گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(قَالَ وَ مَا عِلْمِی بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ )
۱۱۲ناصر مکارم شیرازی:
(نوح) گفت «من چه مىدانم آنها چه کارى انجام مىدادهاند!
مهدی الهی قمشهای:
نوح گفت مرا چه كار كه افعال و احوال پيروانم را بدانم (كه از طبقه عالى يا دانىاند)؟
حسین انصاریان:
(نوح) گفت مرا از آنچه آنان انجام میدادهاند، چه اطلاعی است؟
محمدمهدی فولادوند:
(نوح) گفت به (جزئيات) آنچه میکردهاند چه آگاهى دارم؟
(إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَیٰ رَبِّی ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ )
۱۱۳ناصر مکارم شیرازی:
حساب آنها تنها با پروردگار من است اگر شما مىفهمیدید.
مهدی الهی قمشهای:
اگر شعور و معرفتى داريد بدانيد كه حساب كار آنها بر كسى جز خداى من نخواهد بود.
حسین انصاریان:
حسابشان اگر واقعاً درک میکنید، جز بر عهده پروردگارم نیست،
محمدمهدی فولادوند:
حسابشان اگر درمىيابيد جز با پروردگارم نيست.
(وَ مَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِینَ )
۱۱۴ناصر مکارم شیرازی:
و من هرگز مؤمنان را طرد نخواهم کرد.
مهدی الهی قمشهای:
و من هرگز مؤمنان به حق را (هر چند فقير باشند) از خود نرانم.
حسین انصاریان:
و من طردکننده مؤمنان نخواهم بود،
محمدمهدی فولادوند:
و من طردكننده مؤمنان نيستم،
(إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِیرٌ مُّبِینٌ )
۱۱۵ناصر مکارم شیرازی:
من تنها بیمدهندهاى آشکارم.»
مهدی الهی قمشهای:
من جز آنكه مردم را اندرز كنم و از خدا بترسانم وظيفهاى ندارم.
حسین انصاریان:
من جز بیمدهندهای آشکار نیستم.
محمدمهدی فولادوند:
من جز هشداردهندهاى آشكار (بيش) نيستم.
(قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ یَا نُوحُ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِینَ )
۱۱۶ناصر مکارم شیرازی:
گفتند «اى نوح! اگر (از ادعاهاى خود) دست برندارى، سنگسار خواهى شد.»
مهدی الهی قمشهای:
باز قوم نوح گفتند اى نوح، اگر ترك اين سخنان نگويى سخت سنگسار مىشوى.
حسین انصاریان:
گفتند ای نوح! اگر (از ابلاغ دین) باز نایستی، یقیناً از سنگسارشدگان خواهی بود!
محمدمهدی فولادوند:
گفتند اى نوح اگر دست برندارى قطعا از (جمله) سنگسارشدگان خواهى بود.
(قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِی کَذَّبُونِ )
۱۱۷ناصر مکارم شیرازی:
گفت «پروردگارا! قوم من، مرا تکذیب کردند.
مهدی الهی قمشهای:
نوح گفت پروردگارا، قوم من سخت مرا تكذيب كردند.
حسین انصاریان:
گفت پروردگارا! همانا قوم من مرا تکذیب کردند،
محمدمهدی فولادوند:
گفت پروردگارا قوم من مرا تكذيب كردند،
(فَافْتَحْ بَیْنِی وَ بَیْنَهُمْ فَتْحًا وَ نَجِّنِی وَ مَن مَّعِیَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ )
۱۱۸ناصر مکارم شیرازی:
اکنون میان من و آنها جدایى بیفکن; و مرا و مؤمنانى را که با من هستند رهایى بخش.»
مهدی الهی قمشهای:
پس بين من و آنها حكم فرما و به ما گشايشى عطا كن، و من و مؤمنانى كه با من همراهند از شر قوم نجات ده.
حسین انصاریان:
پس میان من و آنان چنانکه سزاوار است داوری کن و من و کسانی که از مؤمنان با من هستند از چنگ آنان نجات ده.
محمدمهدی فولادوند:
ميان من و آنان فيصله ده و من و هر كس از مؤمنان را كه با من است نجات بخش.
(فَأَنجَیْنَاهُ وَ مَن مَّعَهُ فِی الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ )
۱۱۹ناصر مکارم شیرازی:
ما، او و کسانى را که با او بودند، در آن کِشتى که پُر (از انسان و انواع حیوانات) بود، رهایى بخشیدیم.
مهدی الهی قمشهای:
ما هم او را با همه آنان كه در آن كشتى انبوه در آمدند به ساحل سلامت رسانديم.
حسین انصاریان:
پس او و کسانی را که با او در آن کشتی مملو (از سرنشینان، جنبندگان، متاع و ابزار) بود نجات دادیم،
محمدمهدی فولادوند:
پس او و هر كه را در آن كشتى آكنده با او بود رهانيديم.
(ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِینَ )
۱۲۰ناصر مکارم شیرازی:
سپس باقىماندگان را غرق کردیم.
مهدی الهی قمشهای:
آن گاه باقى آن قوم سركش را پس از نجات نوح و مؤمنان به دريا غرق كرديم.
حسین انصاریان:
آن گاه بعد از آن، همه باقیماندگان را غرق کردیم.
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه باقىماندگان را غرق كرديم.
(إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً ۖ وَ مَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ )
۱۲۱ناصر مکارم شیرازی:
در این ماجرا نشانه روشنى بود; امّا بیشتر آنان مؤمن نبودند.
مهدی الهی قمشهای:
همانا در اين (نجات مؤمنان و هلاک كافران قوم نوح) آيت عبرتى است، و اكثرشان ايمان نياوردند.
حسین انصاریان:
بی تردید در این سرگذشت، عبرتی بزرگ وجود دارد، و (قوم نوح) بیشترشان مؤمن نبودند،
محمدمهدی فولادوند:
قطعا در اين (ماجرا درس) عبرتى بود و(لى) بيشترشان ايمان آورنده نبودند.
(وَ إِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ )
۱۲۲ناصر مکارم شیرازی:
و پروردگار تو توانا و مهربان است.
مهدی الهی قمشهای:
و همانا خداى تو خداى بسيار مقتدر و مهربان است.
حسین انصاریان:
و یقیناً پروردگارت همان توانای شکستناپذیر و مهربان است.
محمدمهدی فولادوند:
و در حقيقت پروردگار تو همان شكستناپذير مهربان است.
(کَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِینَ )
۱۲۳ناصر مکارم شیرازی:
قوم عاد (نیز) پیامبران را تکذیب کردند،
مهدی الهی قمشهای:
قوم عاد نيز رسولان خدا را تكذيب كردند.
حسین انصاریان:
قوم عاد پیامبران را تکذیب کردند،
محمدمهدی فولادوند:
عاديان پيامبران (خدا) را تكذيب كردند،
(إِذْ قَالَ لَهُم أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ )
۱۲۴ناصر مکارم شیرازی:
هنگامى که برادرشان هود به آنان گفت «آیا تقوا پیشه نمىکنید؟!
مهدی الهی قمشهای:
هنگامى كه مهربان برادرشان هود به آنها گفت آيا متقى و خدا ترس نمىشويد؟
حسین انصاریان:
هنگامی که برادرشان هود به آنان گفت آیا (از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست) نمیپرهیزید؟
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه كه برادرشان هود به آنان گفت آيا پروا نداريد؟
(إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ )
۱۲۵ناصر مکارم شیرازی:
به یقین من براى شما پیامبرى امین هستم.
مهدی الهی قمشهای:
من براى شما پيغمبرى بسيار (خير خواه و) امينم.
حسین انصاریان:
بی تردید من برای شما فرستادهای امینم،
محمدمهدی فولادوند:
من براى شما فرستادهاى در خور اعتمادم،
(فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُونِ )
۱۲۶ناصر مکارم شیرازی:
پس تقواى الهى پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید.
مهدی الهی قمشهای:
پس از خدا بترسيد و راه اطاعت من پيش گيريد.
حسین انصاریان:
بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید،
محمدمهدی فولادوند:
از خدا پروا كنيد و فرمانم ببريد،
(وَ مَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَیٰ رَبِّ الْعَالَمِینَ )
۱۲۷ناصر مکارم شیرازی:
من در برابر این دعوت، هیچ پاداشى از شما نمىطلبم; پاداش من تنها بر پروردگار جهانیان است.
مهدی الهی قمشهای:
و من از شما اجرى براى رسالت نمىخواهم و چشم پاداش جز به خداى عالم ندارم.
حسین انصاریان:
و من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمیخواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانیان است،
محمدمهدی فولادوند:
و بر اين (رسالت) اجرى از شما طلب نمىكنم اجر من جز بر عهده پروردگار جهانيان نيست،
(أَتَبْنُونَ بِکُلِّ رِیعٍ آیَةً تَعْبَثُونَ )
۱۲۸ناصر مکارم شیرازی:
آیا شما بر هر مکان مرتفعى نشانهاى از روى هوا و هوس مىسازید؟!
مهدی الهی قمشهای:
آيا بنا مىكنيد به هر سرزمين مرتفع عمارت و كاخ براى آنكه به بازى عالم سرگرم شويد (و از ياد خدا غافل مانيد)؟
حسین انصاریان:
آیا شما بر روی هر مکان بلندی به بیهوده کاری و بدون نیاز، برجی عظیم و برافراشته بنا میکنید؟
محمدمهدی فولادوند:
آيا بر هر تپهاى بنايى مىسازيد كه (در آن) دست به بيهودهكارى زنيد؟
(وَ تَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّکُمْ تَخْلُدُونَ )
۱۲۹ناصر مکارم شیرازی:
و قصرهاى محکم (و قلعههاى زیبا) بنا مىکنید به امید اینکه (در دنیا) جاودانه بمانید؟!
مهدی الهی قمشهای:
و عمارتهاى محكم بنا مىكنيد به اميد آنكه در آن عمارات عمر ابد كنيد؟
حسین انصاریان:
و قلعهها و کاخهای استوار و مجلل برمیگیرید، که شاید جاودانه بمانید؟
محمدمهدی فولادوند:
و كاخهاى استوار مىگيريد به اميد آنكه جاودانه بمانيد؟
(وَ إِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِینَ )
۱۳۰ناصر مکارم شیرازی:
و هنگامى که کسى را مجازات مىکنید همچون جبّاران کیفر مىدهید!
مهدی الهی قمشهای:
و چون (به ظلم و بيداد خلق) دست گشاييد كمال قساوت و خشم كار بنديد؟
حسین انصاریان:
و چون کسی را با شدت و قهر میگیرید ظالمانه و زورمدارانه میگیرید (بدون اینکه در عاقبت کار بیندیشید.)
محمدمهدی فولادوند:
و چون حملهور مىشويد (چون) زورگويان حملهور مىشويد.
(فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُونِ )
۱۳۱ناصر مکارم شیرازی:
پس تقواى الهى پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید.
مهدی الهی قمشهای:
پس از خدا بترسيد و مرا اطاعت كنيد.
حسین انصاریان:
بنابراین از خدا پروا کنید واز من فرمان ببرید،
محمدمهدی فولادوند:
پس از خدا پروا داريد و فرمانم ببريد،
(وَ اتَّقُوا الَّذِی أَمَدَّکُم بِمَا تَعْلَمُونَ )
۱۳۲ناصر مکارم شیرازی:
و از (نافرمانى) خدایى بپرهیزید که شما را به نعمتهایى که مى دانید یارى کرده;
مهدی الهی قمشهای:
و بترسيد از آن خدايى كه شما را به آنچه خود مىدانيد مدد و قوت بخشيد.
حسین انصاریان:
واز کسی که شما را به وسیله آنچه خود میدانید یاری داده، پروا کنید،
محمدمهدی فولادوند:
و از آن كس كه شما را به آنچه میدانید مدد كرد پروا داريد،
(أَمَدَّکُم بِأَنْعَامٍ وَ بَنِینَ )
۱۳۳ناصر مکارم شیرازی:
شما را به چهارپایان و نیز پسران (برومند) امداد فرموده;
مهدی الهی قمشهای:
مدد بخشيد شما را به خلق چهار پايان و فرزندان.
حسین انصاریان:
به وسیله چهارپایان و فرزندانی، به شما یاری داده است.
محمدمهدی فولادوند:
شما را به (دادن) دامها و پسران مدد كرد.
(وَ جَنَّاتٍ وَ عُیُونٍ )
۱۳۴ناصر مکارم شیرازی:
و (همچنین) به باغها و چشمهها،
مهدی الهی قمشهای:
و نيز مدد بخشيد شما را به ايجاد باغها و چشمههاى آب.
حسین انصاریان:
و (به وسیله) بوستانها و چشمهسارها،
محمدمهدی فولادوند:
و به (دادن) باغها و چشمهساران،
(إِنِّی أَخَافُ عَلَیْکُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ )
۱۳۵ناصر مکارم شیرازی:
(اگر کفران کنید،) من بر شما از عذاب روزى بزرگ مىترسم!»
مهدی الهی قمشهای:
همانا من از عذاب روز بزرگ قيامت بر شما مىترسم.
حسین انصاریان:
بی تردید من بر شما از عذاب روزی بزرگ میترسم.
محمدمهدی فولادوند:
من از عذاب روزى هولناک بر شما مىترسم.
(قَالُوا سَوَاءٌ عَلَیْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَکُن مِّنَ الْوَاعِظِینَ )
۱۳۶ناصر مکارم شیرازی:
(قوم عاد) گفتند «براى ما تفاوت نمىکند، چه ما را اندرز دهى یا ندهى; (ما به تو ایمان نمىآوریم).
مهدی الهی قمشهای:
گفتند تو اين همه وعظ و نصيحت كنى يا هيچ نكنى به حال ما يكسان است.
حسین انصاریان:
گفتند تو پند و اندرز دهی یا ندهی برای ما یکسان است!!
محمدمهدی فولادوند:
گفتند خواه اندرز دهى و خواه از اندرزدهندگان نباشى براى ما يكسان است.