• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۳۲۵ قرآن کریم سوره انبیاء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترجمه:
گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.




(وَ إِذَا رَآکَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِن یَتَّخِذُونَکَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا الَّذِی یَذْکُرُ آلِهَتَکُمْ وَ هُم بِذِکْرِ الرَّحْمَٰنِ هُمْ کَافِرُونَ )

۳۶
ناصر مکارم شیرازی:
هنگامى که کافران تو را مى‌بینند، کارى جز استهزا کردن تو ندارند; (و مى‌گویند) آیا این همان کسى است که معبودهاى شما را نکوهش مى‌کند؟! در حالى که خودشان ذکر خداوند رحمان را انکار مى‌کنند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و كافران هنگام ملاقات تو، تو را جز به استهزاء نگرفته (و گويند) آيا اين شخص است كه بتان را كه خدايان شما هستند (به اهانت و بدى) ياد مى‌كند؟ و (اى رسول ما بدان كه) محققا آنها به ذكر خداى مهربان (و كتاب و آيات او) كافر هستند.
حسین انصاریان:
کافران چون تو را ببینند جز به مسخره‌ات نمی‌گیرند (و می‌گویند) آیا این است آن کسی که معبودان شما را (به موجوداتی بی اثر و بی اختیار) یاد می‌کند؟ در حالی که خود به ذکر (خدایِ) رحمان (که توحید و قرآن است) کافرند (و از این کار، باکی ندارند.)
محمدمهدی فولادوند:
و كسانى كه كافر شدند چون تو را ببينند فقط به مسخره‌ات مى‌گيرند (و مى‌گويند) آيا اين همان كس است كه خدايانتان را (به بدى) ياد مى‌كند در حالى كه آنان خود ياد (خداى) رحمان را منكرند.



(خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ ۚ سَأُرِیکُمْ آیَاتِی فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ )

۳۷
ناصر مکارم شیرازی:
(گرچه) انسان از عجله آفریده شده; ولى با عجله چیزى از من نخواهید; به زودى آیاتم را به شما نشان خواهم داد!
مهدی الهی قمشه‌ای:
آدمى در خلقت و طبيعت بسيار شتابكار است، (اى مردم) ما آيات (قدرت و حكمت بالغه) خود را به زودى به شما مى‌نمايانيم (و شما را عذاب مى‌كنيم) پس تعجيل مداريد.
حسین انصاریان:
انسان از شتاب و عجله آفریده شده است (که با نخوت و غرور، عذابم را به شتاب می‌خواهد)؛ به زودی عذاب‌هایم را به شما نشان خواهم داد، پس (آن را) به شتاب از من نخواهید.
محمدمهدی فولادوند:
انسان از شتاب آفريده شده است به زودى آياتم را به شما نشان مى‌دهم پس (عذاب را) به شتاب از من مخواهيد.



(وَ یَقُولُونَ مَتَیٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ )

۳۸
ناصر مکارم شیرازی:
آنها مى ‌گویند «اگر راست مى‌گویید، این وعده (قیامت) کى فرا مى‌رسد؟!»
مهدی الهی قمشه‌ای:
و كافران مى‌گويند اين وعده قيامت اگر راست مى‌گوييد كى خواهد بود؟
حسین انصاریان:
(به پیامبر و مؤمنان) می‌گویند اگر راست می‌گویید، این وعده کی خواهد بود؟
محمدمهدی فولادوند:
و مى‌گويند اگر راست مى‌گوييد اين وعده (قيامت) كى خواهد بود؟



(لَوْ یَعْلَمُ الَّذِینَ کَفَرُوا حِینَ لَا یَکُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَ لَا عَن ظُهُورِهِمْ وَ لَا هُمْ یُنصَرُونَ )

۳۹
ناصر مکارم شیرازی:
اگر کافران مى‌دانستند زمانى که (فرا مى‌رسد) نمى‌توانند آتش را از صورت‌ها و پشت‌هاى خود دور کنند، و هیچ کس آنان را یارى نمى‌کند (این قدر درباره قیامت شتاب نمى‌کردند)!
مهدی الهی قمشه‌ای:
اگر كافران بدانند وقتى كه آتش دوزخ هر طرف از پيش روى و پشت سر به آنها احاطه مى‌كند كه نه خود دفع آن توانند و نه از سوى كسى يارى شوند (آن وقت از قيامت آگاه مى‌شوند و ديگر درخواست عذاب نكنند).
حسین انصاریان:
اگر کافران به آن وقتی که نمی‌توانند آتش را از چهره‌ها و پشتشان باز دارند و یاری هم نمی‌شوند، آگاهی داشتند (عجولانه عذاب را نمی‌خواستند.)
محمدمهدی فولادوند:
كاش آنان كه كافر شده‌اند مى‌دانستند آنگاه كه آتش را نه از چهره‌هاى خود و نه از پشتشان بازنمى‌توانند داشت و خود مورد حمايت قرار نمى‌گيرند (چه حالى خواهند داشت).



(بَلْ تَأْتِیهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا یَسْتَطِیعُونَ رَدَّهَا وَ لَا هُمْ یُنظَرُونَ )

۴۰
ناصر مکارم شیرازی:
آرى، (این مجازات الهى) به طور ناگهانى به سراغشان مى‌آید و مبهوتشان مى‌کند; آنچنان که توانایى دفع آن را ندارند، و به آنها مهلت داده نمى‌شود.
مهدی الهی قمشه‌ای:
بلكه واقعه مرگ و قيامت ناگهانى فرا رسد و آنها را مبهوت و حيران كند كه نه قدرت بر رد آن داشته و نه بر تأخير آن مهلتى توانند يافت.
حسین انصاریان:
بلکه ناگهان به آنان می‌رسد، پس چنان مبهوتشان می‌کند که نه قدرت دارند آن را بازگردانند، و نه (برای به تأخیر افتادنش) مهلت می‌یابند.
محمدمهدی فولادوند:
بلكه (آتش) به طور ناگهانى به آنان مى‌رسد و ايشان را بهت‌زده مى‌كند (به گونه‌اى) كه نه مى‌ توانند آن را برگردانند و نه به آنان مهلت داده مى‌شود.



(وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِکَ فَحَاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ )

۴۱
ناصر مکارم شیرازی:
(اگر تو را استهزا کنند نگران نباش،) پیامبران پیش از تو را (نیز) استهزا کردند; امّا سرانجام، آنچه را استهزا مى‌کردند دامان استهزاکنندگان را گرفت (و مجازات الهى آنها را در هم کوبید).
مهدی الهی قمشه‌ای:
و همانا به رسولان پيش از تو نيز بسيار تمسخر و استهزاء شد تا آنكه كيفر آن استهزاء به آن استهزاكنندگان احاطه كرد.
حسین انصاریان:
و به راستی پیش از تو پیامبرانی مورد استهزا قرار گرفتند، پس عذابی را که همواره مسخره می‌کردند، استهزاکنندگان را فرا گرفت.
محمدمهدی فولادوند:
و مسلما پيامبران پيش از تو (نيز) مورد ريشخند قرار گرفتند پس كسانى كه آنان را مسخره می‌کردند (سزاى) آنچه كه آن را به ريشخند مى‌گرفتند گريبانگيرشان شد.



(قُلْ مَن یَکْلَؤُکُم بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ مِنَ الرَّحْمَٰنِ ۗ بَلْ هُمْ عَن ذِکْرِ رَبِّهِم مُّعْرِضُونَ )

۴۲
ناصر مکارم شیرازی:
بگو «چه کسى شما را در شب و روز از (مجازات) خداوند رحمان نگاه مى‌دارد؟!» بلکه آنان از یاد پروردگارشان رویگردانند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
بگو كيست كه شما را در شب و روز از (قهر) خداى مهربان محافظت مى‌كند؟ بلكه اين مردم از ياد خداى خود اعراض مى‌كنند.
حسین انصاریان:
بگو چه کسی شما را در شب و روز از (عذاب خدای) رحمان محافظت می‌کند؟ بلکه (حقیقت این است که) آنان از یاد پروردگارشان روی گردانند.
محمدمهدی فولادوند:
بگو چه كسى شما را شب و روز از (عذاب) رحمان حفظ مى‌كند (نه) بلكه آنان از ياد پروردگارشان رويگردانند.



(أَمْ لَهُم آلِهَةٌ تَمْنَعُهُم مِّن دُونِنَا ۚ لَا یَسْتَطِیعُونَ نَصْرَ أَنفُسِهِمْ وَ لَا هُم مِّنَّا یُصْحَبُونَ )

۴۳
ناصر مکارم شیرازی:
آیا آنها غیر از ما معبودانى دارند که مى توانند از آنان دفاع کنند؟! (این خدایان ساختگى) نه مى‌توانند خودشان را یارى دهند; و نه از ناحیه ما همراهى مى‌شوند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
آيا براى اين مشركان غير ما خدايانى هست كه بتوانند عذاب ما را از اينان منع كنند در صورتى كه نه آن خدايان قدرت بر دفاع از خود دارند و نه آنها از سوى ما همراهى و حمايت شوند؟
حسین انصاریان:
آیا برای آنان به جای ما معبودانی هست که آنان را (از عذاب ما) باز دارند در حالی که (آن معبودان) نمی‌توانند خود را یاری دهند و از سوی ما هم پناه داده نمی‌شوند؟
محمدمهدی فولادوند:
آيا براى آنان خدايانى غير از ماست كه از ايشان حمايت كنند (آن خدايان) نه مى‌توانند خود را يارى كنند و نه از جانب ما يارى شوند؟



(بَلْ مَتَّعْنَا هَٰؤُلَاءِ وَ آبَاءَهُمْ حَتَّیٰ طَالَ عَلَیْهِمُ الْعُمُرُ ۗ أَفَلَا یَرَوْنَ أَنَّا نَأْتِی الْأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا ۚ أَفَهُمُ الْغَالِبُونَ )

۴۴
ناصر مکارم شیرازی:
آرى، ما آنها و پدرانشان را (از نعمت‌ها) بهره‌مند ساختیم، تا آن جا که عمرشان طولانى شد (و مایه غرور و طغیانشان گردید); آیا نمى‌بینند که ما پیوسته از زمین (و اهلش) مى‌کاهیم؟! آیا آنها غالبند (یا ما)؟!
مهدی الهی قمشه‌ای:
بلكه تنها ماييم كه اين مردم و پدران پيشينشان را متمتّع (به نعمت‌هاى دنيا) كرديم تا آنكه عمر دراز كردند، آيا مردم نمى‌بينند كه ماييم كه اراده كنيم و زمين (و اهلش) را از هر طرف (به مرگ و فنا) مى‌كاهيم، آيا اين خلق (عاجز بر ما) غلبه توانند كرد؟
حسین انصاریان:
بلکه اینان و پدرانشان را (از انواع نعمت‌ها) بهره‌مند ساختیم تا جایی که عمرشان طولانی شد (و گمان کردند که نعمت‌ها و عمرشان پایان نمی‌پذیرد). آیا ندانسته اند که ما همواره به زمین می‌پردازیم و از اطراف (و جوانب) آن (که ملت‌ها، اقوام، تمدن ها و دانشمندانش هستند) می کاهیم؟ پس آیا باز هم آنان پیروزند؟
محمدمهدی فولادوند:
(نه) بلكه اينها و پدرانشان را برخوردار كرديم تا عمرشان به درازا كشيد آيا نمى‌بينند كه ما مى‌آييم و زمين را از جوانب آن فرو مى‌كاهيم آيا باز هم آنان پيروزند.





جعبه ابزار