!
حسین انصاریان:
به راستی من زنی را یافتم که بر آنان حکومت می کند، و از هر چیزی (که از وسایل و لوازم حکومت و قدرت است) به او داده اند و تختی بزرگ دارد،
محمدمهدی فولادوند:
من (آنجا) زنى را يافتم كه بر آنها سلطنت میکرد و از هر چيزى به او داده شده بود و تختى بزرگ داشت.



(وَجَدتُّهَا وَ قَوْمَهَا یَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِن دُونِ اللَّهِ وَ زَیَّنَ لَهُم الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیلِ فَهُمْ لَا یَهْتَدُونَ)

۲۴
ناصر مکارم شیرازی:
او و قومش را دیدم که براى خورشید سجده مى کنند نه براى خدا; و شیطان اعمالشان را در نظرشان جلوه داده، و آنها را از راه (حق) بازداشته; از این رو هدایت نمى شوند.
حسین انصاریان:
او و قومش را یافتم که به جای خدا برای خورشید سجده می کنند و شیطان، اعمال (زشتشان) را برای آنان آراسته و در نتیجه آنان را از راه [۱]     بازداشته است به این سبب هدایت نمی یابند،
محمدمهدی فولادوند:
او و قومش را چنين يافتم كه به جاى خدا به خورشيد سجده مى كنند و شيطان اعمالشان را برايشان آراسته و آنان را از راه (راست) باز داشته بود در نتيجه (به حق) راه نيافته بودند.



(أَلَّا یَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِی یُخْرِجُ الْخَبْءَ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ یَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَ مَا تُعْلِنُونَ )

۲۵
ناصر مکارم شیرازی:
تا براى خداوندى سجده کنند که آنچه را در آسمانها و زمین پنهان است خارج (و آشکار) مى سازد، و آنچه را پنهان مى دارید یا آشکار مى کنید مى داند؟!
حسین انصاریان:
(و شیطان آنان را این گونه فریب داده) تا برای خدا سجده نکنند، همان که نهان در آسمان ها و زمین را بیرون می آورد و آنچه را پنهان می دارید و آنچه را آشکار می کنید، می داند.
محمدمهدی فولادوند:
(آرى شيطان چنين كرده بود) تا براى خدايى كه نهان را در آسمانها و زمين بيرون مى ‌آورد و آنچه را پنهان مى داريد و آنچه را آشكار مى ‌نماييد مى‌ داند سجده نكنند.



(اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ)

۩۲۶
ناصر مکارم شیرازی:
خداوند یگانه اى که معبودى جز او نیست، و پروردگار عرش عظیم است.»
حسین انصاریان:
خدای یکتا که معبودی جز او نیست، پروردگار عرش بزرگ است.
محمدمهدی فولادوند:
خداى يكتا كه هيچ خدايى جز او نيست پروردگار عرش بزرگ است.



(قَالَ سَنَنظُرُ أَصَدَقْتَ أَمْ کُنتَ مِنَ الْکَاذِبِینَ )

۲۷
ناصر مکارم شیرازی:
(سلیمان) گفت «تحقیق مى کنیم ببینیم آیا راست گفتى یا از دروغگویان هستى.
حسین انصاریان:
(سلیمان به هدهد) گفت به زودی (درباره ادعایت) تأمل و بررسی می کنم که آیا راست گفته ای یا از دروغگویانی،
محمدمهدی فولادوند:
گفت‌ خواهيم ديد آيا راست گفته‌ اى يا از دروغگويان بوده‌اى.



(اذْهَب بِّکِتَابِی هَٰذَا فَأَلْقِهْ إِلَیْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانظُرْ مَاذَا یَرْجِعُونَ )

۲۸
ناصر مکارم شیرازی:
این نامه مرا ببر و آن را بر آنان بیفکن; سپس برگرد (و در گوشه اى توقّف کن) ببین آنها چه عکس العملى نشان مى دهند.
حسین انصاریان:
این نامه مرا ببر و به سوی آنان بیفکن، سپس به دور از دیدگان آنان خود را کناری بگیر و بنگر چه پاسخیمی دهند؟
محمدمهدی فولادوند:
اين نامه مرا ببر و به سوى آنها بيفكن آنگاه از ايشان روى برتاب پس ببين چه پاسخ مى‌ دهند.



(قَالَتْ یَا أَیُّهَا الْمَلَأُ إِنِّی أُلْقِیَ إِلَیَّ کِتَابٌ کَرِیمٌ )

۲۹
ناصر مکارم شیرازی:
(ملکه سبا) گفت «اى اشراف! نامه پرارزشى به سوى من افکنده شده!
حسین انصاریان:
(ملکه سبا پس از آگاهی از مضمون نامه) گفت ای سران و اشراف! همانا نامه ای نیکو و با ارزشی به سوی من افکنده اند،
محمدمهدی فولادوند:
(ملكه سبا) گفت اى سران (كشور) نامه‌ اى ارجمند براى من آمده است.



(إِنَّهُ مِن سُلَیْمَانَ وَ إِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ )

۳۰
ناصر مکارم شیرازی:
این نامه از سلیمان است، و چنین است به نام خداوند بخشنده مهربان.
حسین انصاریان:
یقیناً این نامه از سوی سلیمان است و سرآغازش به نام خدای رحمان و رحیم است،
محمدمهدی فولادوند:
كه از طرف سليمان است و (مضمون آن) اين است به نام خداوند رحمتگر مهربان.



(أَلَّا تَعْلُوا عَلَیَّ وَ أْتُونِی مُسْلِمِینَ )

۳۱
ناصر مکارم شیرازی:
توصیه من این است که نسبت به من برترى جویى نکنید، و به سوى من آیید در حالى که تسلیم (حق) هستید.»
حسین انصاریان:
و (مضمونش این است که) بر من برتری مجویید و همه با حالت تسلیم نزد من آیید.
محمدمهدی فولادوند:
بر من بزرگى مكنيد و مرا از در اطاعت درآييد.



(قَالَتْ یَا أَیُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِی فِی أَمْرِی مَا کُنتُ قَاطِعَةً أَمْرًا حَتَّیٰ تَشْهَدُونِ )

۳۲
ناصر مکارم شیرازی:
(سپس) گفت «اى اشراف! نظر خود را در این امر مهمّ به من بازگو کنید، که من درباره هیچ کار مهمى، بدون حضور (و مشورت) شما تصمیم نگرفته ام.»
حسین انصاریان:
گفت ای سران و اشراف! در کارم به من نظر دهید تا شما نزد من حضور داشتید، من (بدون شما) فیصله دهنده کاری نبوده ام.
محمدمهدی فولادوند:
گفت اى سران (كشور) در كارم به من نظر دهيد كه بى‌حضور شما (تا به حال) كارى را فيصله نداده‌ ام.



(قَالُوا نَحْنُ أُولُوا قُوَّةٍ وَ أُولُوا بَأْسٍ شَدِیدٍ وَ الْأَمْرُ إِلَیْکِ فَانظُرِی مَاذَا تَأْمُرِینَ)

۳۳
ناصر مکارم شیرازی:
گفتند «ما داراى نیروى زیاد و قدرت جنگى فراوان هستیم، ولى فرمان با توست; ببین چه دستور مى دهى.»
حسین انصاریان:
گفتند ما دارای قدرت و مالک وسایل رزمی سختی هستیم، پس بنگر چه فرمان می دهی؟
محمدمهدی فولادوند:
گفتند ما سخت نيرومند و دلاوريم و(لى) اختيار كار با توست بنگر چه دستور مى‌ دهى.



(قَالَتْ إِنَّ الْمُلُوکَ إِذَا دَخَلُوا قَرْیَةً أَفْسَدُوهَا وَ جَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِهَا أَذِلَّةً ۖ وَ کَذَٰلِکَ یَفْعَلُونَ )

۳۴
ناصر مکارم شیرازی:
گفت «پادشاهان هنگامى که وارد منطقه آبادى شوند آن را به فساد و تباهى مى کشند، و عزیزان آن جا را ذلیل مى کنند; (آرى) روش آنان همواره این گونه است.
حسین انصاریان:
گفت همانا پادشاهان هنگامی که (با ابزار، ادوات جنگی و سپاهی رزمی) وارد شهری می شوند، آن را تباه می کنند و عزیزان اهلش را به ذلت و خواری می نشانند و (آنان) همواره چنین می کنند!
محمدمهدی فولادوند:
(ملكه) گفت پادشاهان چون به شهرى درآيند آن را تباه و عزيزانش را خوار مى‌ گردانند و اين گونه مى كنند.



(وَ إِنِّی مُرْسِلَةٌ إِلَیْهِم بِهَدِیَّةٍ فَنَاظِرَةٌ بِمَ یَرْجِعُ الْمُرْسَلُونَ )

۳۵
ناصر مکارم شیرازی:
و من (اکنون جنگ را صلاح نمى بینم،) هدیه گرانبهایى براى آنان مى فرستم تا ببینم فرستادگان من چه خبر مى آورند (تا از این طریق آنها را بیازمایم).»
حسین انصاریان:
من به سوی آنان هدیه ای (قابل توجه) می فرستم، پس با تأمل می نگرم که فرستادگان با چه پاسخی بر می گردند؟
محمدمهدی فولادوند:
و (اينک) من ارمغانى به سويشان مى‌ فرستم و مى ‌نگرم كه فرستادگان (من) با چه چيز بازمى‌ گردند.





جعبه ابزار