صفحه ۳۵۵ قرآن کریم سوره نور

مردانى که هیچ تجارت و داد و ستدى آنان را از یاد خدا و برپا داشتن نماز و اداى زکات غافل نمى‌کند; آنها از روزى مى‌ترسند که در آن، دل‌ها و چشم‌ها دگرگون مى‌شود.

پاک‌مردانى كه هيچ كسب و تجارت آنان را از ياد خدا و به پا داشتن نماز و دادن زكات غافل نگرداند و از روزى كه دل و ديده‌ها در آن روز حيران و مضطرب است ترسان و هراسانند.

مردانی که تجارت و داد و ستد آنان را از یاد خدا و برپا داشتن نماز و پرداخت زکات باز نمی‌دارد، (و) پیوسته از روزی که دل‌ها و دیده‌ها در آن زیر و رو می‌شود، می‌ترسند.

مردانى كه نه تجارت و نه داد و ستدى آنان را از ياد خدا و برپا داشتن نماز و دادن زكات به خود مشغول نمى‌دارد و از روزى كه دل‌ها و ديده ‌ها در آن زيرورو مى‌شود مى‌هراسند.

(آنها چنین مى‌کنند) تا خداوند آنان را به بهترین اعمالى که انجام داده اند پاداش دهد، و از فضل خود بر (پاداش) آنها بیفزاید; و خداوند به هرکس بخواهد بى‌حساب روزى مى‌دهد (و از مواهب بى‌انتهاى خویش بهره‌مند مى‌سازد).

تا خدا در مقابل بهترين اعمال ايشان جزاء و ثواب كامل عطا فرمايد و از فضل و احسان خويش بر آنها بيفزايد، و خدا هر كه را خواهد روزى بى‌حد و حساب بخشد.

(این گونه عمل می‌کنند) تا خدا آنان را بر (پایه) نیکوترین عملی که انجام داده‌اند پاداش دهد، و از فضلش برای آنان بیفزاید، خدا به هر که بخواهد بی‌حساب روزی می‌دهد.

تا خدا بهتر از آنچه انجام مى‌دادند به ايشان جزا دهد و از فضل خود بر آنان بيفزايد و خدا(ست كه) هر كه را بخواهد بى‌حساب روزى مى‌دهد.

کسانى که کافر شدند، اعمالشان همچون سرابى است در یک کویر که انسان تشنه (از دور) آن را آب مى‌پندارد; امّا هنگامى که به سراغ آن مى‌آید چیزى نمى‌یابد، و خدا را نزد آن مى‌یابد که حساب او را به طور کامل مى‌دهد; و خداوند سریع الحساب است.

و آنان كه كافرند اعمالشان در مثل به سرابى ماند در بيابان هموار بى‌آب كه شخص تشنه آن را آب پندارد (و به جانب آن شتابد) چون بدانجا رسيد هيچ آب نيابد، و (آن كافر) خدا را حاضر و ناظر اعمال خويش بيند كه به حساب كارش تمام و كامل برسد و خدا به يك لحظه حساب تمام خلايق مى‌كند.

و کافران اعمالشان مانند سرابی در بیابانی مسطّح و صاف است که تشنه، آن را (از دور) آب می‌پندارد، تا وقتی که به آن رسد آن را چیزی نیابد، و خدا را نزد اعمالش می‌یابد که حسابش را کامل و تمام می‌دهد، و خدا حسابرسی سریع است.

و كسانى كه كفر ورزيدند كارهايشان چون سرابى در زمينى هموار است كه تشنه آن را آبى مى‌پندارد تا چون بدان رسد آن را چيزى نيابد و خدا را نزد خويش يابد و حسابش را تمام به او دهد و خدا زودشمار است.

یا همچون ظلماتى در یک دریاى عمیق و پهناور که موجى آن را پوشانده، و بر فراز آن موج دیگرى،و بر فراز آن ابرى تاریک است; ظلمت‌هایى است یکى بر فراز دیگرى، (آن گونه که) هرگاه دست خود را خارج کند ممکن نیست آن را ببیند! و کسى که خدا نورى براى او قرار نداده، هیچ نورى براى او نیست.

يا (مثل اعمال كافران) به ظلمات درياى موّاج عميقى ماند كه امواج آن (كه شک و جهل و اعمال زشت است) بعضى بالاى بعضى ديگر دريا را بپوشاند و ابر تيره (كفر) نيز فراز آن برآيد تا ظلمت‌ها چنان متراكم فوق يكديگر قرار گيرد كه چون دست بيرون آرد آن را نتواند ديد، و هر كه را خدا نور (علم و معرفت و ايمان) نبخشيد هرگز (جان) روشنى نخواهد يافت.

یا (اعمالشان) مانند تاریکی‌هایی است در دریایی بسیار عمیق که همواره موجی آن را می‌پوشاند، و بالای آن موجی دیگر است، و بر فراز آن ابری است، تاریکی‌هایی است برخی بالای برخی دیگر؛ (مبتلای این امواج و تاریکی‌ها) هرگاه دستش را بیرون آورد، بعید است آن را ببیند. و کسی که خدا نوری برای او قرار نداده است، برای او هیچ نوری نیست.

يا (كارهايشان) مانند تاريكی‌هايى است كه در دريايى ژرف است كه موجى آن را مى‌پوشاند (و) روى آن موجى (ديگر) است (و) بالاى آن ابرى است تاريكی‌هايى است كه بعضى بر روى بعضى قرار گرفته است هر گاه (غرقه) دستش را بيرون آورد به زحمت آن را مى‌بيند و خدا به هر كس نورى نداده باشد او را هيچ نورى نخواهد بود.

آیا ندیدى تمام آنان که در آسمان‌ها و زمینند براى خدا تسبیح مى‌گویند، و همچنین پرندگان به هنگامى که بر فراز آسمان بال گسترده‌اند؟! هر یک از آنها نماز و تسبیح خود را مى‌داند; و خداوند به آنچه انجام مى‌دهند داناست.

آيا نديدى كه هر كس در آسمان‌ها و زمين است تا مرغهايى كه در هوا پر گشايند همه به تسبيح و ثناى خدا مشغولند؟ و همه آنان صلاة و تسبيح خود بدانند، و خدا به هر چه كنند آگاه است.

آیا ندانسته‌ای که هرکه در آسمان‌ها و زمین است و پرندگان بال گشوده، خدا را تسبیح می‌گویند؟ به یقین هریک نماز و تسبیح خود را می‌داند؛ و خدا به آنچه انجام می‌دهند داناست.

آيا ندانسته‌اى كه هر كه (و هر چه) در آسمان‌ها و زمين است براى خدا تسبيح مى‌گويند و پرندگان (نيز) در حالى كه در آسمان پر گشوده‌اند (تسبيح او مى‌گويند) همه ستايش و نيايش خود را مى‌دانند و خدا به آنچه مى‌كنند داناست.

و از براى خداست حکومت و مالکیت آسمان‌ها و زمین; و بازگشت (همه) به سوى اوست.

و (بدانيد كه) ملک و پادشاهى آسمان‌ها و زمين خاص خداست و بازگشت (همه خلايق) به سوى خداست.

و مالکیّت و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین فقط در سیطره خداست، و بازگشت همه به سوی خداست.

و فرمانروايى آسمان‌ها و زمين از آن خداست و بازگشت (همه) به سوى خداست.

آیا ندیدى که خداوند ابرهایى را به آرامى مى‌راند، سپس میان آنها پیوند مى دهد، و بعد آن را متراکم مى‌سازد؟! در این حال، مى‌بینى که (دانه‌هاى) باران از لابه لاى آن خارج مى‌شود; و از آسمان ـ از کوه‌هایى در آن (ابرهایى به شکل کوه)ـ دانه‌هاى تگرگ نازل مى‌کند، و هر کس را بخواهد بوسیله آن زیان مى‌رساند، و از هر کس بخواهد این زیان را برطرف مى‌کند; نزدیک است درخشندگى برق آن (ابرها، بینایى) چشم‌ها را ببرد!

آيا نديدى كه خدا ابر را (از هر طرف) براند و به هم در پيوندد و باز انبوه و متراكم سازد آن گاه بنگرى قطرات باران از ميان ابر فرو ريزد؟ و نيز از آسمان، از كوه‌هايى (از ابرهاى منجمد شده) كه در آن است تگرگ فرو بارد و زيان آن را به هر كه خود خواهد برساند (و اشجار و كشتزار او را تباه گرداند) و آن را از هر كه خواهد باز دارد (تا تگرگش زيان نرساند) و روشنى برق آن چنان بتابد كه خواهد روشنى ديده‌ها را از بين ببرد.

آیا ندانسته‌ای که خدا ابری را (به آرامی) می‌راند، آن گاه میان (اجزای) آن پیوند برقرار می‌کند، سپس آن را انبوه و متراکم می‌سازد، پس می‌بینی که باران از لابلای آن بیرون می‌آید، و از آسمان از کوه‌هایی که در آن ابر یخ زده است، تگرگی فرو می‌ریزد، پس آسیب آن را به هر که بخواهد می‌رساند، و از هر که بخواهد برطرف می‌کند، نزدیک است درخشندگی برقش دیده‌ها را کور کند.

آيا ندانسته‌اى كه خدا(ست كه) ابر را به آرامى مى‌راند سپس ميان (اجزاء) آن پيوند مى‌دهد آنگاه آن را متراكم مى‌سازد پس دانه‌هاى باران را مى‌بينى كه از خلال آن بيرون مى‌آيد و (خداست كه) از آسمان از كوه‌هايى (از ابر يخ‌زده) كه در آنجاست تگرگى فرو مى‌ريزد و هر كه را بخواهد بدان گزند مى‌رساند و آن را از هر كه بخواهد باز مى‌دارد نزديک است روشنى برقش چشم‌ها را ببرد.