صفحه ۳۱۸ قرآن کریم سوره طه

و براى آنان مجسّمه گوساله‌اى که صدایى همچون صداى گوساله داشت پدید آورد; و گفتند «این خداى شما، و خداى موسى است.» و او (حقیقت را) فراموش کرد (پیمانى را که با خدا بسته بود).

آن گاه سامرى با آن زر و زيورها مجسّمه گوساله‌اى بساخت كه صدايى شگفت داشت و (با اين شعبده سامرى و پيروانش) گفتند خداى شما و خداى موسى همين گوساله است كه موسى فراموش كرده است.

پس برای آنان مجسمه گوساله‌ای که صدای گاو داشت بیرون آورد، آن گاه (او و پیروانش) گفتند این معبود شما و معبود موسی است که (موسی آن را) فراموش کرد (به این خاطر برای طلب معبود به طور رفت.)

پس براى آنان پيكر گوساله‌ اى كه صدايى داشت بيرون آورد و (او و پيروانش) گفتند اين خداى شما و خداى موسى است و (پيمان خدا را) فراموش كرد.

آیا نمى‌دیدند که (این گوساله) هیچ پاسخى به آنان نمى‌دهد، و مالک هیچ گونه سود و زیانى براى آنها نیست؟!

آيا اين گوساله‌پرستان نمى‌نگرند كه آن گوساله هيچ حرف و اثرى و هيچ خير و شرى به آنها عايد نمى‌سازد؟

پس آیا درک نمی‌کنند (و نمی‌فهمند) که (گوساله، هنگامی که آن را می‌خوانند) پاسخی به آنان نمی‌دهد و مالک و صاحب اختیار هیچ سود و زیانی برای آنان نیست؟!

مگر نمى‌بينند كه (گوساله) پاسخ سخن آنان را نمى‌دهد و به حالشان سود و زيانى ندارد؟

و پیش از آن، هارون به آنها گفته بود «اى قوم من! شما فقط به وسیله آن مورد آزمایش قرار گرفته‌اید; و پروردگار شما خداوند رحمان است; پس، از من پیروى کنید، و فرمانم را اطاعت نمایید;»

و هارون هم پيش از آنكه موسى باز آيد به آنان گفت اى قوم، اين گوساله اسباب فتنه و امتحان شما گرديده و محققا آفريننده شما خداى مهربان است (نه اين گوساله سامرى) پس شما پيرو من شويد و امر مرا فرمان بريد.

و به راستی هارون پیش از این به آنان گفته بود ای قوم من! شما به وسیله این گوساله مورد امتحان قرار گرفته‌اید، و بی تردید پروردگارتان (خدای) رحمان است، بنابراین از من (که پیامبر او هستم) پیروی کنید و فرمانم را اطاعت نمایید.

و در حقيقت هارون قبلا به آنان گفته بود اى قوم من شما به وسيله اين (گوساله) مورد آزمايش قرار گرفته‌ايد و پروردگار شما (خداى) رحمان است پس مرا پيروى كنيد و فرمان مرا پذيرا باشيد.

ولى آنها گفتند «ما همچنان گِردِ آن مى‌مانیم (و آن را پرستش مى‌کنیم) تا موسى به سوى ما بازگردد.»

قوم گفتند ما بر اين پرستش گوساله ثابت هستيم تا وقتى كه موسى به سوى ما بازگردد.

گفتند ما همواره بر پرستیدن گوساله باقی می‌مانیم تا موسی به سوی ما باز گردد.

گفتند ما هرگز از پرستش آن دست بر نخواهيم داشت تا موسى به سوى ما بازگردد.

(هنگامى که موسى بازگشت)، گفت «اى هارون! هنگامى که دیدى آنها گمراه شدند، چه چیز مانع بود

موسى (چون بازگشت با عتاب به هارون) گفت اى هارون مانع تو چه بود كه چون ديدى كه قوم گمراه شدند،

(هنگامی که موسی بازگشت، به هارون) گفت ای هارون! وقتی دیدی آنان گمراه شدند چه چیز تو را مانع شد،

(موسى) گفت اى هارون وقتى ديدى آنها گمراه شدند چه چيز مانع تو شد.

که از من پیروى کنى؟! آیا فرمان مرا عصیان نمودى؟!»

از پى من نيامدى؟ آيا نافرمانى امر من كردى؟!

از اینکه مرا (در برخورد شدید با گمراهان) پیروی کنی؟ آیا از فرمان من سرپیچی کردی؟

كه از من پيروى كنى آيا از فرمانم سر باز زدى؟

(هارون) گفت «اى فرزند مادرم! (اى برادر!) ریش و سر مرا مگیر! زیرا من ترسیدم بگویى تو میان بنى اسرائیل تفرقه انداختى، و سفارش مرا مراعات نکردى.»

هارون گفت اى برادر مهربان (بر من قهر و عتاب مكن و) سر و ريش من مگير، ترسيدم بگويى تو ميان بنى اسرائيل تفرقه انداختى و به سخنم وقعى ننهادى.

گفت ای پسر مادرم! نه ریش مرا بگیر و نه سرم را، من ترسیدم که بگویی میان بنی اسرائیل تفرقه و جدایی انداختی و سفارش مرا (در حفظ وحدت بنی اسرائیل) رعایت نکردی.

گفت اى پسر مادرم نه ريش مرا بگير و نه (موى) سرم را من ترسيدم بگويى ميان بنى‌ اسرائيل تفرقه انداختى و سخنم را مراعات نكردى.

(موسى رو به سامرى کرد و) گفت «تو چرا این کار را کردى اى سامرى؟!»

آن گاه موسى گفت اى سامرى اين فتنه چه بود كه تو برپا كردى؟

(موسی) گفت ای سامری! سبب کار (بسیار خطرناک) تو چه بود؟

(موسى) گفت اى سامرى منظور تو چه بود؟

گفت «من چیزى دیدم که آنها آن را ندیدند; من قسمتى از آثار (و در پاى) فرستاده (خدا، جبرئیل) را گرفتم، سپس آن را (در درون گوساله) افکندم، و این کارى بود که (هواى) نفس من در نظرم جلوه داد.»

سامرى گفت من چيزى را ديدم كه قوم نديدند، من مشتى خاک از اثر قدم رسول (حق، جبرئيل) برگرفته و (در گوساله) ريختم و نفس من چنين (فتنه انگيزى را) به نظرم جلوه داد.

گفت من به حقایق و اسراری آگاه شدم که آنان آگاه نشدند، پس اندکی از دانش و اسرار رسول را گرفتم و (بر اثر هواپرستی) آن را دور انداختم (و به گوساله سازی پرداختم)؛ و این گونه نفس من (آن کار بسیار خطرناک را برای گمراه کردن بنی اسرائیل) در نظرم آراست.

گفت به چيزى كه (ديگران) به آن پى نبردند پى بردم و به قدر مشتى از رد پاى فرستاده (خدا جبرئيل) برداشتم و آن را در پيكر (گوساله) انداختم و نفس من برايم چنين فريبكارى كرد.

(موسى) گفت «برو، که مجازات تو در زندگى دنیا این است که (به مردم) بگویى «با من تماس نگیرید!» و تو میعادى (از عذاب خدا) دارى، که هرگز از آن تخلّف نخواهد شد. (اکنون) به این معبودت که پیوسته آن را پرستش مى‌کردى; بنگر که آن را مى‌سوزانیم; سپس تمام ذرّات آن را به دریا مى‌پاشیم.

موسى گفت از ميان ما برو كه تو در زندگانى دنيا (به مرضى معذب خواهى شد كه همه از تو متنفر شوند و) دايم گويى كسى مرا نزديک نشود، و (در آخرت) هم وعده‌گاهى (در دوزخ) دارى كه با تو تخلف نخواهد شد، و اكنون اين خدايت را كه بر پرستش و خدمتش ايستادى بنگر كه آن را در آتش مى‌سوزانيم و خاكسترش را به آب دريا مى‌دهيم.

(موسی) گفت پس (از میان مردم) برو، یقیناً کیفر تو (به خاطر دور انداختن آثار رسالت و ساختن گوساله) در زندگی این است که (دچار بیماری مُسری ویژه‌ای شوی تا هر کس نزدیکت آید بگویی) به من دست نزنید؛ و تو را وعده‌گاهی (از عذاب بسیار سخت قیامت) است که هرگز نسبت به تو از آن تخلف نخواهد شد، و (اکنون) به معبودت که همواره ملازمش بودی نگاه کن که حتماً آن را در آتش بسوزانیم، سپس سوخته اش را در دریا می‌پاشیم.

گفت پس برو كه بهره تو در زندگى اين باشد كه (به هر كه نزديک تو آمد) بگويى (به من) دست مزنيد و تو را موعدى خواهد بود كه هرگز از آن تخلف نخواهى كرد و (اينک) به آن خدايى كه پيوسته ملازمش بودى بنگر آن را قطعا مى‌سوزانيم و خاكسترش مى‌كنيم (و) در دريا فرو مى‌پاشيم.

معبود شما تنها خداوند یگانه است که جز او هیچ معبودى نیست; و علم او همه چیز را فرا گرفته است.»

تنها خداى شما آن يگانه خدايى است كه جز او هيچ خدايى نيست و علمش به همه ذرات عوالم هستى محيط است.

معبود شما فقط خدای یکتاست که جز او معبودی نیست، دانش او همه چیز را فرا گرفته است.

معبود شما تنها آن خدايى است كه جز او معبودى نيست و دانش او همه چيز را در بر گرفته است.