گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(إِنَّ الَّذِینَ جَاءُوا بِالْإِفْکِ عُصْبَةٌ مِّنکُمْ ۚ لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَّکُم ۖ بَلْ هُوَ خَیْرٌ لَّکُمْ ۚ لِکُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُم مَّا اکْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ ۚ وَ الَّذِی تَوَلَّیٰ کِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذَابٌ عَظِیمٌ )
۱۱ناصر مکارم شیرازی:
به یقین کسانى که آن تهمت عظیم را عنوان کردند گروهى (متشکّل و توطئه گر) از شما بودند; امّا گمان نکنید این ماجرا به زیان شماست، بلکه خیر شما در آن است; هر یک از آنها سهم خود را از این گناهى که مرتکب شدند دارند; و آن کس از آنان که بخش مهمّ آن را بر عهده داشت عذاب عظیمى براى اوست!
مهدی الهی قمشه‌ای:
همانا كسانى كه آن بهتان را بستند (و به عايشه تهمت كار ناشايست زدند كه رسول و مؤمنان را بيازارند) گروهى همدست از (منافقان) شمايند؛ نپنداريد ضررى از آن به آبروى شما مى‌رسد بلكه خير و ثواب نيز (چون بر تهمت صبر كنيد از خدا) خواهيد يافت؛ هر يك از آنها به عقاب گناه خود خواهند رسيد؛ و آن كس از منافقان كه رأس و منشأ اين بهتان بزرگ گشت هم او به عذابى بزرگ معذب خواهد شد.
حسین انصاریان:
به یقین کسانی که آن تهمت (بزرگ) را (درباره یکی از همسران پیامبر به میان) آوردند، گروهی (هم دست و هم فکر) از (میان) خود شما بودند، آن را برای خود شرّی مپندارید، بلکه آن برای شما خیر است، برای هر مردی از آنان کیفری به میزان گناهی است که مرتکب شده، و آن کس که بخش عمده آن را بر عهده گرفته است، برایش عذابی بزرگ است.
محمدمهدی فولادوند:
در حقيقت كسانى كه آن بهتان (داستان افک) را (در ميان) آوردند دسته‌اى از شما بودند آن (تهمت) را شرى براى خود تصور مكنيد بلكه براى شما در آن مصلحتى (بوده) است براى هر مردى از آنان (كه در اين كار دست داشته) همان گناهى است كه مرتكب شده است و آن كس از ايشان كه قسمت عمده آن را به گردن گرفته است عذابى سخت خواهد داشت.
(لَّوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِنَاتُ بِأَنفُسِهِمْ خَیْرًا وَ قَالُوا هَٰذَا إِفْکٌ مُّبِینٌ )
۱۲ناصر مکارم شیرازی:
چرا هنگامى که این (تهمت) را شنیدید، مردان و زنان باایمان نسبت به کسى که از خودشان بود، گمان خیر نبردند و نگفتند این دروغ بزرگِ آشکارى است؟!
مهدی الهی قمشه‌ای:
آيا سزاوار اين نبود كه چون (از منافقان) چنين بهتان و دروغ‌ها شنيديد مردان و زنان مؤمن حسن ظنّشان درباره يكديگر بيشتر شده و گويند اين دروغى است آشكار؟
حسین انصاریان:
چرا هنگامی که آن (تهمت بزرگ) را شنیدید، مردان و زنان مؤمن به خودشان گمان نیک نبردند (که این تهمت کار اهل ایمان نیست) و نگفتند این تهمتی آشکار (از سوی منافقان) است؟! (که می‌خواهند در میان اهل ایمان فتنه و آشوب و بدبینی ایجاد کنند).
محمدمهدی فولادوند:
چرا هنگامى كه آن (بهتان) را شنيديد مردان و زنان مؤمن گمان نيک به خود نبردند و نگفتند اين بهتانى آشكار است؟!
(لَّوْلَا جَاءُوا عَلَیْهِ بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ ۚ فَإِذْ لَمْ یَأْتُوا بِالشُّهَدَاءِ فَأُولَٰئِکَ عِندَ اللَّهِ هُمُ الْکَاذِبُونَ )
۱۳ناصر مکارم شیرازی:
چرا چهار شاهد بر آن نیاوردند؟! و هنگامى که گواهان را نیاوردند، آنان در پیشگاه خدا دروغگویانند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
چرا (منافقان) بر دعوى خود چهار شاهد (عادل) اقامه نكردند؟ پس حالى كه شاهد نياوردند البته نزد خدا مردمى دروغزنند.
حسین انصاریان:
چرا بر آن تهمت، چهار شاهد نیاوردند؟ و چون شاهدان را نیاوردند، پس خود آنان نزد خدا محکوم به دروغگویی‌اند؛
محمدمهدی فولادوند:
چرا چهار گواه بر (صحت) آن (بهتان) نياوردند؟ پس چون گواهان (لازم) را نياورده اند اينانند كه نزد خدا دروغگويانند.
(وَ لَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ لَمَسَّکُمْ فِی مَا أَفَضْتُمْ فِیهِ عَذَابٌ عَظِیمٌ )
۱۴ناصر مکارم شیرازی:
و اگر فضل و رحمت الهى در دنیا و آخرت شامل حال شما نمى‌شد، بخاطر این گناهى که کردید عذاب سختى به شما مى‌رسید!
مهدی الهی قمشه‌ای:
و اگر فضل و رحمت خدا در دنيا و عقبى شامل حال شما (مؤمنان) نبود به مجرّد خوض در اين گونه سخنان (نفاق انگيز) به شما عذابى بزرگ مى‌رسيد.
حسین انصاریان:
و اگر فضل و رحمت خدا در دنیا و آخرت بر شما نبود، به یقین به خاطر آن تهمت بزرگی که در آن وارد شدید، عذابی بزرگ به شما می‌رسید.
محمدمهدی فولادوند:
و اگر فضل خدا و رحمتش در دنيا و آخرت بر شما نبود قطعا به (سزاى) آنچه در آن به دخالت پرداختيد به شما عذابى بزرگ مى‌رسيد.
(إذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِکُمْ وَ تَقُولُونَ بِأَفْوَاهِکُم مَّا لَیْسَ لَکُم بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَیِّنًا وَ هُوَ عِندَ اللَّهِ عَظِیمٌ)
۱۵ناصر مکارم شیرازی:
(به یاد آورید) زمانى را که این شایعه را از زبان یکدیگر مى‌گرفتید، و با دهان خود سخنى مى‌گفتید که به آن یقین نداشتید; و آن را ساده و کوچک مى‌پنداشتید در حالى که نزد خدا بزرگ است!
مهدی الهی قمشه‌ای:
زيرا شما آن سخنان را از زبان يكديگر تلقّى كرده و حرفى بر زبان مى‌گفتيد كه علم به آن نداشتيد و اين كار را سهل و كوچک مى‌پنداشتيد در صورتى كه نزد خدا (گناهى) بسيار بزرگ بود.
حسین انصاریان:
چون (که آن تهمت بزرگ را) زبان به زبان از یکدیگر می‌گرفتید و با دهان‌هایتان چیزی می‌گفتید که هیچ معرفت و شناختی به آن نداشتید و آن را (عملی) ناچیز و سبک می‌پنداشتید و در حالی که نزد خدا بزرگ بود.
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه كه آن (بهتان) را از زبان يكديگر مى‌گرفتيد و با زبان‌هاى خود چيزى را كه بدان علم نداشتيد مى‌گفتيد و مى‌پنداشتيد كه كارى سهل و ساده است با اينكه آن (امر) نزد خدا بس بزرگ بود.
(وَ لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُم مَّا یَکُونُ لَنَا أَن نَّتَکَلَّمَ بِهَٰذَا سُبْحَانَکَ هَٰذَا بُهْتَانٌ عَظِیمٌ )
۱۶ناصر مکارم شیرازی:
چرا هنگامى که آن را شنیدید نگفتید «ما حق نداریم که به این سخن تکلّم کنیم; خداوندا منزّهى تو، این بهتان بزرگى است»؟!
مهدی الهی قمشه‌ای:
چرا به محض شنيدن اين سخن نگفتيد كه هرگز ما را تكلم به اين روا نيست، پاک خدايا، اين بهتانى بزرگ است؟
حسین انصاریان:
و چرا وقتی که آن را شنیدید نگفتید ما را نسزد (و هیچ جایز نیست) که به این تهمت بزرگ زبان بگشاییم، شگفتا! این بهتانی بزرگ است.
محمدمهدی فولادوند:
و (گر نه) چرا وقتى آن را شنيديد نگفتيد براى ما سزاوار نيست كه در اين (موضوع) سخن گوييم (خداوندا) تو منزهى اين بهتانى بزرگ است.
(یَعِظُکُمُ اللَّهُ أَن تَعُودُوا لِمِثْلِهِ أَبَدًا إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ )
۱۷ناصر مکارم شیرازی:
خداوند شما را اندرز مى‌دهد که اگر ایمان دارید هرگز چنین کارى را تکرار نکنید.
مهدی الهی قمشه‌ای:
خدا به شما (مؤمنان) موعظه و اندرز مى‌كند كه زنهار ديگر گرد اين چنين سخن نگرديد اگر اهل ايمانيد.
حسین انصاریان:
خدا شما را اندرز می‌دهد که اگر ایمان دارید، هرگز مانند آن را (در حقّ کسی) تکرار نکنید.
محمدمهدی فولادوند:
خدا اندرزتان مى‌دهد كه هيچ گاه ديگر مثل آن را اگر مؤمنيد تكرار نكنيد.
(وَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمُ الْآیَاتِ ۚ وَ اللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ )
۱۸ناصر مکارم شیرازی:
و خداوند آیات را براى شما بیان مى‌کند، و خدا دانا و حکیم است.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و خدا آيات خود را براى شما بيان مى‌كند، و او (به حقايق امور و سرائر خلق) دانا و (به مصالح بندگان و نظام عالم كاملا) آگاه است.
حسین انصاریان:
و خدا آیات (خود) را برای شما بیان می‌کند، و خدا دانا و حکیم است.
محمدمهدی فولادوند:
و خدا براى شما آيات (خود) را بيان مى‌كند و خدا داناى سنجيده كار است.
(إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُم عَذَابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ ۚ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ )
۱۹ناصر مکارم شیرازی:
به یقین کسانى که دوست دارند زشتی‌ها در میان مردم باایمان شایع شود براى آنان در دنیا و آخرت عذاب دردناکى است; و خداوند مى‌داند و شما نمى‌دانید.
مهدی الهی قمشه‌ای:
آنان كه (چون عبد اللَّه ابىّ سلول و منافقان ديگر) دوست مى‌دارند كه در ميان اهل ايمان كار منكرى اشاعه و شهرت يابد آنها را در دنيا و آخرت عذابى دردناک خواهد بود و خدا (فتنه‌گرى و دروغشان را) مى‌داند و شما نمى‌دانيد.
حسین انصاریان:
کسانی که دوست دارند کارهای بسیار زشت (مانند آن تهمت بزرگ) در میان اهل ایمان شایع شود، در دنیا و آخرت عذابی دردناک خواهند داشت، و خدا (آنان را) می شناسد و شما نمی‌شناسید.
محمدمهدی فولادوند:
كسانى كه دوست دارند كه زشتكارى در ميان آنان كه ايمان آورده‌اند شيوع پيدا كند براى آنان در دنيا و آخرت عذابى پر درد خواهد بود و خدا(ست كه) مى‌داند و شما نمی‌دانید.
(وَ لَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ وَ أَنَّ اللَّهَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ )
۲۰ناصر مکارم شیرازی:
و اگر فضل و رحمت الهى شامل حال شما نبود و این که خدا رئوف و مهربان است (مجازات سختى دامانتان را مى‌گرفت)!
مهدی الهی قمشه‌ای:
و اگر فضل و رحمت خدا و رأفت و مهربانى او شامل حال شما (مؤمنان) نبود (در عقاب گناهتان تعجيل كردى و توبه نپذيرفتى).
حسین انصاریان:
و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، و اینکه خدا رؤوف و مهربان است (به کیفرهای بسیار سختی دچار می‌شدید.)
محمدمهدی فولادوند:
و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود و اينكه خدا رئوف و مهربان است (مجازات سختى در انتظارتان بود).
