صفحه ۳۴ قرآن کریم سوره بقره

جهاد در راه خدا، بر شما مقرّر شده; در حالى که برایتان ناخوشایند است. چه بسا چیزى را خوش نداشته باشید، حال آن که خیر شما در آن است;و یا چیزى را دوست داشته باشید، حال آن که شرّ شما در آن است. و خدا مى داند، و شما نمى‌دانید.

حكم جهاد بر شما مقرّر گرديد و حال آنكه بر شما ناگوار و مكروه است، لكن چه بسيار شود كه چيزى را مكروه شماريد ولى به حقيقت خير و صلاح شما در آن بوده، و چه بسيار شود چيزى را دوست داريد و در واقع شرّ و فساد شما در آن است، و خدا (به مصالح امور) داناست و شما نادانيد.

بر شما جنگ [ با دشمن ] مقرر شده؛ گرچه برایتان خوشایند نیست، بسا چیزی را خوش ندارید درحالی‌که برای شما خیر است، و بسا چیزی را دوست دارید و حال آن‌که برای شما مایۀ زیان است، خداوند [ با آگاهی فراگیرش بر همه‌چیز، مصلحت شما را در همۀ امور ] می‌داند و شما نمی‌دانید‌.

بر شما كارزار واجب شده است در حالى كه براى شما ناگوار است و بسا چيزى را خوش نمى داريد و آن براى شما خوب است و بسا چيزى را دوست مى‌داريد و آن براى شما بد است و خدا مى‌ داند و شما نمی‌دانید.

از تو، درباره جنگ کردن در ماه حرام، سؤال مى‌کنند; بگو «جنگ در آن، (گناهى) بزرگ است; ولى جلوگیرى از راه خدا (و گرایش مردم به آیین حق) و کفر ورزیدن نسبت به او و (هتک احترام) مسجدالحرام، و اخراج ساکنان آن، نزد خداوند مهمتر از آن است; و ایجاد فتنه، (و محیط نامساعد، که مردم را به کفر، تشویق و از ایمان باز مى‌دارد) حتّى از قتل مهم تر است. و مشرکان، پیوسته با شما مى‌جنگند، تا اگر بتوانند شما را از آیینتان برگردانند; ولى هرکس از شما که از آیینش برگردد، و در حال کفر بمیرد، تمام اعمال (نیک گذشته) او، در دنیا و آخرت، بر باد مى‌رود; و چنین کسانى اهل دوزخند; و جاودانه در آن خواهند بود.

(اى پيغمبر) از تو راجع به جنگ در ماه حرام سؤال كنند، بگو گناهى است بزرگ، ولى بازداشتن خلق از راه خدا و كفر به خدا و پايمال كردن حرمت حرم خدا و بيرون كردن اهل حرم از آن (كه مشركان مرتكب شدند) نزد خدا بسيار گناه بزرگترى است و فتنه‌گرى، فساد انگيزتر از قتل است. و كافران پيوسته با شما مسلمين كارزار كنند تا آنكه اگر بتوانند شما را از دين خود برگردانند، و هر كس از شما از دين خود برگردد و به حال كفر باشد تا بميرد چنين اشخاص اعمالشان در دنيا و آخرت ضايع و باطل گرديده، و آنان اهل جهنّمند و در آن هميشه (معذّب) خواهند بود.

از تو دربارۀ جنگ در ماه حرام می‌پرسند، بگو جنگ در آن ماه [ گناهی ] بزرگ است، ولی [ هر نوع ] بازداشتنِ [ مردم ] از راه خدا، و کفرورزی به او، و [ مانع‌ شدنِ مردم از ورود به ] مسجدالحرام [ و آواره‌ کردن ] و بیرون‌راندنِ اهلش از آن، نزد خدا بزرگ‌تر [ از جنگ در ماه حرام ] است. قطعاً فتنه [ از کفر، بت‌پرستی و ستم گناهش ] از کشتار مردم بزرگ‌تر [ و گناهی سنگین‌تر ] است. و [ مشرکان و کافران ] همواره با شما می‌جنگند تا اگر بتوانند شما را از دینتان [ که دین خداست به کفر ] برگردانند، کسانی از شما که از دینشان برگردند و در حال کفر بمیرند همۀ اعمال [ خوب ] شان در دنیا و آخرت تباه [ و بی‌اثر ] گشته [ بر باد می‌رود ]، چنین مردمی [ که به آسانی دین حق را از دست می‌دهند و به فرهنگ کفر و شرک بازمی‌گردند ] اهل آتشند، و در آن جاودانه‌اند‌.

از تو در باره ماهى كه كارزار در آن حرام است مى ‌پرسند بگو كارزار در آن گناهى بزرگ و باز داشتن از راه خدا و كفر ورزيدن به او و باز داشتن از مسجدالحرام [ حج ] و بيرون راندن اهل آن از آنجا نزد خدا [ گناهى ] بزرگتر و فتنه [ شرک ] از كشتار بزرگتر است و آنان پيوسته با شما مى ‌جنگند تا اگر بتوانند شما را از دينتان برگردانند و كسانى از شما كه از دين خود برگردند و در حال كفر بميرند آنان كردارهايشان در دنيا و آخرت تباه مى ‌شود و ايشان اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود.

کسانى که ایمان آورده و کسانى که هجرت کرده و در راه خدا جهاد نموده‌اند، آنها امید به رحمت پروردگار دارند و خداوند آمرزنده و مهربان است.

آنان كه به دين اسلام گرويدند و از وطن خود هجرت نموده در راه خدا جهاد كردند اينان اميدوار و منتظر رحمت خدا باشند، كه خدا بخشاينده و مهربان است.

یقیناً اهل ایمان و کسانی که [ از دیار کفر به دار الاِسلام ] هجرت کرده و در راه خدا به جهاد برخاستند به رحمت خداوند امید دارند؛ و خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است‌.

آنان كه ايمان آورده و كسانى كه هجرت كرده و راه خدا جهاد نموده‌ اند آنان به رحمت‌ خدا اميدوارند خداوند آمرزنده مهربان است.

درباره شراب و قمار از تو سؤال مى کنند، بگو «در آن دو گناه و زیان بزرگى است; و منافعى (از نظر مادى) براى مردم در بردارد; ولى گناه آنها از نفعشان بیشتر است.» و از تو مى پرسند «چه چیز انفاق کنند؟» بگو «از مازاد نیازمندى خود.» اینچنین خداوند آیات را براى شما روشن مى سازد; شاید بیندیشید.

(اى پيغمبر) از تو از حكم شراب و قمار مى‌پرسند، بگو در اين دو كار گناه بزرگى است و سودهايى براى مردم، ولى زيان گناه آن دو بيش از منفعت آنهاست. و نيز سؤال كنند تو را كه چه در راه خدا انفاق كنند؟ جواب ده آنچه زائد (بر ضرورى زندگانى) است. خداوند بدين روشنى آيات خود را براى شما بيان كند، باشد كه تفكر نموده و عقل خود به كار بنديد،

از تو دربارۀ مست‌کننده‌[ها ] و قمار می‌پرسند، بگو در آن دو [ به سبب زیان‌های مادّی و معنوی و اجتماعی و عقلی و روانی ] گناهی بزرگ است، [ و ارتکابش شما را از فیوضات الهی محروم می‌کند، ] و سودهایی [ اندک از خرید و فروش خَمر، و بُرد و باختِ قمار ] برای مردم است، و گناهِ هر دو [ که مخرّب دنیا و آخرت و نظام زندگی انسان‌هاست ] از سودشان بیشتر است. و از تو می‌پرسند چه چیز انفاق کنند، بگو از آنچه افزون بر نیاز است. خداوند این‌گونه آیات [ و احکامش ] را روشن بیان می‌کند تا [ عمیقا ] بیندیشند.

درباره شراب و قمار از تو مى‌پرسند بگو در آن دوگناهى بزرگ و سودهايى براى مردم است و [لى ] گناه‌شان از سودشان بزرگتر است و از تو مى‌پرسند چه چيزى انفاق كنند بگو مازاد [ بر نيازمندى خود ] را اين گونه خداوند آيات [ خود را ] براى شما روشن مى‌گرداند باشد كه بينديشيد.