صفحه ۳۲۸ قرآن کریم سوره انبیاء

و آنان را پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما، (مردم را) هدایت مى‌کردند; و انجام کارهاى نیک و برپاداشتن نماز و اداى زکات را به آنها وحى کردیم; و تنها ما را عبادت مى‌کردند.

و آنان را پيشواى مردم ساختيم تا (خلق را) به امر ما هدايت كنند و هر كار نيكو را (از انواع عبادات و خيرات) و خصوص اقامه نماز و اداء زكات را به آنها وحى كرديم و آنها هم به عبادت ما پرداختند.

و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت می‌کردند، و انجام دادن کارهای نیک و برپا داشتن نماز و پرداخت زکات را به آنان وحی کردیم، و آنان فقط پرستش‌کنندگان ما بودند.

و آنان را پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما هدايت می‌کردند و به ايشان انجام دادن كارهاى نيک و برپاداشتن نماز و دادن زكات را وحى كرديم و آنان پرستنده ما بودند.

و لوط را (به یادآور) که به او نبوّت و علم دادیم; و از شهرى که اعمال زشت و پلید انجام مى‌دادند، رهایى بخشیدیم; چرا که آنها مردم بد و نافرمانى بودند.

و لوط را هم مقام حكمفرمايى (و يا حكمت و نبوت) و علم عطا نموديم و او را از شهرى كه اهلش به اعمال زشت (و كار پليد لواط) مى‌پرداختند نجات داديم كه آنها بسيار بدكار و فاسق مردمى بودند.

و به لوط، حکمت و دانش دادیم و او را از آن شهری که (اهلش) کارهای زشت مرتکب می‌شدند، نجات دادیم؛ بی تردید آنان قومی بد و نافرمان بودند.

و به لوط حكمت و دانش عطا كرديم و او را از آن شهرى كه (مردمش) كارهاى پليد (جنسى) می‌کردند نجات داديم به راستى آنها گروه بد و منحرفى بودند.

و او را در رحمت خود وارد کردیم; چرا که او از صالحان بود.

و او را در رحمت خود داخل كرديم زيرا كه از مردم بسيار صالح و نيكوكار به شمار بود.

و او را در رحمت خود درآوردیم؛ چون او از شایستگان بود.

و او را در رحمت‌ خويش داخل كرديم زيرا او از شايستگان بود.

و نوح را (به یاد آور) هنگامى که پیش از آن (زمان، پروردگار خود را) خواند; و دعاى او را مستجاب کردیم; و او و خاندانش را از اندوه بزرگ رهایى بخشیدیم;

و (ياد كن حكايت) نوح را كه پيش از اين (خدا را به يارى خود) خواند، ما هم او را پاسخ داديم و او و اهل بيتش (و گرويدگانش) را از اندوه و بلاى سخت (طوفان) نجات داديم.

و نوح را (یاد کن) هنگامی که پیش از این (پیامبران یاد شده) ندا کرد (پروردگارا! مرا از این قوم فاسد و تبهکار نجات بخش.) پس ندایش را اجابت کردیم، و او و خانواده‌اش را از آن اندوه بزرگ نجات دادیم.

و نوح را (ياد كن) آنگاه كه پيش از (ساير پيامبران) ندا كرد پس ما او را اجابت كرديم و وى را با خانواده‌اش از بلاى بزرگ رهانيديم.

و او را در برابر گروهى که آیات ما را تکذیب کرده بودند یارى دادیم; چرا که بدگروهى بودند; از این رو همه آنها را غرق کردیم.

و او را بر دفع آن قومى كه آيات ما را تكذيب كردند نصرت داديم، كه آن قوم بسيار بدكار (و كافر) بودند و ما همه آنها را يكسر (به طوفان) غرق كرديم.

و او را در برابر گروهی که آیات ما را تکذیب کردند، یاری دادیم؛ قطعاً آنان گروه بدی بودند، پس همه آنان را غرق کردیم.

و او را در برابر مردمى كه نشانه‌هاى ما را به دروغ گرفته بودند پيروزى بخشيديم چرا كه آنان مردم بدى بودند پس همه ايشان را غرق كرديم.

و داود و سلیمان را (به خاطر بیاور) هنگامى که درباره کشتزارى که گوسفندانِ (بى‌شبانِ) مردم، شبانگاه در آن چریده (و آن را تباه کرده) بودند، داورى مى‌کردند; و ما گواه بر حکم آنان بودیم.

و (ياد كن احوال) داود و سليمان را وقتى كه درباره گوسفندان بى‌شبانى كه در مزرعى چريدند (و آن را تباه كردند) قضاوت مى‌نمودند (كه از شيرشان صاحب زرع به قدر زراعتش استفاده كند) و ما بر حكم آنها گواه بوديم.

و داود و سلیمان را (یاد کن) زمانی که درباره آن کشتزار که شبانه گوسفندان قوم در آن چریده بودند، داوری می‌کردند، و ما گواه داوری آنان بودیم.

و داوود و سليمان را (ياد كن) هنگامى كه در باره آن كشتزار كه گوسفندان مردم شب‌هنگام در آن چريده بودند داورى می‌کردند و (ما) شاهد داورى آنان بوديم.

ما (حکم واقعى) آن را به سلیمان فهماندیم; و به هر یک از آنان (شایستگى) داورى، و علم فراوانى دادیم; وکوه‌ها و پرندگان را مسخّر داود ساختیم، که با او تسبیح (خدا) مى‌گفتند; و ما بر این کار توانایى داشتیم.

و ما آن قضاوت را به سليمان به وحى آموختيم و به هر يک (از سليمان و داود) مقام حكمفرمايى و دانش عطا كرديم و كوه‌ها و مرغان را مسخر داود گردانيديم كه با (آهنگ تسبيح و نغمه) او تسبيح مى‌كردند، و ما اين معجزات را از او پديد آورديم.

پس (داوری) آن را به سلیمان فهماندیم، و هر یک را حکمت و دانش عطا کردیم، و کوه‌ها و پرندگان را رام و مسخّر کردیم که همواره با داود تسبیح می‌گفتند، و ما انجام دهنده (این کار) بودیم.

پس آن (داورى) را به سليمان فهمانديم و به هر يک (از آن دو) حكمت و دانش عطا كرديم و كوه‌ها را با داوود و پرندگان به نيايش واداشتيم و ما كننده (اين كار) بوديم.

و ساختن زره را بخاطر شما به او آموختیم، تا شما را در جنگهایتان (از آسیب) حفظ کند; آیا شما شکرگزار (این نعمت‌هاى خدا) هستید؟!

و ما به داود صنعت زره ساختن براى شما آموختيم تا شما را از زخم شمشير و آزار يكديگر محفوظ دارد، آيا شكر به جاى مى‌آوريد؟

و به سود شما صنعتِ ساختنِ پوشش‌های دفاعی را به او آموختیم تا شما را از (آسیب) جنگ تان محافظت نماید، پس آیا شما شکرگزار حق هستید؟

و به (داوود) فن زره (سازى) آموختيم تا شما را از (خطرات) جنگتان حفظ كند پس آيا شما سپاسگزاريد.

و تندباد را مسخّرِ سلیمان ساختیم، که به فرمان او به سوى سرزمینى که آن را پربرکت کرده بودیم حرکت مى‌کرد; و ما از همه چیز آگاه بوده‌ایم.

و باد تند سير صرصر را ما مسخر سليمان گردانيديم كه به امر او بدان سرزمين (سرزمين شامات) كه با بركت براى جهانيان كرديم حركت مى‌كرد، و ما به همه امور عالم داناييم.

و برای سلیمان، تندباد را رام و مسخّر کردیم که به فرمانش به سوی آن سرزمینی که در آن برکت نهادیم، حرکت می‌کرد و ما همواره به همه چیز داناییم.

و براى سليمان تندباد را (رام كرديم) كه به فرمان او به سوى سرزمينى كه در آن بركت نهاده بوديم جريان مى‌يافت و ما به هر چيزى دانا بوديم.