گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
۞۞ (وَ قَالَ الَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَاءَنَا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْنَا الْمَلَائِکَةُ أَوْ نَرَیٰ رَبَّنَا ۗ لَقَدِ اسْتَکْبَرُوا فِی أَنفُسِهِمْ وَ عَتَوْا عُتُوًّا کَبِیرًا )
۲۱ناصر مکارم شیرازی:
و کسانى که ایمان به لقاى ما (و روز رستاخیز)، ندارند گفتند «چرا فرشتگان بر ما نازل نشدند و یا پروردگارمان را با چشم نمى‌بینیم؟!»آنها تکبّر ورزیدند و طغیان بزرگى کردند!
مهدی الهی قمشه‌ای:
و آنان كه اميد لقاى ما را ندارند (و به قيامت معتقد نيستند) گويند چرا فرشتگان بر ما نازل نشدند؟ يا چرا ما خدا را به چشم نمى‌بينيم (تا در ايمان، به رسول محتاج نباشيم)؟ همانا آنان در حق خويش راه تكبر و نخوت پيش گرفتند و به سركشى و طغيانى شديد شتافتند.
حسین انصاریان:
و آنان که به دیدار (قیامت و محاسبه اعمال به وسیله) ما امید ندارند، گفتند چرا بر ما فرشتگانی نازل نشد، یا (چرا) پروردگارمان را نمی‌بینیم؟ به راستی که خودشان را در درون خود بزرگ شمردند و دچار سرکشی بزرگی شدند.
محمدمهدی فولادوند:
و كسانى كه به لقاى ما اميد ندارند گفتند چرا فرشتگان بر ما نازل نشدند يا پروردگارمان را نمى‌بينيم قطعا در مورد خود تكبر ورزيدند و سخت سركشى كردند.
(یَوْمَ یَرَوْنَ الْمَلَائِکَةَ لَا بُشْرَیٰ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُجْرِمِینَ وَ یَقُولُونَ حِجْرًا مَّحْجُورًا )
۲۲ناصر مکارم شیرازی:
(آنها فرشتگان را خواهند دید، امّا) روزى که فرشتگان را مى‌بینند، (در آن) روز هیچ بشارتى براى مجرمان نخواهد بود (بلکه روز مجازات و کیفر آنان است); و مى‌گویند «ما را امان دهید، ما را معاف دارید.» (امّا سودى ندارد.)
مهدی الهی قمشه‌ای:
روزى كه فرشتگان را ببينند مجرمان در آن روز بشارتى (از فرشته) نيابند و به آنها گويند محروم و ممنوع (از لقاء رحمت و جنّت خدا) باشيد.
حسین انصاریان:
روزی که آنان فرشتگان را می‌بینند، آن روز برای مجرمان بشارتی نیست؛ و آنان (به فرشتگان) می‌گویند (از شما درخواست داریم که ما را) امان دهید (و آسیب وگزند عذاب را از ما) مانع شوید.
محمدمهدی فولادوند:
روزى كه فرشتگان را ببينند آن روز براى گناهكاران بشارتى نيست و مى‌گويند دور و ممنوع (آيد از رحمت خدا).
(وَ قَدِمْنَا إِلَیٰ مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَّنثُورًا)
۲۳ناصر مکارم شیرازی:
و ما به سراغ اعمالى که انجام داده‌اند مى‌رویم، و همه را همچون غبارى پراکنده (در هوا) قرار مى‌دهیم.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و ما توجه به اعمال (فاسد بى‌خلوص و حقيقت) آنها كرده و همه را (باطل و نابود چون) غبارى پراكنده مى‌گردانيم.
حسین انصاریان:
و ما به (بررسی و حسابرسی) هر عملی که (به عنوان عمل خیر) انجام داده‌اند، می‌پردازیم، پس همه آنها را غباری پراکنده می‌سازیم.
محمدمهدی فولادوند:
و به هر گونه كارى كه كرده‌اند مى‌پردازيم و آن را (چون) گردى پراكنده مى‌سازيم.
(أَصْحَابُ الْجَنَّةِ یَوْمَئِذٍ خَیْرٌ مُّسْتَقَرًّا وَ أَحْسَنُ مَقِیلًا )
۲۴ناصر مکارم شیرازی:
بهشتیان در آن روز بهترین جایگاه و نیکوترین استراحتگاه را دارند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
اهل بهشت در آن روز مسكن و مقرّى بهتر و آرامش و خوابگاهى نيكوتر خواهند داشت.
حسین انصاریان:
اهل بهشت در آن روز، قرارگاهشان بهتر و استراحت گاهشان نیکوتر است.
محمدمهدی فولادوند:
آن روز جايگاه اهل بهشت بهتر و استراحتگاهشان نيكوتر است.
(وَ یَوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَاءُ بِالْغَمَامِ وَ نُزِّلَ الْمَلَائِکَةُ تَنزِیلًا )
۲۵ناصر مکارم شیرازی:
و (همان) روزى که آسمان با ابرها شکافته مى‌شود، و فرشتگان پى در پى نازل مى گردند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و (ياد كن) روزى كه آسمان با ابر از هم شكافته و فرشتگان با سرعت تمام (به امر حق) فرود آيند.
حسین انصاریان:
و (یاد کن) روزی را که آسمان به سبب ابری (که بر فراز آن است) می‌شکافد و فرشتگان به تدریج (به صورتی ویژه) فرستاده شوند.
محمدمهدی فولادوند:
و روزى كه آسمان با ابرى سپيد از هم مى شكافد و فرشتگان نزول يابند.
(الْمُلْکُ یَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمَٰنِ ۚ وَ کَانَ یَوْمًا عَلَی الْکَافِرِینَ عَسِیرًا )
۲۶ناصر مکارم شیرازی:
حکومت در آن روز از آنِ خداوند رحمان است; و آن روز، روز سختى براى کافران خواهد بود!
مهدی الهی قمشه‌ای:
پادشاهى به حق در آن روز خاص خداى رحمان است، و بر كافران روز بسيار سختى خواهد بود.
حسین انصاریان:
در آن روز فرمانروایی مطلق برای (خدای) رحمان ثابت است، و بر کافران روزی بسیار دشوار است،
محمدمهدی فولادوند:
آن روز فرمانروايى به حق از آن (خداى) رحمان است و روزى است كه بر كافران بسى دشوار است.
(وَ یَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَیٰ یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا )
۲۷ناصر مکارم شیرازی:
روزى که ستمکار دستان خود را (از شدّت حسرت) به دندان مى‌گزد و مى‌گوید «اى کاش با رسول (خدا) راهى برگزیده بودم!
مهدی الهی قمشه‌ای:
و روزى كه شخص ظالم پشت دست حسرت به دندان گرفته و گويد اى كاش من (در دنيا) با رسول حق راهى (براى دوستى و طاعت) پيش مى‌گرفتم.
حسین انصاریان:
و روزی که ستمکار، دو دست خود را (از شدت اندوه و حسرت به دندان) می‌گزد (و) می‌گوید ای کاش همراه این پیامبر راهی به سوی حق برمی‌گرفتم،
محمدمهدی فولادوند:
و روزى است كه ستمكار دست‌هاى خود را مى‌گزد (و) مى‌گويد اى كاش با پيامبر راهى برمى‌گرفتم.
(یَا وَیْلَتَیٰ لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًا )
۲۸ناصر مکارم شیرازی:
اى واى بر من، کاش فلان (شخص گمراه) را به دوستى انتخاب نکرده بودم!
مهدی الهی قمشه‌ای:
واى بر من، اى كاش كه فلان (مرد كافر و رفيق فاسق) را دوست نمى‌گرفتم.
حسین انصاریان:
ای وای، کاش من فلانی را (که سبب بدبختی من شد) به دوستی نمی‌گرفتم،
محمدمهدی فولادوند:
اى واى كاش فلانى را دوست (خود) نگرفته بودم.
(لَّقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِی ۗ وَ کَانَ الشَّیْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا )
۲۹ناصر مکارم شیرازی:
او مرا از یادآورى (حق) گمراه ساخت بعد از آن که (یاد حق) به سراغ من آمده بود.» و شیطان همیشه انسان را تنها و بى یاور مى‌گذارد.
مهدی الهی قمشه‌ای:
رفاقت او مرا از پيروى قرآن پس از آنكه به من رسيد محروم ساخت و گمراه گردانيد، آرى شيطان براى انسان مايه خذلان (و گمراهى) است.
حسین انصاریان:
بی تردید مرا از قرآن پس از آنکه برایم آمد گمراه کرد و شیطان همواره انسان را (پس از گمراه کردنش تنها و غریب در وادی هلاکت) وا می‌گذارد؛
محمدمهدی فولادوند:
او (بود كه) مرا به گمراهى كشانيد پس از آنكه قرآن به من رسيده بود و شيطان همواره فروگذارنده انسان است.
(وَ قَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا )
۳۰ناصر مکارم شیرازی:
و پیامبر عرضه داشت «پروردگارا! قوم من قرآن را متروک ساختند».
مهدی الهی قمشه‌ای:
در آن روز رسول (به شكوه از امت در پيشگاه رب العزّه) عرض كند بارالها (تو آگاهى كه) امّت من اين قرآن را به كلّى متروک و رها كردند.
حسین انصاریان:
و پیامبر (در قیامت) می‌گوید پروردگارا! همانا قوم من این قرآن را متروک گذاشتند!
محمدمهدی فولادوند:
و پيامبر (خدا) گفت پروردگارا قوم من اين قرآن را رها كردند.
(وَ کَذَٰلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا مِّنَ الْمُجْرِمِینَ ۗ وَ کَفَیٰ بِرَبِّکَ هَادِیًا وَ نَصِیرًا )
۳۱ناصر مکارم شیرازی:
(آرى،) این گونه براى هر پیامبرى دشمنى از مجرمان قرار دادیم; امّا همین بس که پروردگارت هادى و یاور (تو) باشد.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و همچنين ما براى هر پيغمبرى دشمنى از جنس بدكاران (امّتش) قرار داديم، و تنها خداى تو براى هدايت و نصرت و يارى تو كفايت است.
حسین انصاریان:
و ما این گونه برای هر پیامبری دشمنانی از مجرمان قرار دادیم، و کافی است که پروردگارت (برای تو) راهنما و یاری دهنده باشد.
محمدمهدی فولادوند:
و اين گونه براى هر پيامبرى دشمنى از گناهكاران قرار داديم و همين بس كه پروردگارت راهبر و ياور توست.
(وَ قَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَیْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً ۚ کَذَٰلِکَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَکَ ۖ وَ رَتَّلْنَاهُ تَرْتِیلًا )
۳۲ناصر مکارم شیرازی:
و کافران گفتند «چرا قرآن یکجا بر او نازل نشده است؟!» این (نزول تدریجى) براى این است که قلب تو را بوسیله آن محکم داریم، و (از این رو) آن را به تدریج بر تو خواندیم.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و باز (كافران جاهل) به اعتراض گفتند كه چرا اين قرآن (اگر از جانب خداست) يك جا براى رسول نازل نشد؟ ما آن را اين چنين فرستاديم تا (تدريجا) تو را به آيات آن دل آرام كنيم و اطمينان قلب دهيم و (بدين سبب) آيات آن را بر تو مرتب به ترتيبى روشن و به آهستگى برخوانديم.
حسین انصاریان:
و کافران گفتند چرا قرآن یک باره بر او نازل نشد؟ این گونه (قرآن را به تدریج نازل می‌کنیم) تا قلب تو را به آن استوار سازیم، و آن را بر تو با مهلت و آرامی خواندیم.
محمدمهدی فولادوند:
و كسانى كه كافر شدند گفتند چرا قرآن يكجا بر او نازل نشده است اين گونه (ما آن را به تدريج نازل كرديم) تا قلبت را به وسيله آن استوار گردانيم و آن را به آرامى (بر تو) خوانديم.
