گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(فَلَمَّا تَرَاءَی الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَیٰ إِنَّا لَمُدْرَکُونَ )
۶۱ناصر مکارم شیرازی:
هنگامى که دو گروه یکدیگر را دیدند، یارانِ موسى گفتند «ما (در چنگال فرعونیان) گرفتار شدیم!»
مهدی الهی قمشهای:
چون دو لشكر روبرو شدند اصحاب موسى گفتند اينک به دست فرعونيان خواهيم افتاد.
حسین انصاریان:
چون آن دو گروه یکدیگر را دیدند، اصحاب موسی گفتند حتماً ما به چنگ آنان خواهیم افتاد.
محمدمهدی فولادوند:
چون دو گروه همديگر را ديدند ياران موسى گفتند ما قطعا گرفتار خواهيم شد.
(قَالَ کَلَّا ۖ إِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهْدِینِ )
۶۲ناصر مکارم شیرازی:
(موسى) گفت «چنین نیست! به یقین پروردگارم با من است، بزودى مرا هدایت خواهد کرد.»
مهدی الهی قمشهای:
موسى گفت هرگز چنين نيست، كه خدا با من است و مرا به يقين راهنمايى خواهد كرد.
حسین انصاریان:
موسی گفت این چنین نیست، بی تردید پروردگارم با من است، و به زودی مرا هدایت خواهد کرد.
محمدمهدی فولادوند:
گفت چنين نيست زيرا پروردگارم با من است و به زودى مرا راهنمايى خواهد كرد.
(فَأَوْحَیْنَا إِلَیٰ مُوسَیٰ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاکَ الْبَحْرَ ۖ فَانفَلَقَ فَکَانَ کُلُّ فِرْقٍ کَالطَّوْدِ الْعَظِیمِ )
۶۳ناصر مکارم شیرازی:
و به دنبال آن به موسى وحى کردیم «عصایت را به دریا بزن.» (او چنین کرد) و دریا از هم شکافته شد، و هر بخشى همچون کوه عظیمى شد!
مهدی الهی قمشهای:
پس ما به موسى وحى كرديم كه عصاى خود را به دريا(ى نيل) زن، چون زد دريا شكافت و آب هر قطعه دريا مانند كوهى بزرگ بر روى هم قرار گرفت.
حسین انصاریان:
پس به موسی وحی کردیم که عصایت را به این دریا بزن. (موسی عصایش را به دریا زد) پس (دریا) از هم شکافت و هر پارهاش چون کوهی بزرگ بود.
محمدمهدی فولادوند:
پس به موسى وحى كرديم با عصاى خود بر اين دريا بزن تا از هم شكافت و هر پارهاى همچون كوهى سترگ بود.
(وَ أَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِینَ )
۶۴ناصر مکارم شیرازی:
و دیگران (لشکر فرعون) را نیز به دریا نزدیک ساختیم.
مهدی الهی قمشهای:
و ديگران (يعنى فرعونيان) را (از پى بنى اسرائيل) به نزديک دريا آورديم.
حسین انصاریان:
و آن گروه دیگر را (هم در آنجا) به دریا نزدیک کردیم،
محمدمهدی فولادوند:
و ديگران را بدانجا نزديک گردانيديم.
(وَ أَنجَیْنَا مُوسَیٰ وَ مَن مَّعَهُ أَجْمَعِینَ )
۶۵ناصر مکارم شیرازی:
و موسى و تمام کسانى را که با او بودند نجات دادیم.
مهدی الهی قمشهای:
و موسى و كليه همراهانش را به ساحل سلامت رسانيديم.
حسین انصاریان:
و موسی و هر که با او بود، همه را نجات دادیم.
محمدمهدی فولادوند:
و موسى و همه كسانى را كه همراه او بودند نجات داديم.
(ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ )
۶۶ناصر مکارم شیرازی:
سپس دیگران را غرق کردیم.
مهدی الهی قمشهای:
آن گاه قوم ديگر همه را به دريا غرق كرديم.
حسین انصاریان:
آن گاه آن گروه دیگر را غرق کردیم.
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه ديگران را غرق كرديم.
(إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً ۖ وَ مَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ )
۶۷ناصر مکارم شیرازی:
در این ماجرا، نشانه روشنى بود ولى بیشترشان ایمان نیاوردند; (چرا که طالب حق نبودند).
مهدی الهی قمشهای:
همانا در اين هلاک فرعونيان آيت بزرگى (براى عبرت و موعظه مردم) بود ليكن اكثر خلق ايمان نياوردند.
حسین انصاریان:
بی تردید در این سرگذشت عبرتی بزرگ وجود دارد، و (قوم قبطی) بیشترشان مؤمن نبودند.
محمدمهدی فولادوند:
مسلما در اين (واقعه) عبرتى بود و(لى) بيشترشان ايمان آورنده نبودند.
(وَ إِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ )
۶۸ناصر مکارم شیرازی:
و پروردگارت شکستناپذیر و مهربان است.
مهدی الهی قمشهای:
و همانا خداى تو خداى بسيار مقتدر و مهربان است.
حسین انصاریان:
و یقیناً پروردگارت همان توانای شکستناپذیر و مهربان است.
محمدمهدی فولادوند:
و قطعا پروردگار تو همان شكستناپذير مهربان است.
(وَ اتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِیمَ )
۶۹ناصر مکارم شیرازی:
و بر آنان سرگذشت ابراهیم را بخوان،
مهدی الهی قمشهای:
و (اى رسول) حكايت ابراهيم را بر امت بيان كن.
حسین انصاریان:
و سرگذشت مهم ابراهیم را بر آنان بخوان،
محمدمهدی فولادوند:
و بر آنان گزارش ابراهيم را بخوان.
(إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ )
۷۰ناصر مکارم شیرازی:
هنگامى که به پدرش (سرپرستش که در آن زمان عمویش آزر بود) و قوم او گفت «چه چیز را مىپرستید؟!»
مهدی الهی قمشهای:
هنگامى كه با پدر (يعنى عمو، زيرا پدران پيغمبران همه موحّدند) و با قومش گفت شما چه معبودى را مىپرستيد؟
حسین انصاریان:
هنگامی که به پدرش وقومش گفت چه چیز را میپرستید؟
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه كه به پدر خود و قومش گفت چه مىپرستيد.
(قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاکِفِینَ )
۷۱ناصر مکارم شیرازی:
گفتند «بتهایى را مىپرستیم، و پیوسته ملازم عبادت آنهاییم.»
مهدی الهی قمشهای:
جواب دادند كه ما بتهايى را مىپرستيم و ثابت بر پرستش آنها بوده و هستيم.
حسین انصاریان:
گفتند بتهایی را میپرستیم و همواره ملازم پرستش آنها هستیم.
محمدمهدی فولادوند:
گفتند بتانى را مىپرستيم و همواره ملازم آنهاييم.
(قَالَ هَلْ یَسْمَعُونَکُمْ إِذْ تَدْعُونَ )
۷۲ناصر مکارم شیرازی:
گفت «آیا هنگامى که آنها را مىخوانید صداى شما را مىشنوند؟!
مهدی الهی قمشهای:
ابراهيم گفت آيا هر گاه اين بتهاى جماد را بخوانيد سخن شما را مىشنوند؟
حسین انصاریان:
گفت آیا هنگامی که آنها را میخوانید، سخن شما را میشنوند؟
محمدمهدی فولادوند:
گفت آيا وقتى دعا مىكنيد از شما مىشنوند؟!
(أَوْ یَنفَعُونَکُمْ أَوْ یَضُرُّونَ )
۷۳ناصر مکارم شیرازی:
یا سود و زیانى به شما مىرسانند؟!»
مهدی الهی قمشهای:
يا به حال شما هيچ سود و زيانى توانند داشت؟
حسین انصاریان:
یا به شما سود و زیانی میرسانند؟
محمدمهدی فولادوند:
يا به شما سود يا زيان مىرسانند؟
(قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا کَذَٰلِکَ یَفْعَلُونَ )
۷۴ناصر مکارم شیرازی:
گفتند «ما پدران خود را یافتیم که چنین مىکنند.»
مهدی الهی قمشهای:
گفتند (نه) بلكه ما پدران خود را بر پرستش اين بتان يافتهايم (و هر چند جماد بىاثرى باشند مىپرستيم).
حسین انصاریان:
گفتند نه، بلکه پدرانمان را یافتیم که به این صورت عبادت میکردند!
محمدمهدی فولادوند:
گفتند نه بلكه پدران خود را يافتيم كه چنين میکردند.
(قَالَ أَفَرَأَیْتُم مَّا کُنتُمْ تَعْبُدُونَ )
۷۵ناصر مکارم شیرازی:
گفت «آیا خبر دارید (این) چیزهایى را که پیوسته پرستش مىکردید،
مهدی الهی قمشهای:
ابراهيم باز به آنها گفت آيا مىدانيد كه اين بتهايى كه شما مردم اينک مىپرستيد،
حسین انصاریان:
گفت پس آیا میدانید که آنچه میپرستید،
محمدمهدی فولادوند:
گفت آيا در آنچه مىپرستيده ايد تامل كردهايد.
(أَنتُمْ وَ آبَاؤُکُمُ الْأَقْدَمُونَ )
۷۶ناصر مکارم شیرازی:
شما و پدران پیشین شما،
مهدی الهی قمشهای:
و پدران شما از قديم مىپرستيدند،
حسین انصاریان:
هم شما و هم پدران پیشین شما،
محمدمهدی فولادوند:
شما و پدران پيشين شما،
(فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّی إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِینَ )
۷۷ناصر مکارم شیرازی:
همه آنها دشمن من هستند (و من دشمن آنها)، مگر پروردگار جهانیان.
مهدی الهی قمشهای:
آنها مرا دشمناند جز خداى يكتاى عالميان؟
حسین انصاریان:
هم آنان قطعاً دشمن منند (چون اگر آنها را بپرستم، مرا دچار عذاب جاودانه خواهند کرد)، جز پروردگار جهانیان (که پرستیدنش مایه سعادت همیشگی و جاودانی است.)
محمدمهدی فولادوند:
قطعا همه آنها جز پروردگار جهانيان دشمنمنند.
(الَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ یَهْدِینِ )
۷۸ناصر مکارم شیرازی:
همان کسى که مرا آفرید، و پیوسته راهنماییم مىکند،
مهدی الهی قمشهای:
همان خدايى كه مرا بيافريد و به راه راستم هدايت مىفرمايد.
حسین انصاریان:
همان کسی که مرا آفرید و هم او مرا هدایت میکند،
محمدمهدی فولادوند:
آن كس كه مرا آفريده و همو راهنماييم مىكند،
(وَ الَّذِی هُوَ یُطْعِمُنِی وَ یَسْقِینِ )
۷۹ناصر مکارم شیرازی:
و کسى که مرا غذا مىدهد و سیراب مىنماید،
مهدی الهی قمشهای:
و همان خدايى كه مرا غذا مىدهد و سيراب مىگرداند.
حسین انصاریان:
و آنکه او طعامم میدهد و سیرابم میکند،
محمدمهدی فولادوند:
و آن كس كه او به من خوراک مىدهد و سيرابم مىگرداند،
(وَ إِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِینِ )
۸۰ناصر مکارم شیرازی:
و هنگامى که بیمار شوم مرا شفا مىدهد،
مهدی الهی قمشهای:
و چون بيمار شوم مرا شفا مىدهد.
حسین انصاریان:
و هنگامی که بیمار میشوم، او شفایم میدهد،
محمدمهدی فولادوند:
و چون بيمار شوم او مرا درمان مىبخشد،
(وَ الَّذِی یُمِیتُنِی ثُمَّ یُحْیِینِ )
۸۱ناصر مکارم شیرازی:
و کسى که مرا مىمیراند و سپس زنده مىکند،
مهدی الهی قمشهای:
و همان خدايى كه مرا (از حيات چند روزه دنيا) مىميراند و سپس (به حيات ابدى آخرت) زنده مىگرداند.
حسین انصاریان:
و آنکه مرا میمیراند سپس زندهام میکند،
محمدمهدی فولادوند:
و آن كس كه مرا مىميراند و سپس زندهام مىگرداند،
(وَ الَّذِی أَطْمَعُ أَن یَغْفِرَ لِی خَطِیئَتِی یَوْمَ الدِّینِ )
۸۲ناصر مکارم شیرازی:
و کسى که امید دارم خطایم را در روز جزا بیامرزد.
مهدی الهی قمشهای:
و همان خدايى كه چشم اميد دارم كه روز جزا گناهم را بيامرزد.
حسین انصاریان:
و آنکه امید دارم روز جزا خطایم را بر من بیامرزد.
محمدمهدی فولادوند:
و آن كس كه اميد دارم روز پاداش گناهم را بر من ببخشايد.
(رَبِّ هَبْ لِی حُکْمًا وَ أَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ )
۸۳ناصر مکارم شیرازی:
پروردگارا! به من علم و دانش ببخش، و مرا به صالحان ملحق کن.
مهدی الهی قمشهای:
بارالها، مرا حكمى ببخش (بر اين مشركان فرمانروايى ده) و به (رسل و) بندگان صالح خود ملحق ساز.
حسین انصاریان:
پروردگارا! به من حکمت بخش، و مرا به شایستگان ملحق کن.
محمدمهدی فولادوند:
پروردگارا به من دانش عطا كن و مرا به صالحان ملحق فرماى.