گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(کَذَٰلِکَ نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنبَاءِ مَا قَدْ سَبَقَ ۚ وَ قَدْ آتَیْنَاکَ مِن لَّدُنَّا ذِکْرًا)
۹۹ناصر مکارم شیرازی:
این گونه از اخبار پیشین براى تو بازگو مىکنیم; و ما از نزد خود، ذکرى (قرآن) به تو دادیم.
مهدی الهی قمشهای:
و ما اخبار گذشتگان ديگر را اين چنين بر تو حكايت خواهيم كرد و از نزد خود اين ذكر (يعنى كتاب عظيم الشأن قرآن) را به تو عطا كرديم.
حسین انصاریان:
این گونه بخشی از اخبار گذشته را برای تو بیان میکنیم و بی تردید ذکری (چون قرآن) از نزد خود به تو عطا کردیم.
محمدمهدی فولادوند:
اين گونه از اخبار پيشين بر تو حكايت مىرانيم و مسلما به تو از جانب خود قرآنى دادهايم.
(مَّنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِنَّهُ یَحْمِلُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وِزْرًا)
۱۰۰ناصر مکارم شیرازی:
هرکس از آن روى گردان شود، روز قیامت بار سنگینى (از گناه) بر دوش خواهد داشت!
مهدی الهی قمشهای:
هر كس از اين ذكر اعراض كند روز قيامت بار سنگينى از گناه را به دوش خواهد داشت.
حسین انصاریان:
کسانی که از آن روی برگردانند، مسلماً روز قیامت وزر و وبال سنگینی بر دوش خواهند کشید.
محمدمهدی فولادوند:
هر كس از (پيروى) آن روى برتابد روز قيامت بار گناهى بر دوش مىگيرد.
(خَالِدِینَ فِیهِ ۖ وَ سَاءَ لَهُم یَوْمَ الْقِیَامَةِ حِمْلًا)
۱۰۱ناصر مکارم شیرازی:
در حالى که جاودانه در آن خواهند ماند; و بد بارى است براى آنها در روز قیامت!
مهدی الهی قمشهای:
اينان در عذاب آن اعمال زشت مخلدند و سخت است بسى در قيامت بار اعمال زشتى كه به دوش گرفتهاند.
حسین انصاریان:
در آن (وزر و وبال،) جاودانه اند و چه بد باری روز قیامت برای آنان خواهد بود.
محمدمهدی فولادوند:
پيوسته در آن (حال) مىماند و چه بد بارى روز قيامت خواهند داشت.
(یَوْمَ یُنفَخُ فِی الصُّورِ ۚ وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمِینَ یَوْمَئِذٍ زُرْقًا)
۱۰۲ناصر مکارم شیرازی:
روزى که در «صور» دمیده مىشود; و مجرمان را با بدنهاى کبود، در آن روز جمع مىکنیم!
مهدی الهی قمشهای:
روزى كه در صور دميده شود و (در آن روز) بدكاران را كبود چشم محشور كنيم (و چشم كبودشان نشانه جرم خواهد بود).
حسین انصاریان:
(آن) روزی که در صور دمیده میشود و گنهکاران را در آن روز، کبود چشم و نابینا محشور میکنیم.
محمدمهدی فولادوند:
(همان) روزى كه در صور دميده مىشود و در آن روز مجرمان را كبودچشم برمىانگيزيم.
(یَتَخَافَتُونَ بَیْنَهُمْ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا عَشْرًا)
۱۰۳ناصر مکارم شیرازی:
آنها آهسته با هم گفتگو مىکنند; (بعضى مىگویند) شما فقط ده روز (در عالم برزخ) درنگ کردید.
مهدی الهی قمشهای:
و آنها (از هول و هراس آن روز) با يكديگر آهسته زير لب گويند كه (اى افسوس) ده روزى بيش (در زندگى دنيا) درنگ نكرديد (و نعمت ابدى بهشت را براى دنياى فانى از دست بداديد).
حسین انصاریان:
در میان خودشان پنهانی و بسیار آهسته میگویند که (در برزخ) جز ده روز درنگ نکردهاید.
محمدمهدی فولادوند:
ميان خود به طور پنهانى با يكديگر مىگويند شما (در دنيا) جز ده (روز بيش) نماندهايد.
(نَّحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَقُولُونَ إِذْ یَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَرِیقَةً إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا یَوْمًا)
۱۰۴ناصر مکارم شیرازی:
ما به آنچه آنها مىگویند آگاهتریم، هنگامى که نیکو روشترین آنها مىگوید «شما تنها یک روز درنگ کردید.»
مهدی الهی قمشهای:
ما به آنچه مىگويند بهتر آگاهيم، كه از آن بدكاران بهتر و درستترينشان به آنها خواهد گفت شما روزى بيش درنگ نكرديد (دريغا چه زود عمر در شهوت و معصيت بگذشت و جرم و عقابش بماند!)
حسین انصاریان:
ما به آنچه میگویند داناتریم، آن گاه که مُنصفترینشان میگوید جز یک روز درنگ نکردهاید،
محمدمهدی فولادوند:
ما داناتريم به آنچه مىگويند آنگاه كه نيک آيينترين آنان مى گويد جز يک روز بيش نماندهايد.
(وَ یَسْأَلُونَکَ عَنِ الْجِبَالِ فَقُلْ یَنسِفُهَا رَبِّی نَسْفًا)
۱۰۵ناصر مکارم شیرازی:
و از تو درباره کوهها سؤال مىکنند; بگو «(در پایان جهان) پروردگارم آنها را به کلى (متلاشى کرده) بر باد مىدهد!
مهدی الهی قمشهای:
و (اى رسول) از تو پرسند كه كوهها (در روز قيامت) چه مىشود؟ جواب ده كه خداى من كوهها را چنان از بنياد بركند كه خاک شده و خاكش بر باد دهد.
حسین انصاریان:
و از تو درباره کوهها میپرسند، بگو پروردگارم آنان را ریشهکن میکند و از هم میپاشد.
محمدمهدی فولادوند:
و از تو در باره كوهها مىپرسند بگو پروردگارم آنها را (در قيامت) ريز ريز خواهد ساخت.
(فَیَذَرُهَا قَاعًا صَفْصَفًا)
۱۰۶ناصر مکارم شیرازی:
سپس زمین را صاف و هموار و بىآب و گیاه رها مىسازد،
مهدی الهی قمشهای:
آن گاه پست و بلندیهاى زمين را چنان هموار گرداند.
حسین انصاریان:
پس آنها را به صورت دشتی هموار و صاف وامیگذارد،
محمدمهدی فولادوند:
پس آنها را پهن و هموار خواهد كرد.
(لَّا تَرَیٰ فِیهَا عِوَجًا وَ لَا أَمْتًا)
۱۰۷ناصر مکارم شیرازی:
در آن، هیچ پستى و بلندى نمىبینى.»
مهدی الهی قمشهای:
كه در آن ابدا هيچ بلندى و پستى نخواهى ديد.
حسین انصاریان:
که در آن هیچ کژی و پستی و بلندی نمیبینی.
محمدمهدی فولادوند:
نه در آن كژى مىبينى و نه ناهموارى.
(یَوْمَئِذٍ یَتَّبِعُونَ الدَّاعِیَ لَا عِوَجَ لَهُ ۖ وَ خَشَعَتِ الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَٰنِ فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا)
۱۰۸ناصر مکارم شیرازی:
در آن روز، همه از دعوت کنندۀ الهی پیروی نموده، وقدرت بر مخالفت او نخواهند داشت (وهمگی از قبرها برمیخیزند)؛ و همۀ صداها در برابر(عظمت) خداوند رحمان،خاضع می شود؛ و جز صدای آهسته چیزی نمیشنوی.
مهدی الهی قمشهای:
در آن روز خلايق همه از پى كسى كه آنها را به راه مستقيم به عرصه قيامت دعوت كند (يعنى اسرافيل) ناچار خواهند رفت، و صداها پيش خداى رحمان خاشع و خاموش گردد كه جز زير لب و آهسته صدايى نخواهى شنيد.
حسین انصاریان:
در آن روز همه انسانها دعوتکننده را که هیچ انحرافی ندارد (برای ورود به محشر) پیروی میکنند و صداها در برابر (خدای) رحمان فرو مینشیند و جز صدایی آهسته (چیزی) نمیشنوی.
محمدمهدی فولادوند:
در آن روز (همه مردم) داعى (حق) را كه هيچ انحرافى در او نيست پيروى مىكنند و صداها در مقابل (خداى) رحمان خاشع مىگردد و جز صدايى آهسته نمىشنوى.
(یَوْمَئِذٍ لَّا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَ رَضِیَ لَهُ قَوْلًا)
۱۰۹ناصر مکارم شیرازی:
در آن روز، شفاعت (هیچ کس) سودى نمىبخشد، جز کسى که خداوند رحمان به او اجازه داده، و از گفتار او راضى است.
مهدی الهی قمشهای:
در آن روز، شفاعت هيچ كس سود نبخشد جز آن كس كه خداى رحمان به او رخصت شفاعت داده و سخنش را پسنديده باشد.
حسین انصاریان:
در آن روز شفاعت کسی سودی ندهد مگر آنکه (خدای) رحمان به او اذن دهد و گفتارش را (در مورد شفاعت از دیگران) بپسندد.
محمدمهدی فولادوند:
در آن روز شفاعت (به كسى) سود نبخشد مگر كسى را كه (خداى) رحمان اجازه دهد و سخنش او را پسند آيد.
(یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ وَ لَا یُحِیطُونَ بِهِ عِلْمًا)
۱۱۰ناصر مکارم شیرازی:
خداوند آنچه را پیش رو دارند، و آنچه را (در دنیا) پشت سر گذاشتهاند مىداند; در حالى که آنها به او احاطه علمى ندارند.
مهدی الهی قمشهای:
و خدا (به علم ازلى) بر همه آينده و گذشته خلايق آگاه است و خلق را ابدا به او احاطه و آگاهى نيست.
حسین انصاریان:
(خدا) آنچه را (از احوال و اعمال بندگان) پیش روی آنهاست و آنچه را (از ثواب و کیفر) در آینده دارند، می داند و آنان از جهت دانش به او احاطه ندارند،
محمدمهدی فولادوند:
آنچه را كه آنان در پيش دارند و آنچه را كه پشت سر گذاشتهاند مىداند و حال آنكه ايشان بدان دانشى ندارند.
(وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَیِّ الْقَیُّومِ ۖ وَ قَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا)
۱۱۱ناصر مکارم شیرازی:
و (در آن روز) همه چهرهها در برابر خداوند زنده پاینده، خاضع مىشود; و آن که بار ستمى بر دوش دارد، مأیوس (و زیان کار) است.
مهدی الهی قمشهای:
و بزرگان عالم همه در پيشگاه عزت آن خداى حى توانا ذليل و خاضعند و (در آن روز) هر كه بار ظلم و ستم به دوش دارد سخت زبون و زيانكار است.
حسین انصاریان:
و همه چهرهها در برابر (خدای) زنده قائم به ذات خاضع و فروتن میشوند، و کسی که بار ظلم و ستمی با خود برداشت، مسلماً محروم و ناامید شود،
محمدمهدی فولادوند:
و چهرهها براى آن (خداى) زنده پاينده خضوع مىكنند و آن كس كه ظلمى بر دوش دارد نوميد مىماند.
(وَ مَن یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا یَخَافُ ظُلْمًا وَ لَا هَضْمًا)
۱۱۲ناصر مکارم شیرازی:
(امّا) آن کس که کارهاى شایسته انجام دهد، در حالى که مؤمن باشد، نه از ستمى مىترسد، و نه از کمبود (حقش).
مهدی الهی قمشهای:
و هر كس اعمالش نيكو است و (به خدا هم) ايمان دارد از هيچ ستم و آسيبى بيمناک نخواهد بود.
حسین انصاریان:
و هر که کارهای شایسته انجام دهد، در حالی که مؤمن باشد، نه از ستمی (درباره حقّش) بیم و هراس خواهد داشت و نه از کاستی و نقصانی (در اجر و مزدش.)
محمدمهدی فولادوند:
و هر كس كارهاى شايسته كند در حالى كه مؤمن باشد نه از ستمى مىهراسد و نه از كاسته شدن (حقش).
(وَ کَذَٰلِکَ أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا وَ صَرَّفْنَا فِیهِ مِنَ الْوَعِیدِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ أَوْ یُحْدِثُ لَهُم ذِکْرًا)
۱۱۳ناصر مکارم شیرازی:
و این گونه آن را قرآنى عربى (و فصیح و گویا) نازل کردیم، و انواع وعیدها (و انذارها) را در آن بازگو نمودیم، شاید آن تقوا پیشه کنند; یا برایشان سبب یادآورى شود.
مهدی الهی قمشهای:
و ما اين گونه اين (قرآن عظيم) را قرآنى با فصاحت كامل عربى بر تو فرستاديم و در آن وعدهها و اهوال قيامت را به انواع گوناگون تذكر داديم، باشد كه مردم پرهيزكار شوند يا پندى از نو بر ايشان آورد.
حسین انصاریان:
و این گونه آن را قرآنی به زبان عربی (فصیح و گویا) نازل کردیم، و در آن هشدارها و تهدیدهای گوناگون آوردیم، امید است (از عقاید و آرای بیپایه و گناه و طغیان) بپرهیزند، یا برای آنان بیداری و هشیاری پدید آورد.
محمدمهدی فولادوند:
و اين گونه آن را (به صورت) قرآنى عربى نازل كرديم و در آن از انواع هشدارها سخن آورديم شايد آنان راه تقوا در پيش گيرند يا (اين كتاب) پندى تازه براى آنان بياورد.