گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ اقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَ أَخْرِجُوهُم مِّنْ حَیْثُ أَخْرَجُوکُمْ ۚ وَ الْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ ۚ وَ لَا تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّیٰ یُقَاتِلُوکُمْ فِیهِ ۖ فَإِن قَاتَلُوکُمْ فَاقْتُلُوهُمْ ۗ کَذَٰلِکَ جَزَاءُ الْکَافِرِینَ)
۱۹۱ناصر مکارم شیرازی:
و آنها [مشرکان فتنه گر] را هر کجا یافتید، به قتل برسانید; و از آن جا که شما را بیرون ساختند، آنها را بیرون کنید و فتنه از کشتار نیز بدتر است و با آنها، در نزد مسجدالحرام [در تمام حرم] جنگ نکنید; مگر این که در آن جا با شما بجنگند. پس اگر (در آن جا) با شما پیکار کردند، آنها را به قتل برسانید. چنین است جزاى کافران!
مهدی الهی قمشهای:
و هر كجا مشركان را يافتيد به قتل رسانيد و آنان را از همان وطن كه شما را آواره كردند برانيد، و فتنهگرى (آنان) سختتر و فسادش بيشتر از جنگ و كشتار است، و در مسجد الحرام با آنها جنگ مكنيد مگر آنكه پيشدستى كنند، در اين صورت رواست كه در حرم آنها را به قتل برسانيد، چنين است كيفر كافران.
حسین انصاریان:
و آنان را [ که از کفر و بتپرستی و ستم باز نمیایستند ] هرکجا یافتید بکُشید، و از جایی که شما را بیرون کردند بیرونشان کنید! و فتنه [ که بُتپرستی و بیرونکردنِ مردم از کاشانه و وطنشان باشد ]، از کشتار بدتر است، و کنار مسجدالحرام با آنان نجنگید مگر آنکه در آنجا با شما بجنگند، پس اگر با شما وارد جنگ شدند آنان را بکشید که کیفر کافران همین است.
محمدمهدی فولادوند:
و هر كجا بر ايشان دست يافتيد آنان را بكشيد و همان گونه كه شما را بيرون راندند آنان را بيرون برانيد [ چرا كه ] فتنه [ شرک ] از قتل بدتر است [ با اين همه ] در كنار مسجد الحرام با آنان جنگ مكنيد مگر آنكه با شما در آن جا به جنگ درآيند پس اگر با شما جنگيدند آنان را بكشيد كه كيفر كافران چنين است.
(فَإِنِ انتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ)
۱۹۲ناصر مکارم شیرازی:
و اگر (از جنگ و فتنه) خوددارى کردند، خداوند آمرزنده و مهربان است.
مهدی الهی قمشهای:
پس اگر دست (از شرک و ستم) بدارند (از آنها درگذريد كه) خدا آمرزنده و مهربان است.
حسین انصاریان:
اگر [ از فتنهگری و جنگ ] بازایستند مسلّماً خدا [ به آنان ] بسیار آمرزنده و مهربان است.
محمدمهدی فولادوند:
و اگر بازايستادند البته خدا آمرزنده مهربان است.
(وَ قَاتِلُوهُمْ حَتَّیٰ لَا تَکُونَ فِتْنَةٌ وَ یَکُونَ الدِّینُ لِلَّهِ ۖ فَإِنِ انتَهَوْا فَلَا عُدْوَانَ إِلَّا عَلَی الظَّالِمِینَ)
۱۹۳ناصر مکارم شیرازی:
و با آنها پیکار کنید; تا فتنه (و بت پرستى، و سلب آزادى از مردم،) باقى نماند; و دین، مخصوص خدا گردد. پس اگر (از روش نادرست خود) دست برداشتند، (مزاحم آنها نشوید; زیرا) تعدّى جز بر ستمکاران روا نیست.
مهدی الهی قمشهای:
و با كفار جهاد كنيد تا فتنه و فساد از روى زمين برطرف شود و دين خدا حاكم باشد و بس، و اگر (از فتنه) دست كشيدند (با آنها عدالت كنيد كه) تجاوز جز بر ستمكاران روا نيست.
حسین انصاریان:
و با آنان بجنگید تا فتنهای بر جای نمانَد، و دین [ و طاعت ] ویژۀ خدا باشد [ و در نتیجه حاکمیت شیاطین نابود گردد، ] نهایتاً اگر بازایستند [ شما هم به جنگ پایان دهید! و از آن پس ] تجاوز و تعدی جز بر ضد ستمکاران روا نیست.
محمدمهدی فولادوند:
با آنان بجنگيد تا ديگر فتنه اى نباشد و دين مخصوص خدا شود پس اگر دست برداشتند تجاوز جز بر ستمكاران روا نيست.
(الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَ الْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ ۚ فَمَنِ اعْتَدَیٰ عَلَیْکُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَیٰ عَلَیْکُمْ ۚ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ)
۱۹۴ناصر مکارم شیرازی:
ماه حرام، در برابر ماه حرام. (اگر آنها، احترام آن را شکستند، شما نیز مى توانید مقابله به مثل کنید.) و تمام حرمت ها (ى شکسته شده، قابل) قصاص است. و (بطور کلّى) هرکس به شما حمله کرد، همانند حمله وى بر او حمله کنید و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید (و زیاده روى ننمایید); و بدانیدخدا با پرهیزگاران است.
مهدی الهی قمشهای:
ماههاى حرام را در مقابل ماههاى حرام قرار دهيد، كه اگر حرمت آن را نگاه نداشته و با شما قتال كنند شما نيز قصاص كنيد. هر كه به ستم بر شما دست دراز كند او را از پاى در آوريد به قدر ستمى كه به شما رسانده است، و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه خدا با پرهيزكاران است.
حسین انصاریان:
ماه حرام در برابر ماه حرام است، [ اگر دشمن حُرمت آن را رعایت نکرد و با شما در آن جنگید شما هم برای حفظ حقوق و کیان خود در همان ماه با او بجنگید! ] و همۀ حُرمتها دارای [ قانونِ ] قصاص [ و انتقام ] است؛ بنابراین هرکه به شما تجاوز و ستم کرد شما هم به مانند او به وی تجاوز و ستم کنید! و خدا را [ اطاعت کرده، از محرّماتش ] بپرهیزید، و بدانید که خدا با کسانی است که از او [ اطاعت کرده، از محرّماتش ] بپرهیزند.
محمدمهدی فولادوند:
اين ماه حرام در برابر آن ماه حرام است و [ هتک ] حرمتها قصاص دارد پس هر كس بر شما تعدى كرد همان گونه كه بر شما تعدى كرده بر او تعدى كنيد و از خدا پروا بداريد و بدانيد كه خدا با تقواپيشگان است.
(وَ أَنفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لَا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَی التَّهْلُکَةِ ۛ وَ أَحْسِنُوا ۛ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ)
۱۹۵ناصر مکارم شیرازی:
و در راه خدا انفاق کنید; و (با ترک انفاق،) خود را به دست خود، به هلاکت نیفکنید; و نیکى کنید که خداوند، نیکوکاران را دوست مىدارد.
مهدی الهی قمشهای:
و (از مال خود) در راه خدا انفاق كنيد (ليكن نه به حد اسراف)، و خود را به مهلكه و خطر در نيفكنيد، و نيكويى كنيد كه خدا نيكوكاران را دوست مىدارد.
حسین انصاریان:
و در راه خدا انفاق کنید، و [ با ترک این کار پسندیده یا هزینهکردن مال در راه نامشروع، ] خود را به هلاکت نیندازید! و نیکی کنید که مسلّماً خدا نیکوکاران را دوست دارد.
محمدمهدی فولادوند:
و در راه خدا انفاق كنيد و خود را با دست خود به هلاكت ميفكنيد و نيكى كنيد كه خدا نيكوكاران را دوست مىدارد.
(وَ أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلَّهِ ۚ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ ۖ وَ لَا تَحْلِقُوا رُءُوسَکُمْ حَتَّیٰ یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُ ۚ فَمَن کَانَ مِنکُم مَّرِیضًا أَوْ بِهِ أَذًی مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْیَةٌ مِّن صِیَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُکٍ ۚ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَی الْحَجِّ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ ۚ فَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلَاثَةِ أَیَّامٍ فِی الْحَجِّ وَ سَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ ۗ تِلْکَ عَشَرَةٌ کَامِلَةٌ ۗ ذَٰلِکَ لِمَن لَّمْ یَکُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ)
۱۹۶ناصر مکارم شیرازی:
و حجّ و عمره را براى خدا به اتمام برسانید. و اگر محصور شدید (و از اتمام آن به جهت بیمارى یا ممانعت دشمن بازماندید)، آنچه از قربانى فراهم شود (ذبح کنید، و از احرام خارج شوید)!. و سرهاى خود را نتراشید، تا قربانى به محلّش برسد (و در قربانگاه ذبح شود). و اگر کسى از شما بیمار بود، و یا ناراحتى در سر داشت، (و ناچار بود سر خود را پیش از آن بتراشد،) باید با روزه یا صدقه یا گوسفند کفاره دهد. و هنگامى که (از بیمارى و دشمن) در امان بودید، هر کس با اتمام عمره، حجّ را آغاز کند، آنچه از قربانى براى او میسّر است (ذبح کند). و هر که نیافت، سه روز در ایام حجّ، و هفت روز هنگامى که باز مى گردید، روزه بدارد. این، ده روز کامل است. (البتّه) این براى کسى است که خانواده او، نزد مسجد الحرام ساکن نباشد [اهل مکّه و اطراف آن نباشد.] و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید; و بدانید که خداوند، سخت کیفر است.
مهدی الهی قمشهای:
و همه اعمال حج و عمره را براى خدا به پايان رسانيد، و اگر ترس و منعى پيش آيد قربانى كنيد به آنچه مقدور و ميسر است، و سر متراشيد تا آن گاه كه قربانى شما به محل ذبح برسد. و هر كس بيمار باشد يا سردرد بر او عارض شود (سر بتراشد و) از آن فدا دهد به روزه داشتن يا صدقه دادن يا كشتن گوسفند، و پس از آنكه ترس و منع بر طرف شود هر كس از عمره تمتّع به حج باز آيد هر چه ميسر و مقدور است قربانى كند و هر كس به قربانى تمكّن نيافت سه روز در ايام حجّ روزه بدارد و هفت روز هنگام مراجعت، كه ده روز تمام شود. اين عمل بر آن كس است كه اهل شهر مكّه نباشد. (به اين احكام عمل كنيد) و از نافرمانى خدا پروا كنيد و بدانيد كه عذاب خدا سخت است.
حسین انصاریان:
حج و عمره را [ با نیتی خالص ] برای خدا به پایان برسانید! و اگر [ دشمنان، ] شما را از انجام آن بازداشتند آنچه را از قربانی برای شما میسّر است [ قربانی کرده، از اِحرام درآیید، ] و سرِ خود را نتراشید تا قربانی به محلش برسد، و اگر کسی از شما بیمار بود یا در سرش آسیبی قرار داشت [ و از تراشیدنِ سر چارهای نداشت جایز است سرش را بتراشد، و به این سبب ] کفارهای چون روزه یا صدقه یا قربانی بر عهدۀ اوست، و زمانی که [ از مانعشدنِ دشمن ] در امان قرار گرفتید پس هرکه با پایانبردنِ عمرۀ تمتع بهسوی حجِ تمتع رود آنچه از قربانی میسّر است [ قربانی کند ]، و کسی که قربانی نیابد سه روز روزه در [ همان سفر ] حج، و هفت روز روزه هنگامی که به وطن بازگشتید بر عهدۀ اوست، این ده روز کامل است [ و قابل کم و زیاد شدن نیست ]، این وظیفۀ کسی است که [ خود و ] خانوادهاش ساکن منطقۀ مسجدالحرام نباشند. و خدا را [ اطاعت کرده، از محرّماتش ] بپرهیزید و بدانید که خدا [ نسبت به طاغیان ] سختکیفر است.
محمدمهدی فولادوند:
و براى خدا حج و عمره را به پايان رسانيد و اگر [ به علت موانعى ] بازداشته شديد آنچه از قربانى ميسر است [ قربانى كنيد ] و تا قربانى به قربانگاه نرسيده سر خود را متراشيد و هر كس از شما بيمار باشد يا در سر ناراحتيى داشته باشد [ و ناچار شود در احرام سر بتراشد ] به كفاره [ آن بايد ] روزهاى بدارد يا صدقهاى دهد يا قربانيى بكند و چون ايمنى يافتيد پس هر كس از [ اعمال ] عمره به حج پرداخت [ بايد ] آنچه از قربانى ميسر است [ قربانى كند ] و آن كس كه [ قربانى ] نيافت [ بايد ] در هنگام حجسه روز روزه [ بدارد ] و چون برگشتيد هفت [ روز ديگر روزه بداريد ] اين ده [ روز ] تمام است اين [ حج تمتع ] براى كسى است كه اهل مسجد الحرام [ مكه ] نباشد و از خدا بترسيد و بدانيد كه خدا سخت كيفر است.