• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۳۵۹ قرآن کریم سوره نور و فرقان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترجمه:
گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.




(إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِذَا کَانُوا مَعَهُ عَلَیٰ أَمْرٍ جَامِعٍ لَّمْ یَذْهَبُوا حَتَّیٰ یَسْتَأْذِنُوهُ ۚ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَأْذِنُونَکَ أُولَٰئِکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ۚ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوکَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَن لِّمَن شِئْتَ مِنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُم اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ )

۶۲
ناصر مکارم شیرازی:
مؤمنان (واقعى) تنها کسانى هستند که به خدا و پیامبرش ایمان آورده‌اند و هنگامى که در کار جامع (و مهمّى) با او باشند، بى‌اجازه او جایى نمى‌روند. کسانى که از تو اجازه مى‌گیرند، به راستى به خدا و پیامبرش ایمان آورده‌اند. در این صورت، هرگاه براى بعضى کارهاى (مهمّ) خود از تو اجازه بخواهند، به هر کدام که مى‌خواهى (و صلاح مى‌بینى) اجازه ده، و برایشان از خدا آمرزش بخواه که خداوند آمرزنده و مهربان است.
مهدی الهی قمشه‌ای:
مؤمنان حقيقى آنهايى هستند كه به خدا و رسولش ايمان (و انقياد كامل) دارند و هر گاه در كارى اجتماعشان به حضور رسول (صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله‌وسلّم) لازم باشد حاضر آيند و تا اجازه نخواهند هرگز از محضر او بيرون نمى‌روند. و (اى رسول ما) آنان كه از تو اجازه مى‌خواهند اينان به حقيقت اهل ايمان به خدا و رسولند، پس چون از تو اجازت طلبند كه بعضى مشاغل و امور خود را انجام دهند از آنان هر كه را خواهى اجازه ده و بر آنها از خدا طلب مغفرت و آمرزش كن، كه خدا بسيار آمرزنده و مهربان است.
حسین انصاریان:
مؤمنان فقط آنانند که به خدا و پیامبرش ایمان آورده‌اند، و هنگامی که بر سر کار مهمی (که طبیعتاً مردم را گرد هم می آورد) با پیامبر باشند تا از او اجازه نگیرند (از نزد او) نمی‌روند. به راستی کسانی که (برای رفتن) از تو اجازه می‌گیرند، آنانند که به خدا و پیامبرش ایمان دارند. پس هنگامی که برای برخی از کارهایشان از تو اجازه می‌خواهند، به هر کدام از آنان که خواستی اجازه بده و از خدا برای آنان آمرزش بخواه؛ زیرا خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.
محمدمهدی فولادوند:
جز اين نيست كه مؤمنان كسانى‌اند كه به خدا و پيامبرش گرويده‌اند و هنگامى كه با او بر سر كارى اجتماع كردند تا از وى كسب اجازه نكنند نمى‌روند در حقيقت كسانى كه از تو كسب اجازه مى‌كنند آنانند كه به خدا و پيامبرش ايمان دارند پس چون براى برخى از كارهايشان از تو اجازه خواستند به هر كس از آنان كه خواستى اجازه ده و برايشان آمرزش بخواه كه خدا آمرزنده مهربان است.



(لَّا تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ بَیْنَکُمْ کَدُعَاءِ بَعْضِکُم بَعْضًا ۚ قَدْ یَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِینَ یَتَسَلَّلُونَ مِنکُمْ لِوَاذًا ۚ فَلْیَحْذَرِ الَّذِینَ یُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَن تُصِیبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ یُصِیبَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ )

۶۳
ناصر مکارم شیرازی:
دعوت پیامبر (از شما) را در میان خود، مانند دعوت از یکدیگر قرار ندهید; (و از دعوت پیامبر هیچگاه تخلف نکنید) خداوند کسانى از شما را که پشت سر دیگران پنهان مى‌شوند، و یکى پس از دیگرى فرار مى‌کنند مى‌داند. پس کسانى که فرمان او را مخالفت مى‌کنند، باید بترسند از این که فتنه‌اى دامنشان را بگیرد، یا عذابى دردناک به آنها برسد!
مهدی الهی قمشه‌ای:
(اى مؤمنان) شما دعاى رسول (صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله‌وسلّم) و ندا كردن او را مانند نداى بين يكديگر (بدون حفظ ادب مقام رسالت) قرار مدهيد (يا دعاى او را مانند دعاى خود نامستجاب مپنداريد)، خدا به حال آنان كه (براى سرپيچى از حكمش) به يكديگر پناه برده و از ميان شما رخ پنهان مى‌دارند آگاه است. پس بايد كسانى كه امر خدا را مخالفت مى‌كنند و از آن روى مى‌گردانند بترسند كه مبادا به فتنه‌اى بزرگ (تسلط سلطان جور) يا عذاب دردناک ديگر (مانند قتل و اسارت) گرفتار شوند.
حسین انصاریان:
دعوت پیامبر را (به ایمان، عمل صالح و امور اجتماعی) در میان خود مانند دعوت بعضی از شما از بعضی دیگر قرار ندهید، خدا کسانی از شما را که برای (بی‌اعتنایی به دعوت پیامبر) با پنهان شدن پشت سر دیگران آهسته از نزد او بیرون می‌روند می‌شناسد. پس باید کسانی که از فرمانش سرپیچی می‌کنند، برحذر باشند از اینکه بلایی (در دنیا) یا عذابی دردناک (در آخرت) به ایشان رسد.
محمدمهدی فولادوند:
خطاب كردن پيامبر را در ميان خود مانند خطاب كردن بعضى از خودتان به بعضى (ديگر) قرار مدهيد خدا مى‌داند (چه) كسانى از شما دزدانه (از نزد او) مى‌ گريزند پس كسانى كه از فرمان او تمرد مى‌كنند بترسند كه مبادا بلايى بديشان رسد يا به عذابى دردناک گرفتار شوند.



(أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۖ قَدْ یَعْلَمُ مَا أَنتُمْ عَلَیْهِ وَ یَوْمَ یُرْجَعُونَ إِلَیْهِ فَیُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا ۗ وَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ )

۶۴
ناصر مکارم شیرازی:
آگاه باشید که براى خداست آنچه در آسمان‌ها و زمین است; او مى داند آنچه را که شما بر آن هستید، و (مى‌داند) روزى را که به سوى او بازگردانده مى‌شوند; و (در آن روز) آنها را از اعمالى که انجام دادند آگاه مى‌سازد; و خداوند به هر چیزى داناست.
مهدی الهی قمشه‌ای:
آگاه باشيد كه آنچه در آسمان‌ها و زمين است همه ملك خداست، شما به هر حالى باشيد البته خدا از آن آگاه است. و روزى كه بندگان را به سوى او بازگردانند (يعنى هنگام مرگ يا قيامت) آن روز به (جزاى) هر نيک و بدى كه كرده‌اند آگاهشان مى‌گرداند، و خدا به هر چيزى كاملا داناست.
حسین انصاریان:
آگاه باشید! که آنچه در آسمان‌ها و زمین است فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست. به یقین آنچه را که شما (از حالات، اعمال و خواسته ها) بر آن هستید می‌داند، و روزی را که (برای حسابرسی) به سوی او باز گردانده می‌شوند، پس آنان را به آنچه انجام داده‌اند، آگاه می‌کند و خدا به همه چیز داناست.
محمدمهدی فولادوند:
هشدار كه آنچه در آسمان‌ها و زمين است از آن خداست به يقين آنچه را كه بر آنيد مى‌داند و روزى كه به سوى او بازگردانيده مى‌شوند آنان را (از حقيقت) آنچه انجام داده‌اند خبر مى‌دهد و خدا به هر چيزى داناست.


(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)


ناصر مکارم شیرازی:
به‌ نام خداوند بخشنده مهربان
مهدی الهی قمشه‌ای:
به نام خداوند بخشنده مهربان‌
حسین انصاریان:
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان

(تَبَارَکَ الَّذِی نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَیٰ عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعَالَمِینَ نَذِیرًا )

۱
ناصر مکارم شیرازی:
زوال‌ناپذیر و پربرکت است کسى که قرآن را بر بنده‌اش نازل کرد تا بیم‌دهنده جهانیان باشد.
مهدی الهی قمشه‌ای:
بزرگوار است پاک خداوندى كه فرقان را بر بنده خاص خود نازل فرمود تا (به اندرزهاى وى) اهل عالم را متذكر و خدا ترس گرداند.
حسین انصاریان:
همیشه سودمند و بابرکت است آنکه فرقان را (که قرآن جداکننده حق از باطل است) به تدریج بر بنده‌اش نازل کرد، تا برای جهانیان بیم‌دهنده باشد.
محمدمهدی فولادوند:
بزرگ (و خجسته) است كسى كه بر بنده خود فرقان (كتاب جداسازنده حق از باطل) را نازل فرمود تا براى جهانيان هشداردهنده‌اى باشد.



(الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَ لَمْ یَکُن لَّهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ خَلَقَ کُلَّ شَیْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِیرًا )

۲
ناصر مکارم شیرازی:
خداوندى که حکومت آسمان‌ها و زمین از آنِ اوست، و فرزندى (براى خود) انتخاب نکرده، و همتایى در حکومت ندارد، و همه چیز را آفرید و به دقت اندازه‌گیرى نمود.
مهدی الهی قمشه‌ای:
آن خدايى كه پادشاهى آسمان‌ها و زمين از آن اوست و هرگز فرزندى نگرفته و شريكى در ملك هستى نداشته و همه موجودات را او خلق كرده و حد و قدر هر چيز را معين فرموده است.
حسین انصاریان:
همان که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین فقط در سیطره اوست و فرزندی برای خود نگرفته است و در فرمانروایی شریکی ندارد و هر چیزی را آفریده و آن را به اندازه قرار داده، اندازه‌ای درست و دقیق.
محمدمهدی فولادوند:
همان كس كه فرمانروايى آسمان‌ها و زمين از آن اوست و فرزندى اختيار نكرده و براى او شريكى در فرمانروايى نبوده است و هر چيزى را آفريده و بدان گونه كه درخور آن بوده اندازه‌ گيرى كرده است.





جعبه ابزار