صفحه ۳۰۶ قرآن کریم سوره مریم

اى یحیى! کتاب الهى را باقوّت بگیر. و ما در کودکى فرمان (نبوت) به او دادیم!

(چون زكريا ذكر تسبيح و نماز كرد ما به او يحيى را عطا كرديم و چون سه ساله شد به وى خطاب كرديم كه) اى يحيى، تو كتاب آسمانى ما را به قوت (نبوت) فراگير، و به او در همان سن كودكى مقام نبوت بخشيديم.

ای یحیی! کتاب را به قوت و نیرومندی بگیر؛ و به او در حالی که کودک بود، حکمت دادیم.

اى يحيى كتاب (خدا) را به جد و جهد بگير و از كودكى به او نبوت داديم.

و محبت و پاکى (روح) از ناحیه خود به او بخشیدیم، و او پرهیزگار بود!

و نيز او را به لطف خاص خود رحمت و مهربانى و پاكى و پارسايى داديم و او طريق تقوا پيش گرفت.

و از سوی خود مهرورزی (به همه مردم) و پاکی و شایستگی (به او عطا کردیم) و او همواره پرهیزکار بود.

و (نيز) از جانب خود مهربانى و پاكى (به او داديم) و تقواپيشه بود.

و نسبت به پدر و مادرش نیکوکار بود; و جبّار (و متکبّر) و عصیانگر نبود.

و هم در حق پدر و مادر خود بسيار نيكوكار بود و هرگز به احدى ستم نكرد و معصيت خدا را مرتكب نگرديد.

و به پدر و مادرش نیکوکار بود و سرکش و نافرمان نبود.

و با پدر و مادر خود نيک‌رفتار بود و زورگويى نافرمان نبود.

سلام بر او، روزى که تولّد یافت، و روزى که مى‌میرد، و روزى که زنده برانگیخته مى‌شود!

و سلام حق بر او باد در روز ولادتش و روز وفاتش و روزى كه زنده برانگيخته خواهد شد.

و بر او سلام باد روزی که زاده شد، و روزی که می‌میرد، و روزی که زنده برانگیخته می‌شود.

و درود بر او روزى كه زاده شد و روزى كه مى‌ميرد و روزى كه زنده برانگيخته مى‌شود.

و مریم را در این کتاب یاد کن، آن هنگام که از خانواده‌اش در ناحیه شرقى (بیت المقدس) کناره گرفت;

و ياد كن در كتاب خود احوال مريم را آن گاه كه از اهل خانه خويش كنار گرفته به مكانى به مشرق (بيت المقدس براى عبادت) روى آورد.

و در این کتاب (سرگذشتِ) مریم را یاد کن هنگامی که از خانواده اش (در) مکان شرقی کناره گرفت.

و در اين كتاب از مريم ياد كن آنگاه كه از كسان خود در مكانى شرقى به كنارى شتافت.

و میان خود و آنان حجابى افکند. (تا خلوتگاهش از هر نظر براى عبادت آماده باشد). در این هنگام، ما روح (و فرشته مقرب) خود را به سوى او فرستادیم; و او در شکل انسانى بى عیب و نقص، بر مریم ظاهر شد.

و آن گاه كه از همه خويشانش به كنج تنهايى محتجب و پنهان گرديد ما روح خود را (روح القدس كه فرشته اعظم است) بر او فرستاديم و او در صورت بشرى زيبا و راست اندام بر او ظاهر شد.

و جدا از آنان پوشش و پرده‌ای برای خود قرار داد. و ما روح خود را به سوی او فرستادیم، پس برای او (به صورت) بشری خوش اندام و معتدل نمودار شد.

و در برابر آنان پرده‌ اى بر خود گرفت پس روح خود را به سوى او فرستاديم تا به (شكل) بشرى خوش‌اندام بر او نمايان شد.

(مریم سخت ترسید و) گفت «اگر خدا ترس هستى، من از تو، به خداى رحمان پناه مى‌برم».

مريم گفت من از تو پناه به خداى رحمان مى‌برم اگر مرد پرهيزكارى هستى.

مریم گفت همانا من از تو به (خدای) رحمان پناه می برم، اگر پرهیزکار هستی (از من فاصله بگیر.)

(مريم) گفت اگر پرهيزگارى من از تو به خداى رحمان پناه مى‌برم.

گفت «من تنها فرستاده پروردگار توام; (آمده ام) تا پسر پاکیزه اى به تو ببخشم.»

گفت من فرستاده خداى توام، آمده‌ام تا تو را پسرى بخشم بسيار پاكيزه و پاک سيرت.

گفت جز این نیست که من فرستاده پروردگار تو هستم برای آنکه پسری پاک و پاکیزه به تو ببخشم.

گفت من فقط فرستاده پروردگار توام براى اينكه به تو پسرى پاكيزه ببخشم.

گفت «چگونه ممکن است پسرى براى من باشد؟! در حالى که تاکنون انسانى با من تماس نداشته، و زن آلوده‌اى نبوده‌ام!»

مريم گفت از كجا مرا پسرى تواند بود در صورتى كه دست بشرى به من نرسيده و كار ناشايسته‌اى هم نكرده‌ام؟

گفت چگونه برای من پسری خواهد بود در حالی که نه هیچ بشری با من ازدواج کرده است و نه بدکار بوده‌ام.

گفت چگونه مرا پسرى باشد با آنكه دست بشرى به من نرسيده و بدكار نبوده‌ام.

گفت «این گونه پروردگارت فرموده این کار بر من آسان است. (ما او را مى‌آفرینیم) تا او را براى مردم نشانه‌اى قرار دهیم;و رحمتى باشد از سوى ما; و این امرى است پایان یافته (و گفتگو ندارد).»

گفت اين چنين كار البته خواهد شد، خدايت فرموده كه بسيار بر من آسان است (تا قدرت ما را بر آن دريابى) و تا اين پسر را آيت بزرگ و رحمت واسع خود براى خلق گردانيم؛ و قضاى الهى بر اين كار رفته است.

گفت چنین است (که گفتی، ولی) پروردگارت فرموده است این کار بر من آسان است و (فرزندی بدون ازدواج به او بخشیدن) برای این (است) که او را نشانه‌ای (از قدرت خود) برای مردم و رحمتی از سوی خود قرار دهیم؛ و این کار شدنی است.

گفت (فرمان) چنين است پروردگار تو گفته كه آن بر من آسان است و تا او را نشانه‌اى براى مردم و رحمتى از جانب خويش قرار دهيم و (اين) دستورى قطعى بود.

سرانجام (مریم) به او (عیسى) باردار شد; و او را به نقطه دور دستى برد.

پس مريم (به مشاهده جبرئيل، در گريبانش نسيم اهتزازى يافت و) به آن پسر بار برداشت و (براى آنكه از سرزنش قوم جاهل بركنار باشد) با آن به مكانى دور خلوت گزيد.

پس به عیسی حامله شد و به خاطر او در مکانی دور کناره گرفت.

پس (مريم) به او (عيسى) آبستن شد و با او به مكان دورافتاده‌ اى پناه جست.

درد زایمان او را به کنار تنه درخت خرمایى کشاند; (آن قدر ناراحت شد که) گفت «اى کاش پیش از این مرده بودم، و کاملاً فراموش شده بودم!»

آن گاه درد زاييدن او را به كنار درخت خرمايى كشانيد (و از شدت حزن و اندوه با خود) گفت اى كاش من از اين پيش مرده بودم و از صفحه عالم به كلى نامم فراموش شده بود.

آن گاه درد زاییدن، او را به ناچار به جانب درخت خرما کشانید؛ (در آن حال) گفت ای کاش پیش از این میمردم و یکسره از خاطره‌ها فراموش شده بودم.

تا درد زايمان او را به سوى تنه درخت‌ خرمايى كشانيد گفت اى كاش پيش از اين مرده بودم و يكسر فراموش ‌شده بودم.

ناگهان از طرف پایین پایش او را صدا زد که «غمگین مباش! پروردگارت زیر پاى تو چشمه آبى (گوارا) قرار داده است.

پس از زير آن درخت (روح القدس يا فرزندش عيسى) او را ندا كرد كه غمگين مباش كه خداى تو از زير قدم تو چشمه آبى جارى كرد.

پس کودک از زیر (پای) او ندایش داد غمگین مباش که پروردگارت از زیر (پای) تو نهر آبی پدید آورده است (تا بیاشامی و شستشو کنی.)

پس از زير (پاى) او (فرشته) وى را ندا داد كه غم مدار پروردگارت زير (پاى) تو چشمه آبى پديد آورده است.

و این تنه نخل را به طرف خود تکان ده، تا رطب تازه اى بر تو فرو ریزد.

شاخ درخت را به سوى خود حركت ده تا از آن بر تو رطب تازه فرو ريزد.

و تنه خرما را به سوی خود بجنبان تا برایت خرمای تازه و از بار چیده بریزد.

و تنه درخت‌ خرما را به طرف خود (بگير و) بتكان بر تو خرماى تازه مى‌ريزد.